Sonatine (1993)

iggylebowski

RetroAdept
Joined
10 Mαϊ 2012
Μηνύματα
868
Αντιδράσεις
646
Sonatine (1993, Takeshi Kitano)

http://www.imdb.com/title/tt0108188/

Υπόθεση: Μια ομάδα της yakuza, πηγαίνει στην Okinawa, για να σταματήσει ένα πόλεμο μεταξύ συμμοριών. Καθώς όμως ο πόλεμος αρχίζει και κλιμακώνεται, η ομάδα αποσύρεται σε ένα σπίτι στην παραλία. Ο Aniki (Takeshi Kitano), ο αρχηγός της ομάδας αρχίζει να πιστεύει ότι του την έχουν στήσει. Στην πραγματικότητα έχει σταλθεί στην Okinawa για να μπορέσουν οι άλλες ομάδες να πάρουν την περιοχή του. Καθώς η ομάδα του αρχίζει να χάνει τα μέλη της, ο Aniki ετοιμάζει την εκδίκησή του.

Μια από τις καλύτερες ταινίες του Kitano, στο γνώριμο μινιμαλιστικό του στυλ με τα μικρά ξεσπάσματα βίας. Το απότομο μοντάζ μεταξύ σκηνών που μοιάζουν μικρά σκετσάκια, οι λίγοι διάλογοι, η υπνωτική ατμόσφαιρα, η μινιμαλιστική προσέγγιση, η εμμονή στα πρόσωπα, οι σιωπές, οι μεγάλες παύσεις, τα μακρινά πλάνα, όλα τα χαρακτηριστικα΄των παλιότερων ταινιών του Kitano, κανουν την εμφάνισή τους κι εδώ. Παρά το γεγονός ότι οι χαρακτήρες της ταινίας είναι μέλη της yakuza, η δράση είναι σε χαμηλά επίπεδα, καθώς δίνει περισσότερη βάση στους χαρακτήρες και στην τελετουργική εξέλιξη της ιστορίας σε ένα βίαιο φινάλε. Οι σκηνές στην παραλία, όπου τα μέλη της ομάδας του Aniki αφήνουν τους φόνους και τα όπλα και επιστρέφουν μέσα από παιχνίδια και φάρσες στην παιδική τους ηλικία είναι εκπληκτικές. Και πάνω από όλα είναι η απίστευτη στωικότητα που βγάζει το πρόσωπο του Kitano, που βγάζει όλα του τα συναισθήματα χωρίς να χρειαστεί να πει λέξη. Μαζί με το Hana-bi, το Sonatine, είναι η κορυφαία του στιγμή. Πανέμορφο το soundtrack του Joe Hisaishi.

Sonatine - Trailer:

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ωραία ταινία. Αν και δεν τρελαίνομαι τόσο για Κιτάνο, αυτή η ταινία μπαίνει στις καλύτερες του. Κορυφαία η σκηνή στο τέλος, όπου εκδικείται την συμμορία. Η μουσική της, απλά εξαιρετική...
 
Λατρεύω τον Κιτάνο (αν και αγαπημένη μου παραμένει το Hana-bi και το Violent Cop). Σε αυτή εδώ το πιο σημαντικό κεφάλαιο είναι η μουσική της. Ο Kitano εδώ, ακόμα, χωρίς την παραμόρφωση του προσώπου του έπειτα από ένα ατύχημα-αυτοκτονία.
 
Πίσω
Μπλουζα