Landstalker - The Treasures of King Nole (Review)

iliekater

RetroMasteR
Joined
21 Φεβ 2007
Μηνύματα
1.391
Αντιδράσεις
211
Στοιχεία :

Είδος : RPG , Action

Ημερομηνία κυκλοφορίας : 1992

Ημερομηνία που το έπαιξε ο περιγραφέας : Νοέμβριος 2012 ( ! )

Το μηδένησε : Ναι

Χρησιμοποιούμενος προσομειωτής : Kega Fusion 3.63

Πρωτού παίξετε :

- Αν είστε βιτσιόζοι , πάρτε τα μαστίγιά σας , τις χειροπέδες σας και δεν-ξέρω-ʽγώ τι άλλο έχετε και ετοιμαστείτε να τα χρησιμοποιήσετε .

- Αν δεν είστε βιτσιόζοι , φέρτε ότι ηρεμιστικά χάπια μπορείτε να βρείτε και , για καλό και για κακό , έχετε πρόσχερο και το τηλέφωνο του φαρμακείου που διανυκτερεύει !




Το 1992 η SEGA κυκολοφορεί αποκλειστικά ένα πρωτοποριακό RPG , φτιαγμένο από την Climax Entertainment (η οποία είναι αξιοσημείωτο πως παρότι δεν ήταν κάποιο μεγάλο όνομα στο χώρο , αποτελεί μία από τις λίγες εταιρίες της εποχής που υπάρχουν ακόμα και σήμερα ! ) . Τρία χρόνια αργότερα , το παιχνίδι απέκτησε μία είδους συνέχειας στο SNES , αλλά μόνο στην Ιαπωνία , ενώ αργότερα μία ακόμα – ας το πούμε συνέχεια – θα κάνει την εμφάνισή της στο Saturn . Παρόλα αυτά , η αλήθεια είναι πως το συγκεκριμένο παισχνίδι – για Mega Drive – δεν απέκτησε ποτέ μία πραγματική συνέχεια , κάτι το οποίο , αν και δυσάρεστο – το κάνει να έχει μεγαλύτερη αξία μιας και στέκεται από μόνο του στο πάνθεον των RPGs .

Στο παιχνίδι , λοιπόν , παίρνετε τη θέση του Νιγκέλ , ο οποίος είναι ένας θησαυροθήρας και κάποια μέρα συναντάει μία ιπτάμενη νεραϊδούλα , την Παρασκευή , η οποία του εκμυστηρεύεται πως έχει δει το μυθικό θησαυρό του βασιλά Νολ , οπότε , μαζί , αποφασίζουν να τον αναζητήσουν . Ωστόσω , η Παρασκευή δεν είναι η μόνη που ξέρει επʼαυτού , καθώς μία συμορεία ήδη γνωρίζει για την Παρασκευή και το τι έχει δει και θέλει για πάρτη της το θησαυρό . Αυτή λοιπόν η συμορεία θα κάνει πολλές εμφανίσεις στη πορεία των δύο φύλλων , μέχρι ο Νιγκέλ και η Παρασκευή να καταφέρουν να τους ξεφορτωθούν . Όμως τα προβλήματά τους δεν τελειώνουν εκεί , καθώς στο δρόμο τους θα υπάρξουν ανατροπές , όπως κάποιος δούκας , ο οποίος ενώ φαίνεται να είναι καλόβουλος , στην πραγματικότητα εκτελεί ένα πανούργο σχέδιο .

Στην πορεία του ο Νιγκέλ θα βρει διάφορα αντικείμενα που είτε θα του χρειαστούν σε συγκεκριμένα σημεία (όπως κλειδιά για ανοίξει κάποιες πόρτες) είτε θα μπορεί να τα χρησιμοποιήσει όποτε χρειαστεί (όπως φίλτρα για μερική ή πλήρη αναπλήρωση της ζωής του , αγαλματίδια με τα οποία μπορεί να αυξήσει τη μαγεία του ή να προκαλέσει σεισμούς κα) . Πέρα από τα διάφορα αντικείμενα θα βρει και όπλα (ουσιαστικά μαγικά σπαθιά) ή αντικείμενα άμυνας (πανοπλίες , μπότες , δακτυλίδια κτλ) . Τα περισσότερα είναι σε σημεία απʼόπου ο ήρωας θα περάσει ούτως ή άλλως , αλλά υπάρχουν και κάποια , τα οποία για να τα βρει , θα πρέπει να παρεκλίνει από την πορεία του και να κάνει λίγο περεταίρω ερεύνηση . Το μόνο κακό με τα αντικείμενα και τα όπλα , είναι πως – πέρα από το όνομά τους – δεν παρέχεται καμία πληροφορία για τη λειτουργία τους ή τη χρησιμότητά τους .

