iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 675
Bad Lieutenant (1992, Abel Ferrara)
http://www.imdb.com/title/tt0103759/
Ηθοποιοί: Harvey Keitel, Frankie Thorn, Peggy Gormely, Paul Hipp, Victor Argo, Zoe Lund, Vincent Laresca, Frank Adonis
Υπόθεση: Ένας διεφθαρμένος αστυνομικός της Νέας Υορκής, με σοβαρά προβλήματα εθισμού στον τζόγο και στα ναρκωτικά, αναλαμβάνει την υπόθεση του βιασμού μιας καλόγριας. Έχοντας τεράστια χρέη από στοιχήματα, με τους bookies να αρχίζουν να αντιδρούν, και καταναλώνοντας μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών, η νέα αυτή υπόθεση που αναλαμβάνει θα τον οδηγήσει στην προσπάθεια να αναπροσαρμόσει τη ζωή του.
Το Bad Lieutenant είναι ένα σκοτεινό αστυνομικό δράμα που αποτελεί την καλύτερη σκηνοθετική δουλειά του Ferrara, την καλύτερη ερμηνευτική δουλειά, τουλάχιστον μαζί με το Fingers του Keitel και είναι σίγουρα μια από τις καλύτερες αστυνομικές ταινίες της δεκαετίας του '90. Η ταινία είναι μια κυνική, ακατέργαστη, ωμή, απαισιόδοξη ματιά πάνω σε έναν χαρακτήρα που βρίσκεται σε μια δίνη θανάτου, γεμάτη με κακές επιλογές, αλλαζονεία και αυτο-απέχθεια. Ο χαρακτήρας του Keitel είναι ο,τιδήποτε άλλο εκτός από ευχάριστος και αρεστός. Τζογάρει, παίρνει ναρκωτικά, χρησιμοποιεί την ιδιότητά του για να εκμεταλλευτεί τους ανθρώπους, κάνει πάρτι με πόρνες παραμελώντας την οικογένειά του. Σκοπός του Ferrara δεν είναι να γυρίσει ακόμη ένα απλό αστυνομικό θρίλερ με κάποιο αστυνομικό με ενοχές που κυνηγά γεμάτος αυταπάρνηση κάποιο εγκληματία. Η ατμόσφαιρα της ταινίας είναι σκοτεινή, παρακμιακή και απαισιόδοξη. Δεν υπάρχει καμία αχτίδα φωτός και όλα μυρίζουν σήψη και διαφθορά. Χρησιμοποιώντας και πάλι την γνωστή του ημι-ντοκιμαντερίστικη αισθητικη και ρεαλιστική προσέγγιση, ο Ferrara παρουσιάζει ακόμη μια φορά μια Νέα Υόρκη βρώμικη, διεφθαρμένη, έκφυλη και ερεβώδης όπως ακριβώς είναι και ο εσωτερικός κόσμος του χαρακτήρα της ταινίας. Παρέχει ένα πλαίσιο δράσης για τον Keitel, τόσο υποβαθμισμένο, σκοτεινό και μηδενιστικό, όπου η αναζήτηση της προσωπικής λύτρωσης δεν είναι μόνο αδύνατη, αλλά και πρακτικά άχρηστη. Το κλίμα της ταινίας είναι κοινωνικά πνιγηρό και άρρωστο. Φυσικά υπάρχουν, ίσως πιο έντονα από όλες τις άλλες ταινίες του, τα εμφανή στοιχεία σχετικά με τη χριστιανική πίστη και οι θρησκευτικοί συμβολισμοί. Ο τρόπος που ερευνά την