Μπραβο ρε Ριο!!! Και το ειχα υποψιν να το βαλω! Πολυ καλη ταινια.
Επηρρεασε και τους Maiden να γραψουν το ομωνυμο κομματι.
Kατα τους Ναπολεοντειους πολεμους οι Ουσσαροι ειναι απο τα πιο τιμημενα τμηματα του ιππικου. Ο Ναπολεων εφερε τα πανω κατω στο στρατο σε συνδιασμο με την γαλλικη επανασταση. Πλεον οι βαθμοι ειχαν να κανουν περισσοτερο με την ικανοτητα παρα με την καταγωγη. Πολλοι αντρες των κατωτερων κοινωνικων στρωματων ειδαν μια πορτα να ανοιγει και γιαυτο λατρεψαν τον Βοναπαρτη ενω χλευαζαν τους γονους αριστοκρατικων οικογενειων ως ''βυσματα''. Οι πολεμικες συγκρουσεις δεν σταματανε σε μια ευρωπη που βασανιζεται απο διαρκεις πολεμους. Αυτο ειναι το σκηνικο της ιστοριας μας.
Ο υπιλαρχος Féraud ειναι ενας αντρας λαικης καταγωγης. Ειναι ικανος ξιφομαχος και οξυθυμος χαρακτηρας, σε σημειο νταη. Δεν παυει λοιπον να βρισκει προσχηματα για προσβολες στο προσωπο του, που καταληγουν στο αγαπημενο του χομπυ. Την μονομαχια. Κατα την διαρκεια μιας τετοιας διενεξης τραυματιζει θανασιμα τον ανηψιο του δημαρχου του υπο κατοχη Στρασβουργου. Τα παραπονα εφτασαν στον στρατηγο ο οποιος αποφασιζει να τιμωρησει τον Féraud με κατοικον περιορισμο μεχρι να διευθετηθει το θεμα. Στελνει λοιπον τον υπολοχαγο d'Hubert, εναν ωραιο νεαρο αριστοκρατικης καταγωγης, να μεταφερει την ειδηση της ποινης.
Ο d'Hubert ειναι οτι σιχαινεται ο Féraud. Ενας νεαρος που τα εχει ολα, ακομη και μια προνομιακη θεση υπασπιστη και προφανως μια πολλα υποσχομενη καρριερα χαρις στις οικογενειακες διασυνδεσεις. Η συναντηση τους εξελισεται ασχημα οταν ο Féraud πιανεται απο μια κουβεντα και καμωνεται τον προσβεβλημενο μονο και μονο για να ικανοποιησει την εκδικητικη μανια του με αιμα. Ομως ο d'Hubert καθε αλλο παρα ''καννις των στρατηγων'' δεν ειναι. Ειναι το ιδιο αξιος και κερδιζει την αναμετρηση η οποια διακοπτεται απο την παρεμβαση της ερωμενης του Féraud. Αυτο θα ειναι η αρχη ενος απυθμενου μισους. Η ηττα και μαλιστα με αυτον τον τροπο τρελαινει τον αλαζονα τραμπουκο που σπευδει να ζητησει επαναληψη της προκλησης.
Ο d'Hubert αισθανεται παγιδευμενος. Απο την μια υπαρχει ρητη εντολη που απαγορευει την μονομαχια και ο ιδιος δεν εχει επισης καμια διαθεση να αναμετρηθει με εναν μανιακο, απο την αλλη υπαρχει το θεμα της ανδρικης του τιμης και ο φοβος να χαρακτηριστει δειλος αναμεσα στις ταξεις του στρατου. Χειροτερο απο μια ποινη του στρατηγου. Δυο μονο τροποι υπαρχουν να βγει απο το αδιεξοδο. Να εχει μεγαλυτερο βαθμο απο τον Féraud ή να βρισκεται μακρια του.
Καθως περνα ο καιρος ο d'Hubert ανεβαινει στις ταξεις μεσω της γενναιοτητας του. Δυστυχως ομως το ιδιο κανει και ο αντιπαλος του και οι συναντησεις θα ειναι αναποφευκτες, οπως και οι μονομαχιες. Οσο και να προσπαθει να το αποφυγει ο d'Hubert βρισκεται στο ελεος των διαθεσεων ενος μανιακου, ενω οι αναμετρησεις τους εχουν παρει μυθικες διαστασεις στις ταξεις του στρατευματος. Η αιτια δεν εχει γινει γνωστη και ο ευαισθητος με την τιμη του Féraud δεν ειχε προβλημα να πει ψεμματα πως η διενεξη τους ειχε πολιτικα αιτια. Οσο περνανε τα χρονια ο Féraud εμφανιζεται σαν εφιαλτης και ο d'Hubert βρισκεται σε ηθικο αδιεξοδο και θανασιμο κινδυνο.
Τα χρονια περνανε ο d'Hubert αποστρατευεται με το βαθμο του στρατηγου και αποσυρεται στο αγροκτημα του, προσπαθωντας να αναπληρωσει τα χρονια που εχασε πολεμωντας. Παροτι γενναιος ποτε δεν ηταν πολεμοχαρης ετσι απεφυγε το τελευταιο καλεσμα του Ναπολεοντα, προτιμωντας να παντρευτει μια νεαρη ευκαταστατη κοπελα που του προξενεψε η αδελφη του. Επραξε σοφα γιατι αυτο το τελικο καλεσμα οδηγησε τελικα σε παταγωδη αποτυχια και κυνηγι των οπαδων του Βοναπαρτη. Αναμεσα σε αυτους και ο επισης στρατηγος Féraud. Αδεκαρος και φυλακισμενος αντιμετωπιζει τον κινδυνο της εκτελεσης. Ο d'Hubert σε μια επιδειξη ανωτεροτητας, διακριτικα βοηθησε στην αποφυλακιση του θεωρωντας οτι ετσι επεφτε η αυλαια.
Οταν ομως μια μερα οι μαρτυρες μονομαχιας (σε μονομαχιες καθε εμπλεκομενος εφερνε μερικους για να διασφαλιστει ο δικαιος αγωνας) εμφανιστηκαν εκ μερους του χρονιου εχθρου του. Παγιδευμενος αναμεσα στην νεα του καλη ζωη και την νεμεση του ο d'Hubert αποφασιζει να απαντησει το καλεσμα....
Το τελος επι της οθονης και ειναι πολυ πρωτοτυπο και εντυπωσιακο.
Η φωτογραφια ειναι εξαιρετικη και καθε καδρο θα μπορουσε να ειναι ενας πινακας.
