iliekater
RetroMasteR
- Joined
- 21 Φεβ 2007
- Μηνύματα
- 1.391
- Αντιδράσεις
- 211
Στοιχεία :
Είδος : Action
Ημερομηνία κυκλοφορίας : 1989
Ημερομηνία που το έπαιξε ο περιγραφέας : Ιανουάριος 2013 ( ! )
Το μηδένησε : Ναι
Χρησιμοποιούμενος προσομειωτής : Kega Fusion 3.63
Πρωτού παίξετε :
- Δείτε το Ράμπο 3 , έτσι για να μπείτε καλλύτερα στο πνεύμα !
- Μη ξεχάσετε τη κορδέλα για τα μαλιά σας . Αν δεν έχετε μακρύ μαλί , βρείτε μία σφουγγαρίστρα !
Σήμερα οι ταινίες δράσης είναι κάτι το συνηθισμένο · τόσο από συχνότητα όσο και από χώρα παραγωγής . Όμως πολύ πριν φτάσουμε σήμερα να παράγονται πλήθος ταινίες δράσης , από πλήθος χώρες (Γαλία , ΗΠΑ , Κορέα κτλ) , υπήρξε μία εποχή που αυτό το είδος αποτελούσε κάτι το καινούργιο . Συγκεκριμένα τη δεκαετία του ʼ80 οι ταινίες δράσης όχι μόνο ήταν ένα είδος που αποφάσησε να αποσχιστεί βίαια από το κατεστημένο της δράσης (που μέχρι τότε αντλούσε θεματολογία από την αρχαιότητα , τον Βʼ Παγκόσμιο Πόλεμο ή την Πέρα Δύση) , αλλά ήταν και ένα είδος που είχε ανεπτησόταν διαρκώς . Μέσα στη συγκεκριμένη δεκαετία η δράση ξεπετάχτηκε από τους δρόμους των πόλεων (με τον Τσακ Νόρρις) , ταξίδεψε στις ανεξερεύνητες ζούγκλες της Κεντρικής Αμερικής ή της Ινδίας (Ιντιάνα Τζόουνς) , πέρασε από τις στέπες της Ασίας (Κόναν) και ξεχήθηκε όπου αλλού υπήρχε χώρος (Πόλεμος των άστρων) ! Μέχρι και στο μέλον πήγε η δράση και ξαναγύρισε (Εξολοθρευτής) . Μέρη δηλαδή που παλιότερα δεν είχαν σκευτεί οι παραγωγοί , είτε επειδή δεν μπορούσαν να υλοποιήσουν τέτοια έργα , είτε επειδή ήταν απασχολημένοι με πιο ρομαντικά πράγματα (ακόμα και ο [ασπρόμαυρος] Ταρζάν πιο πολύ με ρομάντσο ασχολούταν ! ) . Μέσα λοιπόν από αυτές ταινίες “γεννήθηκαν” κάποιοι ήρωες οι οποίοι έγιναν πασίγνωστοι και – με τη σειρά τους – οι ηθοποιοί που ενσάρκωσαν αυτούς τους ρόλους , έγιναν διάσημοι . Σε σημείο μάλιστα κάποιοι από αυτούς να ταυτιστούν με αυτούς τους ρόλους έως και να στιγματιστούν από αυτούς για το υπόλοιπο της σταδιοδρομίας τους .
Ένας από αυτούς τους ηθοποιούς ήταν και ο Συλβέτερ Σταλλόνε . Πολύ πρωτού αποδείξει την ανωτερότητά της ερμηνευτικής του ικανότητας , είχε γίνει διάσημος μέσω των ταινιών δράσεων . Ο ρόλος που ίσως τον στιγμάτησε ιδιαίτερα ήταν ο ρόλος του δεκανέα ( ; ) Τζον Ράμπο . Όπως ήταν συνήθες την εποχή εκείνη , στις ταινίες δεν υπήρχαν πολλοί ήρωες , μόνο ένας ή – το πολύ – να είχε και κάποιο βοηθό / ακόλουθο . Ο Ράμπο σεβόταν απόλυτα το χρυσό αυτό κανόνα , γιʼαυτό και σε όλες τις ταινίες έπαιρνε όλη τη δόξα . Φυσικά αυτό δεν ήταν δύσκολο για έναν ήρωα που από μόνος του αποτελούσε ολόκληρο στρατό !
Το 1988 , λοιπόν , ο Ράμπο εξυψώνει και άλλο τη φήμη του , χάρη στην 3η του ταινία , στην οποία τα βάζει με τον επεκτατικό στρατό της ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν . Η ταινία κάνει θράψη στους κινηματογράφους , κάνοντας τις προηγούμενες δύο να μοιάζουν με παπιοπεριπέτειες ! Η επιτυχία της ταινίας ή , μάλλον , ο αντίκτυπός-της , κάνει όσους ασχολούνται με αγορές να θέλουν ένα κομάτι από την τούρτα ! Μπλουζάκια , πετσέτες θαλάσσης , κινούμενα σχέδια , παιχνίδια , μέχρι και ματζούνια είχαν εμφανιστεί με το Ράμπο ! (Βασικά είχαν εμφανιστεί και κάτι γελοίοι στηλοί , με το στηλό καρφωμένο στο .... του Ράμπο , αλλά αυτό το αγνωούμε ! ) .
Εκείνο τον καιρό η SEGA ετοίμαζε να αμολήσει ένα μέγα θηρίο στην αγορά , ονόματι Mega Drive . Βλέποντας η SEGA την επιτυχία της ταινίας και αντιλαμβανόμενη το πάθος του κόσμου (οπότε και των παιδιών) για της ταινίες δράσης , όπως αυτό περιγράφτηκε στο προοίμιο του άρθρου , συνειδητοποιεί πως αξίσει τον κόπο να πάρει και αυτή ένα κομάτι από την τούρτα . Έτσι λοιπόν , τον επόμενο χρόνο κυκλοφορεί το ομότιτλο παιχνίδι για το Mega θηρίο . Το παιχνίδι μάλιστα είναι φτιαγμένο από την ίδια τη SEGA . Όπως και τα άλλα πρώιμα παιχνίδια του Mega Drive , έτσι και αυτό ήταν φτιαγμένο σύμφωνα με το δόγμα “να είναι καλλύτερο από Master System” . Όντως , το παιχνίδι υπερέχει σαφώς αντίστοιχων 8-μπιτων παιχνιδιών , αλλά δεν πηγαίνει και πολύ παραπέρα . Βέβαια για την εποχή αυτό δεν ήταν άσχημο , διότι απλά κανείς δεν είχε δει ακόμα τι ήταν ίκανό να κάνει το μηχάνημα , οπότε και δεν χαρακτηρίστηκε ως άσχημο . Η αλήθεια όμως είναι πως ούτε γνωστό έγινε , παρά το βαρύ όνομα που κουβαλούσε . Ίσως επειδή ήταν από τα πρώτα παιχνίδια , ίσως επειδή ακόμα το Mega Drive δεν είχε καθιεδρωθεί , ίσως επειδή ο (έντυπος) τύπος δεν είχε αρκετά αναπτυχθεί μέχρι το ʼ90 , ίσως , ίσως , ίσως ... Το θέμα πάντως είναι πως το συγκεκριμένο παιχνίδι πέρασε στη λήθη και πολλοί δεν γνωρίζουν καν πως ο Ράμπο είχε περάσει και από το Mega Drive .
