iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 657
Dogra Magra (1988, Toshio Matsumoto)
http://www.imdb.com/title/tt0223154/?ref_=fn_al_tt_1
Υπόθεση: Ένας νεαρός άντρας ξυπνά σε ένα υγρό κελί χωρίς να θυμάται πως βρέθηκε εκεί, ενώ από το διπλανό κελί ακούει συνεχώς τη φωνή μιας γυναίκας που παρακαλά για συγχώρεση. Ένας γιατρός του εξηγεί ότι βρίσκεται σε μια ψυχιατρική κλινική εξαιτίας της αμνησίας του. Στόχος του γιατρού είναι να βοηθήσει τον ασθενή να ανακτήσει τη μνήμη του με μια τεχνική που βασίζεται σε μια αρχαία βουδιστική θεωρία που αφορά την "κληρονομιά της μνήμης". Σύμφωνα με αυτή την θεωρία το γεγονός ότι ένας παλιότερος πρόγονός του είχε σκοτώσει τη γυναίκα του με σκοπό να αποδείξει στον αφέντη του τη δύναμη της αγάπης έναντι του σαρκικού πάθους, αποτυπώθηκε στη μνήμη του νεαρού άντρα δημιουργώντας του ψυχολογικά προβλήματα ως ένα αποτέλεσμα μετακύλισης της αρχαίας μνήμης.
Ψυχολογικό θρίλερ μυστηρίου, σκηνοθετημένο από τον Toshio Matsumoto, έναν πρωτοποριακό Ιάπωνα σκηνοθέτη που το βιογραφικό του βαραίνουν κυρίως avant-garde ταινίες μικρού μήκους. Το Dogra Magra είναι η τέταρτη και τελευταία δουλειά μεγάλου μήκους του Matsumoto, ενός σκηνοθέτη που άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις με τις δυο πρώτες μεγάλου μήκους δουλειές του, το underground ομοφυλοφιλικό δράμα Funeral Parade of Roses (αγαπημένη ταινία του Stanley Kubrick και μια από τις σημαντικότερες επιρροές του μεγάλου σκηνοθέτη για τη δημιουργία του A Clockwork Orange) και ιστορικό δράμα Shura. Στη συγκεκριμένη ταινία ο Matsumoto αποφασίζει να διασκευάσει μια νουβέλα του Ιάπωνα Yumeno Kyuusako, ένα συγγραφέα που συνδύαζε τις detective ιστορίες και τον σουρεαλισμό, επιλέγοντας να ακολουθήσει μια πολύ πυκνή και περίπλοκη αφηγηματική γραμμή που κινείται σε παράλληλα επίπεδα. Πειραματικός και πρωτοποριακός στην σκηνοθετική του οπτική, ο Matsumoto, δημιουργεί ένα κινηματογραφικό σύμπαν που παραπέμπει άμεσα στο σινεμά του David Lynch, αφού η γραμμική αφήγηση διασπάται συνεχώς από όνειρα, παραισθήσεις, σκηνές που επαναλαμβάνονται αλλά με διαφορετική κατάληξη, σουρεαλιστικές ψευδαισθήσεις, οξύμωρα, εικόνες από το υποσυνείδητο του ασθενή και εφιαλτικά, προφητικά οράματα, δημιουργώντας ένα περίεργο θρίλερ μυστηρίου που μοιάζει με ένα περίτεχνο παζλ που τα κομμάτια του συνδέονται και αποσυνδέονται συνεχώς μέχρι την τελική τους λύση. Ακολουθώντας μια μεταφυσική εξερεύνηση της πραγματικότητας, της προσωπικότητας και της παράνοιας, ο σκηνοθέτης εμμένει σε μια λεπτομερή παρουσίαση συγκεκριμένων σκηνών που προσπαθούν να δώσουν λύση στο μυστήριο, πατώντας όμως γερά στην διαφοροποίηση της ίδιας ιστορίας ανάλογα με την αντίληψη, τα ψέμματα και τις κρίσεις ταυτότητας του βασικού χαρακτήρα, φέρνοντας μερικές φορές στο μυαλό το Rashomon του Kurosawa. Οι ανατροπές και τα γυρίσματα της πλοκής διατηρούν ένα ληθαργικό ρυθμό, ισορροπώντας πάντα ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία, με αποτέλεσμα να φαίνεται δύσκολο στον θεατή να διακρίνει που θα καταλήξει η ταινία. Τα βαριά διαλογικά μέρη μπορεί να κουράσουν τον θεατή, ενώ στο δεύτερο μισό του, το Dogra Magra ακολουθεί μια πιο συμβατική φόρμα γεμάτο υστερικά καταιγιστικές ανατροπές που μειώνουν ως ένα σημείο τη γοητεία της ταινίας. Παρόλα αυτά όμως, η δουλειά του Matsumoto στη σκηνοθεσία είναι εκπληκτική υφαίνοντας μια πνιγηρή, σκοτεινή, στοιχειωμένη κι εφιαλτική ατμόσφαιρα, και δημιουργώντας εξαιρετικές αλληλουχίες εικόνων γεμάτες από πανέμορφες χρωματικές συνθέσεις που παντρεύουν τη βουδιστική φιλοσοφία και τον ντανταϊσμό. Πανέμορφο εικαστικά, το Dogra Magra είναι στο σύνολό του ένα περίτεχνο θρίλερ μυστηρίου που δεν ιντριγκάρει τον θεατή ώστε να βρει τη λύση του, αλλά αντίθετα έχει σκοπό να τον βυθίσει σε ένα εφιαλτικό, ενοχλητικό και περίπλοκο σύμπαν.
