iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 647
Night Train Murders (1975, Aldo Lado)
http://www.imdb.com/title/tt0073836/
Ηθοποιοί: Irene Miracle, Laura D'Angelo, Flavio Bucci, Gianfranco de Grassi, Macha Meril, Enrico Maria Salerno
Υπόθεση: Δυο νεαρά κορίτσια που επιβαίνουν σε ένα τρένο, τρομοκρατούνται από δυο ψυχωτικούς εγκληματίες που ανέβηκαν στο΄ίδιο τρένο για να ξεφύγουν από την αστυνομία που τους κυνηγούσε, και από μια σεξουαλικά διεστραμμένη γυναίκα επιβάτη.
Το Last House on the Left (1972) αποτέλεσε μια από τις πιο επιδραστικές ταινίες τρόμου της δεκαετίας του 70, καθώς ακολούθηθηκε από τίτλους όπως Fight for Your Life, Axe κ.α. Οι Ιταλοί φίλοι μας δεν θα μπορούσαν να μείνουν ασυγκίνητοι από την επιτυχία της ταινίας και άρχιζαν να μας παρουσιάζουν δικές τους εκδοχές της ιστορίας. Τίτλοι όπως Last House on the Beach, Madness ή ακόμη Αutostop Rosso Sangue είναι λίγο-πολύ γνωστοί. Το Night Train Murders είναι από τις πρώτες προσπάθειες του ιταλικού κινηματογράφου να εκμεταλλευτεί την φήμη του Last House on the Left, και μάλλον μια από τις καλύτερες. Η σχέση τηης συγκεκριμένης ταινίας με την ταινία του Craven είναι εμφανής και από τους τίτλους με τους οποίους κυκλοφόρησε στην αμερικάνικη αγορα (Second House on the Left, New House on the Left). O Aldo Lado χρησιμοποιεί έξυπνα το τρικ της μεταφοράς της ιστορίας από κάποιο απομονωμένο σπίτι σε ένα τρένο, περιορίζοντας έτσι τη δυνατότητα των θυμάτων να ξεφύγουν από την μανία των βασανιστών τους. Στο πρώτο μέρος της ταινίας ο Lado καταφέρνει να δημιουργήσει μια ύπουλη, βραδυφλεγή απειλή που σταδιακά αρχίζει να αποτυπώνεται σε μια καλά κρυμμένη μοχθηρία. Όταν γίνεται η έκρηξη, μετά από περίπου ένα μισάωρο, ο σκηνοθέτης δεν φείδεται ιδεών που μπορεί να σοκάρουν, καθώς όλες οι σκηνές βίας και σεξουαλικού εξευτελισμού είναι αρκετά δύσπεπτες και ενοχλητικές. Η προσπάθεια του σκηνοθέτη να αναλύσει τη φύση του κακού και να κάνει κριτική στη γοητεία που ασκεί η χρήση βίας και η υποταγή των άλλων, το κάνει ίσως πιο ολοκληρωμένο από το Last House on the Left, αλλά το τελευταίο σίγουρα κερδίζει στην ισχύ της παρουσίας του θέματος. Κάποιες προσπάθειες προβολής πολιτικών και κοινωνικών θέσεων, αν και θα μπορούσαν να λειτουργήσουν παραμένουν κάπως ημιτελείς, με αποτέλεσμα κάποιες περιττές και αμήχανες στιγμές. Ο Lado όμως καταφέρνει να δημιουργήσει μια πραγματικά άβολη, σφιχτή ατμόσφαιρα, βασισμένος στην ένταση που εξελίσσεται δυναμικά καθώς και στην όμορφη χρήση του φωτισμού. Η ταινία φυσικά περιλαμβάνει σκηνές βίας που μπορούν άνετα να ενοχλήσουν τους αμύητους θεατές, για όσους όμως λατρεύουν την διαβόητη ταινία του Craven, ας κάνουν μια στάση και δεν θα απογοητευτούν.
