iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 657
Malpertuis (1971, Harry Kumel)
http://www.imdb.com/title/tt0067386/
Ηθοποιοί: Mathieu Carriere, Susan Hampshire, Orson Welles, Jean Pierre Cassel, Michel Bouquet, Sylvie Vartan, Daniel Pilon, Walter Rilla, Charles Janssens, Dora van der Groen
Υπόθεση: Ένας νεαρός ναύτης, ο Jan, προσκαλείται, μαζί με ένα σύνολο ετερόκλητων γνωστών και συγγενών, να παρευρεθεί στο άνοιγμα της διαθήκης του ετοιμοθάνατου και μυστηριώδη θείου του Cassave. O Cassave αφήνει μια τεράστια περιουσία σε ένα σύνολο ατόμων, βάζοντας ως μοναδικό όρο να παραμείνουν οι κληρονόμοι καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους στο αρχοντικο του Cassave, το Malpertuis. Σύντομα ο Jan θα συνειδητοποιήσει ότι κάτι δεν πάει καλά με το Malpertuis και κάτι σκοτεινό κρύβεται στο εσωτερικό και στον περιβάλλοντα χώρο του σπιτιού.
Ίσως περισσότερο γνωστός για το υπνωτικό, ερωτικό, βαμπιρικό θρίλερ Daughters of Darkness της ίδιας χρονιάς, ο Βέλγος σκηνοθέτης Harry Kumel, στο Malpertuis, μεταφέρει στον κινηματογράφο το ομότιτλο έργο του Jean Ray, του Βέλγου Poe όπως συνηθίζεται να αποκαλείται. Το Malpertuis έχει το κλασικό concept του στοιχειωμένου σπιτιού, ο Kumel όμως καταφέρνει τελικά να παρουσιάσει ένα από τα πιο όμορφα, ποιητικά και εντυπωσιακά θρίλερ με βάση ένα τόσο κορεσμένο θέμα, που κάνει αντίστοιχες προσπάθειες πάνω στο συγκεκριμένο είδος να μοιάζουν πολύ λίγες μπροστά στο Malpertuis. H ταινία δεν διακρίνεται για τους φτηνούς εντυπωσιασμούς, το gore και τον τρόμο που προκαλεί. Ό,τι όμως χάνει από την έλλειψη αίματος το κερδίζει με την κυριολεκτικά απίστευτη ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο σκηνοθέτης. Οι διαδαλώδεις διάδρομοι του αρχοντικού, τα σκοτεινά δωμάτια και οι σπειροειδείς σκάλες αποκτούν μια απειλητική και μυστηριώδη διάσταση που κάνει το σπίτι να μοιάζει ζωντανό. Ο Kumel οικοδομεί μια εφιαλτική, υπνωτική ατμόσφαιρα τονίζοντας τον γοτθικό τόνο της ταινίας με χρωματικές αντιθέσεις, γκροτέσκες εικόνες, εντυπωσιακή χρήση των σκιών και του φωτισμού και εντυπωσιακά σκηνικά που ενισχύει το γενικότερο, απειλητικά σουρεαλιστικό, κλίμα της ταινίας. Επιπλεόν υπάρχει ένας περίτεχνα δομημένος ιστός μυστηρίου που εντείνει την αόριστη, υποχθόνια αβεβαιότητα που δημιουργούν οι περίεργες καταστάσεις και συνοδεύει το κλειστοφοβικό αίσθημα που αποπνέει το εντυπωσιακά κινηματογραφημένο εσωτερικό του σπιτιού. Η στυλιζαρισμένη σκηνοθεσία του Kumel καταφέρνει να κρατήσει σε υψηλά επίπεδα την ένταση, την αγωνία και το σασπένς χωρίς ποτέ να αφήνει νεκρούς χρόνους να αποδυναμώσουν το τελικό αποτέλεσμα. Συνδυάζοντας στοιχεία γοτθικού ρομαντισμού, παγανιστικής φαντασίας και ελληνικής μυθολογίας που υφαίνονται γύρω από έναν ονειρικό ιστό από σουρεαλιστικές καταστάσεις, ο σκηνοθέτης δημιουργεί μια δυσοίωνη αύρα που γίνεται παράλληλα απειλητική και μαγευτική. Επίσης ο Kumel, καταφέρνει να παρουσιάσει ένα σύνολο από εξώκοσμους, εκκεντρικούς χαρακτήρες που αλληλεπιδρούν στη δράση των πλάνων, χωρί όμως ποτέ να πέφτει στα επίπεδα της γραφικότητας και της καρικατούρας. Το λαβυρινθώδες εσωτερικό του σπιτιού είναι κυριολεκτικά έτοιμο να καταπιεί τους χαρακτήρες και να τους εγκλωβίσει σε μια τρομακτική διάσταση, δημιουργώντας την εντύπωση μιας οδύσσειας τόσο στο χώρο όσο και στο χρόνο. Το Malpertusi ενσωματώνει την ονειρική λογική, παρασύροντας τον θεατή σε ένα σουρεαλιστικό ταξίδι γεμάτο συμβολισμούς, μεταφορές, παγανιστικά σύμβολα και μυθολογικές αναφορές. Αρκετά πιο εγκεφαλικό από αυτό που επιθυμεί ο μέσος λάτρης των ταινιών τρόμου, το Malpertuis είναι ένα ποιητικό, εφιαλτικό, στοιχειωμένο ταξίδι σε έναν παράλογο κυκεώνα γοτθικής φαντασίας όπου η πανέμορφη φωτογραφία, τα εντυπωσιακά χρώματα, η απόκοσμη ατμόσφαιρα και το πυκνό μυστήριο στήνουν ένα από τα πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα που έδωσε ποτέ το είδος των ταινιών τρόμου.
