Eating Raoul (1982)

iggylebowski

RetroAdept
Joined
10 Mαϊ 2012
Μηνύματα
868
Αντιδράσεις
646
Eating Raoul (1982, Paul Bartel)

http://www.imdb.com/title/tt0083869/

Ηθοποιοί: Mary Woronov, Paul Bartel, Robert Beltran, Susan Saiger

Υπόθεση: Ένα ζευγάρι από το Λος Άντζελες, βρίσκει ένα πρωτότυπο, παράξενο και φονικό τρόπο που θα του επιτρέψει να υλοποιήσουν το όνειρό του, το άνοιγμα, δηλαδή, ενός εστιατορίου.

Από το μυαλό του Paul Bartel, σκηνοθέτη του cult classic Death Race 2000, έρχεται αυτή η παράξενη, βιτριολική μαύρη κωμωδία που βάζει στο κέντρο του ενδιαφέρντος μερικά ζοφερά θέματα, αλλά τα παρουσιάζει με ένα εύθυμο, ξεκαρδιστικό ύφος και μια ισχυρή σατιρική διάθεση. Ο Bartel σκηνοθετεί με κέφι την ταινία, διατηρώντας έναν γρήορο ρυθμό, παρουσιάζοντας ένα πλήθος εκκεντρικών χαρακτήρων ανάμεσα στους οποίους κινείται το πρωταγωνιστικό ζευγάρι που παρά τις φονικές του τάσεις παραμένει απίστευτα συμπαθητικό. Ο Bartel ακολουθεί μια ιδιότροπη σκηνοθετική γραμμή, που δημιουργεί ένα αφηρημένο κι αναρχικό κλίμα, μετατρέποντας το Eating Raoul σε ένα ψυχωτικό παραλήρημα, βάζοντας στο παιχνίδι κι αρκετούς εμπνευσμένους διαλόγους και φονικές ατάκες. Η offbeat σκηνοθεσία, οι καρτουνίστικοι χαρακτήρες, το μακάβριο χιούμορ και η moody ατμόσφαιρα λειτουργούν πολύ καλά στο σύνολο της ταινίας, ενώ παράλληλα οι ακατέργαστες, αυτοσχεδιαστικές ερμηνείες ενισχύουν το εξωτικό ντελίριο που αναπαράγεται στην οθόνη. Τo εξωτικό κλίμα της ταινίας μοιάζει σαν ακολουθεί τη δομή ενός μακάβριου και παρακμιακού παραμυθιού, με τον Bartel να μπολιάζει τις σκηνές με μια ειρωνική διάθεση κι έναν υστερικό τόνο, φέρνοντας στο μυαλό λίγο από John Waters, που επιτίθεται στην κοινά αποδεκτή ηθική, στους κανόνες συμπεριφοράς, στο Hollywood life-style, στην εξελικτική θεωρία του καπιταλισμού και σ'αυτό που η κοινή γνώμη αποδέχεται ως αξιοπρεπές και φυσιολογικό. Σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα παίζει η εξαιρετική χημεία του Bartel και της Woronov και η εντυπωσιακή αλληλεπίδραση των χαρακτήρων τους στις σκηνές. Διασκεδαστικότατη

[video=youtube;m3N5l-URMJw]

 
Δεν ήξερα τίποτε για την ταινία όταν την είδα τελείως τυχαία στην τηλεόραση, αλλά πολύ το διασκέδασα. Αν και με έκανε να βλέπω τις πίτσες, τα τηγάνια και τις Μεξικάνικες συνταγές με υποψία :)
 
Έτυχε να την δω σήμερα. Δεν την είχα δει ποτέ ως τώρα. Ούτε στην τηλεόραση έτυχε να την πετύχω ποτέ. Πραγματικά διασκεδαστική ταινία ανεξάρτητη κωμωδία καταστάσεων,με μαύρο χιούμορ και βγάζει αβίαστα γέλιο στις πιο πολλές σκηνές,χωρίς να κάνει κοιλιά καθόλου. Μου άρεσε πολύ η σκηνή που ο Paul παρακολουθεί τον Raoul απ' την οροφή του βαν. Ξεκαρδιστική και η σκηνή που ο Paul στέλνει την Doris την αφέντρα στον Raoul η οποία μεταμφιέζεται μια σε καλόγρια, σε νοσοκόμα και σαν υπάλληλος απ' το τμήμα μεταναστεύσεως. Επίσης παρότι διαπραγματεύεται ακραίες καταστάσεις όπως ομαδικό sex,swingers, φόνους κτλ, δεν σοκάρει καθόλου τον θεατή και φέρνει στο μυαλό κλασικές 80ς κωμωδίες στο στυλ των Rob Reiner,John Landis (ο οποίος νομίζω κάνει μια cameo εμφάνιση στην σκηνή στη τράπεζα),Frank Oz,Harold Ramis, κ.α
Πολύ έξυπνη κωμωδία σε γενικές γραμμές.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πίσω
Μπλουζα