iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 647
Man Bites Dog (1992 - Remy Belvaux, Andre Bonzel & Benoit Poelvoorde)
http://www.imdb.com/title/tt0103905/
Υπόθεση: Ένα κινηματογραφικό συνεργείο ακολουθεί ένα ληστή και δολοφόνο, καθώς αυτός εκθέτει τις απόψεις του για την τέχνη, την κοινωνία, την ανθρωπότητα, την ζωή, τον θάνατο και επιλέγει τυχαία ανθρώπους για επόμενα θύματά του. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν το συνεργείο αρχίζει να συμμετέχει ενεργά στις φονικές δραστηριότητες του δολοφόνου.
Κατάμαυρη, σκοτεινή σάτιρα-mockumentary από το Βέλγιο. Φανταστείται ένα Henry: Portrait of a Serial Killer, λίγο πιο κυνικό, λίγο πιο άρρωστο, λίγο πιο δηκτικό. Γυρισμένο σε άσπρο-μαύρο το Man Bites Dog περιγρέφει τις περιπέτειες ενός κινηματογραφικού συνεργείου στην προσπάθειά του να ακολουθήσει την αιματηρή πορεία ενός serial killer. Μην περιμένετε μια μαύρη κωμωδία στα χνάρια του Shaun of the Dead η του Evil Dead, εδώ η ταινία χρησιμοποιεί τη σάτιρα με τη σοβαρότητα που της αρμόζει. Κοινωνικό σχόλιο πάνω στη χρήση βίας και την ανοσία που δείχνει η ίδια η κοινωνία στη θέα της. Κριτική στην τηλεοπτική πρακτική να σοκάρει με τις εικόνες της. Το φιλμάκι είναι βίαιο, ενοχλητικό, ωμό και κυνικό. Υπάρχουν τα γνωστά ερωτήματα που αφορούν την reality tv, τη γραμμή που ξεχωρίζει την αντικειμενικότητα με την υποκειμενικότητα στη καταγραφή των γεγονότων, την πιθανότητα η βία να επηρρεάσει τον θεατή, την απενοχοποίηση της βίας ως καθημερινό τηλεοπτικό τρόπο διασκέδασης, την αδιαφορία που δείχνει συνολικά ένα σύνολο απέναντι σε φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας. Η κριτική δεν αποκλείει τον ίδιο τον θεατή της ταινίας, καθώς ο δολοφόνος γοητεύει με το χιούμορ και την εξυπνάδα του, σε κάνει να τον συμπαθήσεις, να ταυτιστείς εν μέρει μαζί του και μετά σου πετά κατάμουτρα τον τρόμο που μπορεί να προκαλέσει. Η ταινία τεστάρει την ανοχή σου κάνοντας τον θεατή να αισθανθεί άβολα καθώς αρκετά θέματα που αποτελούν κινηματογραφικά ταμπού εξελίσσονται με ρεαλιστικό τρόπο μπροστά στα μάτια σου. Το γεγονός πως η μανιακή συμπεριφορά του δολοφόνου διακόπτεται από μικρά ξεσπάσματα ανθρωπιάς μέχρι να σε ξαναρίξει στο σχοινιά με ακόμη μια σκηνή που ερεθίζει τη συνείδησή σου, το κάνει ακόμη πιο τρομακτικό. Κατά τη διάρκεια αυτής της πορείας γίνεσαι όλο και πιο αδιάφορος απέναντι σ'αυτό που συμβαίνει, απενοχοποιείς αυτά που βλέπεις, εθίζεσαι, γεγονός που ενισχύεται από τον τρόπο που είναι γυρισμένη η ταινία. Αυτό η ψυχική αδράνεια σε κάνει να αναρωτιέσαι μήπως είναι αληθινό αυτό που βλέπεις. Η ρεαλιστική βία γίνεται συνήθεια κι εδώ είναι το βασικό νόημα της ταινίας. Πώς διακρίνεται η κανιβαλιστική καταγραφή μιας αιματηρής πραγματικότητας από την ενημέρωση ή την ψυχαγωγία; Η επίθεση δεν αφορά τη κινηματογραφική μυθοπλασία αλλά την τηλεοπτική προβολή μιας κοινωνικής πραγματικότητας. Πότε η τηλεοπτική προβολή της βίας ξεπερνάει τα όρια και γίνεται διαφημιστικό τρικ; Πότε ο φόβος και η απελπισία των άλλων γίνεται διασκέδαση;
Man Bites Dog - Trailer 1
http://www.imdb.com/title/tt0103905/
Υπόθεση: Ένα κινηματογραφικό συνεργείο ακολουθεί ένα ληστή και δολοφόνο, καθώς αυτός εκθέτει τις απόψεις του για την τέχνη, την κοινωνία, την ανθρωπότητα, την ζωή, τον θάνατο και επιλέγει τυχαία ανθρώπους για επόμενα θύματά του. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν το συνεργείο αρχίζει να συμμετέχει ενεργά στις φονικές δραστηριότητες του δολοφόνου.
