Alucard
RetroMasteR
- Joined
- 15 Αύγ 2006
- Μηνύματα
- 1.336
- Αντιδράσεις
- 555
Soldier of Light (1988)
Άλλο ένα παιχνίδι με το οποίο είχα περίπου δύο δεκαετίες να ασχοληθώ μαζί του. Θυμόμουν το πολύ καλό του μουσικό θέμα αλλά όταν το δοκίμασα και πάλι μου φάνηκε στο σύνολο του λίγο... διαφορετικό. Αυτό βέβαια συμβαίνει με αρκετά παιχνίδια τα οποία έχω καιρό να ξαναπιάσω.
Αργότερα μάλιστα έμαθα πως το Soldier of Light πρωτοβγήκε στις αίθουσες των coin-ps με τον τίτλο "Xain'd Sleena" και μεταφέρθηκε στα 8-bit από μια σχετικά άγνωστη για την εποχή εταιρεία (Ace) το 1988.
Για να δούμε λοιπόν αναλυτικότερα άλλο ένα παλιό αλλά καλό H–scrolling shoot 'em up.
Hit the Lights!
Αναλαμβάνουμε το ρόλο του Στρατιώτη του Φωτός ο οποίος έχει ως αποστολή να εξοντώσει τις δυνάμεις της επανάστασης οι οποίες προσπαθούν να ανατρέψουν την υπάρχουσα διοίκηση του γαλαξία. Για το σκοπό αυτό έχουν εγκαταστήσει τις δυνάμεις τους σε 3 πλανήτες. Τους Cleemalt, Lagto και Cleedos.
Θα κατευθυνθούμε σ' αυτούς χρησιμοποιώντας το ατομικό μας διαστημόπλοιο κι έχοντας τη δυνατότητα να επιλέξουμε τη σειρά με την οποία θα τους επισκεφθούμε.
Το «επισκεφθούμε» βέβαια το χρησιμοποιώ μεταφορικά μιας και οι δυνάμεις της επανάστασης δεν έχουν καμιά διάθεση να μας φιλοξενήσουν (βέβαια ούτε κι εμείς πηγαίνουμε εκεί για να συζητήσουμε), αντίθετα θα μας υποδεχθούν στέλνοντας εναντίον μας στρατιώτες της επανάστασης και εξωγήινα πλάσματα με σκοπό να ανακόψουν την πορεία μας.
Οι αντίπαλοι καθώς και τα πεδία της μάχης διαφέρουν από πλανήτη σε πλανήτη.
Έτσι στον Cleemalt θα συναντήσουμε στρατιώτες οπλισμένους με laser αλλά και ιπτάμενα scooters τα οποία βάλλουν εναντίον μας.
Στον Lagto, ένα πλανήτη που επικρατεί τροπική βλάστηση, θα αντιμετωπίσουμε υπερμεγέθεις σφήκες αλλά και υδρόβια τέρατα.
Στον Cleedos η έρημος και τα κτίσματα που μοιάζουν με πυραμίδες θα δοκιμάσουν τα αντανακλαστικά και τις αντοχές μας στο γρήγορο πάτημα του fire.
Στο μέσο κάθε πίστας θα αντιμετωπίσουμε ένα middle boss (με εξαίρεση τον Cleemalt) κι αν φθάσουμε μέχρι το τέλος της θα βρεθούμε αντιμέτωποι με το big boss, ένα εξωγήινο ον το οποίο κινείται πολύ γρήγορα στην οθόνη ενώ αρκεί να μας αγγίξει 2 φορές για να ρίξει την ενέργειά μας στο μηδέν.
Ποιον να αντιμετωπίσω πρώτα;;;
Στη διάθεσή μας έχουμε ένα πολυβόλο laser αλλά και την ειδική στολή (τα χρώματα της οποίας μοιάζουν με του Iron Man) η οποία πέρα από τη θωράκισή της, φέρει και ειδικές μπότες οι οποίες μέσω ειδικών ρουκετών μας δίνουν τη δυνατότητα να πραγματοποιούμε διπλά άλματα (σαν... σπάσιμο στο μπάσκετ) και να φθάνουμε σε πολύ ψηλά σημεία. Ο χαρακτήρας μας μπορεί να πυροβολεί τόσο κατά τη διάρκεια των διπλών αλμάτων όσο και κατά τη στάση πρηνηδόν η οποία βέβαια βολεύει και για να αποφεύγουμε τους αντίπαλους.
