Ikari Warriors

Alucard

RetroMasteR
Joined
15 Αύγ 2006
Μηνύματα
1.315
Αντιδράσεις
485
Ikari Warriors (1986)

IkariWarriorscov.jpg






Ο τίτλος τα λέει όλα.

Δεν είναι σωστό να ακούγεται κανείς απόλυτος αλλά όποιος δε γνωρίζει το Ikari Warriors δεν έπαιζε παιχνίδια σε 8-bitα.

Το 1986 η Data East ανέλαβε τη μεταφορά από την arcade έκδοση για τους home υπολογιστές με όχι ιδιαίτερη επιτυχία. Το 1988 όμως, η Elite έκανε τη δική της βελτιωμένη μεταφορά στον Commodore 64 η οποία και παρουσιάζεται στο παρόν review :)

Ακολουθώντας τα χνάρια του πολύ επιτυχημένου Commando, στο Ikari Warriors αναλαμβάνουμε το ρόλο ενός μαχητή ο οποίος αναλαμβάνει να διασώσει τον συνταγματάρχη Cook ο οποίος κρατείται σε μια ιδιαίτερα αφιλόξενη και επικίνδυνη περιοχή γεμάτη από πάνοπλους αντίπαλους στρατιώτες.

Εμπνευσμένο από τις ταινίες Rambo, η δράση εξελίσσεται σε περιβάλλον που θυμίζει σε μεγάλο βαθμό τη ζούγκλα και τις βαλτώδεις περιοχές της 2ης συνέχεια της ταινίας του Sylvester Stallone, Rambo: First Blood Part 2.

Ξεκινώντας την αποστολή διάσωσης κι έπειτα από μικρό χρονικό διάστημα, το αεροπλάνο που μας μεταφέρει παρουσιάζει μηχανική βλάβη και συντρίβεται στη ζούγκλα. Αν και βγαίνουμε ζωντανοί από την πτώση, δεν περνά αρκετός χρόνος και οι αντίπαλοι στρατιώτες αρχίζουν να καταφθάνουν με ιδιαίτερα εχθρικές διαθέσεις εναντίον μας. Φυσικά δεν πρόκειται να παραδοθούμε. Θα πολεμήσουμε μέχρι να επιτύχουμε την αποστολή μας ή μέχρι το θάνατο.

ik1.jpg


Mayday… mayday!!!

Επειδή όμως για την ώρα δε μας περνάει από το μυαλό η 2η περίπτωση σαν επιλογή, έχουμε εφοδιαστεί κατάλληλα με εξοπλισμό ώστε να αποκρούσουμε τις ορδές των αντιπάλων και να προχωρήσουμε βαθιά στο εχθρικό τερέν.

Eat Lead.

Ξεκινούμε με το αυτόματο πυροβόλο μας και μερικές χειροβομβίδες ενώ κατά τη διάρκεια της μάχης θα συναντήσουμε κάποια κυτία τα οποία θα μας προμηθεύσουν με επιπλέον σφαίρες, χειροβομβίδες με μεγαλύτερο δραστικό βεληνεκές, βενζίνη αλλά και πόντους. Επίσης, ένα πράσινο κυτίο θα μας δώσει τη δυνατότητα να εξολοθρεύσουμε τους εχθρούς που εμφανίζονται τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή στην οθόνη μας.

ik3.jpg


Προχωρώντας στην αφιλόξενη ζούγκλα

Μεγάλη βοήθεια στην αποστολή μας, θα μας προσφέρουν τα άρματα μάχης που συναντήσουμε στην πορεία μας στα οποία μπορούμε να εισέλθουμε και να επιχειρήσουμε μέσα από αυτά. Προσοχή όμως.

