Sequels δημοφιλών francises που αρκετοί μισούν (αλλά αρκετοί άλλοι αγαπούν)

[Vetus]

Ξέρετε πως πάει το πράγμα: βγαίνει ένα εξαιρετικό παιχνίδι που γράφει ιστορία κι αρκετοί το αγαπάνε. Μετά βγαίνει μια συνέχειά του που αν κι αξιόλογη αρκετοί θα το μισήσουν και θα το αποκαλούν το μαύρο πρόβατο της σειράς ακόμα και μετά από χρόνια μόνο και μόνο επειδή είναι τελειώς διαφορετικό από το αρχικό παιχνίδι που αγαπήσανε. Παρόλα αυτά όμως θα υπάρχει και το κοινό που θα το υποστηρίξει την εν λόγω συνέχεια γι' αυτό που είναι. Γι' αυτό το θέμα συζύτησης είναι συνέχειες δημοφιλών francises που αρκετοί το μισούν αλλά εσείς το αγαπάτε.

Ιδού τα δικά μου παραδείγματα:

- Super Mario Bros 2: Ως γνωστόν, το Super Mario Bros 2 όπως το γνωρίσαμε στην δυτική αγορά στην ουσία είναι το ιαπωνικό platform παιχνίδι Doki Doki Panic που δεν έχει καμία σχέση με την σειρά Super Mario και το φέραν στην δυτική αγορά ως Super Mario Bros 2 (το ιαπωνικό Super Mario Bros 2 δεν βγήκε ποτέ στην δυτική αγορά για το NES και το είδαμε μετά από χρόνια στην συλλογή Super Mario All Stars ως Super Mario Bros - The Lost Levels) όπου στην θέση των χαρακτήρων του εν λόγω παιχνιδιού έχουμε τον Mario, τον Luigi, την Peach και τον Toad (γι' αυτό και στην ιαπωνική έκδοση του Super Mario All Stars το αμερικάνικο/ευρωπαϊκό Super Mario Bros 2 βγήκε ως Super Mario USA). Aν κι έχει τελείως διαφορετική φόρμουλα από τα υπόλοιπα παιχνίδια της σειράς Super Mario και να μην είναι το ίδιο αξιομνημόνευτο δεν παέι να είναι ένα πολύ διασκεδαστικό παιχνίδι με την δικιά του αξία κι ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που έχει βγει για NES (και μετά για GBA όπου και το τερμάτισα). Εκτός των άλλων το Super Mario Bros 2 εισήγανε νέους χαρακτήρες που καθιερώθηκαν στο συμπάν του Super Mario και τους βλέπουμε σε αρκετά αλλά παιχνίδια του Super Mario όπως τον Shy Guy και τον Birdie (ναι, είναι αγόρι!). Και μπορεί ο Wart, το τελικό boss του παιχνιδιού ν' αποτελεί πλέον από τους παραμελημένους και ξεχασμένους χαρακτήρες του σύμπαντος της Nintendo είχε όμως μια ωραία έκτακτη εμφάνιση στο The Legend of Zelda - Link's Awakening ως σημαντικός NPC χαρακτήρας.

- Star Fox Adventures: H σειρά Star Fox δεν έχει αρκετά παιχνίδια στο ενεργητικό του όπως άλλα francises της Nintendo αλλά δεν παύει να είναι από τα πιο αγαπητά και χαρακτηριστικά francises της εταιρείας. Γι' αυτό όταν βγήκε το Gamecube όλοι περιμέναν με ανυπομονυσία ένα νέο Star Fox. Αλλά αντί του rail shooter που όλοι ξέρανε και αγαπήσανε πήραν ένα action-adventure στυλ Zelda στην μορφή του Star Fox Adventures. Αρκετοί το μισούν επειδή θέλανε ένα rail shooter Star Fox κι όχι έναν Zelda κλώνο και δυστυχώς δεν του δώσαν την ευκαιρία που του άξιζε ως έναν από τους καλύτερους action-adventure τίτλους που 'χουν βγει σε στυλ Zelda με γραφικά που σ' αφήνουν με το στόμα ανοιχτό ακόμα και σήμερα από τα ταλαντούχα χέρια της Rare λίγο πριν πάρουν μεταγραφή στην Microsoft και καταλήξουν τώρα να φτιάχνουν Kinect σαχλαμάρες.

