iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 652
Cut and Run (1985, Ruggero Deodato)
http://www.imdb.com/title/tt0089338/
Ηθοποιοί: Leonard Mann, Lisa Blount, Richard Bright, Willie Aames, Richard Lynch, Valentina Forte, Gabrielle Tinti, Michael Berryman, John Steiner, Karen Black, Barbara Magnolfi, Eriq La Salle
Υπόθεση: Μια γυναίκα δημοσιογράφος κι ένας κάμεραμαν, πηγαίνουν στη ζούγκλα του Αμαζονίου, αναζητώντας τον αρχηγό μιας αίρεσης καθώς και το χαμένο γιο ενός τηλεοπτικού παραγωγού. Αυτό που καταφέρνουν τελικά είναι να έρθουν αντιμέτωποι με φυλές ιθαγενών και να μπουν στη μέση ενός πολέμου μεταξύ συμμοριών που εμπορεύονται ναρκωτικά, βάζοντας σε κίνδυνο της ζωή τους.
Ο Ruggero Deodato, επιστρέφει με μια αρκετά καλή ταινία, σίγουρα η καλύτερή του από την εποχή του Cannibal Holocaust και του The House on the Edge of the Park, και μετά. Ο Deodato, χρησιμοποιώντας μάλλον ένα ικανοποιητικό μπάτζετ κι ένα μεγάλο για τα δεδομένα του καστ, καταφέρνει να διατηρήσει έναν υψηλό ρυθμό δράσης, να δώσει ένταση στα δρώμενα και να αιματοκυλήσει και πάλι την οθόνη. Η ταινία, φυσικά δεν έχει σχέση με το Cannibal Holocaust, καθώς ο Deodato δεν επιστρέφει σε κοινωνικές κριτικές και πολύπλοκες αφηγήσεις, αλλά μας παρουσιάζει ένα καθαρόαιμο exploitation, δίνοντας στους θεατές μια απίστευτα αιματηρή διασκέδαση. Και όταν λέμε αιματηρή, εννοούμε πραγματικά αιματηρή. Χρησιμοποιώντας μια μεγάλη γκάμα σκηνών γραφικής βίας (η οποία περιλαμβάνει έναν ικανοποιητικό αριθμό αποκεφαλισμών και ξεκοιλιασμάτων), συχνές σκηνές ωμών βιασμών, γυναικείου γυμνού και κάποιες προβλεπόμενες ανατροπές, ετοιμάζει μια ταινία που αφορά τους φανατικούς σπλατεράδες, εκπαιδευμένους στον ιταλικό τρόμο. Μέχρι και μια ανόητη δευτερεύουσα ιστορία που αφορά μια αιμοδιψή φυλή ιθαγενών περιλαμβάνει η ταινία, πράγμα που σε συνδυασμό με το όνομα του σκηνοθέτη, μάλλον λειτούργησε με τέτοιο τρόπο ώστε η ταινία, λανθασμένα, να κατηγοριοποιείται στο είδος των ταινιών με κανίβαλους. Στην πραγματικότητα, η ταινία είναι ένας γοητευτικός αχταρμάς, που βάζει στο μίξερ ετερόκλητα συστατικά, κάνοντάς την να ισορροπεί με δυσκολία μεταξύ στοιχείων τρόμου, δράσης και περιπέτειας. Σε αυτά προσθέστε μια βρώμικη ιστορία με λαθρεμπόριο ναρκωτικών, μια έμμεση σχέση με τη σφαγή στο Jonestown, που συγκλόνισε την Αμερική μερικά χρόνια πριν και διάφορα αναιμικά sub-plots και έχετε μια ταινία που δεν χρειάζεται να την πάρετε σοβαρά αλλά σου δίνει άνετα ό,τι υπόσχεται. Μέχρι και μια ευθεία αναφορά στο Apocalypse Now υπάρχει, καθώς ο χαρακτήρας του συνταγματάρχη Brian Horne, που ερμηνεύεται με κέφι και μπρίο από τον καρατερίστα Richard Lynch (Invasion USA), φέρνει αβίαστα στο μυαλό τον Walter E. Krutz. Η Valentina Forte κυριολεκτικά λάμπει, όχι βέβαια ερμηνευτικά, ενώ επιστρατεύεται και η απίστευτη φάτσα του αγαπημένου Michael Berryman (Hills Have Eyes) ως ηγέτης της τοπικής φυλής. Η ταινία συνήθως κορυφώνεται στις επιθέσεις των ιθαγενών, οι λάτρεις του αίματος θα απογοητευτούν από τη συχνότητα των φόνων, αλλά όταν αυτοί συμβαίνουν είναι αρκούντως βίαιοι ενώ οι δραματικές στιγμές ξεχειλίζουν αμηχανία. Η σκηνοθεσία είναι αξιοπρόσεκτη και επαγγελματική, ενώ το ταλέντο του Deodato κάνει αισθητή την παρουσία του στις σκηνές δράσης και τρόμου. Όμορφη η φωτογραφία των τροπικών τοπίων και εξαιρετικό soundtrack από τον Claudio Simonetti (μέλος των θρυλικών Goblin). Aβ¦ υπάρχει και μια σκηνή ενός άμοιρου άντρα που σκίζεται κυριολεκτικά στη μέση, για να δίνουμε ποικιλία στους φόνους β¦ Έτσι, για να μη ξεχνιόμαστε.
