Myth: History in the Making

[Alucard]

Myth: History in the Making (1989)

​

Από τα πολύ αγαπημένα παιχνίδια στον Commodore 64. Τόσο εντυπωσιακό στον τομέα των γραφικών και του ήχου που παρέσυρε μαζί και το gameplay σε πραγματικά δυσθεώρητα επίπεδα για την εποχή των 80ʼs video games.

Ο λόγος για το Myth: History in the Making της System 3 (International Karate, Last Ninja κλπ), το οποίο στα τέλη της δεκαετίας του ʽ80 δημιούργησε μεγάλο ενθουσιασμό στους gamers με τα τεχνικά χαρακτηριστικά τα οποία μέχρι πρότινος είχαν την τύχη να απολαύσουν μόνο οι κάτοχοι των 16 bitων σε ανάλογα παιχνίδια.

Για να κάνουμε μια αναδρομή.

​

Α twist in the Myth.

Καθώς κοιμόμαστε γαλήνια και αμέριμνα στο δωμάτιό μας, μια μαγική δίνη εμφανίζεται στον ύπνο μας και μας ρουφά μεταφέροντάς μας σε περίεργους τόπους όπου μόνο στα βιβλία ιστορίας και μυθολογίας διαβάζαμε. Οι μύθοι και οι θρύλοι όμως κάθε χώρας συχνά αμφισβητούνται από τον υλιστικό τρόπο ζωής και ζωντανεύουν για να εκδικηθούν προκαλώντας μας να τους αντιμετωπίσουμε.

Που βρισκόμαστε όμως;

Αρχικά μεταφερόμαστε στην αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα σε ένα μέρος κάτω από τη γη όπου θυμίζει τον Άδη.

Μπροστά μας σκελετοί ζωντανεύουν και δαίμονες ξεπηδούν από τις φλόγες του Κάτω Κόσμου. Πρέπει οπωσδήποτε να βρούμε κάτι για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας. Δύο - τρία δυνατά χτυπήματα σʼ ένα σκελετό και το ξίφος του πέφτει στο έδαφος. Το μαζεύουμε και το χρησιμοποιούμε ενάντια στους δαίμονες όπου με τη σειρά τους θα μας παραχωρήσουν μια τρίαινα για να αντιμετωπίσουμε τον Κέρβερο που μας φράσσει το δρόμο προς την έξοδο.

Ο Άδης δεν είναι ο κόσμος για τους ζωντανούς. Πρέπει να επιστρέψουμε σ' αυτόν που ανήκουμε.

​

Επιτέλους βρίσκουμε το δρόμο για την επιφάνεια. Έλληνες οπλίτες όμως μας επιτίθενται ώστε να μην περάσουμε στο εσωτερικό του ναού που βλέπουμε στον ορίζοντα. Άραγε εκεί βρίσκεται το μυστικό για να επιστρέψουμε στην εποχή μας;

Μετά από εξαντλητικές μάχες κατορθώνουμε να ελευθερώσουμε την είσοδο ενώ ο ήχος από τα πρώτα βήματά μας αντηχεί στο εσωτερικό του ναού. Πηδούμε πάνω στα γλιστερά και σαπισμένα επίπεδα του ναού και ακούμε τον ήχο από κροταλίσματα φιδιών. Είναι μπροστά μας η Μέδουσα η οποία μʼ ένα και μόνο της βλέμμα θα μας πετρώσει για πάντα.

Την πλησιάζουμε με γρήγορα βήματα και με ένα αποφασιστικό χτύπημα της αφαιρούμε το κεφάλι.

Μια στιγμή, τι έλεγε ο μύθος; Πως ο Περσέας χρησιμοποίησε το κεφάλι της Μέδουσας για να αντιμετωπίσει τους εχθρούς του. Το σηκώνουμε λοιπόν με σκοπό να το χρησιμοποιήσουμε εμείς εναντίον της Λερναίας Ύδρας που βρίσκεται στο βάθος του ναού. Αποφεύγοντας με αγωνιώδη αλλά αποτελεσματικό τρόπο τις φλόγες που εκτοξεύει προς το μέρος μας, χρησιμοποιούμε το κεφάλι της Γοργούς και στέλνουμε το τέρας στα Τάρταρα.

Υπάρχουν σημαντικοί λόγοι που οι πολεμιστές δε θέλουν να φθάσουμε στην είσοδο του ναού.


Η Λερναία Ύδρα φρουρεί το εσωτερικό του ναού.

