Henry: Portrait of a Serial Killer (1986)

iggylebowski

RetroAdept
Joined
10 Mαϊ 2012
Μηνύματα
868
Αντιδράσεις
647
Henry: Portrait of a Serial Killer (1986, John McNaughton)

http://www.imdb.com/title/tt0099763/

Ηθοποιοί: Michael Rooker, Tom Towles, Tracy Arnold

Υπόθεση: Η αιματηρή πορεία ενός serial killer που επιλέγει τυχαία στόχους για να ικανοποιήσει τα φονικά του ένστικτα

Αν ο σκοπός μιας ταινίας τρόμου είναι απλά να τρομάξει τον θεατή, τότε το Henry δεν μπορεί να θεωρηθεί μια κλασσική ταινία τρόμου, αφού ο σκηνοθέτης John McNaughton αντί των εύκολων scare tactics των παραδοσιακών slasher των 80's, επιλέγει να ακολουθήσει μια ρεαλιστική καταγραφή της φονικής πορείας ενός ψυχωτικού νομάδα, που επιλέγει τυχαία τα θύματά του. Περισσότερο ένας συνδυσμός βίαιου mockumentary και ψυχολογικού δράματος, το Henry είναι χαλαρά εμπνευσμένο από την δράση του πραγματικού serial killer Henry Lee Lucas. O McNaughton στήνει ένα εξαιρετικά ώμό ψευδοντοκιμαντέρ, ακολουθώντας μια ρεαλιστική σκηνοθετική προσέγγιση που απλά παρουσιάζει τη δράση του βασικού χαρακτήρα με σχεδόν ακαδημαϊκό τρόπο, χωρίς ποτέ να παίρνει θέση απέναντι στα γεγονότα, βάζοντας τον θεατή να γίνει μάρτυρας σε ένα φονικό παραλήρημα κι αφήνοντάς τον μόνο του να αντιμετωπίσει αυτό που βιώνει. Η ντοκιματερίστικη αισθητική, ο έντονος ρεαλισμός, η γραφική απεικόνιση της βίας και η εξαιρετική χρήση των αστικών τοπίων δημιουργούν μια αφόρητα βρώμική και σκοτεινή ατμόσφαιρα, που σε συνδυασμό με την αίσθηση απόγνωσης που προκαλούν οι βίαιες επιθέσεις του δολοφόνου, οικοδομούν ένα ασήκωτα νοσηρό κλίμα. Αν και υπάρχει αρκετή βία στην ταινία, αυτό που κάνει το Henry μια σοκαριστική ταινία είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει τα συμβάντα που παρουσιάζει. Ο σκηνοθέτης επιλέγει να μην σκιαγραφήσει τον χαρακτήρα της ταινίας, εμμένοντας με αυτό τον τρόπο σε μια κλινική απεικόνιση της δράσης του, προσφέροντάς του μια "ανωνυμία" που ενισχύει το βαρύ κλίμα της ταινίας. Η λεπτόμερεια της ντοκιμαντερίστικης σκηνοθεσίας, οι σχεδόν αυτοσχεδιαστικές ερμηνείες, η τραχιά κινηματογράφηση, η πεσιμιστική διάθεση και το πνιγηρό κινηματογραφικό κλίμα προσφέρουν στο Henry μια ακατέργαστη, ωμή δύναμη που σπανια συναντάται σε ταινίες τρόμου. Το Henry είναι μια από τις πιο δυνατές και σοκαριστικές ταινίες της δεκαετίας του '80, και όχι μόνο, η οποία αντιμετώπισε σημαντικά προβλήματα με τη λογοκρισία, με αποτέλεσμα παρά το γεγονός ότι είναι γυρισμένη το 1986, να βρει τελικά διανομή τέσσερα χρόνια αργότερα. Εξαιρετική η ερμηνεία του Michael Rooker τον ομώνυμο ρόλο.

 
Είχα την τύχη να το δω σε σινεμά, στην Καλλιθέα.

Παίζει να ήταν η μοναδική αίθουσα που το "τίμησε".

Ήμουν εγώ με τον πατέρα μου και άλλος ένας τύπος !

Αλλά και πάλι, πόσοι λογικοί ναρωποι, θα περνάγανε το απόγευμά τους βλέποντας το "Henry" ?

Πολύ καλογυρισμένη, πεσιμιστική και σκληρή ταινία.

Ο Ρούκερ, υποδύεται ρόλο-ζωής.
 
Tαινιάρα και ταυτόχρονα μια μικρογραφία της σημερινής κοινωνίας.

Τα πάντα επιτρέπονται, από τον βιασμό, την αιμομιξία, την ομοφυλοφιλία, την παιδεραστία, την μητροκτονία, τα ναρκωτικά, μέχρι και την εν ψυχρώ δολοφονία για ψύλλου πήδημα.

Η δικαιοσύνη δεν απονέμεται ποτέ και λύτρωση δεν βρίσκεις ούτε μετά τους τίτλους τέλους.
 
Πίσω
Μπλουζα