iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 652
The Black Belly of the Tarantula (1971, Paolo Cavara)
http://www.imdb.com/title/tt0069343/
Ηθοποιοί: Giancarlo Giannini, Claudine Auger, Silvano Tranquilli, Annabella Icontrera, Barbara Bouchet, Barbara Bach, Stefania Sandrelli, Rosella Falk
Υπόθεση: Ο επιθεωρητής Tellini, αναλαμβάνει να διαλευκάνει μια υπόθεση που αφορά μια σειρά φόνων, όπου ο δολοφόνος αφού παραλύσει τα θύματά του μετά ανοίγει την κοιλιακή τους περιοχή με μαχαίρι, ένα τελετουργικό που θυμίζει τον τρόπο με τον οποίο η μαύρη σφήκα σκοτώνει την ταραντούλα. Σταδιακά, όλοι οι ύποπτοι θα χάνουν τη ζωή τους και ο επιθεωρητής θα στρέψει την προσοχή του σε ένα σαλόνι σπα με το οποίο όλα τα θύματα είχαν κάποια σχέση.
Αρχετυπικό giallo γυρισμένο από τον Paolo Cavara, ένας από τους πατέρες της mondo σχολής, που κινείται στα κλασσικά μονοπάτια του είδους, έχοντας όμως το πλεονέκτημα ενός εξαιρετικού καστ, με έναν Giancarlo Giannini να περιτριγυρίζεται από πασίγνωστες euro b-queens (Auger, Bouchet, Bach, Sandrelli, Incontrera). H στυλιζαρισμένη σκηνοθεσία, είναι φυσικά εκ των ων ουκ άνευ για τους μυημένους στο είδος, και το Black Belly of the Tarantula δεν τους αφήνει ανικανοποίητους. Ο Cavara βάζει στο παιχνίδι τα γνωστά κόλπα με τις περίεργες γωνίες λήψεις, τις περίεργες κλίσεις και την ονειρική ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα το Black Belly of the Tarantula να πετυχαίνει στο εικαστικό του μέρος. Η εξαιρετική φωτογραφία, η όμορφη κινηματογράφηση των τοπίων, οι χρωματικές συνθέσεις, ο φωτισμός, η υπνωτική αίσθηση των εικόνων λειτουργούν υπέρ της αισθητικής ποιότητας της ταινίας, και ο Cavara καταφέρνει να υφάνει μια αρκετά καλή, σχεδόν, ψυχεδελική ατμόσφαιρα βασισμένη κυρίως στην ανασφάλεια, στο μυστήριο και στους τελετουργικούς φόνους. Το sleaze και το αίμα, αν και φυσικά δεν φτάνει στα επίπεδα που είχαν τα giallo από 1976 και μετά, είναι αρκετά πιο τονισμένο από άλλες ταινίες του είδους της ίδιας εποχής, και παίζει σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Το μυστήριο ξετυλίγεται ομαλά μέσα από ένα κουβάρι σταδιακών αποκαλύψεων, επιτρέποντας στον Cavara να πλάσει την αγωνία και την ένταση σε ικανοποιητικό βαθμό, χωρίς σημαντικές αμήχανες στιγμές, διατηρώντας έναν καλό ρυθμό και παίζοντας όμορφα το παιχνίδι ανάμεσα στις υποψίες που δημιουργεί και στην αντίληψη του θεατή. Παρόλα αυτά, προσωπικά δεν θεωρώ το Black Belly of the Tarantula ένα από τα καλύτερα giallo που έχω δει, και ίσως γι'αυτό να φταίει η κάπως άτσαλη χρήση των υπαινιγμών, όπου φτάνει στο σημείο όλοι σχεδόν οι χαρακτήρες να μοιάζουν δολοφόνοι χωρίς όμως πραγματικά κίνητρα. Αυτό δεν σημαίνει πως το Black Belly of the Tarantula είναι κακή ταινία, αλλά αντίθετα είναι αρκετά διασκεδαστική. Το ερωτικό στοιχείο και ο μισογυνισμός είναι αρκετά υπερτονισμένα και η Barbara Bouchet, για όσους ενδιαφέρονται, αν και δεν έχει μεγάλο ρόλο στα δρώμενα καταφέρνει να κλέψει την παράσταση.