​

Πλησιάζουμε την έξοδο του ναού και άλλη μια μαγική δίνη μας περικυκλώνει και μας μεταφέρει σε ένα σκοτεινό τόπο όπου αστραπές και κεραυνοί σκίζουν τον αέρα κάνοντας τη νύχτα μέρα. Από τις λάμψεις βλέπουμε πως πατάμε σε ένα ξύλινο επίπεδο ενώ η αίσθηση του ανέμου, και του ήχου των κυμάτων είναι αρκετά για να αντιληφθούμε πως βρισκόμαστε πάνω σε κάποιο παλιό πλοίο. Είναι ένα πολεμικό πλοίο Drakkar των Βίκινγκς στο οποίο δυστυχώς δεν είμαστε μόνοι.

Οι συνεπιβάτες μας με τα μακριά μαλλιά, τα γένια, τις ασπίδες και τα κέρατα στα κράνη δεν έχουν ιδιαίτερα φιλικές διαθέσεις. Αρπάζουμε το ξίφος που μεταφέρουμε από την αρχαία Ελλάδα και υπερασπιζόμαστε για ακόμη μια φορά τον εαυτό μας. Ένα κοράκι θα εμφανιστεί στο σκοτάδι και θα εφορμήσει προς το μέρος μας. Αμυνόμαστε με ένα τυφλό χτύπημα και το κοράκι πέφτει νεκρό ρίχνοντας στο δάπεδο ένα χρυσό νόμισμα.

Το σηκώνουμε και μεταφερόμαστε σε ένα δάσος όπου το λιγοστό φως μας προειδοποιεί για τις απειλητικές φιγούρες δαιμόνων και τελωνίων που κινούνται προς το μέρος μας.

Οι Βίκινγκς υπερασπίζονται το πλοίο από τον ξαφνικό εισβολέα.


In game εικόνα η οποία αποτελούσε και το εναλλακτικό εξώφυλλο του παιχνιδιού.

​

Αφού καταφέρνουμε να τους ξεφύγουμε φθάνουμε σʼ ένα ξέφωτο όπου παρατηρούμε μια γυναίκα η οποία προσπαθεί να ελευθερωθεί από τα δεσμά της. Κάποια διαβολικά πνεύματα την έχουν αιχμαλωτίσει και προσπαθούν να την κάψουν ζωντανή!!! Χρησιμοποιούμε το δαυλό για να τα απομακρύνουμε και σώζουμε τη γυναίκα από το φρικτό θάνατο. Μας ανταμείβει αναπληρώνοντας την ενέργειά μας και προετοιμάζοντάς μας έτσι για την τελική μάχη με το δράκο του δάσους.

Το αδύνατο σημείο χαμηλά στο λαιμό του δράκου είναι αυτό που πρέπει να εκμεταλλευθούμε για να τον εξολοθρεύσουμε και να απαλλαγούμε μια και καλή από τις απειλές του δάσους. Τα daggers που βρήκαμε νωρίτερα θα μας βοηθήσουν ώστε την κατάλληλη στιγμή να τον πολεμήσουμε από μακριά. Λίγα δευτερόλεπτα μετά και ο δράκος κείτεται νεκρός.

Ξαφνικά νιώθουμε το έδαφος κάτω από τα πόδια μας να τρέμει και να μετακινείται μεταφέροντάς μας ψηλά στα επίπεδα όπου οι Βίκινγκς και οι ιπτάμενοι δράκοι φρουρούν το κάστρο του Odin. Θα πρέπει να σκαρφαλώσουμε στο πιο ψηλό σημείο ώστε να εισέλθουμε στο κάστρο κι αφού βγάλουμε από τη μέση τους πολεμιστές του να τα βάλουμε με τον ίδιο τον Θεό των Βίκινγκς. Καθόλου εύκολη προσπάθεια.

The clash of honor calls. I will stand when others fall.

​

Η μάχη διαρκεί αρκετή ώρα και μετά τη νίκη μας η δίνη επανεμφανίζεται και μας μεταφέρει αυτή τη φορά σε ένα λαμπερό κι έρημο τόπο.

Βρισκόμαστε στην αρχαία Αίγυπτο και μπροστά στον καυτό ήλιο στέκεται μια μεγαλοπρεπής πυραμίδα. Πλησιάζουμε σʼ αυτήν και δεχόμαστε επίθεση από φίδια τα οποία εκτοξεύουν δηλητήριο προς το μέρος μας. Προσπαθούμε να ανεβούμε σε όσο ψηλότερο σημείο της πυραμίδας μπορούμε χρησιμοποιώντας τις άκρες των γιγαντιαίων πλίνθων. Ανεβαίνοντας όμως, κάποιοι πλίνθοι υποχωρούν εμφανίζοντας μυστικά περάσματα προς το εσωτερικό της. Αποφασίζουμε να τα εξερευνήσουμε και μεταφερόμαστε σε κατακόμβες αντιμετωπίζοντας θανατηφόρες παγίδες, Αιγύπτιους πολεμιστές αλλά και μούμιες.