- Αdvance Guardian Heroes: To αρχικό Guardian Heroes για το Sega Saturn (και τώρα αναβαθμισμένο για το Xbo60) από την Treasure αποτελεί με διαφορά από τα πιο αξιομνημόνευτα beat'em up όλων των εποχών που κρατάνε καλά στο πέρασμα χρόνο (σ' αντίθεση με αρκετά άλλα "κλασσικά" beat'em ups) σε κλασσικό anime-style medieval fantasy σκηνικό (μπλέκοντας και λίγη τεχνολογία όπως το συνηθίζουν οι ιάπωνες) με rpg στοιχεία όπως το level up των χαρακτήρων, ν' ανεβάζεις όποια στατιστικά τους θες μετά το τέλος κάθε πίστας και το πιο ενδιαφέρον την επιλογή να διαλέγεις όποια διαδρομή θες oδηγόντας σε διαφορετικές πίστες και σε διαφορετικά endings (εφτά στο σύνολο). Μετά από χρόνια βγήκε και συνέχειά του για το Gameboy Advance, το Advance Guardian Heroes και σ' αντίθεση με το Guardian Super Heroes (συνέχεια του κλασσικού Guardian Heroes για Mega Drive που μετά από χρόνια βγήκε και για διάφορες άλλες κονσόλες) για την ίδια κονσόλα που έχει τις καλύτερες κριτικές το Advance Guardian Heroes είχε τις πιο χλιαρές κριτικές και αντιμετώπιση από τους περισσότερους fans του original. Οι κύριοι λόγοι που το μισήσανε είναι ότι oι αυθεντικοί πρωταγωνιστές που αγαπήσανε αντικατασταθήκανε από τρεις νέους πρωταγωνιστές δίχως προσωπικότητα που μοιάζουν μεταξύ τους (έχουν τα ίδια sprites με διαφορετική χρωματική παλλέτα) κι ότι δεν μπορείς να επιλέξεις εναλλακτικές διαδρομές για διαφορετικά endings. H αλήθεια είναι ότι είναι σπαστικό που οι νέοι πρωταγωνιστές είναι τόσο αδιάφοροι αλλά δεν με πείραξε τελείως η απουσία εναλλακτικών διαδρομών καθώς το Advance Guardian Heroes αποτελεί μια διαφορετική, φρέσκια εμπειρία και δεν αποτελεί μια από τα ίδια όπως στα περισσότερα sequels. Για παράδειγμα αντί για multi-plane system έχει το παραδοσιακό beat-em-up playing field όπου κινείσαι όπου θες (κι αυτό είναι συν για μένα), το gameplay έχει αρκετά νέα στοιχεία, μεγαλύτερη ποικιλία (που απουσίαζε στο αυθεντικό παιχνίδι) η ιστορία εξελίσεται αρκετά χρόνια αργότερα σ' ένα κόσμο όπου είναι περισσότερο βασισμένο στην τεχνολογία κι η τελική μάχη είναι πιο συναρπαστική κι αξιομνημόνευτη. Και μπορεί οι νέοι πρωταγωνιστές να είναι αδιάφοροι αλλά μπορείς να πολεμήσεις τους πρωταγωνιστές του αρχικού παιχνιδιού κι όταν το τερματίσεις να μπορείς να παίξεις μ' αυτούς (και με οποιοδήποτε σχεδόν αντίπαλο χαρακτήρα) στο story mode (αλλά δίχως εξτρά, εναλλακτικό σεναρίου με βάθος) και στο vs mode που υπήρχε και στο αυθεντικό παιχνίδι. Εν ολίγοις μπορεί από θέμα νοσταλγίας ν' αποτελεί μια μικρή απογοήτευση ως συνέχεια αλλά σαν αυτόνομο παιχνίδι αποτελεί μια εξαίσια επιλογή κι ένα από τα καλύτερα και πιο εντυπωσιακά παιχνίδια για το Gameboy Advance.

http://hardcoregaming101.net/guardianheroes/guardianheroes.htm