πιθανότητα συγχώρεσης και των πιο απωθητικών εγκλημάτων είναι πρωτοφανής. Το ίδιο το έγκλημα δεν έχει σημαντικό σεναριακό ρόλο στην ταινία, αλλά είναι σημαντικό σε άλλο επίπεδο. Ο βιασμός της μοναχής, χρησιμεύει για να ενισχύσει την μηδενιστική άποψη του Keitel, σχετικά με τη διαφθορά και την παρακμή στη σύγχρονη κοινωνία, αντίθετα με το θύμα που βρίσκει την εσωτερική της ηρεμία με την άρνηση να καταδικάσει τους βιαστές της. Ο χαρακτήρας του Keitel δεν μπορεί να καταλάβει πως το θύμα συγχωρεί τους βιαστές της, ενώ ο ίδιος είναι γεμάτος μίσος και αποστροφή για τον κόσμο γύρω του. Η άποψη αυτής της μοναχής θα τον κάνει να αναρρωτηθεί πως ο ίδιος δεν μπορεί να συγχωρήσει τον εαυτό του και να γλυτώσει από την μεμψιμοιρία του, μπαίνοντας σε μια υπαρξιακή δίνη γεμάτη με εσωτερικές εντάσεις. Κάποια στιγμή θα προσπαθήσει για κάτι καλύτερο, παλεύοντας μεταξύ της χριστιανικής ηθικής και της γενικότερης διεστραμένης εικόνας που έχει για τον κόσμο, αλλά και της δικής του διεφθαρμένης προσωπικότητας. Θα αναζητήσει την άφεση, παλεύοντας να μάθει να συγχωρεί και να αφήσει τους άλλους να συγχωρούνται, ξεκινώντας μια άγρια, εσωτερική οδύσσεια προς την προσωπική λύτρωση. Ο κύκλος της διαφθοράς όμως είναι αδύνατον να κλείσει και ο πεσιμισμός που χαρακτηρίζει την ταινία δεν μπορεί να οδηγήσει παρά μόνο σε μια προσωπική καταδίκη. Ο Keitel δίνει μια κυριολεκτικά αξιομνήμονευτη, νευρώδη και γενναία ερμηνεία, γεμάτος εσωτερική ένταση, φτάνοντας τον χαρακτήρα του στα άκρα. Του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για το θάρρος του να ερμηνεύσει με τόσο εντυπωσιακό τρόπο έναν τόσο δυσάρεστο χαρακτήρα. Το Bad Lieutenant είναι μια από τις πιο δύσπεπτες, τολμηρές και εκρηκτικές ταινίες της δεκαετίας του '90. Απλά τέλεια!
Trailer:
http://www.imdb.com/title/tt0103759/
Ηθοποιοί: Harvey Keitel, Frankie Thorn, Peggy Gormely, Paul Hipp, Victor Argo, Zoe Lund, Vincent Laresca, Frank Adonis
Υπόθεση: Ένας διεφθαρμένος αστυνομικός της Νέας Υορκής, με σοβαρά προβλήματα εθισμού στον τζόγο και στα ναρκωτικά, αναλαμβάνει την υπόθεση του βιασμού μιας καλόγριας. Έχοντας τεράστια χρέη από στοιχήματα, με τους bookies να αρχίζουν να αντιδρούν, και καταναλώνοντας μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών, η νέα αυτή υπόθεση που αναλαμβάνει θα τον οδηγήσει στην προσπάθεια να αναπροσαρμόσει τη ζωή του.