http://www.imdb.com/title/tt0069343/
Ηθοποιοί: Giancarlo Giannini, Claudine Auger, Silvano Tranquilli, Annabella Icontrera, Barbara Bouchet, Barbara Bach, Stefania Sandrelli, Rosella Falk
Υπόθεση: Ο επιθεωρητής Tellini, αναλαμβάνει να διαλευκάνει μια υπόθεση που αφορά μια σειρά φόνων, όπου ο δολοφόνος αφού παραλύσει τα θύματά του μετά ανοίγει την κοιλιακή τους περιοχή με μαχαίρι, ένα τελετουργικό που θυμίζει τον τρόπο με τον οποίο η μαύρη σφήκα σκοτώνει την ταραντούλα. Σταδιακά, όλοι οι ύποπτοι θα χάνουν τη ζωή τους και ο επιθεωρητής θα στρέψει την προσοχή του σε ένα σαλόνι σπα με το οποίο όλα τα θύματα είχαν κάποια σχέση.
Αρχετυπικό giallo γυρισμένο από τον Paolo Cavara, ένας από τους πατέρες της mondo σχολής, που κινείται στα κλασσικά μονοπάτια του είδους, έχοντας όμως το πλεονέκτημα ενός εξαιρετικού καστ, με έναν Giancarlo Giannini να περιτριγυρίζεται από πασίγνωστες euro b-queens (Auger, Bouchet, Bach, Sandrelli, Incontrera). H στυλιζαρισμένη σκηνοθεσία, είναι φυσικά εκ των ων ουκ άνευ για τους μυημένους στο είδος, και το Black Belly of the Tarantula δεν τους αφήνει ανικανοποίητους. Ο Cavara βάζει στο παιχνίδι τα γνωστά κόλπα με τις περίεργες γωνίες λήψεις, τις περίεργες κλίσεις και την ονειρική ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα το Black Belly of the Tarantula να πετυχαίνει στο εικαστικό του μέρος. Η εξαιρετική φωτογραφία, η όμορφη κινηματογράφηση των τοπίων, οι χρωματικές συνθέσεις, ο φωτισμός, η υπνωτική αίσθηση των εικόνων λειτουργούν υπέρ της αισθητικής ποιότητας της ταινίας, και ο Cavara καταφέρνει να υφάνει μια αρκετά καλή, σχεδόν, ψυχεδελική ατμόσφαιρα βασισμένη κυρίως στην ανασφάλεια, στο μυστήριο και στους τελετουργικούς φόνους. Το sleaze και το αίμα, αν και φυσικά δεν φτάνει στα επίπεδα που είχαν τα giallo από 1976 και μετά, είναι αρκετά πιο τονισμένο από άλλες ταινίες του είδους της ίδιας εποχής, και παίζει σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Το μυστήριο ξετυλίγεται ομαλά μέσα από ένα κουβάρι σταδιακών αποκαλύψεων, επιτρέποντας στον Cavara να πλάσει την αγωνία και την ένταση σε ικανοποιητικό βαθμό, χωρίς σημαντικές αμήχανες στιγμές, διατηρώντας έναν καλό ρυθμό και παίζοντας όμορφα το παιχνίδι ανάμεσα στις υποψίες που δημιουργεί και στην αντίληψη του θεατή. Παρόλα αυτά, προσωπικά δεν θεωρώ το Black Belly of the Tarantula ένα από τα καλύτερα giallo που έχω δει, και ίσως γι'αυτό να φταίει η κάπως άτσαλη χρήση των υπαινιγμών, όπου φτάνει στο σημείο όλοι σχεδόν οι χαρακτήρες να μοιάζουν δολοφόνοι χωρίς όμως πραγματικά κίνητρα. Αυτό δεν σημαίνει πως το Black Belly of the Tarantula είναι κακή ταινία, αλλά αντίθετα είναι αρκετά διασκεδαστική. Το ερωτικό στοιχείο και ο μισογυνισμός είναι αρκετά υπερτονισμένα και η Barbara Bouchet, για όσους ενδιαφέρονται, αν και δεν έχει μεγάλο ρόλο στα δρώμενα καταφέρνει να κλέψει την παράσταση.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
