retrofan
RetroMasteR
- Joined
- 14 Δεκ 2009
- Μηνύματα
- 1.228
- Αντιδράσεις
- 411
Η συγκεκριμένη σειρά παίχτηκε στην Ελλάδα από την κρατική τηλεόραση (ΕΤ2 νομίζω, Παρασκευή βράδυ, πάλι νομίζω :xm: ) στις αρχές της δεκαετίας του 90΄.
Στην Αμερική κράτησε 2 σαιζόν. Από το 1991 μέχρι το 1993.
Το πρώτο πράγμα που μου τράβηξε την προσοχή ήταν το πολύ κεφάτο τραγούδι τίτλων (που δεν γράφτηκε για τη σειρά αλλά αποτελεί κλασική επιτυχία του Μπινγκ Κρόσμπι)
Ιδού! "Accentuate the positive"
Μετά το τέλος του πολέμου, σε μια μικρή πόλη του Οχάιο, οι στρατιώτες που είχαν φύγει για να πολεμήσουν, επιστρέφουν. Και μερικοί δεν επιστρέφουν ποτέ ... Και η ζωή πρέπει να συνεχιστεί την επόμενη ημέρα.
Πολύ καλή απόδοση της Αμερικής της εποχής και των αλλαγών που έφερε ο πόλεμος. Με βασικούς άξονες:
1.Την οικογένεια της χήρας Αν Μέτκαλφ, της οποίας ο μεγάλος γιος Χανκ επιστρέφει από το μέτωπο κι έρχεται αντιμέτωπος με
-τις νέες φεμινιστικές ιδέες της αδελφής του Λίντας που βγήκε στην αγορά εργασίας λόγω έλλειψης αντρών και απέκτησε ανεξαρτησία και συνδικαλιστική συνείδηση
-την περίεργη χλιαρότητα της κοπέλας του Σάρας που δεν άντεξε ν' αρκείται στα γράμματά του και άρχισε να βγαίνει με τον μικρότερο αδελφό του Τζεφ
-τον Εβραίο αρχισυνδικαλιστή Αλ που φτάνει στην πόλη για να οργανώσει τους εργάτες του μοναδικού εργοστασίου της περιοχής και ερωτεύεται τη μητέρα του Αν
2.Την οικογένεια του εργοστασιάρχη Μάικ Σλόαν, ο οποίος τον γιο του Μάικ jr περιμένει να γυρίσει από την Ευρώπη, την ιταλίδα, έγκυο χήρα του, της οποίας αγνοούσε την ύπαρξη, βρίσκει στο κατώφλι του :sealed: . Και τα πεθερικά θα πρέπει να μάθουν να ζουν με το πένθος τους και με μια γυναίκα που δεν είναι ούτε πλούσια, ούτε προτεστάντισα και δεν μιλάει καν καλά αγγλικά.
3.Την οικογένεια του μαύρου σοφέρ των Σλόαν Άμπε Ντέιβις, του οποίου ο γιος επιστρέφει από το γαλλικό μέτωπο και του μεταφέρει μια άλλη αντιμετώπιση που συνάντησε στην άλλη μεριά του ωκεανού και που κάνει την επιστροφή στις αμερικάνικες ρατσιστικές προκαταλήψεις (δυσκολία στην εξεύρεση εργασίας, λιγότερα χρήματα, κοινωνική απομόνωση) δύσκολη.
Η αμερικάνικη κοινωνία αλλάζει, όχι χωρίς ταραχές. Η εποχή του μακαρθισμού ετοιμάζεται, το ίδιο και το κίνημα για τα δικαιώματα των μαύρων, της σεξουαλικής απελευθέρωσης κλπ.
Και η σειρά, μ' έναν πολύ πετυχημένο και ανάλαφρο τρόπο (οι ρυθμοί της θυμίζουν αυτούς της κομεντί, σαν να πίνεις τον αφρό μιας σαμπάνιας), δείχνει εύστοχα τις μικρές αλλαγές στις ζωές των απλών ανθρώπων που οδήγησαν στις μεγαλύτερες.
Οι ηθοποιοί ήταν για μένα ένας κι ένας. Και η στενοχώρια μου μεγάλη όταν η ΕΤ2 σταμάτησε απότομα τη μετάδοση.
Με τα χρόνια, μόνο δύο από αυτούς πέτυχα κι αλλού.
Τον Kyle Chandler που εκεί έπαιζε τον μικρό γιο Μέτκαλφ Τζεφ και στη συνέχεια πρωταγωνίστησε σε μια αστυνομική σειρά μ' έναν τύπο που κάθε πρωί έβρισκε στο κατώφλι του την εφημερίδα της επόμενης μέρας κι έτρεχε και δεν έφτανε για να προλαβαίνει τραγικά γεγονότα (το έδειχνε το Mega κάποια εποχή, το Σάββατο το μεσημέρι).
