Matalo! (1970)

iggylebowski

RetroAdept
Joined
10 Mαϊ 2012
Μηνύματα
868
Αντιδράσεις
645
Matalo! (1970, Cesare Canevari)

http://www.imdb.com/title/tt0068024/

Ηθοποιοί: Lou Castel, Corrado Pani, Claudia Gravy, Antonio Salines, Luis Davila, Ana Maria Noe

Υπόθεση: Ένας παράνομος, δραπετεύει λίγο πριν την εκτέλεση από μια ομάδα Μεξικάνων ληστών. Στη συνέχεια, αφού σκοτώνει την ομάδα που τον βοήθησε να αποδράσει, κατευθύνεται σε μια άδεια πόλη όπου θα συναντήσει τους παλιούς του συντρόφους και θα οργανώσει τη ληστεία μιας άμαξας που μεταφέρει χρυσό. Τα πράγματα θα γίνουν ακόμη πιο περίπλοκα με την εμφάνιση στην πόλη ενός περίεργου περιπλανώμενου άντρα.

Λοιπόν.... το Matalo είναι ένα από τα πιο περίεργα spaghetti western που έχει παρουσιάσει η ιταλική παραγωγή, χωρίς αυτό βέβαια να είναι απαραίτητα καλό. Γιατί στην πραγματικότητα είναι ένα περίεργο υβρίδιο που συνδυάζει τα spaghetti western με την ψυχεδελική αίσθηση της εποχής, την hippie culture και την ιδιοσυγκρασιακή moody σκηνοθεσία, σε ένα σύνολο που κάνει τη συγκεκριμένη ταινία να ξεπερνά σε ιδιοτροπία παρόμοιου ύφους ταινίες, όπως τα Django Kill και Keoma. Καταρχήν, το Matalo, αποτελεί remake μιας παλιότερης, ξεχασμένης ταινία, του Kill the Wicked. Όμως, ο σκηνοθέτης Cesare Canevari, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την πρώτη κινηματογραφική ταινία που χρησιμοποίησε τον χαρακτήρα της Εμμανουέλας (το Io, Emmanuelle του 1969, με την πανέμορφη Erika Blanc), αντί να κάνει μια ταινία πάνω στους παραδοσιακούς κώδικες των spaghetti western, αποφάσισε να γεμίσει το Matalo με μια περίεργη moody αισθητική, η οποίας άλλες φορές δουλεύει καλά και άλλες πάλι όχι. Ένα από τα πιο περίεργα χαρακτηριστικά της ταινίας είναι ότι στο πρώτο της μέρος κανένας χαρακτήρας δεν φαίνεται να μιλάει. Διάλογοι φυσικά υπάρχουν, αλλά είτε τα πλάνα είναι τόσο μακρινά που δεν φαίνονται οι χαρακτήρες, είτε το κάδρο δεν περιέχει τους ομιλούντες χαρακτήρες ή ακόμη οι χαρακτήρες μιλάνε με πλάτη στον φακό. Επιπλέον η ιδιότροπη χρήση του focus, τα θολά fade out, η psychotronic αύρα και η offbeat σκηνοθεσία του Canevari, κάνουν το αποτέλεσμα ακόμη πιο ιδιότροπο. Σε όλα τα παραπάνω, για να γίνει ακόμη πιο φλου η όλη κατάσταση, υπάρχουν κάποιοι αναχρονισμοί (η ενδυμασία της Claudia Gravy είναι από μόνη της ένας τεράστιος αναχρονισμός) κι ακόμη ο χαρακτήρας του Lou Castel δεν προτιμάει τα εξάσφαιρα αλλά τα μπούμερανγκ! Και σαν κερασάκι στην τούρτα, έρχεται το (εξαιρετικά όμορφο είναι αλήθεια) soundtrack του Mario Migliardi, με τον έντονο acid rock χαρακτήρα, που παντρεύει τις φαζαρισμένες κιθάρες, κάποιους περίεργους, σχεδόν ambient, ήχους, το ανατριχιαστικό αίσθημα που βγάζουν τα score των ταινιών τρόμου και κάποιες ανεξήγητες sci-fi πινελιές. Πέρα από όλα αυτά όμως, το Matalo, έχει αρκετά καλά στοιχεία που βγαίνουν κυρίως από την πανέμορφη φωτογραφία, την εκπληκτική δουλειά που κάνει στην κάμερα ο Canevari, την εκπληκτική κινηματογράφηση της έρημης πόλης που αποπνέει μια μυστικιστική αίσθηση παρακμής και ανασφάλειας, την στοιχειωμένη ατμόσφαιρα, τον υπνωτικό ρυθμό, την ψυχεδελική, moody αισθητική και την πολύ καλή ερμηνεία του Corrado Pani στον ρόλο του κακού, ο οποίος μοιάζει λες και πριν γυρίσει την ταινία είδε όλες τις παλιότερες ερμηνείες του Klaus Kinski. Το Matalo είναι ένα πολύ περίεργο spaghetti western, με την ιδιότροπη αισθητική άλλες φορές να λειτουργεί καλά κι άλλες να αποσυντονίζει το θεατή. Σε τελική ανάλυση πάντως, δεν είναι κάποια άσχημη ταινία, και ίσως καταφέρει να προκαλέσει το ενδιαφέρον του θεατή εξαιτίας της παραδοξότητάς της.

[edit] Aυτό το βίντεο δεν είναι πλέον διαθέσιμο λόγω υποβολής αξίωσης πνευματικών δικαιωμάτων από το χρήστη Medusa Film S.p.a & RTI SP.A. [edit]

[edit] dead picture [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα