Ὁ Ρέξιο, ὁ Μπόλεκ κι ὁ Λόλεκ ἦταν ἀπὸ τὰ ἀγαπημένα μου καρτούν!!! Ἡ ἐξαιρετικὴ μουσικὴ ὑπόκρουση δὲν συνόδευε ἁπλὰ τὶς ἱστοριοῦλες τους, ἀλλὰ ὑποκαθιστοῦσε ἐπάξια τὸν λόγο τῶν ἡρώων. Τὰ λιτὰ γραφικὰ δὲν μποροῦσαν νὰ συναγωνιστοῦν εὔκολα τὶς πιὸ πολύπλοκες τεχνικὰ παραγωγὲς ἀπὸ τὶς δυτικὲς χῶρες, ὅμως ἡ μουσικὴ στὰ πολωνικὰ καρτοὺν ἦταν κορυφαία. Πάντως, μέσα στὴν λιτότητά τους, οἱ χαρακτῆρες εἶχαν μεγάλη γραφιστικὴ ὁμορφιὰ καὶ οἱ ἱστορίες τους ἦταν ξεκαρδιστικές, πανέξυπνες, χαριτωμένες καὶ σφύζανε ἀπὸ ἀθωότητα καὶ ὑγεία. Ἰδανικὴ ψυχαγωγία γιὰ μπόμπιρες. Εὖγε στοὺς δημιουργοὺς τοῦ Ρέξιο, εὖγε καὶ στοὺς φίλους ποὺ τὸν τιμοῦν μὲ μηνύματα στὸ φόρουμ!