Στο δρόμο μας θα συναντήσουμε κάποια extra bonus για το όπλο μας τα οποία αυξάνουν το πλάτος της δέσμης laser ή βάλλουν σε πολλές κατευθύνσεις. Στο άνω μέρος της οθόνης μας, μια κόκκινη μπάρα συμβολίζει την ενέργεια της στολής μας η οποία μειώνεται κάθε φορά που δεχόμαστε κάποιο χτύπημα. Όπως είναι αναμενόμενο κάθε φορά που η μπάρα πέφτει στο μηδέν χάνουμε και μια ζωή από τις 4 που ξεκινούμε το παιχνίδι.
Όσο περίεργο κι αν φαίνεται κι όσους πόντους κι αν συμπληρώσουμε, οι ζωές μας κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού δε λένε να αυξηθούν με τίποτα. Απορώ μάλιστα για ποιο λόγο οι ζωές μας στην οθόνη συμβολίζονται με 2 ψηφία (π.χ. 03). Ελπίζω να μην ήταν κάποιο bug στην έκδοση που έπαιζα. Τέλος πάντων...
Το παιχνίδι κατά τις διαδρομές μεταξύ των πλανητών, μετατρέπεται σε R-typeοειδές.
Μαζί μ' όλα τα παραπάνω έχουμε να αντιμετωπίσουμε και το χρόνο μέσα στον οποίο καλούμαστε να ολοκληρώσουμε τις πίστες και ο οποίος είναι 1 min και 40 sec για κάθε μία.
Αν τα καταφέρουμε, θα επιβιβαστούμε στο ατομικό μας διαστημόπλοιο και θα κατευθυνθούμε στον επόμενο πλανήτη. Η διαδρομή όμως δεν θα είναι καθόλου εύκολη καθώς εχθρικά σκάφη σε σχηματισμούς μας επιτίθενται και το παιχνίδι μετατρέπεται σε καθαρόαιμο shoot 'em up. Πολύ ενδιαφέρουσα αλλαγή ώστε να μην πλήττει ο gamer.
Όταν καθαρίσουμε και τους 3 πλανήτες το παιχνίδι δεν τελειώνει αλλά ξεκινά από την αρχή. Ένα εντυπωσιακό τέλος εδώ δε θα έβλαπτε, μιας και το παιχνίδι ξεκινά έχοντας την ίδιο ακριβώς επίπεδο δυσκολίας.
Ο Cleedos φαίνεται να είναι ο δυσκολότερος πλανήτης.
Στον τεχνικό τομέα, τα γραφικά του παιχνιδιού είναι αρκετά καλά, ενώ τα χρώματα είναι ικανοποιητικά και το scrolling ομαλό.
Το μουσικό θέμα του παιχνιδιού είναι πραγματική απόλαυση κι αλλάζει από πίστα σε πίστα. Το θέμα μάλιστα στον πλανήτη Cleemalt θυμίζει αρκετά συνθέσεις του Jean Michel Jarre.
Αρνητικό σημείο του παιχνιδιού αποτελεί η μικρή του διάρκεια, η δυσκολία του σε ορισμένα σημεία αλλά και τα κάπως χοντροκομμένα sprites.
Το gameplay από την άλλη είναι αρκετά εθιστικό και κρατάει για αρκετές ώρες κολλημένο τον gamer στην οθόνη μέχρι να το εγκαταλείψει.
Η αλήθεια είναι πως δε θα μπορούσα σε καμιά περίπτωση να το συγκρίνω με το Xain'd Sleena (την arcade του μορφή) αλλά γενικά το Soldier of Light είναι από τα αρκετά αξιόλογα shoot 'em ups του C64.
