Strangler Vs Strangler (1985)

[iggylebowski]

Strangler Vs Strangler (1985, Slobodan Sijan)

http://www.imdb.com/title/tt0087123/?ref_=fn_al_tt_2

Υπόθεση: Ένας υπέρβαρος, μεσήλικας που ζει ακόμη με τη μητέρα του, προσπαθεί να επιβιώσει πουλώντας γαρύφαλλα στο Βελιγράδι. Τα λουλούδια του, όμως, συχνά δεν γίνονται αποδεκτά από τις νεαρές γυναίκες, πολλές από τις οποίες τον αντιμετωπίζουν με χαρακτηριστική αγένεια. Έχοντας μετατραπεί σε αντικείμενο χλευασμού κι εκνευρισμένος από την αδυναμία του να πουλήσει τα λουλούδια του, ο μεσήλικας παίρνει την εκδίκησή του αρχίζοντας να στραγγαλίζει γυναίκες που δεν τους αρέσουν τα γαρύφαλλα. Την υπόθεση αναλαμβάνει ένας ιδιότροπος αστυνομικός, οι υποψίες του οποίου πέφτουν πάνω στον νεαρό τραγουδιστή μιας ροκ μπάντας που έχει κάνει σχετική επιτυχία με ένα τραγούδι με τίτλο "Come here baby, so I could strangle you".

Ψάχνοντας, πριν δυο χρόνια, για την uncut version μιας συγκεκριμένης σέρβικης ταινίας ζήτησα τη βοήθεια ενός γνωστού μου από την Σερβία, ο οποίος πέρα από αυτό που ζητούσα μου έστειλε κι άλλες τρεις ταινίες θρίλερ που χρονολογούνται πριν από τη διάλυση της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας. Χωρίς να γνωρίζω, μέχρι τότε, την ύπαρξη Γιουγκοσλάβικων θρίλερ, προσωπικά έμεινα πλήρως ικανοποιημένος από την ποιότητα των ταινιών, ενώ παράλληλα μου προκάλεσε μελαγχολία το γεγονός πως στα μέρη μας ποτέ δεν καταφέραμε, τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα, όχι απλώς να δημιουργήσουμε μια ντόπια σκηνή τρόμου, αλλά ούτε να παρουσιάσουμε κάποια αξιοπρεπή προσπάθεια στο συγκεκριμένο κινηματογραφικό είδος. Οι δύο, από τις τρεις, ταινίες, σκηνοθετημένες από τον Goran Markovic (Tito and Me), τα Reflections (1987) και Variola Vera (1982, με πρωταγωνιστή τον Rade Serbedzija, ο Boris the Blade από το Snatch), ήταν ένα υβρίδιο θρίλερ, δράματος και πολιτικού σχολίου. Η τρίτη ήταν αρκετά διαφορετική και αποτελούσε μια κατάμαυρη κωμωδία τρόμου, σκηνοθετημένη από τον Slobodan Sijan. O Sijan, δεν είναι κανένας τυχαίος σκηνοθέτης, αφού πριν το Strangler Vs Strangler, είχε φτιάξει όνομα με το Who's Singin' Over There (1980, το οποίο έχει παιχτεί αρκετές φορές από την ΕΤ3 με τον τίτλο "Το Λεωφορείο της Συμφοράς") και με το εκπληκτικό The Marathon Family (1982). Το Strangler Vs Strangler αποτέλεσε τη σημαντικότερη προσπάθεια του Γιουγκοσλάβικου κινηματογράφου στο χώρο του τρόμου και σταδιακά απέκτησε σημαντικό cult status. Με την υπόθεση να πλησιάζει επικίνδυνα τη σουρεαλιστική γελοιότητα και μια γυναικεία φωνή να πληροφορεί τον θεατή στην έναρξη της ταινίας ότι "Το Βελιγράδι δεν μπορεί να θεωρηθεί σύγχρονη μεγαλούπολη, αφού δεν έχει αποκτήσει τον δικό της serial killer", πολύ γρήγορα καταλαβαίνεις ότι έχεις να κάνεις με μια κωμωδία τρόμου. Ο σκηνοθέτης συνδυάζει στοιχεία τρόμου και διεστραμμένου χιούμορ με εμφανείς επιρροές από το Psycho του Hitchcock και τα αμερικάνικα slasher, και έντονες αναφορές στην ντόπια counter-culture της εποχής και στο γιουγκοσλάβικο new wave. Συνδυάζοντας την noirish αφήγηση με μια γκροτέσκα αίσθηση της υπερβολής, ο Sijan καταφέρνει να εναλλάσσει το ύφος της ταινίας από τον καθαρόαιμα τρομακτικό στο μακάβριο χιουμοριστικό, κι από το σκοτεινά τραγικό στο έντονα αγωνιώδες, διατηρώντας μια εκπληκτική ισορροπία που δεν αφήνει το σύνολο να ξεφύγει στο χώρο της εκκεντρικής γραφικότητας. Η ατμόσφαιρα της ταινίας αποπνέει μια πνιγηρή αίσθηση παρακμής και διαστροφής, με τον Sijan να χρησιμοποιεί εξαιρετικά τα νυχτερινά αστικά τοπία του Βελιγραδίου και τα νεανικά στέκια της περιοχής, δημιουργώντας ένα κινηματογραφικό σύμπαν που καταφέρνει να συνδυάσει τον ασφυκτικά απειλητικό τόνο με το αφηρημένο χιούμορ. Αν και στη βάση του δεν ντρέπεται να δείξει την κωμική του πλευρά, το Strangler Vs Strangler διατηρεί στο σύνολό του την απειλητική διάθεση ενός καθαρόαιμου θρίλερ, ειδικά στο τελευταίο μέρος της ταινίας όπου το στοιχείο του τρόμου κατακλύζει τα πλάνα και τις σκηνές, αφήνοντας περιορισμένο χώρο στο χιούμορ, το οποίο στις λίγες φορές που κάνει αισθητή την παρουσία του βρίσκεται στην πιο διεστραμμένη μορφή του. Εξαιρετικές ερμηνείες από τον Tasko Nacic στον ρόλο του δολοφόνου, την Rahela Ferari στον ρόλο της μητέρας και τον Nikola Simic στον ρόλο του ιδιότροπου και συναισθηματικά ευαίσθητου αστυνομικού. Αρκετά καλό και το soundtrack της ταινίας, στο οποίο κυριαρχεί η παρουσία του γκρουπ VIS Idoli, που αποτελεί το χαρακτηριστικότερο συγκρότημα του γιουγκοσλάβικου post punk των αρχών των 80's.

[edit] Το βίντεο αυτό διαθέτει περιεχόμενο από το χρήστη AdRev, ο οποίος το έχει αποκλείσει για λόγους πνευματικών δικαιωμάτων [edit]

http://www.youtube.com/watch?v=5PD0af1z2Ak