Paradise Lost

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Metalcandyman
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης

Metalcandyman

Billy Mitchell εκ Σερρών
Joined
23 Απρ 2011
Μηνύματα
9.364
Αντιδράσεις
6.108
Οι paradise lost ειναι ενα απο τα συγκροτηματα που σημαδεψαν το Metal των 90s και εχουν χιλιαδες οπαδους ανα τον κοσμο.Βεβαια υπαρχει μια μικρη λεπτομερεια,παρα πολλοι απο αυτους ριναι υποστηρικτες περισσοτερο μιας συγκεκριμενης περιοδου των paradise lost παρα του συγκροτηματος συνολικα και αυτο δεν ειναι παραξενο.Τι κοινο υπαρχει αλωστε αναμεσα στο Doom/Death του ''Gothic'',στα ατμοσφαιρικα αλλα μεσα στην καφριλα κομματια του shades of god'' στην απιστευτη Goth/Doom ξεραιλα του ''iCON'' αλλα και του ''Draconian times'' η στους ηλεκτρονικους πειραματισμους του ''one second'';Eνα κοινο υπαρχει μονο οτι οι paradise lost σε ολους αυτους τους δισκους που απλονωνται σε μια πολυ μακρα περιοδο δημειουργησαν ολοκληρες σκηνες επηρεασαν παρα πολυ κοσμο(και πολλους που σημερα λατρευονται ως θεοι και που θα επρεπε να στελνουν φορο στους lost απο της εισπραξης τους.Με λιγα λογια σαν ηγετες δημιουργησαν της εξελιξεις.

Οι lost πατησαν πανω στης βασεις με τους πειραματισμους που εφτιαξαν πρωτοι οι μεγαλοι celtic frost αλλα πανω σε αυτες της μικρες βασεις εχτισαν ουρανοξυστες και δημιουργησαν πανω σε μια βαση που ειχε μεινει πληρως ανεκμεταλευτη αλλα με απιστευτη μαεστρια εφεραν στον κοσμο πραγματα διαδοχικα και πληρως διαφορετικα μεταξυ τους που σημαδεψαν συνολικα μια ολοκληρη δεκαετια.Η εισαγωγη του gothic στοιχειου απο το δευτερο τους album,τα γυναικεια φωνητικα,οι κιθαρες και γενικα το το ατμοσφαιρικο στυλ τους και οι φοβερη στιχοι ειναι σηματα κατατεθεν τους.Η πορεια τους εφερε την καταξιωση και την καθιερωση τους απιστευτους πειραματισμους και την γενικη παραδοχη(καποιες φορες με λιγα χρονια καθυστερηση)και απο ενα σημειο και μετα μια καποια συγχηση αφου τοσο το εντελως ξεκαρφωτο (απο πλευρας υφους) ''Host'' οσο και το μπερδεμενο απο ολες της αποψεις ''Βelieve in nothing'',εβαλαν κακα λογακια στο στομα πολλων.

Με σταθερες πλεον βασεις οι lost δεν ειναι εδω για να διεκδικησουν κανεναν θρονο .Αυτοι εφτιαξαν τα ιδια τα βασιλεια για τα οποια αλλοι θα εκαναν κωλοτουμπες ,αυτοι εδειξαν τι παει πραγματικα να πει ''Συγκροτημα που δεν επαναλαμβανεται'',αυτοι γεμισαν τον κοσμο με της σκοτεινες τους μελωδιες και εφτασαν μεχρι τα σαλονια των πολυεθνικων με δεικο τους ρισκο.Ολοι αυτοι που τους κατακρινουν ειναι πολυ λιγοι για να κρινουν την προσφορα μιας τετοιας μπαντας και το μονο που πρεπει να κανουν ειναινα δειξουν σεβασμο και να μην κανουν τους στραβους μπροστα σε οτι εχουν καταφερει οι μεγαλοι paradise lost.

 
Ωραιοι οι Paradise Lost ... Μπραβο και παλι Bill!!
 
Τι τσίριγμα είχα ρίξει (και ακόμα ρίχνω) με το draconian times! Είχα πάρει το digipak (2 CD's) τα χριστούγεννα του '96. Μετά απο λίγο καιρό, το σιγοτραγουδούσε όλη η γειτονιά απο τις ν φορές που το είχε ακούσει (στο τέρμα πάντα)!
 
Εύγε, Βασίλη μου! Εύγε, εύγε, εύγε! :)

Δε θα μπορούσες να το θέσεις καλύτερα - όντως είναι ένα συγκρότημα που διχάζει, αλλά είμαστε απόλυτα σύμφωνοι στον τρόπο που τους βλέπουμε!

Ξεχωρίζουν γιατί μπόρεσαν και στάθηκαν επάξια σε όλα τα genres του Metal, τιμώντας την καλή & ποιοτική μουσική.

Χάρη στον Holmes, είχα γνωρίσει και μια metal γυναικεία φωνή, τη Liv Kristine (που υπήρξαν ζευγάρι ένα φεγγάρι) που αξίζει λίγο από τον χρόνο και την προσοχή σας!

Δεν ξέρω τι ισχύει γενικά, αλλά στη δική μου περίπτωση, αν ταυτιστούν τα ακούσματά μου μ' ένα συγκρότημα, τότε τους ακολουθώ τυφλά (και καμιά φορά τρώω τα μούτρα μου!....). Ε, το ίδιο ισχύει κι εδώ! Από το "Lost Paradise" μέχρι το "Draconian Times".... Από το "One Second", στο "Host" (ν' ακούς το "It's too late" και να περπατάς στη βροχή....) και στο ΕΚ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΟ "Symbol of Life" (που προσωπικά το θεωρώ εξαιρετικό δείγμα industrial metal με φοβερά γυρίσματα!).

Κι επειδή μου ήρθε ξανά μια μελαγχολία:

Paradise Lost - It's too late


(could you stand back and take this all in before it's too late?....)
 
Ολοι οι δισκοι τους μου αρεσουν,αλλα, λιγοτερο το "Believe in nothing".

Ευτυχως, μετα απο το ομωνυμο αλμπουμ το 2005 σκληρηναν ξανα τον ηχο τους...

Ειδικα το "In Requiem"(2007), τον θεωρω απο τους καλυτερους δισκους των P.L. ...

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
πολυ καλη μπαντα!!!

οχι απο τις αγαπημενες μου και φετος θα τους δω για πρωτη φορα
 
Πίσω
Μπλουζα