Και είναι κρίμα · διότι το παιχνίδι , για την εποχή του , είχε κάνει μία φιλότιμη προσπάθεια , όχι μόνο να είναι αξιοπρεπές , αλλά και για μοιάσει στην ταινία ! Τα πάντα από την αρχή του παιχνιδιού έως το τέλος , αποδυκνείουν αυτό το πράγμα . Αμέσως μετά από το λογότυπο της SEGA , εμφανίζεται ο Ράμπο έτοιμος να ρίξει ένα βέλος καταπάνω-σας ! Στη συνέχεια ακολουθεί μία μικρή εισαγωγή κατά την οποία μία ομάδα από τζιπ δέχεται μία επίθεση , τη νύχτα , από ένα ελικόπτερο και , μαντέψτε , ποιός πιάνεται αιχμάλωτος ; Ο συνταγματάρχης Τρότμαν ! Μάλιστα κατά τη διάρκεια της νυχτερινής πορείας ακούγεται και θλιβερή μουσικούλα όμοια με εκείνη του Γκόλντσμιθ ! Μην περιμένετε ποιότητα σαν εκείνη της ταινίας , αλλά να είστε σίγουροι πως παίζοντας θα αναγνωρίσετε τη διάσημη χροιά !
Αμέσως μετά την εισαγωγή ο Ράμπο βρίσκεται μόνος μέσα στο δάσος και πρωτού προλάβει να πει “μπαμ” αρχίζουν να του την πέφτουν στρατιώτες από παντού . Δυστηχώς – γιʼαυτούς – αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνουν , διότι ο Ράμπο όχι μόνο δεν είναι παίξε-γέλασε , αλλά αυτή τη φορά είναι και τσαντισμένος ! Μαζί του έχει φέρει το οπλοπολυβόλο του , τη μαχαίρα του (μόνο με του Κροκοδειλάκια μπορεί να συγκριθεί ! ) , το τόξο του με τα εκρηκτικά του βέλη καθώς και πλαστικά εκρηκτικά ! Εξοπλισμός , δηλαδή , που είχε και στην ταινία ! Το οπλοπολυβόλο είναι εξοπλισμένο με ειδικούς γεμιστήρες (από εκείνους που δε χρειάζονται επαναγέμιση ! ) , αλλά όλα τα άλλα (πλην φυσικά της μαχαίρας) δεν έχουν ατέλειωτα πυρομαχικά . Τα εκρηκτικά βέλη έχουν το πλεονέκτημα πως ... εκρήγνυνται και μπορείτε να τα ρίξετε από απόσταση · αντιθέτως , τα εκρηκτικά – που επίσης εκρήγνυνται ( ! ) – δεν μπορείτε να τα πετάξετε , αλλά μπορείτε να τα απωθέσετε εκμεταλευόμενοι τη χρονοκαθυστέρησή τους , κάτι που αποδεικνίεται πολύ χρήσιμο όταν έχετε να κάνετε με μπουλούκια από φαντάρους , οπότε αφήνετε δυο-τρία από δαύτα για εκείνους που σας ακολουθούν και αφοσιώνεστε με το οπλοπολυβόλο σας σε εκείνους που έρχονται από μπροστά .
Προχωρώντας στο παιχνίδι , οι πίστες γίνονται πιο μεγάλες , αλλά και πιο δύσκολες . Στις πρώτες πίστες , μόλις συνηθίσετε το χειρισμό , μπορεί να σας φανεί περίεργο γιατί το παιχνίδι σας δίνει άπειρες συνέχειες , αλλά μόλις φτάσετε στις τελευταίες θα το καταλάβετε ! Εκεί , μερικές φορές , χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα ! Μιλάμε για πλήθος σταρτιωτών και αρμάτων που έρχονται στη μηχανή του κυμά ! Επίσης , κάποιες από τις πίστες είναι και λιγάκι λαβυρινθώθεις , αλλά χωρίς να γίνονται υπερβολικές και να μην μπορείτε να βρείτε την έξοδο . Το μόνο κακό είναι πως οι πίστες είναι λίγες (μόλις 6 στον αριθμό) , κάτι που κάνει μικρή την όλη διάρκεια του παιχνιδιού . Αυτό ίσως επειδή το Mega Drive είχε μόλις κυκλοφορήσει οπότε και οι κατασκευαστές είχαν υπόψη τους τις περιορισμένες δυνατότητες των κονσολών της προηγούμενης γενιάς .
Ένα άλλο πράγμα που βελτιώνεται όσο προχωράτε είναι η μουσική , η οποία – οπως ειπώθηκε – προπαθεί να μιμιθεί εκείνη της ταινίας . Κάθε πίστα (με εξαίρεση μία) έχει τη δικιά της μουσική και πρόκειται για επαναλαμβανόμενες μελωδίες οι οποίες όμως δεν γίνονται βαρετές . Τα ηχητικά εφέ , από την άλλη , είναι σε λίγο χαμηλότερο επίπεδο , μιας και επι τω πλείστω αποτελούνται από ήχους που θυμίζουν σκίσιμο χαρτιού . Φσιτ φσιτ , χρατς χρατς . Πολύ πιθανώς και αυτό να οφείλεται στο ότι επρόκειτο για ένα μεταβατικό στάσιο από τα 8 μπιτς στα 16 μπιτς . Αν το παιχνίδι είχε βγει για 32Χ , πιθανώς να ακουγόταν πολύ καλλύτερα , αλλά το 32Χ δεν είχε εφευρεθεί ακόμα !