Ο κόσμος στον οποίο πλανιέται ο Νιγκέλ είναι διαφορετικός από τα συνήθη RPG , θυμίζοντας ένα χωρικό Wonder Boy . Ήδη από την εισαγωγή του παιχνιδιού βλέπεται αυτό το γεγονός · δηλαδή αντί η κίνηση να γίνεται μόνο στο επίπεδο ή το πολύ και σε μερικά υψώματα , το παιχνίδι εκτίνεται πολύ και σε τρεις διαστάσεις ! Η χρήση 3Δ περιβάλλοντος ήταν καλή ιδεά , αλλά το γεγονός πως η κίνηση γίνεται στις 4 διαγώνιες κατευθύνσεις , αντί των τεσάρων κάθετων , οδηγεί στο να δημιουργείται μπέρδεμα στην κίνηση και γενικά στην προσπέλαση διαφόρων σημείων και αντικειμένων . Και αυτό το υποψιάζεστε ήδη από την εισαγωγή του παιχνιδιού , όπου ο Νιγκέλ πηδάει από πλατφόρμα σε πλατφόρμα και αμέσως η πρώτη σκέψη που κάνετε είναι “Μα καλά , από πού ήξερε πως η επόμενηπλατφόρμα είναι μπροστά , τόσο στο πλάι και τόσο ψηλά , που κατάφερε και προσγειώθηκε εκεί ; ” . Τελικά στην ερώτηση αυτή θα απαντήσετε και οι ίδιοι , όταν αντιληφτείτε τι γίνεται , και συγκεκριμένα “μα , πολύ απλά , δεν ήξερε ! ” Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα . Όσο καιρό πλανιέστε στο επίπεδο ή σε εναλακτικά υψώματα , τα πράγματα πάνε ρολόι , αλλά από τη στιγμή που έχετε να κάνετε με μεγάλες εναλλαγές στο ύψος (να πηδήξετε κάποιο χάσμα , να προσπαθήσετε να προσγειωθείτε σε κάποια πλατφόρμα [πολύ περισσότερο όταν αυτή κινείται καθύψος ! ] κτλ) , θα βρείτε το μπελά σας ! Σήμερα , αν χρησιμοποιείσετε κάποιον προσομειωτή , το πρόβλημα λύνεται σε μεγάλο βαθμό , χάρη στη δυνατότητα της αποθήκευσης , αλλά το 1992 αυτό ήταν μεγάλο μαρτύριο , ιδίως αν αναλογιστείτε πως σε πολλά σημεία αν δεν προσγειωθείτε κατάλληλα , θα χρειαστεί να κάνετε μεγάλο γύρο μέχρι να επιστρέψετε για να ξαναδοκιμάσετε ...

Κατά τα λοιπά , τα γραφικά του παιχνιδιού είναι πολύ ωραία , μιας και τα μέρη που επισκέπτεται ο Νιγκέλ χαρακτηρίζονται από πολύ μεγάλη ποικιλία . Χαρακτηριστικά αναφέρονται πεδιάδες , βάλτοι , δάση , βουνά , κάστρα , ναοί , χωριά , πόλεις , παλάτια , μπουτρούμια , μέχρι και ένα καζίνο , αλλά και ένας οίκος ανοχής υπάρχει στο παιχνίδι ! το μόνο κακό , με τα γραφικά του παιχνιδιού , είναι η μεγάλη αδυναμία του μηχανήματος : τα λιγοστά χρώματα . Πάντως , ακόμα και έτσι , τα γραφικά είναι ωραία , χωρίς να προκαλούν πρόβλημα .

