Public Image Ltd. ''This Is Not A Love Song"

paulochelao24

Retro Member
Joined
16 Οκτ 2014
Μηνύματα
2.346
Αντιδράσεις
3.595
Οι Public Image Limited (ή Public Image Ltd. ή PiL. για συντομία κτλ.),ήταν το φυσικό επακόλουθο της πορείας και καλλιτεχνικής αναζήτησης του John Lydon ή Johnny Rotten,όπως άκουγε μέχρι τότε,ο πρώην frontman των Sex Pistols.

Φτιάχτηκαν αμέσως μετά την διάλυση των Sex Pistols,απʼ τους John Lydon στο τραγούδι,Jah Wobble στο φοβερό μπάσο,Keith Levene στις κιθάρες και τον Jim Walker στα τύμπανα και κρουστά.Οι PiL. δεν είχαν και πολύ σχέση μουσικά με τους Pistols,αναδείχθηκαν απ το punk βέβαια,αλλά η μουσική τους ήταν πιο ώριμη,πρωτοποριακή,πειραματική με καταπληκτικούς μουσικούς που προαναφέραμε.Συνδύασαν το punk με την reggae και την dub καθώς και με την ηλεκτρονική μουσική άλλοτε στην πιο μινιμαλιστική της τάση,άλλοτε σε πιο synth pop φόρμες και επίσης άλλαξαν πολλές φορές μέλη,με μόνο σταθερό πυρήνα στην μπάντα τον Lydon.

Ο πρώτος τους δίσκος κυκλοφόρησε το 1978 απʼ την Virgin και έφερε τον τίτλο «First Issue»,σε παραγωγή δική τους.Το single «Public Image»,ήταν μια έμμεση αναφορά σε έναν παλιό γνώριμο του Lydon τον Malcolm McLaren,μάνατζερ των Sex Pistols,στον οποίον ο Lydon,ας πούμε, «τα χώνει» μεσα απʼ τους καυστικούς στίχους του.Ο ήχος του δίσκου φλέρταρε με την post-punk,την dub και reggae μουσική όπως είπαμε πιο πάνω,χάρις στην απίστευτη rhythm section του Wobble με τον Walker,σε μπάσο και ντράμς αντίστοιχα,ενώ σε πολλά σημεία ο ήχος ήταν μινιμαλιστικός.Επίσης,πρωτοποριακές ήταν και οι κιθάρες του Keith Levene εδώ. «Religion I», «Religion II», «Annalisa», «Attack» και βέβαια το «Public Image» (το οποίο κυκλοφόρησε και σαν single),ήταν μερικά απʼ τα κομμάτια αυτού του σημαντικού δίσκου.

Ο Jim Walker αποχώρησε την επόμενη χρονιά,και η μπάντα κυκλοφορεί το περίφημο «Metal Box» ή «Second Edition».Ονομάστηκε «Metal Box»,γιατί ουσιαστικά η συσκευασία αυτου του δίσκου ήταν ένα μεταλλικό στρόγγυλο κουτί,το οποίο περιείχε 3 δίσκους οι οποίοι έπαιζαν στις 45 στροφές.Αρκετά πρωτότυπη ιδέα η συσκευασία του album αυτού,που όμως κυκλοφόρησε και σε πιο συμβατική μορφή με τον τίτλο «Second Edition».Η μουσική αυτού του δίσκου είναι πάλι πειραματική με post-punk,dub και ηλεκτρονικούς μινιμαλιστικούς ήχους.Θεωρείται album αναφοράς μέχρι τις μέρες μας,πολύ μπροστά ηχητικά για την εποχή του,καθώς και ο καλύτερος δίσκος του συγκροτήματος.Τραγούδια όπως «Albatross», «Swan Lake», «Poptones», «Graveyard» και το μακροσκελές «Socialist/Chant/Radio 4«,είναι απʼ τα πιο χαρακτηριστικά του «Metal Box» ή «Second Edition».Η τριάδα Lydon,Wobble,Levene είναι ο βασικός κορμός της μπάντας σε αυτή την δουλειά ,με την συνδρομή μουσικών όπως Richard Dudanski,Martin Atkins,David Humphrey στα μέρη των κρουστών,μετα την αποχώρηση του Walker.

