iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 657
Brain Damage (1988, Frank Henenlotter)
http://www.imdb.com/title/tt0094793/
Ηθοποιοί: Rick Hearst, Gordon MacDonald, Jennifer Lowry, Theo Barnes
Υπόθεση: Ένας νεαρός άντρας, ξυπνάει για να βρει ένα αηδιαστικό, σκουληκοειδές πλάσμα που προσκολλάται πάνω του στην περιοχή του αυχένα και συνδέεται με το στέλεχος του εγκεφάλου του. Το παράξενο παράσιτο διοχετεύει στον εγκέφαλο του νεαρού άντρα ένα περίεργο, παραισθησιογόνο ναρκωτικό που προκαλεί μια ευφορική κατάσταση ευτυχίας. Σαν αντάλλαγμα όμως, απαιτεί ανθρώπινα θύματα για να ικανοποιήσει την ακόρεστη πείνα του για ανθρώπινα μυαλά.
Ο Frank Henenlotter είναι ο σκηνοθέτη του cult έπους Basket Case, και το Brain Damage αποτελεί την δεύτερη σκηνοθετική του δουλειά. Αν και προσωπικά θεωρώ το Basket Case καλύτερο, εξαιτίας του τρόπου κινηματογράφησης των παρακμιακών τοπίων της Νέας Υόρκης, του πεσιμιστικού τόνου, του πιο έντονου προβληματισμού και της καλύτερης ανάπτυξης κι αλληλεπίδρασης των χαρακτήρων, το Brain Damage είναι μια εξαιρετική προσθήκη στον ανεξάρτητο τρόμο των 80's. Από την άλλη, πάντα σε σχέση με το Basket Case, το Brain Damage έχει πιο αξιοπρεπή παραγωγή, μεγαλύτερο μπάτζετ και πιο έντονα χιουμοριστικά χαρακτηριστικά, κάνοντας το αποτέλεσμα πιο ανέμελο και εύθυμο από την πρώτη ταινία του Henenlotter. Αν και δεν είναι ακριβώς μια αλληγορία πάνω στον εθισμό, το Brain Damage κάνει κάποιο έμμεσο σχόλιο πάνω στη χρήση των ναρκωτικών, δίνοντας την ευκαρία στον Henenlotter να προσθέσει ένα τόνο σοβαρότητας στο κατά τα άλλα μακάβρια χιουμοριστικό ύφος της ταινίας, βάζοντας στο παιχνίδι μερικούς παραλληλισμούς και μεταφορές. Πέρα από αυτά το Brain Damage έχει αρκετό μαύρο χιούμορ, κακόγουστες εικόνες απίστευτης ευρηματικότητας, φαλλικά σύμβολα, ψυχεδελικά οράματα, βία, αίμα, gore, α-λα Cronenberg body horror σκηνές, σκοτεινή σεξουαλικότητα, sleaze, αφηρημένη παράνοια, νοσηρή φαντασία, bad taste σκηνές και λίγο γυμνό, πράγματα, δηλαδή, που θα προκαλούσαν ρίγη συγκίνησης σε ένα αφοσιωμένο μπιμουβά. Ο ρυθμός είναι αρκετά καλός, χωρίς σημαντικές "κοιλιές" και το χιούμορ, όπως πρέπει, είναι κακόγουστο, προσβλητικό, χυδαίο και καθαρτικό. Ο Henelotter φαίνεται να βρίσκεται σε καλή φόρμα, δημιουργώντας την απαραίτητη αφηρημένα εφιαλτική και παρακμιακή ατμόσφαιρα που απαιτεί η πλοκή κι ένα αφηρημένα αναρχικό κλίμα. Προσέξτε επίσης το inside joke του σκηνοθέτη, σε μια σκηνή όπου ο πρωταγωνιστής της ταινία μιλάει με την πρώην του μέσα σε ένα βαγόνι, απέναντί του βρίσκεται ένας τύπος που κρατά ένα ψάθινο, κλειδωμένο καλάθι. Όσοι έχουν δει, το Basket Case, σίγουρα θα κατάλαβαν ότι μιλάμε για τον Duane (Kevin Van Hentenryck), τον βασικό χαρακτήρα της πρώτης ταινίας του Henenlotter. Όσο κι αν προσπαθούσα θα ήταν αδύνατο να μην αναφερθώ στην απίστευτα ευρηματική ιδέα που υπάρχει στην ταινία και η οποία αφορά την πιο περίεργη, εμετική και ξεκαρδιστική σκηνή στοματικού σεξ που έχει παρουσιαστεί ποτέ σε ταινίες τρόμου. Θα σας μείνει αξέχαστη.
