Rakeesh
RetroDB Feeder
- Joined
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 4.580
- Αντιδράσεις
- 1.725
Χτες μεταμεσονυχτια επαιξε το Darkman
Δεν ξερω, μου φαινεται σα να μπορω να κανω ολοκληρη αναλυση για αυτη την ταινια.
Σκηνοθεσια Σαμ Ράιμι, ο οποιος συμφωνα με της Γουικιπέντια, δεν μπόρεσε να πάρει τα δικαιώματα της Σκιάς και του Μπάτμαν, οπότε ασχολήθηκε με ενα δικο του πρωτότυπο χαρακτήρα, στα αρχετυπικά πρότυπα των κόμικς φυσικα. Ειναι εξαιρετικη ταινια κατα τη γνωμη μου. Η πρωτη και μοναδικη ταινια βασισμενη σε κομικ, χωρις ομως να υπαρχει κομικ
Απο την ολη σκηνοθεσια κλπ βλεπω οτι ο Μπατμαν του έμειναν αποθημένο, και ακολουθει διαφορες ποζεριες και στυλιζαρισματα του Τιμ Μπάρτον (wannabe?).
Γενικως το ολο κονσεπτ, φαινεται τοσο αφελες, τραβηγμενο, ποζεριστικο, που δεν ξερω αν ηταν απο αφελεια το σκηνοθετη, η αν ηταν εσκεμμενη ωστε να μας θυμισει λιγο την αφελεια του "κλασσικου κομικ". Θελω να πιστευω οτι ειναι το δευτερο
Highlights
Σε παρομοια φαση κινειται και το The Shadow
Δεν ξερω, μου φαινεται σα να μπορω να κανω ολοκληρη αναλυση για αυτη την ταινια.
Σκηνοθεσια Σαμ Ράιμι, ο οποιος συμφωνα με της Γουικιπέντια, δεν μπόρεσε να πάρει τα δικαιώματα της Σκιάς και του Μπάτμαν, οπότε ασχολήθηκε με ενα δικο του πρωτότυπο χαρακτήρα, στα αρχετυπικά πρότυπα των κόμικς φυσικα. Ειναι εξαιρετικη ταινια κατα τη γνωμη μου. Η πρωτη και μοναδικη ταινια βασισμενη σε κομικ, χωρις ομως να υπαρχει κομικ
Απο την ολη σκηνοθεσια κλπ βλεπω οτι ο Μπατμαν του έμειναν αποθημένο, και ακολουθει διαφορες ποζεριες και στυλιζαρισματα του Τιμ Μπάρτον (wannabe?).
Γενικως το ολο κονσεπτ, φαινεται τοσο αφελες, τραβηγμενο, ποζεριστικο, που δεν ξερω αν ηταν απο αφελεια το σκηνοθετη, η αν ηταν εσκεμμενη ωστε να μας θυμισει λιγο την αφελεια του "κλασσικου κομικ". Θελω να πιστευω οτι ειναι το δευτερο
Highlights
- Επιστήμονας που μετα απο μια εκρηξη παραμορφώνεται και πλεον δε νιώθει πόνο, και αυτο του "βγαινει" σε επιθετικοτητα. Ε ο καθε υπερηρωας-μασκοφορος-εκδικητης πρεπει να ξεκιναει απο καπου. Του Νταρκμαν ειναι λιγο φτωχομπινεδιαρικο
- Αμεσως μετα την αποδραση απο το νοσοκομειο δεν πηγαινει σπιτι του, αλλα στο εργαστηριο για να κλαψει για τη χαμενο του εργο (θα μου πεις, οι επιστημονες περνανε τοσες ωρες στο εργαστηριο που ειναι αυτο το στπιτι τους)
- Το οτι καταφερε και ανασυνθεσε τον υπολογιστη, το συστημα, το ολογραφικο μηχανημα κλπ σε ενα εγκαταλελειμμενο κτηριο (οταν εφτασε εκει φωναξε "Σπιτι!", γιατι ο καθε υπερηρωας-μασκοφορος-εκδικητης πρεπει να εχει τη μυστικη φωλια του)
- Το οτι οι μασκες απο συνθετικο δερμα αποκτουν φυσικοτατη κινητικοτητα εκφρασης φρυδιων, στοματος κλπ, ενω οι μυες και τα νευρα του προπσωπου του Νταρκμαν εχουν καταστραφει
- Αμεσως μετα το ατυχημα απεκτησε ιδιοτητες, δυναμη και εξυπναδα διαρρηκτη, ντετεκτιβ, ακροβατη, παρακολουθητη, αορατου, σκιας που βρισκεται παντου, καθως και προσβαση σε υπονομους, τηλεφωνικες γραμμες κλπ
- Ο τρομος που προκαλει στους minor villains-cannon fodders κανοντας τον να δειχνει προς στιγμην "ο κακος" καθως και το υποχθονιο "μουαχαχαχαχα!" οταν η φιγουρα του τρεχει μακρυα
- Η παραξενη "ιδιοτητα" του "τελικου κακου" να νιωθει σαν στο σπιτι του πανω στην οικοδομη, η φοβερη του ισορροπια και ελλειψη υψοφοβιας, νιωθωντας ετσι στο "γηπεδο του" στην τελικη συναντηση με τον Νταρκμαν. Ε ο καθε "τελικος κακος" εχει την ιδιοτητα του, στον συγκεκριμενο εκατσε αυτη, τι να κανουμε
Σε παρομοια φαση κινειται και το The Shadow
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