Στην πορεία του ήρωάς μας θα επικοινωνήσει με πολλούς χαρακτήρες και μάλιστα με πολλούς από αυτούς επιβάλεται να μιλήσει , διότι έτσι θα προχωρήσει το σενάριο του παιχνιδιού (να ανοίξει κάποια δίοδος κτλ) . Επίσης , στα χωριά και κυρίως στις πόλεις , υπάρχουν πληθώρα μαγαζιών , απʼόπου ο Νιγκέλ μπορεί να αγοράσει προμήθειες (ροφήματα , αγαλματίδια , απλές πανοπλίες κτλ) . Όμως για να τα αγοράσει αυτά θα πρέπει να έχει αρκετό χρυσό , ο οποίος όμως δεν αποκτιέται εύκολα . Προκειμένου να γεμίσετε τις τσέπες σας θα πρέπει να “καθαρίσετε” αρκετά τέρατα , μιας και πίσω τους αφήνουν σάκους με λεφτά . Πέρα από τα τέρατα , μερικές φορές φορές , θα βρείτε χρήματα και σε σεντούκια , αλλά αυτό είναι σπάνιο , μιας και τα σεντούκια έχουν συνήθως κάποιο αντικείμενο . Σχετικά με τα αντικείμενα , έχει ενδιαφέρον να ειπωθεί πως αν τελικά σας “καθαρίσουν” εσάς τα τέρατα και συγχρόνως έχετε στη διάθεσή σας κάποιο ποτό που επαναφέρει τη ζωή σας , τότε δεν θα χάσετε , δηλαδή δεν τελειώνει το παιχνίδι και φτου πάλι από την αρχή , αλλά θα σας επαναφέρει η Παρασκευή από μόνη της , με το αντίστοιχο πιοτό . Αναφορικά με την αποθήκευση , ωστόσω , πρέπει να ειπωθεί πως αυτό μπορεί να γίνει μόνο σε συγκεκριμένα σημεία , τα οποία όμως είναι πολύ λίγα , κάτι το οποίο δυσκολεύει σημαντικά το παιχνίδι (εκτός φυσικά αν χρησιμοποιείται προσομειωτή) .

Τα τέρατα που συνατάτε στο δρόμο σας έχουν αρκετά μεγάλη ποικιλία , συμπεριλαμβάνοντας ορκς , σαυρόμορφους μαχητές , φούσκες (δεν διατίθονται περισσότερες πληροφορίες απʼαυτών ! ) , φαντάρους του βασιλιά , σιδερόφρακτους μαχητές κα . Αυτό που έχει σημασία , είναι πως το παιχνίδι δεν χαρακτηρίζεται από κάποιο σύστημα εμπειρίας , οπότε “καθαρίζοντάς” τους δεν κερδίζετε κάτι παραπάνω από λεφτά . Η νοημοσύνη των εχθρών δεν διεκδικεί βραβεία , μιας και πάντα εφαρμόζουν την απλή τακτική της εφόρμησης και όποιον πάρει ο χάρος ! Ωστόσω , αξίζει να σημειωθεί πως παρότι σε τέτοιο παιχνίδι δεν χρειαζόταν , οι κατασκευαστές φρόντισαν και έβαλαν ένα στοιχείο και συγκεκριμένα , αν τα πλησιάσετε από πίσω , αυτά δεν σας αντιλαμβάνονται , κάτι που σας δίνει το πλεονέκτημα να τους πιάσετε αδειάβαστους · και να τους “στείλετε” – εξίσου – αδειάβαστους ! Αυτό είναι σίγουρα ένα ωραίο προγραμματιστικό επίτευγμα .