Στους στενούς διαδρόμους της πυραμίδας επίσης, βρίσκουμε αρκετά αντικείμενα και όπλα τα οποία μας βοηθούν να αντιμετωπίσουμε τους εχθρούς αλλά και το Θεό Anubis ο οποίος έχει τη μορφή του τσακαλιού.

Ένα λάθος βήμα και οι παγίδες στους διαδρόμους θα ενεργοποιηθούν φυλακίζοντάς μας για πάντα στους λαβύρινθους της πυραμίδας.

​

Φθάνουμε στο εσωτερικό του τάφου του Τουταγχαμών και καλούμαστε να τοποθετήσουμε τα δοχεία που έχουμε συλλέξει κατά την περιπλάνησή μας στα σωστά σημεία ώστε να ξυπνήσουμε το πνεύμα του και να το αντιμετωπίσουμε χρησιμοποιώντας τις πνευματικές μας δυνάμεις. Κι έτσι γίνεται. Η μάχη είναι σκληρή αλλά είμαστε αρκετά ευέλικτοι και το γιγαντιαίο κεφάλι του Αιγύπτιου Φαραώ στο τέλος καταρρέει με πάταγο στο έδαφος.

Η μαγική δίνη αυτή τη φορά μας μεταφέρει σε μια παράξενη διάσταση στην οποία αιωρούμαστε ενώ πνεύματα και παράξενα σχήματα κατευθύνονται προς το μέρος μας. Χρησιμοποιούμε όλες μας τις δυνάμεις για να τα αποφύγουμε και να προχωρήσουμε προς έναν παράξενο πλανήτη όπου ο χωροχρόνος φαίνεται να υπακούει σε διαφορετικούς φυσικούς νόμους από αυτούς που ξέραμε.

Το κουβάρι όμως δεν αργεί να ξετυλιχθεί και μαθαίνουμε πως σʼ αυτή τη διάσταση ο Θεός Dameron επιχειρεί να αλλάξει την ιστορία του κόσμου με σκοπό την κυριαρχία του επί της Γης και την εξολόθρευση του γένους των ανθρώπων. Αυτός είναι και ο λόγος που μας έστειλαν στο παρελθόν.

Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον αποτρόπαιο Dameron στην τελική μάχη και να επαναφέρουμε την ισορροπία μεταξύ του χρόνου και της ιστορίας της Γης.

What the hell are you?

​

Αυτό είναι το Myth. Ένα εντυπωσιακό platform με πρωτότυπο σενάριο, φαντασμαγορικό περιβάλλον και θρυλικούς εχθρούς, το οποίο δεν μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο κανένα σοβαρό gamer.

Και δεν είναι μόνο αυτά τα οποία κάνουν τόσο εντυπωσιακό το παιχνίδι. Ας πάμε λοιπόν στον τεχνικό τομέα να το δούμε λίγο αναλυτικότερα.

Πρόκειται για platform game με στοιχεία shoot ʼem up από τα τελειότερα του είδους. Τα γραφικά του είναι απίθανα με τα χρώματα να ταιριάζουν απόλυτα με την ατμόσφαιρα και το περιβάλλον του παιχνιδιού, ενώ τα ηχητικά εφέ είναι εντυπωσιακά μεταφέροντας στα αυτιά μας την ατμόσφαιρα από πλοία που θαλασσοδέρνονται στη φουρτουνιασμένη θάλασσα της Σκανδιναβίας μέχρι τις κλαγγές των μεταλλικών όπλων των πολεμιστών της αρχαιότητας. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στην πολύ καλή computerized ομιλία στην αρχή του παιχνιδιού. Το scrolling για άλλη μια φορά ομαλότατο όπως μας έχει συνηθίσει ο Commodore και τα sprites αν και λίγο μικρά είναι καλοσχεδιασμένα.

Η κίνηση του χαρακτήρα μας είναι κάτι το οποίο προσωπικά δεν έχω ξαναδεί σε παιχνίδι του Commodore. Πραγματικά πρέπει να αποτέλεσε τη βάση με την οποία δημιουργήθηκε η αντίστοιχη κίνηση του χαρακτήρα στο Prince of Persia.