Κατάμαυρη, σκοτεινή σάτιρα-mockumentary από το Βέλγιο. Φανταστείται ένα Henry: Portrait of a Serial Killer, λίγο πιο κυνικό, λίγο πιο άρρωστο, λίγο πιο δηκτικό. Γυρισμένο σε άσπρο-μαύρο το Man Bites Dog περιγρέφει τις περιπέτειες ενός κινηματογραφικού συνεργείου στην προσπάθειά του να ακολουθήσει την αιματηρή πορεία ενός serial killer. Μην περιμένετε μια μαύρη κωμωδία στα χνάρια του Shaun of the Dead η του Evil Dead, εδώ η ταινία χρησιμοποιεί τη σάτιρα με τη σοβαρότητα που της αρμόζει. Κοινωνικό σχόλιο πάνω στη χρήση βίας και την ανοσία που δείχνει η ίδια η κοινωνία στη θέα της. Κριτική στην τηλεοπτική πρακτική να σοκάρει με τις εικόνες της. Το φιλμάκι είναι βίαιο, ενοχλητικό, ωμό και κυνικό. Υπάρχουν τα γνωστά ερωτήματα που αφορούν την reality tv, τη γραμμή που ξεχωρίζει την αντικειμενικότητα με την υποκειμενικότητα στη καταγραφή των γεγονότων, την πιθανότητα η βία να επηρρεάσει τον θεατή, την απενοχοποίηση της βίας ως καθημερινό τηλεοπτικό τρόπο διασκέδασης, την αδιαφορία που δείχνει συνολικά ένα σύνολο απέναντι σε φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας. Η κριτική δεν αποκλείει τον ίδιο τον θεατή της ταινίας, καθώς ο δολοφόνος γοητεύει με το χιούμορ και την εξυπνάδα του, σε κάνει να τον συμπαθήσεις, να ταυτιστείς εν μέρει μαζί του και μετά σου πετά κατάμουτρα τον τρόμο που μπορεί να προκαλέσει. Η ταινία τεστάρει την ανοχή σου κάνοντας τον θεατή να αισθανθεί άβολα καθώς αρκετά θέματα που αποτελούν κινηματογραφικά ταμπού εξελίσσονται με ρεαλιστικό τρόπο μπροστά στα μάτια σου. Το γεγονός πως η μανιακή συμπεριφορά του δολοφόνου διακόπτεται από μικρά ξεσπάσματα ανθρωπιάς μέχρι να σε ξαναρίξει στο σχοινιά με ακόμη μια σκηνή που ερεθίζει τη συνείδησή σου, το κάνει ακόμη πιο τρομακτικό. Κατά τη διάρκεια αυτής της πορείας γίνεσαι όλο και πιο αδιάφορος απέναντι σ'αυτό που συμβαίνει, απενοχοποιείς αυτά που βλέπεις, εθίζεσαι, γεγονός που ενισχύεται από τον τρόπο που είναι γυρισμένη η ταινία. Αυτό η ψυχική αδράνεια σε κάνει να αναρωτιέσαι μήπως είναι αληθινό αυτό που βλέπεις. Η ρεαλιστική βία γίνεται συνήθεια κι εδώ είναι το βασικό νόημα της ταινίας. Πώς διακρίνεται η κανιβαλιστική καταγραφή μιας αιματηρής πραγματικότητας από την ενημέρωση ή την ψυχαγωγία; Η επίθεση δεν αφορά τη κινηματογραφική μυθοπλασία αλλά την τηλεοπτική προβολή μιας κοινωνικής πραγματικότητας. Πότε η τηλεοπτική προβολή της βίας ξεπερνάει τα όρια και γίνεται διαφημιστικό τρικ; Πότε ο φόβος και η απελπισία των άλλων γίνεται διασκέδαση;
Man Bites Dog - Trailer 1