iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 652
Night of Death (1980, Raphael Delpard)
http://www.imdb.com/title/tt0293467/?ref_=fn_al_tt_1
Υπόθεση: Μια νεαρή γυναίκα προσλαμβάνεται σε ένα γηροκομείο, όπου θα βοηθάει στην περίθαλψη των ηλικιωμένων. Όταν μια νοσοκόμα εξαφανίζεται μυστηριωδώς, η νεαρή γυναίκα αρχίζει να υποπτεύεται ότι κάτι περίεργο συμβαίνει με τους ηλικιωμένους του γηροκομείου και σταδιακά θα ανακαλύψει το αποτρόπαιο μυστικό που κρύβουν.
Αξιοπρεπής προσπάθεια του γαλλικού τρόμου, σκηνοθετημένη από τον Raphael Delpard, ο οποίος προφανώς είχε σε μεγάλη εκτίμηση το Shock (1973) του Alain Jessua. Η ταινία παντρεύει την καλή κινηματογράφηση, τη νοσηρότητα, το μαύρο χιούμορ και ορισμένες μικρές πινελιές gore, αλλά το αποτέλεσμα χάνει πολλούς πόντους από την αποκάλυψη της πλοκής, αφού ακόμη και ο πιο άπειρος θεατής καταλαβαίνει που θα πάει το πράγμα μερικά λεπτά μετά την έναρξη της ταινίας, γεγονός που κάνει το υπόλοιπο μέρος στην καλύτερη περίπτωση κάπως άνευρο, αν όχι κουραστικά προβλέψιμο. Η ταινία χαρακτηρίζεται από την περίεργη ατμόσφαιρα και την art-house οπτική που έχουν όλες οι γαλλικές ταινίες τρόμου, γεγονός που δίνει στην ταινία μια περίεργη και άβολη αίσθηση που λειτουργεί συμπληρωματικά στον διεστραμένο τόνο και στο πεσιμιστικό ύφος του Night of Death. Καθώς εξελίσσεται η ταινία, και το μυστήριο έχει πάει περίπατο αφού ο θεατής έχει καταλάβει τι πρόκειται να συμβεί, το μοναδικό ενδιαφέρον έγκειται στη βία και στο αίμα, αλλά και σʼαυτό τον τομέα δεν γίνεται κάτι το τόσο ιδιαίτερο μέσα στην οθόνη. Ακόμη κι έτσι όμως, η ανατριχιαστική, στοιχειωμένη ατμόσφαιρα χαρίζει μερικές αξιοπρεπείς πινελιές αγωνίας και ανασφάλειας, που δυναμώνουν τον εσωτερικό ρυθμό της ταινίας και τον παράγοντα τρόμου, γεγονός που κάνει πολλές φορές τον θεατή να ξεχνάει ότι ξέρει τι θα συμβεί και να βυθίζεται σε ένα αρρωστημένο, νοσηρό σύμπαν λανθάνουσας σεξουαλικότητας, μακάβριου ερωτισμού και κανιβαλισμού. Μερικές ψευτο-ανατροπές διατηρούν κάπως το ενδιαφέρον και καταφέρνουν να παίξουν κάπως με τις αντιλήψεις του θεατή ενισχύοντας το υποβλητικό ύφος που δημιουργεί η καλή κινηματογράφηση, η νοσηρή ατμόσφαιρα, η κλινική αίσθηση του τρόμου που αποπνέουν τα σκηνικά, ο κλειστοφοβικός τρόπος με τον οποίο κινηματογραφούνται οι εσωτερικοί χώροι, οι όμορφες τοποθεσίες που ισορροπούν μεταξύ φυσικής ομορφιάς και παγωμένης μελαγχολίας, ο καλός τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται η ένταση, η εφιαλτική αίσθηση που βγάζουν τα περίεργα πλάνα και η χρήση των σκιών, το ονειρικό mood, το περίεργο και ταιριαστό soundtrack, οι πινελιές από μια διεστραμένη αίσθηση του χιούμορ, οι εκκεντρικές ερμηνείες και η υστερική κλιμάκωση του story. Σε τελική ανάλυση, το Night of Death δεν είναι κακή ταινία και μπορεί να βοηθήσει τον θεατή να περάσει αρκετά ευχάριστα ένα βροχερό απόγευμα κλεισμένος στο σπίτι.
