Alucard
RetroMasteR
- Joined
- 15 Αύγ 2006
- Μηνύματα
- 1.344
- Αντιδράσεις
- 582
Run the Gauntlet (1989)
Ίσως δεν είναι από τα πιο γνωστά παιχνίδια που είχαν κυκλοφορήσει τότε στον C64, αλλά προσωπικά αποτελεί ένα από τα αγαπημένα μου σε ό,τι αφορά το game play του. Το Run the Gauntlet κυκλοφόρησε από την OCEAN το 1989 ενώ είχε πολυδιαφημιστεί όπως ίσως θα θυμούνται αρκετοί, στα τεύχη του Pixel.
Το σενάριο του παιχνιδιού αφορά το μηχανοκίνητο off-road αθλητισμό, βάζοντας τον παίχτη να αγωνιστεί επιλέγοντας αρχικά την εθνικότητά του μεταξύ τεσσάρων (Αμερική, Αυστραλία, Μεγάλη Βρετανία και Ολλανδία).
Οι αγώνες στη θάλασσα απαιτούν ιδιαίτερα προσεκτικές κινήσεις για να τερματίσει κάποιος σε καλό χρόνο.
Οι αγώνες χωρίζονται σε 3 segments των 3 αθλημάτων όπου αυτά που επιλέγονται με τυχαία σειρά. Τα αθλήματα αυτά περιλαμβάνουν τις εξής πίστες:
• The Hill
• Super Cats
• Inflatables
• Speed Boats
• Buggys
• Quads
• Hovers
• Jet Skis
Κάθε αγώνισμα απαιτεί την ολοκλήρωση 3 γύρων (εκτός του The Hill).
Οι πίστες για κάθε αγώνισμα πραγματοποιούνται σε 2 τερρέν α) σε χερσαίο (Super Cats, Buggys, Quads ) και σε θαλάσσιο (Inflatables, Speed Boats, Hovers, Jet Skis).
Εξαίρεση αποτελεί η πίστα The Hill (όταν το έπαιζα παλαιότερα στον Commodore ο υπολογιστής κολλούσε
), όπου ο παίχτης πεζός σε ένα αγώνισμα αντοχής (και νεύρων θα έλεγα) προσπαθεί, να τερματίσει πρώτος περνώντας πάνω από αρκετά εμπόδια (κορμούς δέντρων, χαντάκια κλπ) και βλέποντας το sprite του σε κάτοψη. Η πίστα αυτή θυμίζει την τρίτη του Combat School μόνο που του Run the Gauntlet είναι πιο εξαντλητική για τον gamer.
Η πίστα “The Hill” βάζει σε δοκιμασία κυριολεκτικά την αντοχή του gamer.
Οι αντίπαλοι σε κάθε πίστα είναι συνολικά 3, με τον ένα από τους δύο να ... παίζει πολύ καλά κι αλάνθαστα, ενώ το όχημα το δικό μας συνήθως υπερέχει σε ταχύτητα.
Εκτός από τη δυσκολία του χειρισμού του κάθε σκάφους – οχήματος που έχει να αντιμετωπίσει ο gamer, η οποία μπορεί να τον βγάλει έξω από την πίστα χάνοντας πολύτιμο χρόνο, έχει να αντιμετωπίσει επίσης και εκρήξεις μέσα στο δρόμο, οι οποίες προκαλούν τετ-α-κε στο όχημα με αποτέλεσμα να χάνονται επίσης πολύτιμα δευτερόλεπτα. Ως δια μαγείας βέβαια οι αντίπαλοι μένουν ανεπηρέαστοι από αυτές.
Οι εκρήξεις στην πίστα, κοστίζουν σε χρόνο και σε... εκνευρισμό.
Νικητής είναι αυτός που στα 3 segments πραγματοποιήσει τον καλύτερο χρόνο.
Στο παιχνίδι μπορούν να συμμετέχουν 2 παίχτες (όχι ταυτόχρονα όμως), οι οποίοι μπορούν να συναγωνίζονται μεταξύ τους για τον καλύτερο χρόνο.
Τα Buggys προσπαθούν να "πάρουν κεφάλι" λίγο πριν τη στροφή.
Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι γενικά καλά και διαθέτουν όμορφα χρώματα, όπως πολύ καλό και στρωτό είναι και το scrolling του παιχνιδιού. Τα sprites σε μερικές πίστες ίσως είναι λίγο αφύσικα μεγάλα ενώ τα χρώματα τους δεν είναι και τα καταλληλότερα. Η μουσική όμως του παιχνιδιού είναι πάρα πολύ καλή και ταιριάζει με το θέμα του παιχνιδιού. Θα μπορούσα να πω πως είναι χαρακτηριστική των δυνατοτήτων του C64.
Ο χειρισμός των οχημάτων είναι λίγο ιδιότροπος αλλά όταν αυτός συνηθιστεί, το game play του παιχνιδιού θα εκτοξευθεί κατακόρυφα.
Υ.Γ. Σε μια πρόχειρη αναζήτηση στο Internet έμαθα πως “Run the Gauntlet” ονομάζονταν ένας αρχαίος τρόπος τιμωρίας – βασανισμού του στρατού, όπου το θύμα έπρεπε να τρέξει μια απόσταση ανάμεσα από 2 ακίνητες σειρές στρατιωτών οι οποίοι τον χτυπούσαν με καλάμια (και δεν ξέρω τι άλλο) όταν περνούσε από μπροστά τους.