Μασάει ο Ράμπο ταραμά ; Αμή , μασάει και φτύνει και τους κάλυκες ! Διότι μόνο και μόνο με το οπλοστάσιο που κουβαλάει , η μάχη με τους εχθρούς του είναι άνιση ! Με το ένα από τα τρία κουμπιά του χειριστηρίου ρίχνει με το οπλοπολυβόλο . Μάλιστα , αναλόγως της κίνησης , έχει και διαφορετικό αποτέλεσμα · αν δηλαδή εκείνη τη στιγμή κινιέται προς κάποια κατεύθυνση , τότε ρίχνει ευθεία μπροστά , αλλά αν είναι σταθερός , μετακινεί ελαφρώς το όπλο και ρίχνει διασπορικά προς εκείνη την κατεύθυνση ! Με το άλλο πλήκτρο εναλάσει το διαθέσιμο δευτερεύων όπλο και , με το τρίτο κουμπί , του κάνει χρήση . Τα διαθέσιμα δευτερόντα όπλα είναι τρία και συγκεκριμένα : τα εκρηκτικά , τα οποία χρησιμοποιούνται για να διαλύσετε κάτι (ή κάποιους ! ) χωρίς να αναγκάζεστε να μένετε παρατεταμένη διάρκεια σε κάποια σημείο (απλά το αφήνετε και φεύγετε . Και φυσικά φροντίζετε να μην επιστρέψετε έως ότου σκάσουν ! ) . Το άλλο είναι τα εκρηκτικά βέλη , τα οποία χρησιμοποιούνται πάλι όπου χρειάζετε μεγάλη έκρηξη , αλλά δεν μπορείτε να πλησιάσετε (είτε επειδή εκεί γίνεται της κακομοίρας από σφαίρες , είτε πειδή ο συγκεκριμένος στόχος είναι κινούμενος) . Το τρίτο είναι η μάχαιρα του Ράμπο ! Αυτό μπορεί να μην φαίνεται σημαντικό όπλο , αλλά όταν βρεθείτε σε κλειστούς χώρους (δωμάτια κτλ) όπου η χρήση εκρηκτικών – για τη μαζική εξόντωση των αντιπάλων – καταντάει απαγορευτική , τότε θα καταλάβετε πως η χατζάρα αυτή είναι πολή χρήσιμη , διότι σας δίνει την ευκαιρία να χτυπάτε σε δύο διαστάσεις (μακριά με το οπολοπολυβόλο και κοντά με τη μαχαίρα) . Επίσης , η μαχαίρα έχει και ένα άλλο σκοπό : καθαρίζοντας έναν αντίπαλο με αυτή , έχετε πολύ περισσότερες πιθανότητες να αφήσει πίσω του πυρομαχικά , ενω , επιπλέον , κερδίζετε και περισσότερους πόντους . Πάντως όσο δυνατή και να είναι η μαχαίρα και ο Ράμπο , μην σας περάσει από το μυαλό να τη χρησιμοποιήσετε ενάντια σε άρματα , διότι θα αποτύχετε ! Ωραία θα ήταν να είχε τη δυνατότητα να πέταγε και χειρομβοβίδες , όπως κάνουν εξάλλου και οι εχθροί του ή , ακόμα , και κανένας μπαζούκας για θυμόμαστε τα παλιά (από προηγούμενες ταινίες) , αλλά ας μην τα θέλουμε και όλα ! Κατά τα λοιπά , με την μαργαρίρτα κινήτε το Ράμπο προς όλες τις κατευθύνσεις (x8) . Μάλιστα η κίνηση του Ράμπο είναι ωραία σχεδιασμένη καθώς τον βλέπεται να τρέχει με μεγάλες δρασκελιές , παρότι κουβαλάει επάνω του μία ολοκληρη ΑΟΤ ! Τέλος , όσο αφορά το χειρισμό , είναι αξιοσημείωτο πως το παιχνίδι σας δίνει τη δυνατότητα να καθορίσετε όπως θέλετε τα κουμπιά .
Τα γραφικά , για την εποχή , ήταν σίγουρα καλά . Μπορεί οι πίστες να είναι λίγες , αλλά υπάρχει ποικιλία . Ξεκινώντας από το δάσος , περνάτε στους εσωτερικούς χώρους κάποιας φυλακής στη ζούγκλα , μετά πάτε στην ίδια τη ζούγκλα , φτάνετε στη βάση του εχθρού και τέλος πρέπει να ελευθερώσετε το συνταγματάρχη Τρότμαν . Γενικά σε κάθε πίστα έχετε από κάτι συγκεκριμένο να κάνετε προκειμένου να μπορέστε να περάσετε στην επόμενη . Π.χ. στις φυλακές θα πρέπει να ψάξετε και να ελευθερώσετε όλους τους αιχμαλώτους , στην πίστα της βάσης του εχθρού θα πρέπει να τοποθετήσετε εκρηκτικά σε διάφορα οχήματα για να προκαλέσετε αντιπερισπασμό (όπως και στην ταινία ! ) κτλ . Σε κάθε λοιπόν πίστα τα γραφικά είναι ξεχωριστά · είτε πρόκειται για τα δέντρα της ζούγκλας είτε για τα σκυρωδέματα της βάσης , όλα διαφέρουν από πίστα σε πίστα . Λίγα χρώματα παραπάνω θα βόλευαν και θα ήταν εφικτό , αλλά ας μην ξεχνάμε πως ήταν από τα πρώτα παιχνίδια του Mega Drive . Ένα αξιοσημείωτο πράγμα συμβαίνει στην τρίτη πίστα , όπου βλέπετε κάτι που μάλλον είναι μοναδικό για τα δεδομένα των 16-μπιτων κονσολών : στρατιώτες με παραλαγή ! Εκεί που έχετε μπει πλέον στο πετσί του ρόλου και αισθάνεστε αυτοπεποίθηση , μαζί με τους εχθρικούς στρατιώτες και τις σφαίρες τους , αρχίζετε να παρατηρείτε και κάποιους θάμνους ξαφνικά να σπεύδουν προς το μέρος σας . Στην αρχή νομίζετε πως πρόκειται για μέρος των γραφικών , αλλά ίσα που προλαβένετε να διαβάσετε πως οι σφαίρες που ρίχνουν , έχουν επάνω τους τα αρχικά J.R. , οπότε αντιλαμβάνεστε πως έχετε να κάνετε με σπέτσνας υψηλής κλάσης , με τους οποίους δεν είναι να αστειεύεται κανείς !