Trailer:
http://www.imdb.com/title/tt0089338/
Ηθοποιοί: Leonard Mann, Lisa Blount, Richard Bright, Willie Aames, Richard Lynch, Valentina Forte, Gabrielle Tinti, Michael Berryman, John Steiner, Karen Black, Barbara Magnolfi, Eriq La Salle
Υπόθεση: Μια γυναίκα δημοσιογράφος κι ένας κάμεραμαν, πηγαίνουν στη ζούγκλα του Αμαζονίου, αναζητώντας τον αρχηγό μιας αίρεσης καθώς και το χαμένο γιο ενός τηλεοπτικού παραγωγού. Αυτό που καταφέρνουν τελικά είναι να έρθουν αντιμέτωποι με φυλές ιθαγενών και να μπουν στη μέση ενός πολέμου μεταξύ συμμοριών που εμπορεύονται ναρκωτικά, βάζοντας σε κίνδυνο της ζωή τους.
Ο Ruggero Deodato, επιστρέφει με μια αρκετά καλή ταινία, σίγουρα η καλύτερή του από την εποχή του Cannibal Holocaust και του The House on the Edge of the Park, και μετά. Ο Deodato, χρησιμοποιώντας μάλλον ένα ικανοποιητικό μπάτζετ κι ένα μεγάλο για τα δεδομένα του καστ, καταφέρνει να διατηρήσει έναν υψηλό ρυθμό δράσης, να δώσει ένταση στα δρώμενα και να αιματοκυλήσει και πάλι την οθόνη. Η ταινία, φυσικά δεν έχει σχέση με το Cannibal Holocaust, καθώς ο Deodato δεν επιστρέφει σε κοινωνικές κριτικές και πολύπλοκες αφηγήσεις, αλλά μας παρουσιάζει ένα καθαρόαιμο exploitation, δίνοντας στους θεατές μια απίστευτα αιματηρή διασκέδαση. Και όταν λέμε αιματηρή, εννοούμε πραγματικά αιματηρή. Χρησιμοποιώντας μια μεγάλη γκάμα σκηνών γραφικής βίας (η οποία περιλαμβάνει έναν ικανοποιητικό αριθμό αποκεφαλισμών και ξεκοιλιασμάτων), συχνές σκηνές ωμών βιασμών, γυναικείου γυμνού και κάποιες προβλεπόμενες ανατροπές, ετοιμάζει μια ταινία που αφορά τους φανατικούς σπλατεράδες, εκπαιδευμένους στον ιταλικό τρόμο. Μέχρι και μια ανόητη δευτερεύουσα ιστορία που αφορά μια αιμοδιψή φυλή ιθαγενών περιλαμβάνει η ταινία, πράγμα που σε συνδυασμό με το όνομα του σκηνοθέτη, μάλλον λειτούργησε με τέτοιο τρόπο ώστε η ταινία, λανθασμένα, να κατηγοριοποιείται στο είδος των ταινιών με κανίβαλους. Στην πραγματικότητα, η ταινία είναι ένας γοητευτικός αχταρμάς, που βάζει στο μίξερ ετερόκλητα συστατικά, κάνοντάς την να ισορροπεί με δυσκολία μεταξύ στοιχείων τρόμου, δράσης και περιπέτειας. Σε αυτά προσθέστε μια βρώμικη ιστορία με λαθρεμπόριο ναρκωτικών, μια έμμεση σχέση με τη σφαγή στο Jonestown, που συγκλόνισε την Αμερική μερικά χρόνια πριν και διάφορα αναιμικά sub-plots και έχετε μια ταινία που δεν χρειάζεται να την πάρετε σοβαρά αλλά σου δίνει άνετα ό,τι υπόσχεται. Μέχρι και μια ευθεία αναφορά στο Apocalypse Now υπάρχει, καθώς ο χαρακτήρας του συνταγματάρχη Brian Horne, που ερμηνεύεται με κέφι και μπρίο από τον καρατερίστα Richard Lynch (Invasion USA), φέρνει αβίαστα στο μυαλό τον Walter E. Krutz. Η Valentina Forte κυριολεκτικά λάμπει, όχι βέβαια ερμηνευτικά, ενώ επιστρατεύεται και η απίστευτη φάτσα του αγαπημένου Michael Berryman (Hills Have Eyes) ως ηγέτης της τοπικής φυλής. Η ταινία συνήθως κορυφώνεται στις επιθέσεις των ιθαγενών, οι λάτρεις του αίματος θα απογοητευτούν από τη συχνότητα των φόνων, αλλά όταν αυτοί συμβαίνουν είναι αρκούντως βίαιοι ενώ οι δραματικές στιγμές ξεχειλίζουν αμηχανία. Η σκηνοθεσία είναι αξιοπρόσεκτη και επαγγελματική, ενώ το ταλέντο του Deodato κάνει αισθητή την παρουσία του στις σκηνές δράσης και τρόμου. Όμορφη η φωτογραφία των τροπικών τοπίων και εξαιρετικό soundtrack από τον Claudio Simonetti (μέλος των θρυλικών Goblin). Aβ¦ υπάρχει και μια σκηνή ενός άμοιρου άντρα που σκίζεται κυριολεκτικά στη μέση, για να δίνουμε ποικιλία στους φόνους β¦ Έτσι, για να μη ξεχνιόμαστε.
Trailer:
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