Trailer:
http://www.imdb.com/title/tt0073836/
Ηθοποιοί: Irene Miracle, Laura D'Angelo, Flavio Bucci, Gianfranco de Grassi, Macha Meril, Enrico Maria Salerno
Υπόθεση: Δυο νεαρά κορίτσια που επιβαίνουν σε ένα τρένο, τρομοκρατούνται από δυο ψυχωτικούς εγκληματίες που ανέβηκαν στο΄ίδιο τρένο για να ξεφύγουν από την αστυνομία που τους κυνηγούσε, και από μια σεξουαλικά διεστραμμένη γυναίκα επιβάτη.
Το Last House on the Left (1972) αποτέλεσε μια από τις πιο επιδραστικές ταινίες τρόμου της δεκαετίας του 70, καθώς ακολούθηθηκε από τίτλους όπως Fight for Your Life, Axe κ.α. Οι Ιταλοί φίλοι μας δεν θα μπορούσαν να μείνουν ασυγκίνητοι από την επιτυχία της ταινίας και άρχιζαν να μας παρουσιάζουν δικές τους εκδοχές της ιστορίας. Τίτλοι όπως Last House on the Beach, Madness ή ακόμη Αutostop Rosso Sangue είναι λίγο-πολύ γνωστοί. Το Night Train Murders είναι από τις πρώτες προσπάθειες του ιταλικού κινηματογράφου να εκμεταλλευτεί την φήμη του Last House on the Left, και μάλλον μια από τις καλύτερες. Η σχέση τηης συγκεκριμένης ταινίας με την ταινία του Craven είναι εμφανής και από τους τίτλους με τους οποίους κυκλοφόρησε στην αμερικάνικη αγορα (Second House on the Left, New House on the Left). O Aldo Lado χρησιμοποιεί έξυπνα το τρικ της μεταφοράς της ιστορίας από κάποιο απομονωμένο σπίτι σε ένα τρένο, περιορίζοντας έτσι τη δυνατότητα των θυμάτων να ξεφύγουν από την μανία των βασανιστών τους. Στο πρώτο μέρος της ταινίας ο Lado καταφέρνει να δημιουργήσει μια ύπουλη, βραδυφλεγή απειλή που σταδιακά αρχίζει να αποτυπώνεται σε μια καλά κρυμμένη μοχθηρία. Όταν γίνεται η έκρηξη, μετά από περίπου ένα μισάωρο, ο σκηνοθέτης δεν φείδεται ιδεών που μπορεί να σοκάρουν, καθώς όλες οι σκηνές βίας και σεξουαλικού εξευτελισμού είναι αρκετά δύσπεπτες και ενοχλητικές. Η προσπάθεια του σκηνοθέτη να αναλύσει τη φύση του κακού και να κάνει κριτική στη γοητεία που ασκεί η χρήση βίας και η υποταγή των άλλων, το κάνει ίσως πιο ολοκληρωμένο από το Last House on the Left, αλλά το τελευταίο σίγουρα κερδίζει στην ισχύ της παρουσίας του θέματος. Κάποιες προσπάθειες προβολής πολιτικών και κοινωνικών θέσεων, αν και θα μπορούσαν να λειτουργήσουν παραμένουν κάπως ημιτελείς, με αποτέλεσμα κάποιες περιττές και αμήχανες στιγμές. Ο Lado όμως καταφέρνει να δημιουργήσει μια πραγματικά άβολη, σφιχτή ατμόσφαιρα, βασισμένος στην ένταση που εξελίσσεται δυναμικά καθώς και στην όμορφη χρήση του φωτισμού. Η ταινία φυσικά περιλαμβάνει σκηνές βίας που μπορούν άνετα να ενοχλήσουν τους αμύητους θεατές, για όσους όμως λατρεύουν την διαβόητη ταινία του Craven, ας κάνουν μια στάση και δεν θα απογοητευτούν.
Trailer:
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