Πάντως , όσο πρώιμο παιχνίδι και αν είναι , υπάρχει ένα στοιχείο στο οποίο διαπρέπει και χωρίς αυτό θα ήταν προσβολή να φέρει το όνομα Ράμπο . Φυσικά μιλάμε για τη δράση ! Παίζοντας θα δείτε πως ο Ράμπο βαρεί και δέρνει και δεν αστειεύται ! Στην αρχή , μέχρι να συνηθίσετε τον χειρισμό , μπορεί να σας δυσκολέψει λίγο το γεγονός πως έχετε να κάνετε με πλήθος εχθρών που σας ρίχνουν από όλες τις μεριές , αλλά μόλις χάσετε το πρώτο αίμα ( ! ) θα δείτε πως το παιχνίδι έχει αρκετή πλάκα . Τα ρα τα τα τα , κρατς , μπουντούβ , μπαμ , μπαμ δίνουν και παίρνουν . Εννοείται φυσικά πως αρκετές φορές θα αισθανθήτε ... Ράμπο ! Δηλαδή θα υπάρξουν στιγμές που θα ξεφυτρώνουν φαντάροι από όλες τις μεριές και εσάς με το οπλοπολυβόλο στο χέρι θα σας έρθει να φωνάξετε ΜΜμμμμαααααΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ! Είναι η στιγμή , βρε παιδί μου , που παύει να υπάρχει λογική και επικρατεί η τρέλα της μάχης ! Η ώρα που η Αλαλά , η Βία , η Ενυώ , οι Κήρες , η Προίοξις , οι Υσμίνες και όλες οι άλλες κόρες του θεού Άρη ουρλιάζουν με μανία ! Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως παρότι το παιχνίδι εξελίσεται επί τω πλείστω με προοπτική 3/4 , μερικές φορές αλλάζει σε μία πιο “άμεση” προοπτική με το Ράμπο να έχει να αντιμετωπίσει κάποιο δύσκολο όχημα χρησιμοποιώντας μόνο τα εκρηκτικά του βέλη και την ικανότητά του στο τόξο · άλλη μία , από τις πολλές ήδη – ενδείξεις πως το παιχνίδι προσπάθησε να μοιάσει στην ταινία .
Αξίζει να αναφερθεί πως το τέλος του παιχνιδιού διακατέχεται από όμοιο θλιβερό συναίσθημα , όπως στην ταινία , με το Ράμπο να φεύγει με το τζιπ και τους τίτλους τέλους να αναφέρουν πως , τελειώνοντας ο πόλεμος , οι πληγές σιγά-σιγά θα κλείσουν , όμως κάποιες θα μείνουν για πάντα ανοιχτές. ... Αυτό τελικά θα αποδειχτεί αλήθεια για τον ίδιο το Σταλλόνε , ο οποίος μετά τη συγκεκριμένη ταινία είχε αφήσει τόσο έντονο αντίκτυπο στο κοινό ως ηθοποιός που παίζει σε τέτοιες ταινίες δράσης , που για μεγάλο χρονικό διάστημα στην υπόλοιπη σταδιοδρομία του πολύ απλά δεν μπορούσε να στεριώσει σε άλλους ρόλους , παρότι η ερμηνεία του ήταν πολή καλή στις επόμενες ταινίες του ...
Εν ολίγοις , πάντως , όσο αφορά το παιχνίδι , δε διεκδικεί δάφνες , αλλά αν θέλετε να περάσετε μερικές ευχάριστες ώρες με μπαμ και μπουμ στο Mega Drive σας , χωρίς πολύ ιδιαίτερη στρατηγική , πολύ περισσότερο με έναν γνωστό ήρωα του ʼ80 , τότε το Ράμπο 3 μπορεί να φανεί αντάξιο των προσδοκιών σας .
Ξέρατε ότι :
- Σε κάθε ταινία του Ράμπο υπάρχει από μία σκηνή όπου εμφανίζεται με δύο πολυβόλα στο χέρια ; Φυσικά ένας κοινός θνητός μετά βίας μπορεί να πυροβολήσει όρθιος με ένα πολυβόλο , αλλά ο Ράμπο μπορεί και ρίχνει καί με τα δύο ! Και μιλάμε από ένα πολυβόλο σε κάθε χέρι ! Εξαίρεση αποτελεί η τέταρτη και τελευταία ταινία , στην οποία ο Ράμπο δεν παίρνει ούτε ένα πολυβόλο . Τουλάχιστον όχι απλό πουλυβόλο , διότι παίρνει κάτι άλλο , πολύ μεγαλύτερο ! Πιάνει λοιπόν και ρίχνει με ένα 50-άρι . Αυτό το πράγμα είναι φτιαγμένο να διατρύσει ακόμα και οχήματα με μικρή θωράκιση , οπότε καταλαβαίνετε πως στη σκηνή που ρίχνει (επί 10 λεπτά ! ) στο ατέλειωτο μπουλούκι από στρατιώτες , είναι σαν να μπαίνει κάποιος στον κόπο να σκοτώνει μυρμήγκια ρίχνοντάς τους με καλάσνικωφ ! Αλλά όπως “τα εργαλεία κάνουν το μάστορα” , έτσι και “τα όπλα κάνουν το στρατιώτη” !
- Το Ράμπο III “έβγαλε” λιγότερα λεφτά από τον προκατοχό του , το Ράμπο II (όχι βέβαια πως και τα 190 εκατομύρια ήταν λίγα , ιδίως το 1988 ! ) .
- Στο παιχνίδι ο Τρότμαν δεν είναι ο Τρότμαν ! Δηλαδή η φωτογραφία του παραπέμπει σε άλλον αμερικάνο ηθοποιό , όχι στο συμπαθητικό συνταγματάρχη .
Ο εχθρός συλαμβάνει τον Τρότμαν , ο Ράμπο γίνετε έξω φρενών και το παιχνίδι αρχίζει !
Ψάχνοντας για αιχμάλωτους .
Πολεμώντας μέσα στη ζούγκλα .
Στάσου να δέσω πρώτα τα μαλιά μου !
Ο Ράμπο , έχοντας μόλις ανατινάξει μερικούς φαντάρους .