Χα… τι να μας πει όμως και το τελευταίο μπροστά στις λυσσαλέες μάχες και την καταιγιστική δράση του Myth: History in the Making. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με… Disney, αλλά με μια επική περιπέτεια στην οποία οι ήρωες της μυθολογίας και της ιστορίας κάθε τόπου ξαναζωντανεύουν και μας καλούν να τους αντιμετωπίσουμε σʼ ένα από τα πιο εντυπωσιακά κι εθιστικά platform games που δημιουργήθηκαν στη δεκαετία του ʼ80 αλλά και συνολικότερα στην ιστορία των παιχνιδιών του Commodore 64

Και ως γνωστόν η ιστορία και οι μύθοι δεν ξαναγράφονται.

I bid thee farewell…

​

Το παρόν review αποτελεί αναδημοσίευση από το περιοδικό https://retromaniax.gr/threads/phoenix-06-Ιούλιος-2011.15607/

 

[Gyubrush]

Τρομερη δουλεια και φοβερο παιχνιδι για την εποχη του.

Ομολογω οτι δεν το ηξερα καθολου μιας και c64 δεν ειχα παιξει σχεδον ποτε.

 

[Aardvark]

Τι γραφικα στο κομοντορι και αυτα τα ingames φωτος απιστευτα,το ειχα στον 6128 και η διαφορα ειναι τεραστια,τοσο που πιστευω οτι μιλαω για αλλο παιχνιδι.


Παντως και στον CPC τα γραφικα ηταν ωραια.

 

[billy]

Aπλά θαυμάσιο το παιχνίδι αυτό !! (όσοι διάβαζαν Pixel, θα θυμούνται ότι είχε γίνει επίσης review της εξαιρετικής CBM έκδοσης )

Οπως έγραψε και ο Aardvark, η cpc έκδοση (την οποία είχα αγοράσει αυθεντική) είναι αρκετά διαφορετική (flip-screen, απουσία μουσικής, μεγαλύτερη ανάλυση γραφικών με φυσικό επακόλουθο τα λιγότερα χρώματα, αλλιώτικο gameplay, κλπ), αν και η ωραία "φυσική" κίνηση του χαρακτήρα, ευτυχώς παραμένει. Ολα τα παραπάνω οφείλονται (όπως ίσως μαντέψατε) στο ότι έχουμε να κάνουμε με spectrum port.

Το θετικό είναι πως η έκδοση του spectrum είναι πολύ καλή (μάλιστα είναι απο τις λίγες φορές που η χρήση χρώματος δεν "ενοχλεί"), με αποτέλεσμα και η έκδοση του amstrad να μην είναι καθόλου "κακή" - αν και δεν φτάνει τα επίπεδα του CBM σε ορισμένα σημεία (ειδικά η μουσική αυτού του παιχνιδιού, είναι μέσα στα πλέον αγαπημένα μου SID κομμάτια, γεγονός που δεν εκπλήσσει, αφού απο "πίσω" βρίσκονται οι Maniacs of Noise & ο φοβερός και τρομερός Jeroen Tel)

Οσον αφορά την κίνηση του χαρακτήρα, είναι σε *ιδιαίτερα* υψηλά επίπεδα (όπως ανέφερε και ο Alucard), και θυμίζει παλιότερα παιχνίδια όπως το Karateka και (σε μικρότερο βαθμό) το Time Fighter.

Eδώ θα ήθελα να σημειώσω πως διατηρώ αμφιβολίες για το αν ο Mechner είχε ως βάση το Myth όταν έφτιαχνε το Prince of Persia στον Apple, αφ' ενός μεν διότι υπήρχε ήδη η εμπειρία από το Karateka, και εφ' ετέρου διότι έχει γίνει πλέον γνωστό πως για να πετύχει το "φυσικό" animation του PoP, o Mechner βιντεοσκόπησε τον αδερφό του καθώς εκτελούσε διάφορες κινήσεις.

Τέλος, αν και κυκλοφόρησαν την ίδια χρονιά, υπάρχει κάλλιστα περίπτωση το PoP να βγήκε στην αγορά 1-2 μήνες νωρίτερα.

Tελικά το παιχνίδι το αγόρασα και για την Amiga μου αργότερα, όπου γραφικά/ήχος/μουσική ήταν σε επίπεδα τελειότητας (αναμενόμενο), ενώ το gameplay ακολουθούσε πλέον τα στάνταρντς του CBM.

Σαν ρετρο-ανάμνηση αναφέρω την αντίδραση φίλου μου ο οποίος ξέσπασε σε γέλια όταν αντίκρυσε το original κουτί του Amstrad !! (του είχε φανεί αστείο το ότι ο κεντρικός ήρωας απεικονιζόταν με σπαθί στο χέρι και κολλεγιακό μπουφάν/ζακέτα με τα γράμματα "ΝΥ"). Ορισμένοι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου φαντασία !!

 

[geoanas]

Καταπληκτικό παιχνίδι - Εξαιρετική παρουσίαση ! Ομολογώ ότι όταν είχα το κομοντόρι στα φόρτε του΄, μου είχε ξεφύγει το άτιμο. Έμελε να το βρω και να ασχοληθώ τώρα στα γεράματα

 

[Nemo]

[edit] Dead pic [edit]

[edit] Dead pic [edit]




Just for the record ,

η εκδοση του Nes που κυκλοφορησε απο την Mindscape στην αμερικη το 91 ,δυο περιπου χρονια μετα την κυκλοφορια του στο C64 , ηταν απευθειας port της εκδοσης του C64 ,οπου απλα αλλαξαν το κυριο Sprite σε ενα ~Castlevania lookalike και κυκλοφορησε ως Conan ( για λογους αρπαχτης ???) .

Και μαλιστα ενω η εκδοση του C64 μπορει να συγκαταλεγεται στα διαμαντια τιλους του ,το απευθειας port του ηταν ενα απο τα αρκετα "σκουπιδια" του Nes

-(παρα το Nintendo Seal of Quality )

 

[Metalcandyman]

το απευθειας port του ηταν ενα απο τα αρκετα "σκουπιδια" του Nes -(παρα το Nintendo Seal of Quality )

:sealed: :sealed: :sealed: :sealed: Γιαυτο που ειπες θα τιμωρηθεις γραφοντας ενα εκκατομυριο φορες την φραση δεν υπαρχει σκαρτο παιχνιδι σε κονσολα της NINTENDO και για να εξιλεωθεις θα τερματισεις 100 φορες το conan
Περα απο την πλακα παντως το conan ηταν τραγικο.Εκανα την θυσια και το τερματισα καποτε σε φιλο που το ειχε σε αμερικανικο NES και δεν το ειχε αγγιξει καν.

 

[Rakeesh]

Αναζητηση μυθολογικου παιχνιδιου

Αναζητω τιτλο ενος arcade παιχνιδιου το οποιο απο ο,τι θυμαμαι εχει διαφορα επιπεδα, το καθενα βασισμενο σε διαφορετικο μυθο.

Το πρωτο επιπεδο ειναι βασισμενο στην Ελληνικο μυθολογια (πρωτοτυπο).

Το μονο που θυμαμαι απο εκει ειναι οτι στο τελος του επιπεδου ο ηρωας συνανταει μια νυμφη η κατι τετοιο. Αυτη με speech του λεει "stop", "come", "stop", "now kneel" οπου πρεπει ο παικτης να κανει αυτα που λεει και στο τελος να παταει κατω. Εκει περναει το επιπεδο, αλλα δε θυμαμαι τιποτα αλλο

 

[Aardvark]

Mηπως ειναι τουτο.




[h=1]Myth - History In The Making[/h][video=youtube;W0-5MzGuRGQ]

 

[Rakeesh]

Ναι!

Ο ηρωας μου θυμιζε τον Wolverine

 

[Aardvark]

Lol,oντως μοιαζει.

 

[Diogr]

Εγώ το παιχνίδι το είχα ευχαριστηθεί αρκετά στην AMIGA. Ήταν ωραίο παιχνίδι της εποχής τότε.

 

[Shinobi]

Ποτέ δε το έπαιξα σε Amiga η C64, από το βίντεο που είδα πάντως (amiga) πρέπει να είναι πολύ ανώτερο στο Spectrum.

 

[Aardvark]

Ποτέ δε το έπαιξα σε Amiga η C64, από το βίντεο που είδα πάντως (amiga) πρέπει να είναι πολύ ανώτερο στο amstrad.

Fixed!

 

[Mr.Computer]

Φοβερό παιχνίδι. Το είχα τερματίσει στην Amiga. Η έκδοση του Commodore, επίσης φοβερή. Spectrum/Amstrad λίγο διαφορετικές, αλλά εξίσου ωραίες, όπως αναφέρθηκε. Πιο πολύ μου άρεσε το εξώφυλλο με το κολλεγιόπαιδο. Δεν αποκλείεται λόγω αναμνήσεων από τη διαφήμιση του Pixel, οπότε πήρα αυτήν από ebay, την εποχή που μάζευα ακόμα παλιατζούρες!

 

[dal23fas]

Απο τα ποιο ωραια παιχνιδια στον Amstrad αν και port (εννοειτε στον c64 οπου ειχε φοβερο μουσικο κομματι) με φοβερο animation