Περίεργο όνομα τελικά για παιχνίδι
Ίσως δεν είναι από τα πιο γνωστά παιχνίδια που είχαν κυκλοφορήσει τότε στον C64, αλλά προσωπικά αποτελεί ένα από τα αγαπημένα μου σε ό,τι αφορά το game play του. Το Run the Gauntlet κυκλοφόρησε από την OCEAN το 1989 ενώ είχε πολυδιαφημιστεί όπως ίσως θα θυμούνται αρκετοί, στα τεύχη του Pixel.
Το σενάριο του παιχνιδιού αφορά το μηχανοκίνητο off-road αθλητισμό, βάζοντας τον παίχτη να αγωνιστεί επιλέγοντας αρχικά την εθνικότητά του μεταξύ τεσσάρων (Αμερική, Αυστραλία, Μεγάλη Βρετανία και Ολλανδία).
Οι αγώνες στη θάλασσα απαιτούν ιδιαίτερα προσεκτικές κινήσεις για να τερματίσει κάποιος σε καλό χρόνο.
Οι αγώνες χωρίζονται σε 3 segments των 3 αθλημάτων όπου αυτά που επιλέγονται με τυχαία σειρά. Τα αθλήματα αυτά περιλαμβάνουν τις εξής πίστες:
• The Hill
• Super Cats
• Inflatables
• Speed Boats
• Buggys
• Quads
• Hovers
• Jet Skis
Κάθε αγώνισμα απαιτεί την ολοκλήρωση 3 γύρων (εκτός του The Hill).
Οι πίστες για κάθε αγώνισμα πραγματοποιούνται σε 2 τερρέν α) σε χερσαίο (Super Cats, Buggys, Quads ) και σε θαλάσσιο (Inflatables, Speed Boats, Hovers, Jet Skis).
Εξαίρεση αποτελεί η πίστα The Hill (όταν το έπαιζα παλαιότερα στον Commodore ο υπολογιστής κολλούσε
), όπου ο παίχτης πεζός σε ένα αγώνισμα αντοχής (και νεύρων θα έλεγα) προσπαθεί, να τερματίσει πρώτος περνώντας πάνω από αρκετά εμπόδια (κορμούς δέντρων, χαντάκια κλπ) και βλέποντας το sprite του σε κάτοψη. Η πίστα αυτή θυμίζει την τρίτη του Combat School μόνο που του Run the Gauntlet είναι πιο εξαντλητική για τον gamer.
Η πίστα “The Hill” βάζει σε δοκιμασία κυριολεκτικά την αντοχή του gamer.
Οι αντίπαλοι σε κάθε πίστα είναι συνολικά 3, με τον ένα από τους δύο να ... παίζει πολύ καλά κι αλάνθαστα, ενώ το όχημα το δικό μας συνήθως υπερέχει σε ταχύτητα.
Εκτός από τη δυσκολία του χειρισμού του κάθε σκάφους – οχήματος που έχει να αντιμετωπίσει ο gamer, η οποία μπορεί να τον βγάλει έξω από την πίστα χάνοντας πολύτιμο χρόνο, έχει να αντιμετωπίσει επίσης και εκρήξεις μέσα στο δρόμο, οι οποίες προκαλούν τετ-α-κε στο όχημα με αποτέλεσμα να χάνονται επίσης πολύτιμα δευτερόλεπτα. Ως δια μαγείας βέβαια οι αντίπαλοι μένουν ανεπηρέαστοι από αυτές.
Οι εκρήξεις στην πίστα, κοστίζουν σε χρόνο και σε... εκνευρισμό.
Νικητής είναι αυτός που στα 3 segments πραγματοποιήσει τον καλύτερο χρόνο.
Στο παιχνίδι μπορούν να συμμετέχουν 2 παίχτες (όχι ταυτόχρονα όμως), οι οποίοι μπορούν να συναγωνίζονται μεταξύ τους για τον καλύτερο χρόνο.
Τα Buggys προσπαθούν να "πάρουν κεφάλι" λίγο πριν τη στροφή.
Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι γενικά καλά και διαθέτουν όμορφα χρώματα, όπως πολύ καλό και στρωτό είναι και το scrolling του παιχνιδιού. Τα sprites σε μερικές πίστες ίσως είναι λίγο αφύσικα μεγάλα ενώ τα χρώματα τους δεν είναι και τα καταλληλότερα. Η μουσική όμως του παιχνιδιού είναι πάρα πολύ καλή και ταιριάζει με το θέμα του παιχνιδιού. Θα μπορούσα να πω πως είναι χαρακτηριστική των δυνατοτήτων του C64.
Ο χειρισμός των οχημάτων είναι λίγο ιδιότροπος αλλά όταν αυτός συνηθιστεί, το game play του παιχνιδιού θα εκτοξευθεί κατακόρυφα.
Υ.Γ. Σε μια πρόχειρη αναζήτηση στο Internet έμαθα πως “Run the Gauntlet” ονομάζονταν ένας αρχαίος τρόπος τιμωρίας – βασανισμού του στρατού, όπου το θύμα έπρεπε να τρέξει μια απόσταση ανάμεσα από 2 ακίνητες σειρές στρατιωτών οι οποίοι τον χτυπούσαν με καλάμια (και δεν ξέρω τι άλλο) όταν περνούσε από μπροστά τους.
Περίεργο όνομα τελικά για παιχνίδι