Μόνος εναντίον όλων . Ααααααααααααααα ! ! !
Είδος : Action
Ημερομηνία κυκλοφορίας : 1989
Ημερομηνία που το έπαιξε ο περιγραφέας : Ιανουάριος 2013 ( ! )
Το μηδένησε : Ναι
Χρησιμοποιούμενος προσομειωτής : Kega Fusion 3.63
Πρωτού παίξετε :
- Δείτε το Ράμπο 3 , έτσι για να μπείτε καλλύτερα στο πνεύμα !
- Μη ξεχάσετε τη κορδέλα για τα μαλιά σας . Αν δεν έχετε μακρύ μαλί , βρείτε μία σφουγγαρίστρα !
Σήμερα οι ταινίες δράσης είναι κάτι το συνηθισμένο · τόσο από συχνότητα όσο και από χώρα παραγωγής . Όμως πολύ πριν φτάσουμε σήμερα να παράγονται πλήθος ταινίες δράσης , από πλήθος χώρες (Γαλία , ΗΠΑ , Κορέα κτλ) , υπήρξε μία εποχή που αυτό το είδος αποτελούσε κάτι το καινούργιο . Συγκεκριμένα τη δεκαετία του ʼ80 οι ταινίες δράσης όχι μόνο ήταν ένα είδος που αποφάσησε να αποσχιστεί βίαια από το κατεστημένο της δράσης (που μέχρι τότε αντλούσε θεματολογία από την αρχαιότητα , τον Βʼ Παγκόσμιο Πόλεμο ή την Πέρα Δύση) , αλλά ήταν και ένα είδος που είχε ανεπτησόταν διαρκώς . Μέσα στη συγκεκριμένη δεκαετία η δράση ξεπετάχτηκε από τους δρόμους των πόλεων (με τον Τσακ Νόρρις) , ταξίδεψε στις ανεξερεύνητες ζούγκλες της Κεντρικής Αμερικής ή της Ινδίας (Ιντιάνα Τζόουνς) , πέρασε από τις στέπες της Ασίας (Κόναν) και ξεχήθηκε όπου αλλού υπήρχε χώρος (Πόλεμος των άστρων) ! Μέχρι και στο μέλον πήγε η δράση και ξαναγύρισε (Εξολοθρευτής) . Μέρη δηλαδή που παλιότερα δεν είχαν σκευτεί οι παραγωγοί , είτε επειδή δεν μπορούσαν να υλοποιήσουν τέτοια έργα , είτε επειδή ήταν απασχολημένοι με πιο ρομαντικά πράγματα (ακόμα και ο [ασπρόμαυρος] Ταρζάν πιο πολύ με ρομάντσο ασχολούταν ! ) . Μέσα λοιπόν από αυτές ταινίες “γεννήθηκαν” κάποιοι ήρωες οι οποίοι έγιναν πασίγνωστοι και – με τη σειρά τους – οι ηθοποιοί που ενσάρκωσαν αυτούς τους ρόλους , έγιναν διάσημοι . Σε σημείο μάλιστα κάποιοι από αυτούς να ταυτιστούν με αυτούς τους ρόλους έως και να στιγματιστούν από αυτούς για το υπόλοιπο της σταδιοδρομίας τους .
Ένας από αυτούς τους ηθοποιούς ήταν και ο Συλβέτερ Σταλλόνε . Πολύ πρωτού αποδείξει την ανωτερότητά της ερμηνευτικής του ικανότητας , είχε γίνει διάσημος μέσω των ταινιών δράσεων . Ο ρόλος που ίσως τον στιγμάτησε ιδιαίτερα ήταν ο ρόλος του δεκανέα ( ; ) Τζον Ράμπο . Όπως ήταν συνήθες την εποχή εκείνη , στις ταινίες δεν υπήρχαν πολλοί ήρωες , μόνο ένας ή – το πολύ – να είχε και κάποιο βοηθό / ακόλουθο . Ο Ράμπο σεβόταν απόλυτα το χρυσό αυτό κανόνα , γιʼαυτό και σε όλες τις ταινίες έπαιρνε όλη τη δόξα . Φυσικά αυτό δεν ήταν δύσκολο για έναν ήρωα που από μόνος του αποτελούσε ολόκληρο στρατό !
Το 1988 , λοιπόν , ο Ράμπο εξυψώνει και άλλο τη φήμη του , χάρη στην 3η του ταινία , στην οποία τα βάζει με τον επεκτατικό στρατό της ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν . Η ταινία κάνει θράψη στους κινηματογράφους , κάνοντας τις προηγούμενες δύο να μοιάζουν με παπιοπεριπέτειες ! Η επιτυχία της ταινίας ή , μάλλον , ο αντίκτυπός-της , κάνει όσους ασχολούνται με αγορές να θέλουν ένα κομάτι από την τούρτα ! Μπλουζάκια , πετσέτες θαλάσσης , κινούμενα σχέδια , παιχνίδια , μέχρι και ματζούνια είχαν εμφανιστεί με το Ράμπο ! (Βασικά είχαν εμφανιστεί και κάτι γελοίοι στηλοί , με το στηλό καρφωμένο στο .... του Ράμπο , αλλά αυτό το αγνωούμε ! ) .
Εκείνο τον καιρό η SEGA ετοίμαζε να αμολήσει ένα μέγα θηρίο στην αγορά , ονόματι Mega Drive . Βλέποντας η SEGA την επιτυχία της ταινίας και αντιλαμβανόμενη το πάθος του κόσμου (οπότε και των παιδιών) για της ταινίες δράσης , όπως αυτό περιγράφτηκε στο προοίμιο του άρθρου , συνειδητοποιεί πως αξίσει τον κόπο να πάρει και αυτή ένα κομάτι από την τούρτα . Έτσι λοιπόν , τον επόμενο χρόνο κυκλοφορεί το ομότιτλο παιχνίδι για το Mega θηρίο . Το παιχνίδι μάλιστα είναι φτιαγμένο από την ίδια τη SEGA . Όπως και τα άλλα πρώιμα παιχνίδια του Mega Drive , έτσι και αυτό ήταν φτιαγμένο σύμφωνα με το δόγμα “να είναι καλλύτερο από Master System” . Όντως , το παιχνίδι υπερέχει σαφώς αντίστοιχων 8-μπιτων παιχνιδιών , αλλά δεν πηγαίνει και πολύ παραπέρα . Βέβαια για την εποχή αυτό δεν ήταν άσχημο , διότι απλά κανείς δεν είχε δει ακόμα τι ήταν ίκανό να κάνει το μηχάνημα , οπότε και δεν χαρακτηρίστηκε ως άσχημο . Η αλήθεια όμως είναι πως ούτε γνωστό έγινε , παρά το βαρύ όνομα που κουβαλούσε . Ίσως επειδή ήταν από τα πρώτα παιχνίδια , ίσως επειδή ακόμα το Mega Drive δεν είχε καθιεδρωθεί , ίσως επειδή ο (έντυπος) τύπος δεν είχε αρκετά αναπτυχθεί μέχρι το ʼ90 , ίσως , ίσως , ίσως ... Το θέμα πάντως είναι πως το συγκεκριμένο παιχνίδι πέρασε στη λήθη και πολλοί δεν γνωρίζουν καν πως ο Ράμπο είχε περάσει και από το Mega Drive .
