Ιάκωβε "σάρωσες" (pun intended
) για μία ακόμα φορά !!
Aς ρίξουμε τώρα μία ματιά στα "ενδότερα":
- (Διπλό) Αφιέρωμα στην πορεία των υπολογιστών τη δεκαετία 1980-1990
- Παρουσίαση ορισμένων απο τα πιό εμβληματικά παιχνίδια της δεκαετίας. (συμπεριλαμβάνεται φυσικά και το "παιχνίδι μιάς ζωής", το Elite)
- Στα game reviews βλέπουμε τίτλους όπως:
* Chase HQ: Καλό conversion, αν και στα 8-bit η έκδοση του C64 δεν ήταν και ό,τι καλύτερο μπορεί να δείξει το μηχάνημα. H έκδοση του Amstrad είναι υπέροχη, ενώ όσοι κάτοχοι spectrum είχαν κάποιο απο τα μοντέλα με τα 128k μνήμη, θα μπορέσουν να απολαύσουν κάποια "έξτρα" - όπως τον ήχο της σειρήνας.
* Hard Drivin': Aλλο ένα καλό conversion, αν και φυσικά οι εκδόσεις των Amiga & ST υπολείπονται του arcade στον τομέα της ταχύτητας & ομαλότητας των 3D γραφικών - ευτυχώς όμως όχι πάρα πολύ, οπότε το παιχνίδι παραμένει playable.
Υπάρχει βέβαια και το θέμα των controls, όπου η λειτουργία του αναλογικού τιμονιού έχει "ανατεθεί" στο mouse. Προσωπικά δεν μπόρεσα ποτέ να συνηθίσω ούτε το joystick ούτε το mouse σε αυτό το παιχνίδι (καθώς και στα sequels), πράγμα που μου χάλασε αρκετά την όλη εμπειρία. Οσο για τις 8-bit εκδόσεις, είχα παίξει (πριν την αγορά της amiga) την έκδοση του amstrad, όπου έχουμε για μία ακόμη φορά spectrum port (port ή όχι, έτσι κι αλλιώς ένας τέτοιος τίτλος ήταν παραήταν φιλόδοξο project για τα 8-bit).
* Baal: Παιχνίδι δράσης της Psygnosis/Psyclapse. Κρίνεται "επαρκές", αλλά θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο.
* Operation Thunderbolt: Το sequel του Operation Wolf, κάνει την εμφάνισή του στους μικροϋπολογιστές μας. Το παιχνίδι το είχα πάρει αυθεντικό σε Amstrad, όπου αν και καλό σε γενικές γραμμές, κατά τη γνώμη μου δεν έφτασε το εξαιρετικό επίπεδο του 1oυ conversion. Πάντως το 2-player mode είναι σίγουρα ένα πολύ θετικό στοιχείο, αν και το (αρχικά) πολύ μικρό (σε κάποιες εκδόσεις "αόρατο") σκόπευτρο δεν βοηθάει στην εξοικονόμηση των (πολύτιμων) πυρομαχικών σας.
* High Steel: Τυπικό action παιχνιδάκι που αξίζει μία αυκαιρία, αν και σίγουρα δεν αποτελεί κάτι το φοβερό.
* Power Drift: Οσοι δεν το παίξατε στα arcades, ευκαιρία να το κάνετε τώρα. To conversion είναι καλό σε όλες τις εκδόσεις, αν και λείπουν κάποια "φανταιζί" στοιχεία (δεδομένων των περιορισμένων δυνατοτήτων των home micros) όπως η "κλίση" του ορίζοντα στις στροφές.
*Tusker: Arcade adventure αξιώσεων (τουλάχιστον όσον αφορά την έκδοση του C64) απο την System 3, που συνοδεύεται απο πολύ καλά graphics και εξαιρετική μουσική. Δυστυχώς το παιχνίδι είναι μάλλον "λίγο" για τις 16-bit εκδόσεις οι οποίες θα μπορούσαν να δουλευτούν περισσότερο (παρόμοια περίπτωση με το Platoon, το Wizball, το Exolon, και τόσα ακόμα games), ενώ στην περίπτωση του Amstrad έχουμε ένα απο τα αθλιότερα ports του ακατανόμαστου (και άρα μία τεράστια χαμένη ευκαιρία).
- Στην στήλη "Με μιά ματιά" παρουσιάζονται και πάλι μπόλικοι τίτλοι, μερικοί απο τους οποίους έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όπως το πολύ καλό (και πλακατζήδικο) Rock Star Ate my Hamster, καθώς και το Into Africa.
- Το adventure του μήνα είναι το εξαιρετικό "macventure" Deja Vu II της ICOM, τα γεγονότα του οποίου διαδραματίζονται πλέον στο Λας Βέγκας (μπορείτε όμως να επισκεφθείτε και το Σικάγο). Το παιχνίδι κυμαίνεται στα γνωστά υψηλά standards των macventures, και κάθε adventurer που σέβεται τον εαυτό του επιβέλλεται να το δοκιμάσει.
Special retro-ανάνηση: Ενας φίλος (fan του ποδοσφαίρου και των adventures) που ετοιμαζόταν να αποκτήσει Amiga φρόντισε να πάρει original δύο παιχνίδια που του άρεσαν πολύ, κάποιους μήνες πριν πραγματοποιηθεί η αγορά του υπολογιστή (ώστε να είναι εξασφαλισμένος σε περίπτωση που οι τίτλοι αυτοί "εξαφανίζονταν" απο τα ράφια αργότερα). Το ένα απο αυτά τα παιχνίδια, ήταν το Player Manager. Το άλλο ήταν το Deja Vu II. (πράγμα που λέει πολλά, νομίζω
)
- Στο special review παρουσιάζεται το Super Wonderboy, ένα πολύ καλό arcade game - just what the doctor ordered για τους θιασώτες του είδους. Tο παιχνίδι διαφέρει αρκετά απο το παλιό Wonderboy, μιά και τώρα μπορείτε να μαζέψετε νομίσματα και να βελτιώσετε τον εξοπλισμό σας. Με το συγκεκριμένο παιχνίδι δεν ασχολήθηκα ιδιαίτερα, πρώτον επειδή την εποχή που κυκλοφόρησε ασχολιόμουν με κάποια άλλα games, και δεύτερον διότι μόλις έτυχε να δω την "σπεκτρουμοειδή" έκδοση για amstrad, φρόντισα να κρατηθώ όσο πιό μακριά γίνεται !!
Είχα μία ευκαιρία να ασχοληθώ περισσότερο μαζί του όταν αγόρασα Amiga, αλλά και πάλι "δεν έκατσε"...
- Κλείνουμε με την στήλη των Arcades, όπου παρουσιάζονται δύο παιχνίδια με "χλιδάτες" καμπίνες ("παφ" και κατοστάρικο
), το Winning Ring, και το AfterBurner II.