Το 1980 ακολούθησε το live album «Paris Au Printemps» με το όνομα της μπάντας καθώς και τους τίτλους των κομματιών,γραμμένα στην γαλλική γλώσσα.Έτσι οι Public Image Limited στα γαλλικά διαβάζονταν ως «Image Publique S.A».Ο ντράμερ Martin Atkins που συμμετείχε στο «Metal Box» έγινε το επίσημο τέταρτο μέλος τους (μετά την αποχώρηση του Jim Walker) ενώ ο δίσκος περιείχε 7 κομμάτια από στιγμές σε συναυλίες τους στο «Le Palace» στο Παρίσι,όπως «Thme», «Psalmodie» (Chant)», «Prcipitamment» (Careering)», «Attaque» (Attack)» κ.α. με τους Lydon,Levene και Wobble,να είναι τα βασικά μέλη των PiL. και σε αυτή την δουλειά.

Το πειραματικό και μινιμαλιστικό «The Flowers Of Romance» του 1981,ήταν ο επόμενος δίσκος τους,με τον Wobble να έχει αποχωρήσει απʼ το συγκρότημα και τον Levene να αναλαμβάνει κάποια μέρη του μπάσου όχι τόσο επιτυχημένα,πράγμα που φαίνεται καθʼ όλη την διάρκεια ακρόασης του album.Αρκετά δύσκολος και στριφνός δίσκος,πολύ σκοτεινός και μινιμαλιστικός,με ατονικές μελωδίες και μια έντονα gothic και τρομακτική ατμόσφαιρα που ώρες ώρες σου παγώνει το αίμα,φέρνει λίγο στο νού ηχητικά,την μπάντα των Creatures της Siouxsie,χάρη στα tribal κρουστά του Atkins,τα οποία έχουν και κάτι από αφρικάνικους πρωτόγονους ρυθμούς.Σίγουρα δεν είναι ο κατάλληλος δίσκος για να ξεκινήσει κανείς την γνωριμία του με τους PiL,αλλά έχει αρκετό ενδιαφέρον σαν δίσκος,με τα πειράματα του. «Four Enclosed Walls» , «Track 8» , «Under the House», «Banging the Door» καθώς και το ομώνυμο,είναι μερικά απʼ τα κομμάτια αυτού του δίσκου.

Ένας ακόμη live δίσκος κυκλοφόρησε το 1983 με τίτλο «Live In Tokyo».Ο δίσκος αυτός περιείχε 2 e.p. που έπαιζαν στις 45 στροφές,κάτι ανάλογο με το «Metal Box»,ενώ αργότερα κυκλοφόρησε και σε συμβατική μορφή των 33 στροφών,ενώ περιείχε 10 κομμάτια,όπως «Annalisa», «Religion», «Death Disco», «Flowers Of Romance» τα οποία υπήρχαν σε προηγούμενα albums,ενώ εδώ συναντάμε (ίσως για πρώτη φορά) το «This Is Not A Love Song»,ένα απʼ τα πιο γνωστά τους κομμάτια,ενώ ο Keith Levene είχε αποχωρήσει απʼ το συγκρότημα,με τους Lydon και Atkins να είναι τα 2 εναπομείναντα βασικά μέλη.

Το «This Is What You WantThis Is What You Get» ήταν το τέταρτο studio album τους και κυκλοφόρησε το 1984,με μοναδικά μέλη τους Lydon και Atkins και να συνοδεύονται από session μουσικούς όπως οι Colin Woore στις κιθάρες,Louis Bernardi στο μπάσο,Richard Cottle και Gary Barnacle στα πλήκτρα.Αν και αρκετά αδύναμος ο δίσκος αυτός,έβγαλε 2 απʼ τις πιο γνωστές τους επιτυχίες,τα «This Is Not A Love Song» και «The Order Of Death» στα credits των οποίων συνδημιουργός ήταν και ο Levene,ο οποίος είχε ήδη αποχωρήσει απʼ την μπάντα κανα χρόνο πρίν.Επίσης τα «1981», «Where Are You?», «The Pardon» είναι μερικά απʼ τα κομμάτια του δίσκου.