Και είναι κρίμα · διότι το παιχνίδι , για την εποχή του , είχε κάνει μία φιλότιμη προσπάθεια , όχι μόνο να είναι αξιοπρεπές , αλλά και για μοιάσει στην ταινία ! Τα πάντα από την αρχή του παιχνιδιού έως το τέλος , αποδυκνείουν αυτό το πράγμα . Αμέσως μετά από το λογότυπο της SEGA , εμφανίζεται ο Ράμπο έτοιμος να ρίξει ένα βέλος καταπάνω-σας ! Στη συνέχεια ακολουθεί μία μικρή εισαγωγή κατά την οποία μία ομάδα από τζιπ δέχεται μία επίθεση , τη νύχτα , από ένα ελικόπτερο και , μαντέψτε , ποιός πιάνεται αιχμάλωτος ; Ο συνταγματάρχης Τρότμαν ! Μάλιστα κατά τη διάρκεια της νυχτερινής πορείας ακούγεται και θλιβερή μουσικούλα όμοια με εκείνη του Γκόλντσμιθ ! Μην περιμένετε ποιότητα σαν εκείνη της ταινίας , αλλά να είστε σίγουροι πως παίζοντας θα αναγνωρίσετε τη διάσημη χροιά !
Αμέσως μετά την εισαγωγή ο Ράμπο βρίσκεται μόνος μέσα στο δάσος και πρωτού προλάβει να πει “μπαμ” αρχίζουν να του την πέφτουν στρατιώτες από παντού . Δυστηχώς – γιʼαυτούς – αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνουν , διότι ο Ράμπο όχι μόνο δεν είναι παίξε-γέλασε , αλλά αυτή τη φορά είναι και τσαντισμένος ! Μαζί του έχει φέρει το οπλοπολυβόλο του , τη μαχαίρα του (μόνο με του Κροκοδειλάκια μπορεί να συγκριθεί ! ) , το τόξο του με τα εκρηκτικά του βέλη καθώς και πλαστικά εκρηκτικά ! Εξοπλισμός , δηλαδή , που είχε και στην ταινία ! Το οπλοπολυβόλο είναι εξοπλισμένο με ειδικούς γεμιστήρες (από εκείνους που δε χρειάζονται επαναγέμιση ! ) , αλλά όλα τα άλλα (πλην φυσικά της μαχαίρας) δεν έχουν ατέλειωτα πυρομαχικά . Τα εκρηκτικά βέλη έχουν το πλεονέκτημα πως ... εκρήγνυνται και μπορείτε να τα ρίξετε από απόσταση · αντιθέτως , τα εκρηκτικά – που επίσης εκρήγνυνται ( ! ) – δεν μπορείτε να τα πετάξετε , αλλά μπορείτε να τα απωθέσετε εκμεταλευόμενοι τη χρονοκαθυστέρησή τους , κάτι που αποδεικνίεται πολύ χρήσιμο όταν έχετε να κάνετε με μπουλούκια από φαντάρους , οπότε αφήνετε δυο-τρία από δαύτα για εκείνους που σας ακολουθούν και αφοσιώνεστε με το οπλοπολυβόλο σας σε εκείνους που έρχονται από μπροστά .
Προχωρώντας στο παιχνίδι , οι πίστες γίνονται πιο μεγάλες , αλλά και πιο δύσκολες . Στις πρώτες πίστες , μόλις συνηθίσετε το χειρισμό , μπορεί να σας φανεί περίεργο γιατί το παιχνίδι σας δίνει άπειρες συνέχειες , αλλά μόλις φτάσετε στις τελευταίες θα το καταλάβετε ! Εκεί , μερικές φορές , χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα ! Μιλάμε για πλήθος σταρτιωτών και αρμάτων που έρχονται στη μηχανή του κυμά ! Επίσης , κάποιες από τις πίστες είναι και λιγάκι λαβυρινθώθεις , αλλά χωρίς να γίνονται υπερβολικές και να μην μπορείτε να βρείτε την έξοδο . Το μόνο κακό είναι πως οι πίστες είναι λίγες (μόλις 6 στον αριθμό) , κάτι που κάνει μικρή την όλη διάρκεια του παιχνιδιού . Αυτό ίσως επειδή το Mega Drive είχε μόλις κυκλοφορήσει οπότε και οι κατασκευαστές είχαν υπόψη τους τις περιορισμένες δυνατότητες των κονσολών της προηγούμενης γενιάς .
Ένα άλλο πράγμα που βελτιώνεται όσο προχωράτε είναι η μουσική , η οποία – οπως ειπώθηκε – προπαθεί να μιμιθεί εκείνη της ταινίας . Κάθε πίστα (με εξαίρεση μία) έχει τη δικιά της μουσική και πρόκειται για επαναλαμβανόμενες μελωδίες οι οποίες όμως δεν γίνονται βαρετές . Τα ηχητικά εφέ , από την άλλη , είναι σε λίγο χαμηλότερο επίπεδο , μιας και επι τω πλείστω αποτελούνται από ήχους που θυμίζουν σκίσιμο χαρτιού . Φσιτ φσιτ , χρατς χρατς . Πολύ πιθανώς και αυτό να οφείλεται στο ότι επρόκειτο για ένα μεταβατικό στάσιο από τα 8 μπιτς στα 16 μπιτς . Αν το παιχνίδι είχε βγει για 32Χ , πιθανώς να ακουγόταν πολύ καλλύτερα , αλλά το 32Χ δεν είχε εφευρεθεί ακόμα !