http://www.imdb.com/title/tt0067386/
Ηθοποιοί: Mathieu Carriere, Susan Hampshire, Orson Welles, Jean Pierre Cassel, Michel Bouquet, Sylvie Vartan, Daniel Pilon, Walter Rilla, Charles Janssens, Dora van der Groen
Υπόθεση: Ένας νεαρός ναύτης, ο Jan, προσκαλείται, μαζί με ένα σύνολο ετερόκλητων γνωστών και συγγενών, να παρευρεθεί στο άνοιγμα της διαθήκης του ετοιμοθάνατου και μυστηριώδη θείου του Cassave. O Cassave αφήνει μια τεράστια περιουσία σε ένα σύνολο ατόμων, βάζοντας ως μοναδικό όρο να παραμείνουν οι κληρονόμοι καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους στο αρχοντικο του Cassave, το Malpertuis. Σύντομα ο Jan θα συνειδητοποιήσει ότι κάτι δεν πάει καλά με το Malpertuis και κάτι σκοτεινό κρύβεται στο εσωτερικό και στον περιβάλλοντα χώρο του σπιτιού.
Ίσως περισσότερο γνωστός για το υπνωτικό, ερωτικό, βαμπιρικό θρίλερ Daughters of Darkness της ίδιας χρονιάς, ο Βέλγος σκηνοθέτης Harry Kumel, στο Malpertuis, μεταφέρει στον κινηματογράφο το ομότιτλο έργο του Jean Ray, του Βέλγου Poe όπως συνηθίζεται να αποκαλείται. Το Malpertuis έχει το κλασικό concept του στοιχειωμένου σπιτιού, ο Kumel όμως καταφέρνει τελικά να παρουσιάσει ένα από τα πιο όμορφα, ποιητικά και εντυπωσιακά θρίλερ με βάση ένα τόσο κορεσμένο θέμα, που κάνει αντίστοιχες προσπάθειες πάνω στο συγκεκριμένο είδος να μοιάζουν πολύ λίγες μπροστά στο Malpertuis. H ταινία δεν διακρίνεται για τους φτηνούς εντυπωσιασμούς, το gore και τον τρόμο που προκαλεί. Ό,τι όμως χάνει από την έλλειψη αίματος το κερδίζει με την κυριολεκτικά απίστευτη ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο σκηνοθέτης. Οι διαδαλώδεις διάδρομοι του αρχοντικού, τα σκοτεινά δωμάτια και οι σπειροειδείς σκάλες αποκτούν μια απειλητική και μυστηριώδη διάσταση που κάνει το σπίτι να μοιάζει ζωντανό. Ο Kumel οικοδομεί μια εφιαλτική, υπνωτική ατμόσφαιρα τονίζοντας τον γοτθικό τόνο της ταινίας με χρωματικές αντιθέσεις, γκροτέσκες εικόνες, εντυπωσιακή χρήση των σκιών και του φωτισμού και εντυπωσιακά σκηνικά που ενισχύει το γενικότερο, απειλητικά σουρεαλιστικό, κλίμα της ταινίας. Επιπλεόν υπάρχει ένας περίτεχνα δομημένος ιστός μυστηρίου που εντείνει την αόριστη, υποχθόνια αβεβαιότητα που δημιουργούν οι περίεργες καταστάσεις και συνοδεύει το κλειστοφοβικό αίσθημα που αποπνέει το εντυπωσιακά κινηματογραφημένο εσωτερικό του σπιτιού. Η στυλιζαρισμένη σκηνοθεσία του Kumel καταφέρνει να κρατήσει σε υψηλά επίπεδα την ένταση, την αγωνία και το σασπένς χωρίς ποτέ να αφήνει νεκρούς χρόνους να αποδυναμώσουν το τελικό αποτέλεσμα. Συνδυάζοντας στοιχεία γοτθικού ρομαντισμού, παγανιστικής φαντασίας και ελληνικής μυθολογίας που υφαίνονται γύρω από έναν ονειρικό ιστό από σουρεαλιστικές καταστάσεις, ο σκηνοθέτης δημιουργεί μια δυσοίωνη αύρα που γίνεται παράλληλα απειλητική και μαγευτική. Επίσης ο Kumel, καταφέρνει να παρουσιάσει ένα σύνολο από εξώκοσμους, εκκεντρικούς χαρακτήρες που αλληλεπιδρούν στη δράση των πλάνων, χωρί όμως ποτέ να πέφτει στα επίπεδα της γραφικότητας και της καρικατούρας. Το λαβυρινθώδες εσωτερικό του σπιτιού είναι κυριολεκτικά έτοιμο να καταπιεί τους χαρακτήρες και να τους εγκλωβίσει σε μια τρομακτική διάσταση, δημιουργώντας την εντύπωση μιας οδύσσειας τόσο στο χώρο όσο και στο χρόνο. Το Malpertusi ενσωματώνει την ονειρική λογική, παρασύροντας τον θεατή σε ένα σουρεαλιστικό ταξίδι γεμάτο συμβολισμούς, μεταφορές, παγανιστικά σύμβολα και μυθολογικές αναφορές. Αρκετά πιο εγκεφαλικό από αυτό που επιθυμεί ο μέσος λάτρης των ταινιών τρόμου, το Malpertuis είναι ένα ποιητικό, εφιαλτικό, στοιχειωμένο ταξίδι σε έναν παράλογο κυκεώνα γοτθικής φαντασίας όπου η πανέμορφη φωτογραφία, τα εντυπωσιακά χρώματα, η απόκοσμη ατμόσφαιρα και το πυκνό μυστήριο στήνουν ένα από τα πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα που έδωσε ποτέ το είδος των ταινιών τρόμου.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
