The Chant of Jimmie Blacksmith (1978)

iggylebowski

RetroAdept
Joined
10 Mαϊ 2012
Μηνύματα
868
Αντιδράσεις
646
The Chant of Jimmie Blacksmith (1978, Fred Schepisi)

http://www.imdb.com/title/tt0077318/

Ηθοποιοί: Tommy Lewis, Freddy Reynolds, Ray Barrett, Jack Thompson, Angela Punch McGregor, Steve Dodds

Υπόθεση: Ο Jimmie Blacksmith, ένας μιγάς με καταγωγή από Αυστραλούς ιθαγενείς, αδυνατώντας να υπομείνει τον ρατσισμό και την πίεση της προσαρμογής στη κουλτούρα των λευκών, θα ακολουθήσει μια βίαιη, φονική πορεία που θα τον οδηγήσει στο εσωτερικό της χώρας, προσπαθώντας να ξεφύγει από αυτούς που τον κυνηγούν.

Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Thomas Keneally, ο άνθρωπος πίσω από το Schindler's Ark που μετέφερε στην οθόνη ο Spielberg με τον αμερικάνικο τίτλο του βιβλίου, το οποίο με τη σειρά του είναι εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, το Chant of Jimmie Blacksmith είναι ένα σκοτεινό, βίαιο ιστορικό δράμα που παρουσιάζει την πορεία και την έκρηξη οργής ενός ανθρώπου που κουρασμένος από τις ταπεινώσεις που βιώνει από τους λευκούς αποικους κι αδυνατώντας να προσαρμοστεί στον δυτικό τρόπο ζωής θα οδηγηθεί σε μια φονική, ανεξέλεγκτη τροχιά αναίτιας βίας. Έχοντας την βοήθεια των άγριων αυστραλέζικων τοπίων, τα οποία κινηματογραφεί με εξαιρετικό τρόπο, ο Schepisi καταφέρνει να αποδώσει με πολύ όμορφο τρόπο τον αγροτικό τρόπο ζωής και την αποικιοκρατική κοινωνία της Αυστραλίας του 19ου αιώνα, ακολουθώντας μια σκοτεινή κινηματογράφηση που χαρίζει στο τελικό αποτέλεσμα μια μελαγχολική, καταθλιπτική αίσθηση. Με εξαιρετικό τρόπο, ο σκηνοθέτης, καταφέρνει να προκαλέσει την συμπάθεια του κοινού απέναντι στον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα, με τον τρόπο με τον οποίο απεικονίζει τον ρατσιστικό τρόπο συμπεριφοράς των λευκών, για να παρουσιάσει τελικά, με ένα εξαιρετικά δυσάρεστο τρόπο την έκρηξή του, κάνοντας τελικά τον θεατή να ταλαντεύεται μεταξύ του οίκτου απέναντι στον Jimmie Blacksmith και της απέχθειας που προκαλεί το φονικό του ξέσπασμα. Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζει τον βασικό χαρακτήρα, απέχει από την απεικόνιση ενός ανθρωπόμορφου κτήνους, αφού στην πραγματικότητα ο Jimmie Blacksmith είναι ένας μορφωμένος μιγάδας, ο οποίος ξεκινά ένα προσωπικό πόλεμο απέναντι στους τυραννικούς λευκούς, με τον σκηνοθέτη να προκαλεί τον θεατή να αποφασίσει από μόνος του, αν ο πρωταγωνιστής είναι ένας κοινωνικός επαναστάτης που οδηγήθηκε σε μια μορφή ανεξέλεγκτης, αλλά στιγμιαίας, βίας εξαιτίας της καταπίεσης ή αν οι πράξεις του ήταν αποτέλεσμα μιας πλήρους ελεγχόμενης συμπεριφοράς και όχι αποτελέσματα μιας εν βρασμώ έκρηξης οργής, για τις οποίες οφείλει να πληρώσει το τίμημα που αναλογεί. Η σκηνοθεσία του Schepisi είναι καλή, αφού καταφέρνει να οικοδομήσει ένα ασφυκτικό. βλοσυρό κλίμα και μια σκοτεινή ατμόσφαιρα, που κάνουν τις εικόνες της ταινίας ακόμη πιο δυσάρεστες. Η ταινία έχει αρκετές βίαιες και κτηνώδεις σκηνές, με τον σκηνοθέτη να παρουσιάζει τόσο τις ταπεινώσεις του Blacksmith όσο και τους φόνους που κάνει χωρίς εξωραϊσμούς, κάνοντας το αποτέλεσμα να αποκτά μια σκοτεινά ρεαλιστική αισθητική κι ένα καταθλιπτικό ύφος. Εξαιρετικό soundtrack από τον Bruce Smeaton, πανέμορφη φωτογραφία, καταπληκτική κινηματογράφηση των αχανών, έρημων εκτάσεων της αυστραλέζικης ενδοχώρας, ζοφερό κινηματογραφικό ύφος, εξαιρετική αντιμετώπιση της συναισθηματικής δυναμικής που περικλείει η ιστορία κι έχουμε μια ταινία μια από τις σημαντικότερες κινηματογραφικές δημιουργίες του αυστραλέζικου σινεμά στα 70's.

[video=youtube;hXuX-UwHKwI]

 
Πίσω
Μπλουζα