Wally
Retired Admin
- Joined
- 19 Ιαν 2006
- Μηνύματα
- 25.792
- Αντιδράσεις
- 4.276
Χτες τη νυχτα ειχα βουλωμενη μυτη και δεν με κολλαγε ο υπνος.
Το ρημαδο modem router που εχω (αυτα που δινουν οι Ελληνες providers) ειναι της πλακας και δεν αντεχει να stream-αρει FullHD σε WiFi (ανοιξα αλλο thread γι'αυτο).
Oποτε μπουκαρα στην SD συλλογη μου...
To Companeros ειχα απο καιρο στο προγραμμα μου να το δω. Μου αρεσε και το thumbnail που επεσε πανω στην Iris Berben.
To εν λογω εργο ειναι μια δημιουργια του μεγαλου Sergio Corbucci...του κατα γενικη ομολογια καλυτερου σπαγγετι δημιουργου μετα τον Leone.
To καστ ειναι επισης δυναμιτης.
Franco Nero στο ρολο του Σουηδου πιστολα-εμπορου οπλων.
Tomas Milian ισως στο πιο χαρακτηριστικο ρολο της καριερας του (απο οσα εχω δει τουλαχιστον) που κανει τον Μεξικανο τυχοδιωκτη Vasco
Fernado Rey στο ρολο του καθηγητη Xantos - υποψηφιου προεδρου του Μεξικο που δεν πιστευε στη βια. Εξαιρετικος ηθοποιος!
Jack Palance φυσικα στο ρολο κακου με φαγωμενο χερι απο το αγαπημενο του γερακι και παντα ενα τσιγαρο μαριχουανας στραβα στο στομα. Εξαιρετικα σκιαγραφημενος και χαρακτηριστικος
Iris Berben που παιζει την επαναστατρια ομορφονια της ταινιας. Να πω οτι το μακιγιαζ την αδικησε καραφορα αφου προκειται για πολυ ομορφη γυναικα που στη προσπαθεια τους να την "μεξικαναρουν" της αλλοιωσαν τα χαρακτηριστικα
Katrin Schubert και αυτη πανεμορφη αλλα οι στυλιστικες επιλογες της ταινιας την αδικησαν. Πολλοι θα την θυμομαστε για τη μετεπειτα καριερα της που απεμπολησε ρουχα και υποκριτικη
Jose Bodalo απολαυστικος ως στρατηγος Μονγο.
H μουσικη της ταινιας ειναι το Morricone και το βασικο θεμα της ταινιας το μουρμουρας αρκετες ωρες αφοτου την εχεις παρακολουθησει.
Η ταινιας εχει μια πιο χιουμοριστικη διαθεση απο τα Django, Great Silence κτλ που εχουμε συνηθισει αλλα βγαζει μια καλη ισορροπια. Καμερα στο χερι στα πιστολιδια, πυκνη δραση και πολυ δυνατες ατακες. Τα ανακατευει καλα ο Corbucci και μας δινει ενα εξαιρετικο ζαπατα-σπαγγετι.
Η πολιτικη χροια ειναι διαχυτη..δεν υπαρχει τελικα επανασταση χωρις αιμα και βια.
Τα σεκανς δρασης ειναι δυνατα. Απογειο οταν ο Φρανκ Νερο (α λα Django) βουταει το πολυβολο στα χερια και θεριζει.
Η διαρκεια ειναι χορταστικη και περα απο κανα δυο σκηνες δεν εχουμε εμβολιμα για να πιασουν χρονο.
Το φιναλε ειναι παραδοσιακα δυνατο.
Το ρημαδο modem router που εχω (αυτα που δινουν οι Ελληνες providers) ειναι της πλακας και δεν αντεχει να stream-αρει FullHD σε WiFi (ανοιξα αλλο thread γι'αυτο).
Oποτε μπουκαρα στην SD συλλογη μου...
To Companeros ειχα απο καιρο στο προγραμμα μου να το δω. Μου αρεσε και το thumbnail που επεσε πανω στην Iris Berben.
To εν λογω εργο ειναι μια δημιουργια του μεγαλου Sergio Corbucci...του κατα γενικη ομολογια καλυτερου σπαγγετι δημιουργου μετα τον Leone.
To καστ ειναι επισης δυναμιτης.
Franco Nero στο ρολο του Σουηδου πιστολα-εμπορου οπλων.
Tomas Milian ισως στο πιο χαρακτηριστικο ρολο της καριερας του (απο οσα εχω δει τουλαχιστον) που κανει τον Μεξικανο τυχοδιωκτη Vasco
Fernado Rey στο ρολο του καθηγητη Xantos - υποψηφιου προεδρου του Μεξικο που δεν πιστευε στη βια. Εξαιρετικος ηθοποιος!
Jack Palance φυσικα στο ρολο κακου με φαγωμενο χερι απο το αγαπημενο του γερακι και παντα ενα τσιγαρο μαριχουανας στραβα στο στομα. Εξαιρετικα σκιαγραφημενος και χαρακτηριστικος
Iris Berben που παιζει την επαναστατρια ομορφονια της ταινιας. Να πω οτι το μακιγιαζ την αδικησε καραφορα αφου προκειται για πολυ ομορφη γυναικα που στη προσπαθεια τους να την "μεξικαναρουν" της αλλοιωσαν τα χαρακτηριστικα
Katrin Schubert και αυτη πανεμορφη αλλα οι στυλιστικες επιλογες της ταινιας την αδικησαν. Πολλοι θα την θυμομαστε για τη μετεπειτα καριερα της που απεμπολησε ρουχα και υποκριτικη
Jose Bodalo απολαυστικος ως στρατηγος Μονγο.
H μουσικη της ταινιας ειναι το Morricone και το βασικο θεμα της ταινιας το μουρμουρας αρκετες ωρες αφοτου την εχεις παρακολουθησει.
Η ταινιας εχει μια πιο χιουμοριστικη διαθεση απο τα Django, Great Silence κτλ που εχουμε συνηθισει αλλα βγαζει μια καλη ισορροπια. Καμερα στο χερι στα πιστολιδια, πυκνη δραση και πολυ δυνατες ατακες. Τα ανακατευει καλα ο Corbucci και μας δινει ενα εξαιρετικο ζαπατα-σπαγγετι.
Η πολιτικη χροια ειναι διαχυτη..δεν υπαρχει τελικα επανασταση χωρις αιμα και βια.
Τα σεκανς δρασης ειναι δυνατα. Απογειο οταν ο Φρανκ Νερο (α λα Django) βουταει το πολυβολο στα χερια και θεριζει.
Η διαρκεια ειναι χορταστικη και περα απο κανα δυο σκηνες δεν εχουμε εμβολιμα για να πιασουν χρονο.
Το φιναλε ειναι παραδοσιακα δυνατο.