Διεσπαρμένες στο χώμα θα βρεθούν πολλές νάρκες κατά προσωπικού και κατά αρμάτων, οι οποίες γίνονται αντιληπτές αφού κάποιος έχει πλησιάσει αρκετά κοντά τους. Για τον ίδιο λόγο θα πρέπει να μένουμε μακριά από τις αντίπαλες χειροβομβίδες. Είναι απαραίτητο να εφοδιαζόμαστε όσο μπορούμε με περισσότερα κυτία βενζίνης αν θέλουμε να συνεχίσουμε να βρισκόμαστε μέσα στο tank. Σε διαφορετική περίπτωση (όπως καυτές που αναφέρθηκαν παραπάνω) το άρμα μάχης θα ανατιναχθεί σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα και πρέπει να το εγκαταλείψουμε αμέσως. Μια καλή τακτική είναι να το φέρουμε κοντά σε περιοχή όπου θέλουμε να καταστρέψουμε και να εξέλθουμε από αυτό το συντομότερο.

ik2.jpg


Ένα βήμα πριν την... θωράκιση

ik6.jpg


Yeah, they come to snuff the rooster

Πεζοί τώρα, μπορούμε να προφυλαχθούμε από τα αντίπαλα πυρά πίσω από φυσικά και τεχνητά εμπόδια, ενώ ιδιαίτερη προσοχή απαιτούν τα ελικόπτερα του εχθρού αλλά και τα οχυρά τα οποία θα πρέπει να καταστρέψουμε με ρήψη χειροβομβίδων.

Οι αντίπαλοι στρατιώτες παρουσιάζονται στην πίστα συνήθως σε σχηματισμό (θυμίζοντας αρκετά το SWAT ;) ), ενώ χρειάζονται μια και μόνο σφαίρα για να πεθάνουν (όπως κι εμείς βέβαια). Η επαφή μας με τον αντίπαλο έχει ως αποτέλεσμα το θάνατο και των δυο.

Η δυσκολία του παιχνιδιού είναι κλιμακωτή και αυξάνεται (προς το τέλος φθάνει σε μάλλον απάνθρωπα επίπεδα) όσο προχωρούμε στη μια και μοναδική πίστα του παιχνιδιού. Αρχικά ξεκινούμε με 5 ζωές, καθώς όμως συμπληρώνεται ένας αριθμό πόντων αυτές μπορούν να αυξηθούν.

ik7.jpg


Πιστέψτε με, δεν πρόκειται περί αγήματος τιμής

Η κίνηση είναι ομαλή, όπως και το scrolling του παιχνιδιού, ενώ ο πολεμιστής μας μπορεί να πυροβολεί προς συνολικά 8 κατευθύνσεις.

Τα γραφικά είναι όμορφα για την εποχή τους, ενώ η μουσική υπόκρουση αν και μικρή σε διάρκεια (κάπου καταντά μονότονη) είναι εμπνευσμένη και ταιριάζει απόλυτα στο πολεμικό αυτό παιχνίδι.

Το δυνατότερο όμως σημείο του παιχνιδιού αποτελεί το 2 players mode στο οποίο οι “Ralf” και “Clark” ενώνουν τι δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν από κοινού τους εχθρούς. Εδώ οφείλουμε να σημειώσουμε πως το Ikari Warriors ίσως αποτελεί το πρώτο shoot 'em up game με τη δυνατότητα συνεργασίας 2 παιχτών ταυτόχρονα. Πόσους μιμητές δε βρήκε αργότερα η δυνατότητα αυτή (War zone, Dogs of wars κ.α.);

Αν θα βαθμολογούσαμε με 8 το gameplay στο μονό παιχνίδι, στο διπλό ίσως παίρνει άριστα.

Συμμαχητές ρετρομανιακοί, οργιστείτε (ikari) για άλλη μια φορά και δοκιμάστε τις δυνάμεις σας ενάντια στη λήθη των παιδικών μας παιχνιδιών και αναμνήσεων.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μετα απο 22(!!!!)χρονια καταφερα να το τερματισω!Με emulator και με τη χρηση cheat:sad: επιτελους τα καταφερα!Αφου να φανταστειτε μεχρι λιγο πριν το τελειωσω δεν ηξερα οτι ειναι μονοκομματο.Νομιζα οτι ειχε πιστες σαν το COMMANDO.Ωραιο παιχνιδι και μπραβο στον Alucard για το review! :)
 
Εύγε για άλλη μία φορά Alucard !! :thumbup:

Περάσαμε ατέλειωτες ώρες προσπαθώντας να σώσουμε τον στρατηγό Bonn, παρέα με έναν φίλο μου...