Το Bad Lieutenant είναι ένα σκοτεινό αστυνομικό δράμα που αποτελεί την καλύτερη σκηνοθετική δουλειά του Ferrara, την καλύτερη ερμηνευτική δουλειά, τουλάχιστον μαζί με το Fingers του Keitel και είναι σίγουρα μια από τις καλύτερες αστυνομικές ταινίες της δεκαετίας του '90. Η ταινία είναι μια κυνική, ακατέργαστη, ωμή, απαισιόδοξη ματιά πάνω σε έναν χαρακτήρα που βρίσκεται σε μια δίνη θανάτου, γεμάτη με κακές επιλογές, αλλαζονεία και αυτο-απέχθεια. Ο χαρακτήρας του Keitel είναι ο,τιδήποτε άλλο εκτός από ευχάριστος και αρεστός. Τζογάρει, παίρνει ναρκωτικά, χρησιμοποιεί την ιδιότητά του για να εκμεταλλευτεί τους ανθρώπους, κάνει πάρτι με πόρνες παραμελώντας την οικογένειά του. Σκοπός του Ferrara δεν είναι να γυρίσει ακόμη ένα απλό αστυνομικό θρίλερ με κάποιο αστυνομικό με ενοχές που κυνηγά γεμάτος αυταπάρνηση κάποιο εγκληματία. Η ατμόσφαιρα της ταινίας είναι σκοτεινή, παρακμιακή και απαισιόδοξη. Δεν υπάρχει καμία αχτίδα φωτός και όλα μυρίζουν σήψη και διαφθορά. Χρησιμοποιώντας και πάλι την γνωστή του ημι-ντοκιμαντερίστικη αισθητικη και ρεαλιστική προσέγγιση, ο Ferrara παρουσιάζει ακόμη μια φορά μια Νέα Υόρκη βρώμικη, διεφθαρμένη, έκφυλη και ερεβώδης όπως ακριβώς είναι και ο εσωτερικός κόσμος του χαρακτήρα της ταινίας. Παρέχει ένα πλαίσιο δράσης για τον Keitel, τόσο υποβαθμισμένο, σκοτεινό και μηδενιστικό, όπου η αναζήτηση της προσωπικής λύτρωσης δεν είναι μόνο αδύνατη, αλλά και πρακτικά άχρηστη. Το κλίμα της ταινίας είναι κοινωνικά πνιγηρό και άρρωστο. Φυσικά υπάρχουν, ίσως πιο έντονα από όλες τις άλλες ταινίες του, τα εμφανή στοιχεία σχετικά με τη χριστιανική πίστη και οι θρησκευτικοί συμβολισμοί. Ο τρόπος που ερευνά την πιθανότητα συγχώρεσης και των πιο απωθητικών εγκλημάτων είναι πρωτοφανής. Το ίδιο το έγκλημα δεν έχει σημαντικό σεναριακό ρόλο στην ταινία, αλλά είναι σημαντικό σε άλλο επίπεδο. Ο βιασμός της μοναχής, χρησιμεύει για να ενισχύσει την μηδενιστική άποψη του Keitel, σχετικά με τη διαφθορά και την παρακμή στη σύγχρονη κοινωνία, αντίθετα με το θύμα που βρίσκει την εσωτερική της ηρεμία με την άρνηση να καταδικάσει τους βιαστές της. Ο χαρακτήρας του Keitel δεν μπορεί να καταλάβει πως το θύμα συγχωρεί τους βιαστές της, ενώ ο ίδιος είναι γεμάτος μίσος και αποστροφή για τον κόσμο γύρω του. Η άποψη αυτής της μοναχής θα τον κάνει να αναρρωτηθεί πως ο ίδιος δεν μπορεί να συγχωρήσει τον εαυτό του και να γλυτώσει από την μεμψιμοιρία του, μπαίνοντας σε μια υπαρξιακή δίνη γεμάτη με εσωτερικές εντάσεις. Κάποια στιγμή θα προσπαθήσει για κάτι καλύτερο, παλεύοντας μεταξύ της χριστιανικής ηθικής και της γενικότερης διεστραμένης εικόνας που έχει για τον κόσμο, αλλά και της δικής του διεφθαρμένης προσωπικότητας. Θα αναζητήσει την άφεση, παλεύοντας να μάθει να συγχωρεί και να αφήσει τους άλλους να συγχωρούνται, ξεκινώντας μια άγρια, εσωτερική οδύσσεια προς την προσωπική λύτρωση. Ο κύκλος της διαφθοράς όμως είναι αδύνατον να κλείσει και ο πεσιμισμός που χαρακτηρίζει την ταινία δεν μπορεί να οδηγήσει παρά μόνο σε μια προσωπική καταδίκη. Ο Keitel δίνει μια κυριολεκτικά αξιομνήμονευτη, νευρώδη και γενναία ερμηνεία, γεμάτος εσωτερική ένταση, φτάνοντας τον χαρακτήρα του στα άκρα. Του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για το θάρρος του να ερμηνεύσει με τόσο εντυπωσιακό τρόπο έναν τόσο δυσάρεστο χαρακτήρα. Το Bad Lieutenant είναι μια από τις πιο δύσπεπτες, τολμηρές και εκρηκτικές ταινίες της δεκαετίας του '90. Απλά τέλεια!
Trailer:
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
