iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 657
Jigoku (aka Hell) (1960, Nobuo Nakagawa)
http://www.imdb.com/title/tt0154683/
Υπόθεση: Ο Shiro και ο Tamura σκοτώνουν κατά λάθος με το αυτοκίνητό τους ένα μέλος της μαφίας. Η μητέρα του νεκρού ορκίζεται εκδίκηση. Η ζωή του Shiro από εκείνη τη στιγμή και μετά μετατρέπεται σε ζωντανή κόλαση. Όλα πηγαίνουν λάθος καθώς όλο και περισσότερα τρομακτικά πράγματα συμβαίνουν στη ζωή του. Όταν όμως πεθάνει τότε θα πάει στην πραγματική κόλαση.
Ιστορική ταινία τρόμου από την Ιαπωνία σκηνοθετημένη από τον Nobuo Nakagawa, που ήταν ήδη γνωστός από τις όμορφες ιστορίες με φαντάσματα που είχε γυρίσει κάποια χρόνια νωρίτερα. Οι περισσότεροι που αναφέρονται στην ταινία επικεντρώνονται μόνο στα τελευταία 45 λεπτά της ταινίας που γινόμαστε μάρτυρες σε ένα παραλήρημα περιέργων, εφιαλτικών, βάναυσων και σαδιστικών σκηνών. Το πρώτο μέρος της ταινίας θυμίζει γιαπώνεζικες ταινίες με θέμα τη yakuza. Γυρισμένο σε ένα σχεδόν νατουραλιστικό πλαίσιο, με noirish αισθητική, με όμορφη χρήση των χρωμάτων και δίνοντας έμφαση στη jazz μουσική και στα ναρκωτικά. Εδώ γνωρίζουμε τον΄βασικό χαρακτήρα της ταινίας, τον Shiro, ο οποίος θα βρεθεί σε ένα ηθικό δίλημμα εξαιτίας ενός καταλυτικού περιστατικού, την προδιάθεσή του να κατρακυλήσει στον πειρασμό και τις εγγενείς αδυναμίες του. H ατμόσφαιρα δημιουργεί μια αίσθηση απειλής και ανασφάλειας, αλλά ακόμη είναι πολύ μακριά για να την αισθανθείς. Στο δευτερο μέρος της ταινίας ο ρυθμός γίνεται πιο αργός και η ταινία μοιάζει με δράμα χαρακτήρων. Πρόσωπα που ο Shiro εμπιστεύεται άποδεικνύονται άτομα χωρίς ηθικές αρχές, με κρυμμένες αμαρτίες και εμμονές. Η ζωή του γίνεται μια επίγεια κόλαση που οδηγεί στην ηθική του πτώση, την οποία αντιμετωπίζει με παθητικότητα. Η ταινία παίρνει μια περιέργη στροφή και φτάνει στα όρια της μαύρης κωμωδίας που σατιρίζει καταστάσεις και ήθη όπως η ιερότητα των γονεών, των ηλικιωμένων και της εξουσίας εν γένει. Ακόμη κι έτσι όμως, ο Nakagawa καταφέρνει να διατηρήσει το ενδιαφέρον με μερικά εντυπωσιακά ξεσπάσματα βίας και την αξιοποίηση του moody φωτισμού και μερικών περίεργων γωνιών λήψης, δίνοντας μια αίσθηση σχεδόν παραισθησιακή. Το δεύτερο μέρος τελειώνει σαν τραγωδία καθώς μέσα από μια δίνη γεμάτη προδοσίες και διαφθορά θα ολοκληρωθεί με μια θεατρική λύση φόνων και αυτοκτονιών. Το τρίτο μέρος είναι η απεικόνιση της πραγματικής κόλασης και είναι το μέρος για το οποίο έμεινε γνωστή η ταινία. Μια σειρά υποβλητικών σκηνικών και αιματηρών σκηνών δεμένα μέσα σε μια εφιαλτική, νοσηρή ατμόσφαιρα. Αυτό το μέρος της ταινίας είναι μια αισθητική εμπειρία. Η κινηματογράφηση της κόλασης είναι εντυπωσιακή. Τα άγρια και σκοτεινά τοπία είναι λες και βγήκαν από κάποιο σκοτεινό σουρεαλιστικό εφιάλτη. Συνολικά η ταινία, από την στυλιζαρισμένη προσέγγιση, με τις περιέργες γωνίες λήψης και την πρασινωπή απόχρωση, μέχρι μερικές σκηνές εντυπωσιακής σύλληψης που αφορούν τα βασανιστήρια της κόλασης, είναι μια κινηματογραφική έκθεση εικόνων, παρά το γεγονός πως το σενάριο μερικές φορές δείχνει προσχηματικό. Έχουν γυριστεί δυο remake της ταινίας, το πρώτο το 1979 και το δεύτερο το 1999.
