Με το εν λόγω παιχνίδι είχε ασχοληθεί και ο ντροπαλός kuv(θα ποστάρεις τίποτα αγόρι μου; ) στην αλήστου( ) μνήμης στήλη του, "Flashback", στο CGM(R.I.P). Εδώ.
Σοβαρά, είμαι πολύ φλύαρος, καλύτερα που δεν ποστάρω πολλά-πολλά. Περιληπτικά να πω ότι το Dune με έχει βασανίσει σε πολλά επίπεδα: τόσο με το Dune που αναφέρεις εδώ, όσο και με το Dune RTS που ουσιαστικά έβαλε τα θεμέλια για το είδος, όσο και με τα βιβλία (είχα μεταφράσει ένα από τα βιβλία, αρκετά ζόρικο κείμενο). Διαφωνώ με το 'unfortunate film' : η ταινία είχε μια πολύ ξεχωριστή ατμόσφαιρα και αισθητική (το 'γνωστό μέρος' ποιο είναι . Ωραιο το review του Rakeesh- πιάνει τον παλμό ενός πολύ ξεχωριστού τίτλου που αψηφούσε ταμπέλες, όπως γράφω στο κείμενο της... μακαρίτισσας
Απλα θελω να αναφερω οτι τελειωσα ολη την τριλογια Butlerian Jihad και ειμαι στο "Οικο Ατρειδη". Παροτι ξερω οτι τα πρηκουελ ειναι υποδεεστερα απο το πρωτοτυπο Dune (που το αφηνω για μετα) την εχω καταβρει
Το “unfortunate”(έπρεπε να βάλω καταλληλότερο όρο) το είχα γράψει εννοώντας την περιορισμένη επιτυχία(από εισπράξεις, βραβεία, αντιμετώπιση από τον πολύ κόσμο, κλπ) που είχε η ταινία. Εννοείται πως το Dune είναι ένα cult διαμάντι. Το “γνωστό μέρος” ήταν το “Home of the Underdogs”(R.I.P κι αυτό, παρά τις νεκραναστάσεις του από καιρό σε καιρό).