Ο χειρισμός είναι πάρα πολύ απλός , χρησιμοποιώντας ουσιαστικά μόνο δύο πλήκτα (για άλμα και για επίθεση) καθώς και το πλήκτρο παύσης , ώστε να επιλέξετε κάποιο αντικείμενο ή να εξοπλιστείτε με κάποιο όπλο . Πέρα από το κίνηση στις 3 διαστάσεις του χώρου , ο Νιγκέλ έχει και ένα πλήθος επιπλέον κινήσεων , όπως να σπρώξει ή να σηκώσει και να απωθέσει αντικείμενα , και να σκαρφαλώσει σκάλες ή περικοκλάδες . Το μόνο πράγμα που λείπει , για να βοηθηθεί στην περιπέτειά του ο ήρωας , είναι ένας χάρτης , αλλά αυτό το χαρακτηριστικό , για την εποχή , ήταν ακόμα σπάνιο στα παιχνίδια . Βασικά , υπάρχει ένας χάρτης , τον οποίον μπορείτε να δείτε είτε σε κάποια συγκεκριμένα σημεία της εξέλιξης του σεναρίου , είτε πηγαίνοντας σε ένα πανδοχείο · όμως θα ήταν χρήσιμο , όχι μόνο να ήταν διαθέσιμος οποτεδήποτε , αλλά να υπήρχε και κάποια ένδειξη με το πού θα έπρεπε να πάτε στη συνέχεια .

Όσο αφορά τον ήχο , αυτός είναι λίγο λιτός . ʽΟλα τα απαραίτητα ηχητικά εφέ , υπάρχουν , αλλά η μουσική είναι κάπως φτωχή (με εξαίρεση τη μελωδία στην τελευταία περιοχή , στο παλάτι του βασιλιά Νολ) . Παρεπιπτόντως , να αναφερθεί πως το παιχνίδι διαθέτει το κλασσικό μπρρρ όταν γράφονται τα κείμενα διαλόγων , ενώ , επίσης , ο ήχος που ακούγεται κάτα τη διάρκεια κάποιου άλματος του ήρωα , είναι ολόιδιος με αυτόν που κάνει ο Sonic όταν πηδάει !

Όλα τα προαναφερθέντα προβλήματα είναι αγνωήσιμα και από μόνα τους δεν φθείρουν πολύ την εικόνα του παιχνιδιού . Δυστηχώς , όμως , το παιχνίδι είναι από μόνο του αυτοκαταστροφικό καθώς περιέχει πλειθώρα δύσκολων και παράλογων γρίφων , κάτι που το κατατάσει στα χειρώτερα του είδους ... Και σαν να μην έφτανε αυτό (που από μόνο του αποτελεί μέγα αρνητικό στοιχείο) , υπάρχουν κάποιες φορές στο παιχνίδι που δεν υπάρχει καμία ένδειξη για το πού θα πρέπει να πάτε στη συνέχεια και μόνο από τύχη θα φτάσετε εκεί · κάτι το οποίο φυσικά δεν είναι πολύ πιθανό στον κόσμο ενός RPG ...

Εν κατακλείδι , το παιχνίδι τα πάει αρκετά καλά στο τεχνικό τομέα και έχει μάλιστα μεγάλη διάρκεια , οπότε αν σας αρέσουν και οι δύσκολοι γρίφοι , το παιχνίδι θα σας έρθε λουκούμι . Διαφορετικά ... θα σας έρθει ... αγκυνάρα !

Το τελευταίο πράγμα που αξίζει να αναφερθεί είναι πως σʼόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού υπάρχουν αρκετά σημάδια πως θα υπήρχε κάποια συνέχεια , με τον ήρωά μας και την φίλη του την Παρασκευή , να πηγαίνουν στην ειπηρωτική χώρα για νέες περιπέτειες . Ωστόσω , η συνέχεια αυτή δεν ήρθε ποτέ ...

Σε περίπτωση που κολήσετε , εκ της σύνταξης παρέχονται αι κάτωθι συμβουλαί :

- Κάποια πράγματα τα φτάνετε πηδώντας και πατώντας τη δράση , ώστε να τα πιάσετε και να τα πάρετε .

- Κάποια πράγματα μπορείτε να τα σπρώξετε παρότι δεν είστε στο ίδιο επίπεδο με αυτά . Αρκεί να πηδήξετε μπροστά τους και να πατήσετε να σπρώξετε ενώ είστε στον αέρα .

- Κοιτάχτε για μονοπάτια μέσα από τη βλάστηση και πάνω στα βουνά .

- κάποια πράγματα (π.χ. άνοιγμα πόρτας) ενεργοποιούνται καταστρέφοντας κάτι .

