iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 647
Delicatessen (1991, Jean Pierre Jeunet & Marc Caro)
http://www.imdb.com/title/tt0101700/
Ηθοποιοί: Dominique Pinon, Marie Laure Dugnac, Jean Claude Dreyfus, Karin Viard, Ticky Holgado, Howard Vernon
Υπόθεση: Σε μια φουτουριστική κοινωνία, όπου τα τρόφιμα πλέον είναι τόσο σπάνια και ανεκτίμητα, που χρησιμοποιούνται ως νομισματική μονάδα, ο ιδιοκτήτης ενός χασάπικου και της πολυκατοικίας που βρίσκεται πάνω από το μαγαζί, βάζει αγγελίες εργασίας στην τοπική εφημερίδα, με απώτερο σκοπό να προσελκύσει θύματα ώστε να τα δολοφονήσει και να πουλήσει το κρέας τους στους ενοίκους του.
Το Delicatessen είναι μια post-apocalyptic, σουρεαλιστική μαύρη κωμωδία, που σηματοδότησε την πρώτη σκηνοθετική δουλειά μεγάλου μήκους του διδύμου Caro & Jeunet, το οποίο μας έδωσε ακόμη μια ταινία, το επίσης εξαιρετικό The City of Lost Childen (1995), μέχρι να χωρίσουν οι δρόμοι τους και να ακολουθήσει ο καθένας τη δικιά του πορεία, με αρκετά γνωστά μέχρι τώρα αποτελέσματα. Το Delicatessen είναι, κυριολεκτικά, ένα διαμάντι του γαλλικού κινηματογράφου των 90's και αποδεικνύει το ταλέντο των δημιουργών του. Με εμφανείς επιρροές από την comic αισθητική (άλλωστε ο Caro είναι κομίστας και ο Jeunet είναι animator) και το σινεμά του Gilliam, το σκηνοθετικό δίδυμο στήνει μια χαοτική μακάβρια κωμωδία, με έντονα σουρεαλιστικά στοιχεία και μια αλληλουχία εξαιρετικά εμπνευσμένων εικόνων. Οι έντονοι καφέ, κίτρινοι και πράσινοι χρωματισμοί, προσφέρουν στην ταινία τόσο μια ιδιότροπη trippy αισθητική όσο και μια σκοτεινή, παρακμιακή ατμόσφαιρα, που δημιουργεί ένα πανέμορφο πλαίσιο για να κινηθούν οι καρτουνίστικοι χαρακτήρες. Το φιλμικό περιβάλλον είναι από τη μια μεριά σκοτεινό, εφιαλτικό και τρομακτικό, ενώ από την άλλη μοιάζει παραμυθένιο. Οι δημιουργοί δημιουργούν ένα αναρχικό κλίμα κι ένα παράλογο σύνολο από εξωτικούς χαρακτήρες, που δημιουργεί ένα σουρεαλιστικό ύφος, το οποίο μοιάζει ταυτόχρονα ονειρικό, γοτθικό, φρικιαστικό και αφηρημένο. Η αποπνικτική ατμόσφαιρα του Delicatessen έρχεται σε αντίθεση με το ξεκαρδιστικό, ευρηματικό, παράλογο offbeat χιούμορ της ταινίας, που είναι διάχυτο ακόμη και στις πιο σκοτεινές σκηνές, αλλά και με τους εκκεντρικούς χαρακτήρες της ταινίας που φαίνεται σαν να ξεπήδησαν μέσα από σελίδες κάποιου κόμικ. Η ταινία διατηρεί στον πυρήνα της ένα όμορφο love story, που δεν γίνεται ποτέ γλυκερό, δίνοντας ένα τόνο διεστραμένου ρομαντισμού που κάνει το Delicatessen να μοιάζει με κάποιο γοτθικό παραμύθι. Η σκηνοθεσία της ταινίας είναι εξαιρετική με πρωτότυπες κινήσεις της κάμερας, ιδιότροπες γωνίες λήψεις, σουρεαλιστικά σκηνικά, όμορφο μοντάζ κι εκπληκτικό ρυθμό. Γενικότερα, το Delicatessen είναι μια πανέμορφη ταινία που αξίζει όλοι να την έχουν στη συλλογή τους.