Τον John Slattery που εκεί έπαιζε τον αρχισυνδικαλιστή Αλ Καν και στη συνέχεια τον πέτυχα στο Sex and the City, στον ρόλο ενός πολιτικού με τον οποίο βγαίνει η Κάρι για κάποια επεισόδια και που έχει κάποιες πολύ ιδιαίτερες (και σιχαμερές8)) ερωτικές προτιμήσεις
Στην Αμερική κράτησε 2 σαιζόν. Από το 1991 μέχρι το 1993.
Το πρώτο πράγμα που μου τράβηξε την προσοχή ήταν το πολύ κεφάτο τραγούδι τίτλων (που δεν γράφτηκε για τη σειρά αλλά αποτελεί κλασική επιτυχία του Μπινγκ Κρόσμπι)
Ιδού! "Accentuate the positive"
Πολύ καλή απόδοση της Αμερικής της εποχής και των αλλαγών που έφερε ο πόλεμος. Με βασικούς άξονες:
1.Την οικογένεια της χήρας Αν Μέτκαλφ, της οποίας ο μεγάλος γιος Χανκ επιστρέφει από το μέτωπο κι έρχεται αντιμέτωπος με
-τις νέες φεμινιστικές ιδέες της αδελφής του Λίντας που βγήκε στην αγορά εργασίας λόγω έλλειψης αντρών και απέκτησε ανεξαρτησία και συνδικαλιστική συνείδηση
-την περίεργη χλιαρότητα της κοπέλας του Σάρας που δεν άντεξε ν' αρκείται στα γράμματά του και άρχισε να βγαίνει με τον μικρότερο αδελφό του Τζεφ
-τον Εβραίο αρχισυνδικαλιστή Αλ που φτάνει στην πόλη για να οργανώσει τους εργάτες του μοναδικού εργοστασίου της περιοχής και ερωτεύεται τη μητέρα του Αν
2.Την οικογένεια του εργοστασιάρχη Μάικ Σλόαν, ο οποίος τον γιο του Μάικ jr περιμένει να γυρίσει από την Ευρώπη, την ιταλίδα, έγκυο χήρα του, της οποίας αγνοούσε την ύπαρξη, βρίσκει στο κατώφλι του :sealed: . Και τα πεθερικά θα πρέπει να μάθουν να ζουν με το πένθος τους και με μια γυναίκα που δεν είναι ούτε πλούσια, ούτε προτεστάντισα και δεν μιλάει καν καλά αγγλικά.
3.Την οικογένεια του μαύρου σοφέρ των Σλόαν Άμπε Ντέιβις, του οποίου ο γιος επιστρέφει από το γαλλικό μέτωπο και του μεταφέρει μια άλλη αντιμετώπιση που συνάντησε στην άλλη μεριά του ωκεανού και που κάνει την επιστροφή στις αμερικάνικες ρατσιστικές προκαταλήψεις (δυσκολία στην εξεύρεση εργασίας, λιγότερα χρήματα, κοινωνική απομόνωση) δύσκολη.
Η αμερικάνικη κοινωνία αλλάζει, όχι χωρίς ταραχές. Η εποχή του μακαρθισμού ετοιμάζεται, το ίδιο και το κίνημα για τα δικαιώματα των μαύρων, της σεξουαλικής απελευθέρωσης κλπ.
Και η σειρά, μ' έναν πολύ πετυχημένο και ανάλαφρο τρόπο (οι ρυθμοί της θυμίζουν αυτούς της κομεντί, σαν να πίνεις τον αφρό μιας σαμπάνιας), δείχνει εύστοχα τις μικρές αλλαγές στις ζωές των απλών ανθρώπων που οδήγησαν στις μεγαλύτερες.
Οι ηθοποιοί ήταν για μένα ένας κι ένας. Και η στενοχώρια μου μεγάλη όταν η ΕΤ2 σταμάτησε απότομα τη μετάδοση.
Με τα χρόνια, μόνο δύο από αυτούς πέτυχα κι αλλού.
Τον Kyle Chandler που εκεί έπαιζε τον μικρό γιο Μέτκαλφ Τζεφ και στη συνέχεια πρωταγωνίστησε σε μια αστυνομική σειρά μ' έναν τύπο που κάθε πρωί έβρισκε στο κατώφλι του την εφημερίδα της επόμενης μέρας κι έτρεχε και δεν έφτανε για να προλαβαίνει τραγικά γεγονότα (το έδειχνε το Mega κάποια εποχή, το Σάββατο το μεσημέρι).
Τον John Slattery που εκεί έπαιζε τον αρχισυνδικαλιστή Αλ Καν και στη συνέχεια τον πέτυχα στο Sex and the City, στον ρόλο ενός πολιτικού με τον οποίο βγαίνει η Κάρι για κάποια επεισόδια και που έχει κάποιες πολύ ιδιαίτερες (και σιχαμερές8)) ερωτικές προτιμήσεις
πάντως ήταν πολύ καλή!