- Να στριμώχνετε τους αντιπάλους σας και να τους σπαθίζετε μέχρι τελικής πτώσεως ! Είναι βρώμικο κόλπο , αλλά στον πόλεμο και στον έρωτα , όλα επιτρέπονται !

Ξέρατε ότι :

- Κάποια από τα αντικείμενα , στην Ιαπωνική έκδοση του παιχνιδιού , είχαν ονόματα που παρέπεμπαν σε ερωτικά αντικείμενα ;



Η καινούργια περιπέτεια του Νιγκέλ ξεκινάει ... μπρούμητα !



Ο χάρτης .



Σε μία διασταύρωση .



Στα έγκατα ενός βουνού .



Παλεύοντας με δύο ορκ και ένα κινούμενο ... μανιτάρι !



Σε μία παραλιακή πόλη .



Συζητώντας με το δήμαρχο .



Ένα μπουλούκι από τρολ πλησιάζουν το Νιγκέλ για να του δείξουν τι ωραία ρόπαλα διαθέτουν .



Ένα δείπνο στο κάστρο .



Ο Νιγκέλ προσπαθεί να σώσει την πριγκίπισα .
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ΜΠΡΑΒΟ!!

Δεν γραφεις κανα αρθρο και για το Phoenix μας? Αφου "το χεις"
 
Θυμάμαι πως κάποια στιγμή προσπάθησα να το παίξω απο emulator αλλά η κίνηση του χαρακτήρα με χάωσε εντελώς, και μαζί με την γωνία που βλέπεις το παιχνίδι που κάνει το platforming κολάση για εμένα το παιχνίδι έγινε unplayable.
 
Ενα τιμιο παιχνιδακι που οπως και χιλιαδες αλλα ειχαν την ατυχια να πεσει απο πανω τους η τεραστια και βαρια σκια του ενα και μοναδικου The Legend of zelda A link to the past.Καλουτσικα γραφικα οχι κατι το ιδιαιτερο ομως γιατι εχουμε δει και καλητερα στο Μega Drive.Και μενα δεν μαρεσε καθολου η κινηση του χαρακτηρα ουτε η γωνια θεασης αλλα οταν το τερματισα αν θυμαμαι καλα το 1998 αλλα αυτα ειναι το λιγοτερο αρνητικα.Γενικα σαν παιχνιδι ειναι καπως κενο και απο ενα σημειο και μετα κατανταει βαρετο και κουραστικο και συμφωνω με τους γριφους οχι στο οτι ειναι πολυ δυσκολοι απλα οτι καποιοι ειναι εντελως ηλιθοιοι.Η μοναδικη περιπτωση να εκτιμηση καποιος αυτο το παιχνιδι ειναι να το παιξει πριν απο το Zeld a link to the past γιατι πολυ απλα αν καποιος παιξει πρωτα αυτο ολα τα υπολοιπα Action RPG'S που εχουμε δει στα 16Bit ειναι απλα σαπουνοφουσκες και ειδικα στο mega drive γιατι το supr nes ειχε πολλα καλα οπως τα Terranigma,secrets of evermore,Illusion of Gaia κλπ.
 
Wally είπε:
Δεν γραφεις κανα αρθρο και για το Phoenix μας? Αφου "το χεις"
Το σκεύτηκα και εγώ κάποτε , αλλά , απ'ότι έχω παρατηρήσει , η θεματολογία αφορά παλιότερη εποχή από αυτή που κατέχω εγώ . Φυσικά δεν το λέω με κακή έννοια , εξάλλου αναγνωρίζω τα διαμάντια της εποχής και - πολύ περισσότερο - με ενθουσιάζει η τεχνολογία εκείνης της εποχής , απλά - εκ φύσεως - δεν θα μπορούσα να αναφερθώ σε πράγματα της πρώιμης εποχής των υπολογιστών . Διότι απλά ή δεν υπήρχα καν ή ήμουν πολύ μικρός για να τα είχα γνωρίσει από κοντά ...
 
Εδώ υπάρχει μια παρεξήγηση, η θεματολογία του Phoenix είναι τελείως ελεύθερη. Ο καθένας μας γράφει για όποιο θέμα γουστάρει/έχει όρεξη. Απλά τυχαίνει οι περισσότεροι "συντάκτες" να είμαστε της παλαιάς φρουράς. :)
 
Μπραβο φιλε πολυ ωραιο Review!!
 