http://www.imdb.com/title/tt0101700/
Ηθοποιοί: Dominique Pinon, Marie Laure Dugnac, Jean Claude Dreyfus, Karin Viard, Ticky Holgado, Howard Vernon
Υπόθεση: Σε μια φουτουριστική κοινωνία, όπου τα τρόφιμα πλέον είναι τόσο σπάνια και ανεκτίμητα, που χρησιμοποιούνται ως νομισματική μονάδα, ο ιδιοκτήτης ενός χασάπικου και της πολυκατοικίας που βρίσκεται πάνω από το μαγαζί, βάζει αγγελίες εργασίας στην τοπική εφημερίδα, με απώτερο σκοπό να προσελκύσει θύματα ώστε να τα δολοφονήσει και να πουλήσει το κρέας τους στους ενοίκους του.
Το Delicatessen είναι μια post-apocalyptic, σουρεαλιστική μαύρη κωμωδία, που σηματοδότησε την πρώτη σκηνοθετική δουλειά μεγάλου μήκους του διδύμου Caro & Jeunet, το οποίο μας έδωσε ακόμη μια ταινία, το επίσης εξαιρετικό The City of Lost Childen (1995), μέχρι να χωρίσουν οι δρόμοι τους και να ακολουθήσει ο καθένας τη δικιά του πορεία, με αρκετά γνωστά μέχρι τώρα αποτελέσματα. Το Delicatessen είναι, κυριολεκτικά, ένα διαμάντι του γαλλικού κινηματογράφου των 90's και αποδεικνύει το ταλέντο των δημιουργών του. Με εμφανείς επιρροές από την comic αισθητική (άλλωστε ο Caro είναι κομίστας και ο Jeunet είναι animator) και το σινεμά του Gilliam, το σκηνοθετικό δίδυμο στήνει μια χαοτική μακάβρια κωμωδία, με έντονα σουρεαλιστικά στοιχεία και μια αλληλουχία εξαιρετικά εμπνευσμένων εικόνων. Οι έντονοι καφέ, κίτρινοι και πράσινοι χρωματισμοί, προσφέρουν στην ταινία τόσο μια ιδιότροπη trippy αισθητική όσο και μια σκοτεινή, παρακμιακή ατμόσφαιρα, που δημιουργεί ένα πανέμορφο πλαίσιο για να κινηθούν οι καρτουνίστικοι χαρακτήρες. Το φιλμικό περιβάλλον είναι από τη μια μεριά σκοτεινό, εφιαλτικό και τρομακτικό, ενώ από την άλλη μοιάζει παραμυθένιο. Οι δημιουργοί δημιουργούν ένα αναρχικό κλίμα κι ένα παράλογο σύνολο από εξωτικούς χαρακτήρες, που δημιουργεί ένα σουρεαλιστικό ύφος, το οποίο μοιάζει ταυτόχρονα ονειρικό, γοτθικό, φρικιαστικό και αφηρημένο. Η αποπνικτική ατμόσφαιρα του Delicatessen έρχεται σε αντίθεση με το ξεκαρδιστικό, ευρηματικό, παράλογο offbeat χιούμορ της ταινίας, που είναι διάχυτο ακόμη και στις πιο σκοτεινές σκηνές, αλλά και με τους εκκεντρικούς χαρακτήρες της ταινίας που φαίνεται σαν να ξεπήδησαν μέσα από σελίδες κάποιου κόμικ. Η ταινία διατηρεί στον πυρήνα της ένα όμορφο love story, που δεν γίνεται ποτέ γλυκερό, δίνοντας ένα τόνο διεστραμένου ρομαντισμού που κάνει το Delicatessen να μοιάζει με κάποιο γοτθικό παραμύθι. Η σκηνοθεσία της ταινίας είναι εξαιρετική με πρωτότυπες κινήσεις της κάμερας, ιδιότροπες γωνίες λήψεις, σουρεαλιστικά σκηνικά, όμορφο μοντάζ κι εκπληκτικό ρυθμό. Γενικότερα, το Delicatessen είναι μια πανέμορφη ταινία που αξίζει όλοι να την έχουν στη συλλογή τους.