Μασάει ο Ράμπο ταραμά ; Αμή , μασάει και φτύνει και τους κάλυκες ! Διότι μόνο και μόνο με το οπλοστάσιο που κουβαλάει , η μάχη με τους εχθρούς του είναι άνιση ! Με το ένα από τα τρία κουμπιά του χειριστηρίου ρίχνει με το οπλοπολυβόλο . Μάλιστα , αναλόγως της κίνησης , έχει και διαφορετικό αποτέλεσμα · αν δηλαδή εκείνη τη στιγμή κινιέται προς κάποια κατεύθυνση , τότε ρίχνει ευθεία μπροστά , αλλά αν είναι σταθερός , μετακινεί ελαφρώς το όπλο και ρίχνει διασπορικά προς εκείνη την κατεύθυνση ! Με το άλλο πλήκτρο εναλάσει το διαθέσιμο δευτερεύων όπλο και , με το τρίτο κουμπί , του κάνει χρήση . Τα διαθέσιμα δευτερόντα όπλα είναι τρία και συγκεκριμένα : τα εκρηκτικά , τα οποία χρησιμοποιούνται για να διαλύσετε κάτι (ή κάποιους ! ) χωρίς να αναγκάζεστε να μένετε παρατεταμένη διάρκεια σε κάποια σημείο (απλά το αφήνετε και φεύγετε . Και φυσικά φροντίζετε να μην επιστρέψετε έως ότου σκάσουν ! ) . Το άλλο είναι τα εκρηκτικά βέλη , τα οποία χρησιμοποιούνται πάλι όπου χρειάζετε μεγάλη έκρηξη , αλλά δεν μπορείτε να πλησιάσετε (είτε επειδή εκεί γίνεται της κακομοίρας από σφαίρες , είτε πειδή ο συγκεκριμένος στόχος είναι κινούμενος) . Το τρίτο είναι η μάχαιρα του Ράμπο ! Αυτό μπορεί να μην φαίνεται σημαντικό όπλο , αλλά όταν βρεθείτε σε κλειστούς χώρους (δωμάτια κτλ) όπου η χρήση εκρηκτικών – για τη μαζική εξόντωση των αντιπάλων – καταντάει απαγορευτική , τότε θα καταλάβετε πως η χατζάρα αυτή είναι πολή χρήσιμη , διότι σας δίνει την ευκαιρία να χτυπάτε σε δύο διαστάσεις (μακριά με το οπολοπολυβόλο και κοντά με τη μαχαίρα) . Επίσης , η μαχαίρα έχει και ένα άλλο σκοπό : καθαρίζοντας έναν αντίπαλο με αυτή , έχετε πολύ περισσότερες πιθανότητες να αφήσει πίσω του πυρομαχικά , ενω , επιπλέον , κερδίζετε και περισσότερους πόντους . Πάντως όσο δυνατή και να είναι η μαχαίρα και ο Ράμπο , μην σας περάσει από το μυαλό να τη χρησιμοποιήσετε ενάντια σε άρματα , διότι θα αποτύχετε ! Ωραία θα ήταν να είχε τη δυνατότητα να πέταγε και χειρομβοβίδες , όπως κάνουν εξάλλου και οι εχθροί του ή , ακόμα , και κανένας μπαζούκας για θυμόμαστε τα παλιά (από προηγούμενες ταινίες) , αλλά ας μην τα θέλουμε και όλα ! Κατά τα λοιπά , με την μαργαρίρτα κινήτε το Ράμπο προς όλες τις κατευθύνσεις (x8) . Μάλιστα η κίνηση του Ράμπο είναι ωραία σχεδιασμένη καθώς τον βλέπεται να τρέχει με μεγάλες δρασκελιές , παρότι κουβαλάει επάνω του μία ολοκληρη ΑΟΤ ! Τέλος , όσο αφορά το χειρισμό , είναι αξιοσημείωτο πως το παιχνίδι σας δίνει τη δυνατότητα να καθορίσετε όπως θέλετε τα κουμπιά .
Τα γραφικά , για την εποχή , ήταν σίγουρα καλά . Μπορεί οι πίστες να είναι λίγες , αλλά υπάρχει ποικιλία . Ξεκινώντας από το δάσος , περνάτε στους εσωτερικούς χώρους κάποιας φυλακής στη ζούγκλα , μετά πάτε στην ίδια τη ζούγκλα , φτάνετε στη βάση του εχθρού και τέλος πρέπει να ελευθερώσετε το συνταγματάρχη Τρότμαν . Γενικά σε κάθε πίστα έχετε από κάτι συγκεκριμένο να κάνετε προκειμένου να μπορέστε να περάσετε στην επόμενη . Π.χ. στις φυλακές θα πρέπει να ψάξετε και να ελευθερώσετε όλους τους αιχμαλώτους , στην πίστα της βάσης του εχθρού θα πρέπει να τοποθετήσετε εκρηκτικά σε διάφορα οχήματα για να προκαλέσετε αντιπερισπασμό (όπως και στην ταινία ! ) κτλ . Σε κάθε λοιπόν πίστα τα γραφικά είναι ξεχωριστά · είτε πρόκειται για τα δέντρα της ζούγκλας είτε για τα σκυρωδέματα της βάσης , όλα διαφέρουν από πίστα σε πίστα . Λίγα χρώματα παραπάνω θα βόλευαν και θα ήταν εφικτό , αλλά ας μην ξεχνάμε πως ήταν από τα πρώτα παιχνίδια του Mega Drive . Ένα αξιοσημείωτο πράγμα συμβαίνει στην τρίτη πίστα , όπου βλέπετε κάτι που μάλλον είναι μοναδικό για τα δεδομένα των 16-μπιτων κονσολών : στρατιώτες με παραλαγή ! Εκεί που έχετε μπει πλέον στο πετσί του ρόλου και αισθάνεστε αυτοπεποίθηση , μαζί με τους εχθρικούς στρατιώτες και τις σφαίρες τους , αρχίζετε να παρατηρείτε και κάποιους θάμνους ξαφνικά να σπεύδουν προς το μέρος σας . Στην αρχή νομίζετε πως πρόκειται για μέρος των γραφικών , αλλά ίσα που προλαβένετε να διαβάσετε πως οι σφαίρες που ρίχνουν , έχουν επάνω τους τα αρχικά J.R. , οπότε αντιλαμβάνεστε πως έχετε να κάνετε με σπέτσνας υψηλής κλάσης , με τους οποίους δεν είναι να αστειεύεται κανείς !