http://www.youtube.com/watch?v=aMJ7opZw4vA
http://www.imdb.com/title/tt0223154/?ref_=fn_al_tt_1
Υπόθεση: Ένας νεαρός άντρας ξυπνά σε ένα υγρό κελί χωρίς να θυμάται πως βρέθηκε εκεί, ενώ από το διπλανό κελί ακούει συνεχώς τη φωνή μιας γυναίκας που παρακαλά για συγχώρεση. Ένας γιατρός του εξηγεί ότι βρίσκεται σε μια ψυχιατρική κλινική εξαιτίας της αμνησίας του. Στόχος του γιατρού είναι να βοηθήσει τον ασθενή να ανακτήσει τη μνήμη του με μια τεχνική που βασίζεται σε μια αρχαία βουδιστική θεωρία που αφορά την "κληρονομιά της μνήμης". Σύμφωνα με αυτή την θεωρία το γεγονός ότι ένας παλιότερος πρόγονός του είχε σκοτώσει τη γυναίκα του με σκοπό να αποδείξει στον αφέντη του τη δύναμη της αγάπης έναντι του σαρκικού πάθους, αποτυπώθηκε στη μνήμη του νεαρού άντρα δημιουργώντας του ψυχολογικά προβλήματα ως ένα αποτέλεσμα μετακύλισης της αρχαίας μνήμης.
Ψυχολογικό θρίλερ μυστηρίου, σκηνοθετημένο από τον Toshio Matsumoto, έναν πρωτοποριακό Ιάπωνα σκηνοθέτη που το βιογραφικό του βαραίνουν κυρίως avant-garde ταινίες μικρού μήκους. Το Dogra Magra είναι η τέταρτη και τελευταία δουλειά μεγάλου μήκους του Matsumoto, ενός σκηνοθέτη που άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις με τις δυο πρώτες μεγάλου μήκους δουλειές του, το underground ομοφυλοφιλικό δράμα Funeral Parade of Roses (αγαπημένη ταινία του Stanley Kubrick και μια από τις σημαντικότερες επιρροές του μεγάλου σκηνοθέτη για τη δημιουργία του A Clockwork Orange) και ιστορικό δράμα Shura. Στη συγκεκριμένη ταινία ο Matsumoto αποφασίζει να διασκευάσει μια νουβέλα του Ιάπωνα Yumeno Kyuusako, ένα συγγραφέα που συνδύαζε τις detective ιστορίες και τον σουρεαλισμό, επιλέγοντας να ακολουθήσει μια πολύ πυκνή και περίπλοκη αφηγηματική γραμμή που κινείται σε παράλληλα επίπεδα. Πειραματικός και πρωτοποριακός στην σκηνοθετική του οπτική, ο Matsumoto, δημιουργεί ένα κινηματογραφικό σύμπαν που παραπέμπει άμεσα στο σινεμά του David Lynch, αφού η γραμμική αφήγηση διασπάται συνεχώς από όνειρα, παραισθήσεις, σκηνές που επαναλαμβάνονται αλλά με διαφορετική κατάληξη, σουρεαλιστικές ψευδαισθήσεις, οξύμωρα, εικόνες από το υποσυνείδητο του ασθενή και εφιαλτικά, προφητικά οράματα, δημιουργώντας ένα περίεργο θρίλερ μυστηρίου που μοιάζει με ένα περίτεχνο παζλ που τα κομμάτια του συνδέονται και αποσυνδέονται συνεχώς μέχρι την τελική τους λύση. Ακολουθώντας μια μεταφυσική εξερεύνηση της πραγματικότητας, της προσωπικότητας και της παράνοιας, ο σκηνοθέτης εμμένει σε μια λεπτομερή παρουσίαση συγκεκριμένων σκηνών που προσπαθούν να δώσουν λύση στο μυστήριο, πατώντας όμως γερά στην διαφοροποίηση της ίδιας ιστορίας ανάλογα με την αντίληψη, τα ψέμματα και τις κρίσεις ταυτότητας του βασικού χαρακτήρα, φέρνοντας μερικές φορές στο μυαλό το Rashomon του Kurosawa. Οι ανατροπές και τα γυρίσματα της πλοκής διατηρούν ένα ληθαργικό ρυθμό, ισορροπώντας πάντα ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία, με αποτέλεσμα να φαίνεται δύσκολο στον θεατή να διακρίνει που θα καταλήξει η ταινία. Τα βαριά διαλογικά μέρη μπορεί να κουράσουν τον θεατή, ενώ στο δεύτερο μισό του, το Dogra Magra ακολουθεί μια πιο συμβατική φόρμα γεμάτο υστερικά καταιγιστικές ανατροπές που μειώνουν ως ένα σημείο τη γοητεία της ταινίας. Παρόλα αυτά όμως, η δουλειά του Matsumoto στη σκηνοθεσία είναι εκπληκτική υφαίνοντας μια πνιγηρή, σκοτεινή, στοιχειωμένη κι εφιαλτική ατμόσφαιρα, και δημιουργώντας εξαιρετικές αλληλουχίες εικόνων γεμάτες από πανέμορφες χρωματικές συνθέσεις που παντρεύουν τη βουδιστική φιλοσοφία και τον ντανταϊσμό. Πανέμορφο εικαστικά, το Dogra Magra είναι στο σύνολό του ένα περίτεχνο θρίλερ μυστηρίου που δεν ιντριγκάρει τον θεατή ώστε να βρει τη λύση του, αλλά αντίθετα έχει σκοπό να τον βυθίσει σε ένα εφιαλτικό, ενοχλητικό και περίπλοκο σύμπαν.
http://www.youtube.com/watch?v=aMJ7opZw4vA