Jigoku - Trailer :
[video=youtube;ts4iyUuS-mA]http://www.youtube.com/watch?v=ts4iyUuS-mA
http://www.imdb.com/title/tt0154683/
Υπόθεση: Ο Shiro και ο Tamura σκοτώνουν κατά λάθος με το αυτοκίνητό τους ένα μέλος της μαφίας. Η μητέρα του νεκρού ορκίζεται εκδίκηση. Η ζωή του Shiro από εκείνη τη στιγμή και μετά μετατρέπεται σε ζωντανή κόλαση. Όλα πηγαίνουν λάθος καθώς όλο και περισσότερα τρομακτικά πράγματα συμβαίνουν στη ζωή του. Όταν όμως πεθάνει τότε θα πάει στην πραγματική κόλαση.
Ιστορική ταινία τρόμου από την Ιαπωνία σκηνοθετημένη από τον Nobuo Nakagawa, που ήταν ήδη γνωστός από τις όμορφες ιστορίες με φαντάσματα που είχε γυρίσει κάποια χρόνια νωρίτερα. Οι περισσότεροι που αναφέρονται στην ταινία επικεντρώνονται μόνο στα τελευταία 45 λεπτά της ταινίας που γινόμαστε μάρτυρες σε ένα παραλήρημα περιέργων, εφιαλτικών, βάναυσων και σαδιστικών σκηνών. Το πρώτο μέρος της ταινίας θυμίζει γιαπώνεζικες ταινίες με θέμα τη yakuza. Γυρισμένο σε ένα σχεδόν νατουραλιστικό πλαίσιο, με noirish αισθητική, με όμορφη χρήση των χρωμάτων και δίνοντας έμφαση στη jazz μουσική και στα ναρκωτικά. Εδώ γνωρίζουμε τον΄βασικό χαρακτήρα της ταινίας, τον Shiro, ο οποίος θα βρεθεί σε ένα ηθικό δίλημμα εξαιτίας ενός καταλυτικού περιστατικού, την προδιάθεσή του να κατρακυλήσει στον πειρασμό και τις εγγενείς αδυναμίες του. H ατμόσφαιρα δημιουργεί μια αίσθηση απειλής και ανασφάλειας, αλλά ακόμη είναι πολύ μακριά για να την αισθανθείς. Στο δευτερο μέρος της ταινίας ο ρυθμός γίνεται πιο αργός και η ταινία μοιάζει με δράμα χαρακτήρων. Πρόσωπα που ο Shiro εμπιστεύεται άποδεικνύονται άτομα χωρίς ηθικές αρχές, με κρυμμένες αμαρτίες και εμμονές. Η ζωή του γίνεται μια επίγεια κόλαση που οδηγεί στην ηθική του πτώση, την οποία αντιμετωπίζει με παθητικότητα. Η ταινία παίρνει μια περιέργη στροφή και φτάνει στα όρια της μαύρης κωμωδίας που σατιρίζει καταστάσεις και ήθη όπως η ιερότητα των γονεών, των ηλικιωμένων και της εξουσίας εν γένει. Ακόμη κι έτσι όμως, ο Nakagawa καταφέρνει να διατηρήσει το ενδιαφέρον με μερικά εντυπωσιακά ξεσπάσματα βίας και την αξιοποίηση του moody φωτισμού και μερικών περίεργων γωνιών λήψης, δίνοντας μια αίσθηση σχεδόν παραισθησιακή. Το δεύτερο μέρος τελειώνει σαν τραγωδία καθώς μέσα από μια δίνη γεμάτη προδοσίες και διαφθορά θα ολοκληρωθεί με μια θεατρική λύση φόνων και αυτοκτονιών. Το τρίτο μέρος είναι η απεικόνιση της πραγματικής κόλασης και είναι το μέρος για το οποίο έμεινε γνωστή η ταινία. Μια σειρά υποβλητικών σκηνικών και αιματηρών σκηνών δεμένα μέσα σε μια εφιαλτική, νοσηρή ατμόσφαιρα. Αυτό το μέρος της ταινίας είναι μια αισθητική εμπειρία. Η κινηματογράφηση της κόλασης είναι εντυπωσιακή. Τα άγρια και σκοτεινά τοπία είναι λες και βγήκαν από κάποιο σκοτεινό σουρεαλιστικό εφιάλτη. Συνολικά η ταινία, από την στυλιζαρισμένη προσέγγιση, με τις περιέργες γωνίες λήψης και την πρασινωπή απόχρωση, μέχρι μερικές σκηνές εντυπωσιακής σύλληψης που αφορούν τα βασανιστήρια της κόλασης, είναι μια κινηματογραφική έκθεση εικόνων, παρά το γεγονός πως το σενάριο μερικές φορές δείχνει προσχηματικό. Έχουν γυριστεί δυο remake της ταινίας, το πρώτο το 1979 και το δεύτερο το 1999.
Jigoku - Trailer :
[video=youtube;ts4iyUuS-mA]http://www.youtube.com/watch?v=ts4iyUuS-mA
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