http://www.youtube.com/watch?v=2RWYG0El2g0
http://www.imdb.com/title/tt0293467/?ref_=fn_al_tt_1
Υπόθεση: Μια νεαρή γυναίκα προσλαμβάνεται σε ένα γηροκομείο, όπου θα βοηθάει στην περίθαλψη των ηλικιωμένων. Όταν μια νοσοκόμα εξαφανίζεται μυστηριωδώς, η νεαρή γυναίκα αρχίζει να υποπτεύεται ότι κάτι περίεργο συμβαίνει με τους ηλικιωμένους του γηροκομείου και σταδιακά θα ανακαλύψει το αποτρόπαιο μυστικό που κρύβουν.
Αξιοπρεπής προσπάθεια του γαλλικού τρόμου, σκηνοθετημένη από τον Raphael Delpard, ο οποίος προφανώς είχε σε μεγάλη εκτίμηση το Shock (1973) του Alain Jessua. Η ταινία παντρεύει την καλή κινηματογράφηση, τη νοσηρότητα, το μαύρο χιούμορ και ορισμένες μικρές πινελιές gore, αλλά το αποτέλεσμα χάνει πολλούς πόντους από την αποκάλυψη της πλοκής, αφού ακόμη και ο πιο άπειρος θεατής καταλαβαίνει που θα πάει το πράγμα μερικά λεπτά μετά την έναρξη της ταινίας, γεγονός που κάνει το υπόλοιπο μέρος στην καλύτερη περίπτωση κάπως άνευρο, αν όχι κουραστικά προβλέψιμο. Η ταινία χαρακτηρίζεται από την περίεργη ατμόσφαιρα και την art-house οπτική που έχουν όλες οι γαλλικές ταινίες τρόμου, γεγονός που δίνει στην ταινία μια περίεργη και άβολη αίσθηση που λειτουργεί συμπληρωματικά στον διεστραμένο τόνο και στο πεσιμιστικό ύφος του Night of Death. Καθώς εξελίσσεται η ταινία, και το μυστήριο έχει πάει περίπατο αφού ο θεατής έχει καταλάβει τι πρόκειται να συμβεί, το μοναδικό ενδιαφέρον έγκειται στη βία και στο αίμα, αλλά και σʼαυτό τον τομέα δεν γίνεται κάτι το τόσο ιδιαίτερο μέσα στην οθόνη. Ακόμη κι έτσι όμως, η ανατριχιαστική, στοιχειωμένη ατμόσφαιρα χαρίζει μερικές αξιοπρεπείς πινελιές αγωνίας και ανασφάλειας, που δυναμώνουν τον εσωτερικό ρυθμό της ταινίας και τον παράγοντα τρόμου, γεγονός που κάνει πολλές φορές τον θεατή να ξεχνάει ότι ξέρει τι θα συμβεί και να βυθίζεται σε ένα αρρωστημένο, νοσηρό σύμπαν λανθάνουσας σεξουαλικότητας, μακάβριου ερωτισμού και κανιβαλισμού. Μερικές ψευτο-ανατροπές διατηρούν κάπως το ενδιαφέρον και καταφέρνουν να παίξουν κάπως με τις αντιλήψεις του θεατή ενισχύοντας το υποβλητικό ύφος που δημιουργεί η καλή κινηματογράφηση, η νοσηρή ατμόσφαιρα, η κλινική αίσθηση του τρόμου που αποπνέουν τα σκηνικά, ο κλειστοφοβικός τρόπος με τον οποίο κινηματογραφούνται οι εσωτερικοί χώροι, οι όμορφες τοποθεσίες που ισορροπούν μεταξύ φυσικής ομορφιάς και παγωμένης μελαγχολίας, ο καλός τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται η ένταση, η εφιαλτική αίσθηση που βγάζουν τα περίεργα πλάνα και η χρήση των σκιών, το ονειρικό mood, το περίεργο και ταιριαστό soundtrack, οι πινελιές από μια διεστραμένη αίσθηση του χιούμορ, οι εκκεντρικές ερμηνείες και η υστερική κλιμάκωση του story. Σε τελική ανάλυση, το Night of Death δεν είναι κακή ταινία και μπορεί να βοηθήσει τον θεατή να περάσει αρκετά ευχάριστα ένα βροχερό απόγευμα κλεισμένος στο σπίτι.
http://www.youtube.com/watch?v=2RWYG0El2g0