Το διπλό ήταν πραγματική απόλαυση σε αυτό το παιχνίδι !! Πολύ καλή και η επιλογή να κάνετε "toggle" τον κομμάντο σας για να βλέπει σε κάποια συγκεκριμένη μεριά, ώστε προχωρώντας να μπορέσετε να γαζώσετε με σφαίρες τους αντίπαλους διερχόμενους στρατιώτες !! :headbangdude:

Αν και οι σχηματισμοί των αντιπάλων στρατιωτών ήταν ψιλο-random, τουλάχιστον οι θέσεις των εχθρικών τανκς & ελικοπτέρων ήταν προκαθορισμένες, ώστε να μπορέσετε να προετοιμαστείτε και να "τοποθετηθείτε" κατάλληλα. (To ίδια φυσικά ίσχυε και για τις θέσεις των "προς χρήση" τανκς)

Δυστυχώς η έκδοση του amstrad που έπαιζα δεν είχε in-game μουσική και το sequence με το αεροπλάνο, όμως κατά τα άλλα ήταν υπέροχη, και έκανε τους amstrad users να "πίνουν νερό στ' όνομά του" - όπως χαρακτηριστικά είχε γραφεί στο Pixel (όπου σημειωτέον, το παιχνίδι -πολύ άδικα κατά τη γνώμη μου- δεν είχε λάβει υψηλή βαθμολογία στο αρχικό review στο τεύχος 33 :( ).
 
kajwbtfe είπε:
Μετα απο 22(!!!!)χρονια καταφερα να το τερματισω!Με emulator και με τη χρηση cheat:sad:
Εχμ... αγαπητέ kajwbtfe, το να χρησιμοποιούμε cheats δεν είναι πολύ σωστή επιλογή μετά από τόσα χρόνια. Εγώ πάντως τα χρησιμοποίησα και τότε αλλά και σήμερα :diablotin: :D

billy είπε:
Πολύ καλή και η επιλογή να κάνετε "toggle" τον κομμάντο σας για να βλέπει σε κάποια συγκεκριμένη μεριά, ώστε προχωρώντας να μπορέσετε να γαζώσετε με σφαίρες τους αντίπαλους διερχόμενους στρατιώτες !! :headbangdude:
Πολύ σωστή επισήμανση billy ;) Ευχαριστούμε.
 
έχοντας πλέον την δυνατότητα να το τσεκαρω σε 4 φορμα(amiga,c64, cpc,zx) θα έλεγα ότι πρόκειται για τίμιο κονβερσιον σε κάθε έκδοση! Οπου και να το έπαιξα ήταν καλό! Στο κομοντοράκι είχε επιπλέον την σκηνή με το φλεγόμενο αεροπλάνο που προσγειώνεται αναγκαστικά όπως και στην αμίγκα με ένα όμως μάλλον εκνευριστικό μουσικό θέμα!

Προσωπικά το χάρηκα στην εποχή του σε μονόχρωμο 6128 όπου και το τελείωσα δίχως cheats! Πλέον η χρήση τους είναι απαραίτητη διότι τ' αντανακλαστικά μας δεν είναι ίδια!

ϊσως το καλύτερο παιχνίδι αυτής της κατηγορίας μαζί με το commando σε όλα τα 8μπιτα...στην αμίγκα ακολούθησαν μερικά καλύτερα παιχνίδια του είδους συνοδευόμενα με τα καλύτερα γραφικά και ήχο που προσέφερε το μηχάνημα!(warzone της core για παραδειγμα)
 
Πολύ καλό και χαρακτηριστικό παιχνίδι των 8bit, το είχα στον ZX Spectrum+3 και είχα φάει άπειρες ώρες με ένα joystick με autofire!!!
 
Ευγε Alucard μια ακομα αψογη παρουσιαση-review ....

Να προσθεσω 2 πραγματακια .

Η εκδοση του παιχνιδιου στο οποιο εγινε review ειναι η πολυ καλη μεταφορα-conversion της Elite Ikari Warriors Elite (Europe)

http://www.lemon64.com/games/details.php?ID=1273

και οχι η κατω του μετριου εως αθλια Ikari Warriors (USA version)] της Data East USA

http://www.lemon64.com/games/details.php?ID=1274

Επισης οτι -για λογους ρεαλιστικοτητας(???)και οχι απο καποιο ξεχασμενο bug-προγραμματιστικο σφαλμα τα πυρα σου σκοτωναν τον συμπαικτη σου

οταν (καταλαθος??? βρισκοταν στο δρομο τους)

Τουλαχιστον αυτο συνεβαινε στις version του Ikari Warriors της Elite

που εχω δοκιμασει εως τωρα.