Όντως πολύ ωραίο το review αλλά πολλά κόμματα βρε αδερφέ.Δεν είμαι ειδικός στην σύνταξη αλλά πρέπει να θέλει λίγο σουλούπωμα. :p
 
Δηλαδή , τι ; Ήταν καλλύτερα παλιά που είχαμε δικομματισμό :supergrin: ;
 
Tupamaro είπε:
Όντως πολύ ωραίο το review αλλά πολλά κόμματα βρε αδερφέ.Δεν είμαι ειδικός στην σύνταξη αλλά πρέπει να θέλει λίγο σουλούπωμα. :p
Η σύνταξή του είναι εξαιρετική. Take my word for it - τρίτη δέσμη ήμουν.

Άλλωστε, δε νομίζω ότι δίνουμε γραπτό για πανελλήνιες! ;)

@iliekater: εξαιρετική η παρουσίασή σου. Καλογραμμένη, όμορφα διατυπωμένη και άκρως ενδιαφέρουσα. :thumbup:
 
Η αλήθεια είναι πως υπάρχει και ένας κανόνας που ενίοτε τον παραβιάζω , αλλά - ειλικρινά - έχω προβληματιστεί για το κατά πόσο είναι σωστός ... Αναφέρομαι στο γεγονός πως υπάρχουν περιπτώσεις όπου συνεχίζω με "και" μετά από κόμμα .
 
iliekater είπε:
Η αλήθεια είναι πως υπάρχει και ένας κανόνας που ενίοτε τον παραβιάζω , αλλά - ειλικρινά - έχω προβληματιστεί για το κατά πόσο είναι σωστός ... Αναφέρομαι στο γεγονός πως υπάρχουν περιπτώσεις όπου συνεχίζω με "και" μετά από κόμμα .
Κοίτα να δεις, πριν και μετά από "και" κανονικά δε μπαίνει κόμμα.

Εντούτοις, αν έχω να διαλέξω μεταξύ ενός γραπτού που είναι άνευ σημείων στίξης κι ενός που τα περιέχει (έστω και σε υπερθετικό βαθμό), προτιμώ το 2ο! ;)
 
Mια χαρά τα λέει, δεν το συζητώ, αλλά μόνο που είδα το review για το beyond oasis με έπιασε πονοκέφαλος. :p

Μπορεί να φταίει πως δεν αφήνει κενά ανάμεσα στους παραγράφους, μπορεί να λεω βλακείες κι εγώ.Όλα παίζουν. :p
 
Ρε παιδια δεν γραφουμε εκθεση εδω ουτε πανελληνιες δεινουμε και αλλοι εχουν βγαλει πανεπιστημια εχουν παρει μεταπτυχιακα κλπ και αλλοι με το ζορι εβγαλαν το λυκειο.Αμα ηταν ετσι εγω δεν επρεπε να εγραφα κανενα Review με τα συντακτικα και οθογραφικα λαθη που εχουν τα κειμενα μου.Την τρελα μας κανουνε και γραφουμε για τα παιχνιδια που γουσταρουμε και αυτο ειναι ολο.
 
metalcandyman είπε:
Ρε παιδια δεν γραφουμε εκθεση εδω ουτε πανελληνιες δεινουμε και αλλοι εχουν βγαλει πανεπιστημια εχουν παρει μεταπτυχιακα κλπ και αλλοι με το ζορι εβγαλαν το λυκειο.Αμα ηταν ετσι εγω δεν επρεπε να εγραφα κανενα Review με τα συντακτικα και οθογραφικα λαθη που εχουν τα κειμενα μου.Την τρελα μας κανουνε και γραφουμε για τα παιχνιδια που γουσταρουμε και αυτο ειναι ολο.
Kαλά μωρε, κι εμενα χάλι είναι το review που έκανα στο llusion of gaia. Aπλα κουβέντα κάνουμε, δεν του έκανα και παρατήρηση. :p
 
Και κλείσαμε με τα offtopics! :)

Περνάω οσονούπω, τα καθαρίζω και συνεχίζουμε με το ριβιουδάκι του iliekater!
 
Πίσω
Μπλουζα