http://www.youtube.com/watch?v=u0p2MuCfm5Y
http://www.imdb.com/title/tt0094793/
Ηθοποιοί: Rick Hearst, Gordon MacDonald, Jennifer Lowry, Theo Barnes
Υπόθεση: Ένας νεαρός άντρας, ξυπνάει για να βρει ένα αηδιαστικό, σκουληκοειδές πλάσμα που προσκολλάται πάνω του στην περιοχή του αυχένα και συνδέεται με το στέλεχος του εγκεφάλου του. Το παράξενο παράσιτο διοχετεύει στον εγκέφαλο του νεαρού άντρα ένα περίεργο, παραισθησιογόνο ναρκωτικό που προκαλεί μια ευφορική κατάσταση ευτυχίας. Σαν αντάλλαγμα όμως, απαιτεί ανθρώπινα θύματα για να ικανοποιήσει την ακόρεστη πείνα του για ανθρώπινα μυαλά.
Ο Frank Henenlotter είναι ο σκηνοθέτη του cult έπους Basket Case, και το Brain Damage αποτελεί την δεύτερη σκηνοθετική του δουλειά. Αν και προσωπικά θεωρώ το Basket Case καλύτερο, εξαιτίας του τρόπου κινηματογράφησης των παρακμιακών τοπίων της Νέας Υόρκης, του πεσιμιστικού τόνου, του πιο έντονου προβληματισμού και της καλύτερης ανάπτυξης κι αλληλεπίδρασης των χαρακτήρων, το Brain Damage είναι μια εξαιρετική προσθήκη στον ανεξάρτητο τρόμο των 80's. Από την άλλη, πάντα σε σχέση με το Basket Case, το Brain Damage έχει πιο αξιοπρεπή παραγωγή, μεγαλύτερο μπάτζετ και πιο έντονα χιουμοριστικά χαρακτηριστικά, κάνοντας το αποτέλεσμα πιο ανέμελο και εύθυμο από την πρώτη ταινία του Henenlotter. Αν και δεν είναι ακριβώς μια αλληγορία πάνω στον εθισμό, το Brain Damage κάνει κάποιο έμμεσο σχόλιο πάνω στη χρήση των ναρκωτικών, δίνοντας την ευκαρία στον Henenlotter να προσθέσει ένα τόνο σοβαρότητας στο κατά τα άλλα μακάβρια χιουμοριστικό ύφος της ταινίας, βάζοντας στο παιχνίδι μερικούς παραλληλισμούς και μεταφορές. Πέρα από αυτά το Brain Damage έχει αρκετό μαύρο χιούμορ, κακόγουστες εικόνες απίστευτης ευρηματικότητας, φαλλικά σύμβολα, ψυχεδελικά οράματα, βία, αίμα, gore, α-λα Cronenberg body horror σκηνές, σκοτεινή σεξουαλικότητα, sleaze, αφηρημένη παράνοια, νοσηρή φαντασία, bad taste σκηνές και λίγο γυμνό, πράγματα, δηλαδή, που θα προκαλούσαν ρίγη συγκίνησης σε ένα αφοσιωμένο μπιμουβά. Ο ρυθμός είναι αρκετά καλός, χωρίς σημαντικές "κοιλιές" και το χιούμορ, όπως πρέπει, είναι κακόγουστο, προσβλητικό, χυδαίο και καθαρτικό. Ο Henelotter φαίνεται να βρίσκεται σε καλή φόρμα, δημιουργώντας την απαραίτητη αφηρημένα εφιαλτική και παρακμιακή ατμόσφαιρα που απαιτεί η πλοκή κι ένα αφηρημένα αναρχικό κλίμα. Προσέξτε επίσης το inside joke του σκηνοθέτη, σε μια σκηνή όπου ο πρωταγωνιστής της ταινία μιλάει με την πρώην του μέσα σε ένα βαγόνι, απέναντί του βρίσκεται ένας τύπος που κρατά ένα ψάθινο, κλειδωμένο καλάθι. Όσοι έχουν δει, το Basket Case, σίγουρα θα κατάλαβαν ότι μιλάμε για τον Duane (Kevin Van Hentenryck), τον βασικό χαρακτήρα της πρώτης ταινίας του Henenlotter. Όσο κι αν προσπαθούσα θα ήταν αδύνατο να μην αναφερθώ στην απίστευτα ευρηματική ιδέα που υπάρχει στην ταινία και η οποία αφορά την πιο περίεργη, εμετική και ξεκαρδιστική σκηνή στοματικού σεξ που έχει παρουσιαστεί ποτέ σε ταινίες τρόμου. Θα σας μείνει αξέχαστη.
http://www.youtube.com/watch?v=u0p2MuCfm5Y