Πάντως , όσο πρώιμο παιχνίδι και αν είναι , υπάρχει ένα στοιχείο στο οποίο διαπρέπει και χωρίς αυτό θα ήταν προσβολή να φέρει το όνομα Ράμπο . Φυσικά μιλάμε για τη δράση ! Παίζοντας θα δείτε πως ο Ράμπο βαρεί και δέρνει και δεν αστειεύται ! Στην αρχή , μέχρι να συνηθίσετε τον χειρισμό , μπορεί να σας δυσκολέψει λίγο το γεγονός πως έχετε να κάνετε με πλήθος εχθρών που σας ρίχνουν από όλες τις μεριές , αλλά μόλις χάσετε το πρώτο αίμα ( ! ) θα δείτε πως το παιχνίδι έχει αρκετή πλάκα . Τα ρα τα τα τα , κρατς , μπουντούβ , μπαμ , μπαμ δίνουν και παίρνουν . Εννοείται φυσικά πως αρκετές φορές θα αισθανθήτε ... Ράμπο ! Δηλαδή θα υπάρξουν στιγμές που θα ξεφυτρώνουν φαντάροι από όλες τις μεριές και εσάς με το οπλοπολυβόλο στο χέρι θα σας έρθει να φωνάξετε ΜΜμμμμαααααΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ! Είναι η στιγμή , βρε παιδί μου , που παύει να υπάρχει λογική και επικρατεί η τρέλα της μάχης ! Η ώρα που η Αλαλά , η Βία , η Ενυώ , οι Κήρες , η Προίοξις , οι Υσμίνες και όλες οι άλλες κόρες του θεού Άρη ουρλιάζουν με μανία ! Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως παρότι το παιχνίδι εξελίσεται επί τω πλείστω με προοπτική 3/4 , μερικές φορές αλλάζει σε μία πιο “άμεση” προοπτική με το Ράμπο να έχει να αντιμετωπίσει κάποιο δύσκολο όχημα χρησιμοποιώντας μόνο τα εκρηκτικά του βέλη και την ικανότητά του στο τόξο · άλλη μία , από τις πολλές ήδη – ενδείξεις πως το παιχνίδι προσπάθησε να μοιάσει στην ταινία .
Αξίζει να αναφερθεί πως το τέλος του παιχνιδιού διακατέχεται από όμοιο θλιβερό συναίσθημα , όπως στην ταινία , με το Ράμπο να φεύγει με το τζιπ και τους τίτλους τέλους να αναφέρουν πως , τελειώνοντας ο πόλεμος , οι πληγές σιγά-σιγά θα κλείσουν , όμως κάποιες θα μείνουν για πάντα ανοιχτές. ... Αυτό τελικά θα αποδειχτεί αλήθεια για τον ίδιο το Σταλλόνε , ο οποίος μετά τη συγκεκριμένη ταινία είχε αφήσει τόσο έντονο αντίκτυπο στο κοινό ως ηθοποιός που παίζει σε τέτοιες ταινίες δράσης , που για μεγάλο χρονικό διάστημα στην υπόλοιπη σταδιοδρομία του πολύ απλά δεν μπορούσε να στεριώσει σε άλλους ρόλους , παρότι η ερμηνεία του ήταν πολή καλή στις επόμενες ταινίες του ...
Εν ολίγοις , πάντως , όσο αφορά το παιχνίδι , δε διεκδικεί δάφνες , αλλά αν θέλετε να περάσετε μερικές ευχάριστες ώρες με μπαμ και μπουμ στο Mega Drive σας , χωρίς πολύ ιδιαίτερη στρατηγική , πολύ περισσότερο με έναν γνωστό ήρωα του ʼ80 , τότε το Ράμπο 3 μπορεί να φανεί αντάξιο των προσδοκιών σας .
Ξέρατε ότι :
- Σε κάθε ταινία του Ράμπο υπάρχει από μία σκηνή όπου εμφανίζεται με δύο πολυβόλα στο χέρια ; Φυσικά ένας κοινός θνητός μετά βίας μπορεί να πυροβολήσει όρθιος με ένα πολυβόλο , αλλά ο Ράμπο μπορεί και ρίχνει καί με τα δύο ! Και μιλάμε από ένα πολυβόλο σε κάθε χέρι ! Εξαίρεση αποτελεί η τέταρτη και τελευταία ταινία , στην οποία ο Ράμπο δεν παίρνει ούτε ένα πολυβόλο . Τουλάχιστον όχι απλό πουλυβόλο , διότι παίρνει κάτι άλλο , πολύ μεγαλύτερο ! Πιάνει λοιπόν και ρίχνει με ένα 50-άρι . Αυτό το πράγμα είναι φτιαγμένο να διατρύσει ακόμα και οχήματα με μικρή θωράκιση , οπότε καταλαβαίνετε πως στη σκηνή που ρίχνει (επί 10 λεπτά ! ) στο ατέλειωτο μπουλούκι από στρατιώτες , είναι σαν να μπαίνει κάποιος στον κόπο να σκοτώνει μυρμήγκια ρίχνοντάς τους με καλάσνικωφ ! Αλλά όπως “τα εργαλεία κάνουν το μάστορα” , έτσι και “τα όπλα κάνουν το στρατιώτη” !
- Το Ράμπο III “έβγαλε” λιγότερα λεφτά από τον προκατοχό του , το Ράμπο II (όχι βέβαια πως και τα 190 εκατομύρια ήταν λίγα , ιδίως το 1988 ! ) .
- Στο παιχνίδι ο Τρότμαν δεν είναι ο Τρότμαν ! Δηλαδή η φωτογραφία του παραπέμπει σε άλλον αμερικάνο ηθοποιό , όχι στο συμπαθητικό συνταγματάρχη .
Ο εχθρός συλαμβάνει τον Τρότμαν , ο Ράμπο γίνετε έξω φρενών και το παιχνίδι αρχίζει !
Ψάχνοντας για αιχμάλωτους .
Πολεμώντας μέσα στη ζούγκλα .
Στάσου να δέσω πρώτα τα μαλιά μου !
Ο Ράμπο , έχοντας μόλις ανατινάξει μερικούς φαντάρους .
Μόνος εναντίον όλων . Ααααααααααααααα ! ! !
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
έ-λιω-σα! 