Πολλες φορες αξοποιοντας αυτο το <> το γυρνουσαμε στο 1 vs 1.

Οπως καταλαβαινατε απο ....ευγενη αμιλλα ειχαμε περισσευμα :p

Υ.Γ. Το κλειδια για να ολοκληρωσεις το παιχνιδι χωρις cheat ,ειναι

να απομνημονευσεις οπωσδηπωτε σε καποια σημεια κλειδια τα patterns σχηματα και απο που βγαινουν ερχονται οι επιτιθεμενοι ,π.χ. στις

γεφυρες ή καποιους κλειστους χωρους που δεν εχεις περιθωρια ελιγμων,και απλα να αξιοποιησεις την χειροβομβιδα

με το διευρημενο-μεγαλύτερο δραστικό βεληνεκές (το κοκκινο bonus) .
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το παιχνιδι ειχε πολλους νεοτερισμους.

Επιτελους η σφαιρα ηταν πιο γρηγορη απο εσενα και ηταν το ιδιο θανατηφορα για εχθρους και φιλους, επαιζες co-op, οδηγουσες τανκ, ειχε "λοκαρισμα", πεπερασμενα πολεμοφοδια και καυσιμα, περιορισμενο βεληνεκες.

Κυκλοφορησε το 1986 στον C64 και οι φημες λεγανε οτι το Spectrum port θα το αναλαμβανε ο Perry. Δυστυχως οχι μονο αυτο δεν εγινε αλλα το παιχνιδι κυκλοφορησε για τον Spectrum το 1988.

Ισως το καλυτερο παιχνιδι για τα CPC και γενικα απο τα καλυτερα Run n Gun ανεξαρτητου πλατφορμας.

Ευγε Alu για τις επιλογες. Δεν γραφεις μερικα για το Phoenix μηπως και βγαλουμε κανα τευχος? :)
 
Wally είπε:
Κυκλοφορησε το 1986 στον C64 και οι φημες λεγανε οτι το Spectrum port θα το αναλαμβανε ο Perry. Δυστυχως οχι μονο αυτο δεν εγινε αλλα το παιχνιδι κυκλοφορησε για τον Spectrum το 1988.
Οκ, ως γνωστόν ο C64 είχε δύο εκδόσεις, απο τις οποίες παρουσιάζεται στο παρόν review εκείνη της "δικιάς μας" Elite (όπως διευκρίνησε αρχικά ο Alucard, και μετά ο Nemo). Oλα καλά μέχρι εδώ...

Πως στο καλό έγινε όμως και καθυστέρησε τόσο πολύ *και* η σπεκτρουμοέκδοση;

Συνήθως οι speccy versions (ειδικά απο αγγλικές εταιρίες), ή προηγούνταν ελαφρώς του CPC, ή κυκλοφορούσαν τουλάχιστον ταυτόχρονα !!

Αν έχεις καμία πληροφορία σχετικά με το "παρασκήνιο" της σπεκτρουμοέκδοσης, ρίχ' την !! :D
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
billy είπε:
Οκ, ως γνωστόν ο C64 είχε δύο εκδόσεις, απο τις οποίες παρουσιάζεται στο παρόν review εκείνη της "δικιάς μας" Elite (όπως διευκρίνησε αρχικά ο Alucard, και μετά ο Nemo).
Εγω δεν διευκρινησα ακριβως ... αλλα εκτεθηκα :brick: :points: σχολιαζοντας-προσθετωντας κατι που ειχε αναφερει ηδη ο Alucard ,

Τι να πω .... :zip: .
 
Εεεε... εντάξει δεν τρέχει και τίποτα - δεν είμαστε δικαστήριο άλλωστε !!

(...αν και ήμουν έτοιμος να δικάσω και να καταδικάσω τον Wally, σε περίπτωση που "έριχνε" την amstrad version... :diablotin: )
 
Wally είπε:
Δεν γραφεις μερικα για το Phoenix μηπως και βγαλουμε κανα τευχος? :)

Καλησπέρα Wally.

Ελπίζω να είσαι καλά :)

Ευχαρίστως να γράψω reviews για το Phoenix, όπως και να μεταφερθεί αν θέλετε, οποιοδήποτε review έχω κάνει μέχρι τώρα για το περιοδικό αυτό.
 
Πίσω
Μπλουζα