Death Watch (1980)

iggylebowski

RetroAdept
Joined
10 Mαϊ 2012
Μηνύματα
868
Αντιδράσεις
646
Death Watch (1980, Bertrand Tavernier)

http://www.imdb.com/title/tt0081182/

Ηθοποιοί: Romy Schneider, Harvey Keitel, Harry Dean Stanton, Max von Sydow, Therese Liotard

Υπόθεση: Στο μέλλον, όπου ο θάνατος από κάποια ασθένεια έχει γίνει κάτι εξαιρετικά ασυνήθιστο, αποκαλύπτεται ότι μια ανίατη ασθένεια έχει διαγνωσθεί σε μια γυναίκα. Το νέο διαδίδεται και η γυναίκα αρχίζει να πολιορκείται από δημοσιογράφους, μετατρέποντάς την σε διασημότητα. Όταν το τηλεοπτικό δίκτυο NTV προσφέρει ένα σημαντικό, χρηματικό ποσό για να παρουσιαστούν οι τελευταίες μέρες της γυναίκας σαν ένα τηλεοπτικό reality show, αυτή προσποιείται ότι συμφωνεί για να διαφύγει τελικά με τη βοήθεια ενός άγνωστου άντρα. Αυτό όμως που ξέρει το τηλεοπτικό κοινό, και δεν γνωρίζει η γυναίκα, είναι ότι ο άντρας αυτός εργάζεται στο NTV κι έχει υποβληθεί σε μια πειραματική χειρουργική διαδικασία που εμφύτευσε μικροκάμερες πίσω από τα μάτια του, με αποτέλεσμα ότι βλέπει να αναμεταδίδεται στην τηλεόραση. Σημαντική παρενέργεια της διαδικασίας είναι ότι υπάρχει η πιθανότητα να μείνει τυφλός αν βιώσει ένα σημαντικό χρονικό διάστημα σκοταδιού, και γι'αυτό τον λόγο παίρνει φάρμακα για να τον κρατούν ξύπνιο, έχει μάθει να κοιμάται για σύντομο χρονικό διάστημα με τα μάτια ανοιχτά και κουβαλά πάντα μαζί του ένα φακό του οποίου το φως χρησιμοποιεί πάνω στα μάτια του.

Βασισμένο στο βιβλίο The Unsleeping Eye του David Compton, το Death Watch είναι sci-fi δράμα, αγγλο-γαλλο-γερμανικής παραγωγής σκηνοθετήμενο από τον Bertrand Tavernier (Round Mindight). Με ευθείες αναφορές πάνω στον ρόλο της σύγχρονης τηλεορασης, την τηλεοπτική ηθική, την μετατροπή μιας προσωπικής τραγωδίας σε διασκέδαση και την δυστυχολαγνεία του τηλεοπτικού κοινού, το Death Watch μοιάζει να αποκτά μια προφητική διάσταση που προαναγγέλει την μελλοντική άνοδο της reality τηλεόρασης. Γεμάτη με μια πεσιμιστική, καταθλιπτική ατμόσφαιρα, το Death Watch διακρίνεται από την εξαιρετική κινηματογράφηση των τοπίων της Γλασκώβης, το μελαγχολικό τόνο, την ηδονοβλεπτική σκηνοθετική προσέγγιση και το σκοτεινό ύφος που δημιουργεί ένα κλίμα απελπισίας και απόγνωσης. Ο νωχελικός ρυθμός της ταινίας κλιμακώνεται σταδιακά, με την τραγικότητα των χαρακτήρων να δημιουργούν μια βαριά, συναισθηματική φόρτιση, και η, πολλές φορές, φιλοσοφική προσέγγιση του story, δημιουργούν ένα περίεργο και σκοτεινό κινηματογραφικό ύφος, ενώ παράλληλα δίνουν πολλή τροφή για σκέφη. Κάπου η σεναριακή δομή γίνεται αρκετά αφηρημένη, με το αποτέλεσμα να μοιάζει ότι δεν οδηγείται πουθενά, αλλά ο θεατής ανταμείβεται από την μαεστρική σκηνοθεσία του Tavernier, που κρατά ένα απέριττο, μινιμαλιστικό ύφος που ενισχύει την παρακμή και την μελαγχολία που βγάζουν τα γκρίζα, βιομηχανικά αστικά τοπία. Εξαιρετική η εύθραυστη ερμηνεία της Romy Schneider, μια από τις τελευταίες της καριέρας της, όπως κι αυτή του Harvey Keitel.

 
Πίσω
Μπλουζα