Το «Album» ήρθε το 1986,σε παραγωγή του πολυπράγμονος Bill Laswell,με μοναδικό μέλος απʼ την αρχική σύνθεση τον Lydon,ενώ συμμετείχαν σημαντικοί μουσικοί όπως Steve Vai,Ginger Baker,Ryuichi Sakamoto,Nicky Skopelitis,Bernie Worrell,Bernard Fowler κ.α. Το artwork του δίσκου ήταν αρκετά πρωτότυπο και επιτηδευμένα λιτό,φέρνοντας στο μυαλό το πρώτο album των αμερικανών πειραματιστών Flipper με τίτλο «Album»,καθώς και την cult ταινία «Repo Man» του 1984,σε σκηνοθεσία του εκκεντρικού Alex Cox.Δηλαδή ο δίσκος αυτός στο φορμάτ του βινυλίου ονομάζονταν «Album»,στο αντίστοιχο φορμάτ της κασσέτας ονομάζονταν «Cassete» και στο φορμάτ του cd ονομάζονταν «Compact Disc».Ο δίσκος αυτός περιλάμβανε κομμάτια όπως «FFF», «Rise», «Fishing», «Home», «Bags» κ.α. Αν και θεωρείται και αυτός ο δίσκος τους αδύναμος,μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε ως έναν αξιόλογο dance rock δίσκο με αρκετά haΚαι καθώς πλησιάζουμε στην εκπνοή των 80ς,οι PiL. κυκλοφόρησαν τον δίσκο «9» το 1989,ο οποίος ήταν ο έβδομος δίσκος τους,σε παραγωγή των Stephen Hague,Eric Thorngren και των P.I.L.Στην σύνθεση του συγκροτήματος ήταν οι McGeoch,Dias και Smith που συμμετείχαν και στο «Happy?» ,ενώ ο δίσκος περιείχε 10 τραγούδια,μεταξύ των οποίων τα «Happy?», «Warrior», «Disappointed», «Worry» κ.α.Το κομμάτι «Warrior» μάλιστα,ακούγονταν και στο φίλμ του 1989 «Slaves Of New York»,σε σκηνοθεσία James Ivory.rd rock περάσματα (ίσως και λόγω συμμετοχής Vai).

Το 1987 κυκλοφόρησε το «Happy?» ένα album με πιο pop χροιά,αλλά και με πολλά στοιχεία από παλιότερους δίσκους τους.Εδώ μέλη των PiL. (εκτός του Lydon) ήταν μουσικοί όπως οι John McGeoch (πρώην Magazine και Siouxsie),Lu Edmonds,Bruce Smith και Allan Dias,σε κιθάρες,πλήκτρα,τύμπανα και μπάσο αντίστοιχα.»Rules and Regulations», «The Body», «Save Me», «Hard Times», κ.α.,ήταν μερικά απʼ τα κομμάτια του δίσκου αυτού,σε παραγωγή της μπάντας μαζί με τον Gary Langan.

Μπαίνοντας στην νέα δεκαετία,η Virgin κυκλοφορεί το «The Greatest Hits,So Far» μια συλλογή με τα πιο γνωστά κομμάτια των PiL.,ενώ στην Ιαπωνία κυκλοφορούν τα συλλεκτικά «PiL CD Box Vol. 1» και «Pil CD Box Vol. 2»,τα οποία περιείχαν όλα τα μέχρι τότε album τους.

Το 1992 κυκλοφόρησε το «That Was Is Not» μάλλον το πιο αδιάφορο album τους,με ένα απʼ τα χειρότερα εξώφυλλα που θα μπορούσαν να σκαρφιστούν,καθώς και μέτρια τραγούδια.Εκτός του Lydon συμμετέχουν και εδώ οι McGeoch και Dias που ήταν μέλη και στα 2 προηγούμενα album τους,με την συμμετοχή των Curt Bisquera και Gregg Arreguin ως επιπλέον μέλη. «Acid Drops», «Love Hope», «Think Tank», «Covered» μερικά απʼ τα κομμάτια του δίσκου,σε παραγωγή Dave Jerden.Ουσιαστικά αυτό ήταν και το τελευταίο τους albm μέχρι την επανένωση τους,πρός τα τέλη του 2009.

Στα χρόνια που οι P.I.L. ήταν ανενεργοί,ο John Lydon κυκλοφόρησε το «Psychoʼs Path» που ήταν και το ντεμπούτο προσωπικό του album,ενώ συνεργάστηκε με τους Leftfield στο πολύ καλό single «Open Up» το 1993.

Απʼ την επανένωση του 2009 και μετά οι P.I.L. κυκλοφόρησαν 2 δίσκους,το «This Is PiL.» του 2012 και το «What The World Needs Now» του 2015,που όμως δεν έχουν κάτι καινούργιο να προσφέρουν στην σημαντική δισκογραφία και ιστορία τους.

(το παρόν άρθρο προέρχεται απ' το blog μου "Sentimental Music Lover")
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα