The Last Ninja

[Alucard]

The Last Ninja (1987)

​

Τέτοια παιχνίδια ΔΕΝ είχατε (... εσείς του Amstrad και του Spectrum).

Έτσι για να ανάψω και λίγο τα αίματα.

Είναι η αλήθεια όμως, ρε μάγκες. Αφήστε τώρα τα... remix εσείς με τις σάλτσες στα monitors.

Δεν ξέρω τι με έπιασε και ήθελα να παραστήσω τον χουλιγκάνο των 8-bitων αλλά το... ήθελα

Τι να κάνουμε, "System 3" είναι αυτή. Αφού γνωρίζουμε τα International Karate, Tusker, Vendetta, Myth κλπ κλπ. φαντάζεστε λοιπόν ότι κι εδώ θα περιγράψουμε ένα, αν μη τι άλλο, τεχνικά άρτιο παιχνίδι εκείνης της εποχής. Σωτήριον έτος 1987 λοιπόν και σε μια από τις χρυσές χρονιές για το gaming στους home υπολογιστές, το The Last Ninja βρίσκεται στις οθόνες των τυχερών κατόχων του Commodore 64.

​

So tell me the legend


Tell me the story


Tell me the tales of war


Tell me just one time,


what it was like before.

Βρισκόμαστε στο νησί Lin Fen όπου ο διαβολικός Shogun Kunitoki έκλεψε τους ιερούς πάπυρους Koga δολοφονώντας τους ninja που τον προστάτευαν και οι οποίοι ανήκαν στη φατρία μας.

Είμαστε ο Armakuni «ο τελευταίος ninja» επιζήσας της φονικής επίθεσης των ορδών του Shogun και η Τιμή μας ως μαχητής ninja επιβάλλει την εκδίκηση και την επιστροφή των ιερών παπύρων στα σωστά χέρια.

Ξεκινούμε την περιπλάνησή μας από την περιοχή των Wastelands η οποία βρίσκεται λίγο έξω από το παλάτι του Shogun και για να εισέλθουμε σε αυτό θα πρέπει να εντοπίσουμε κάποια συγκεκριμένα αντικείμενα (κλειδιά, όπλα nunchaku, shuriken, σπαθιά κ.α.) τα οποία θα μας βοηθήσουν στην αποστολή μας. Ο δρόμος μας βέβαια δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και όπως ίσως είναι αναμενόμενο οι φρουροί του παλατιού κάνουν την εμφάνισή τους αρκετά νωρίς κι επιχειρούν να μας εμποδίσουν από το να προσεγγίσουμε το παλάτι. Ματαιοπονούν όμως.

Η περιπέτεια ξεκινά.

Ένας από τους πρώτους εχθρούς του παιχνιδιού.

​

Δεύτερη πίστα και βρισκόμαστε στην... ερημιά (wilderness) και προσεγγίζουμε όλο και περισσότερο στο παλάτι. Συναντούμε απόκρημνες και βραχώδεις περιοχές καθώς και φρουρούς του παλατιού οι οποίοι είναι και πάλι αποφασισμένοι και πάλι να μας εμποδίσουν. Τι ninja είμαστε όμως; Και τοίχους θα σκαρφαλώσουμε και βράχια θα υπερπηδήσουμε αλλά και τους αντιπάλους θα ξυλοφορτώσουμε. Νέα όπλα (ξύλα από bamboo) αλλά και νέες παγίδες εμφανίζονται σʼ αυτήν την πίστα ενώ καλό θα είναι να χαρτογραφηθεί όλο το level για να μη διερχόμαστε από τα ίδια μέρη συνεχώς.

Α, ναιβ¦ βέβαια. Μην ξεχάσετε λίγο πριν το τέλος της πίστας να πάρετε την ευλογία του ιερού ώστε να γίνετε άτρωτος για τους αντιπάλους. Δεν θέλετε να χάσετε τη μια και μοναδική πολύτιμη ζωή σας από τα μαρμαρωμένα λιοντάρια στην τελευταία περιοχή της πίστας, έτσι δεν είναι;

Περιπλάνηση στην εχθρική περιοχή.

​

Με λίγη τύχη και αφού έχουμε συνηθίσει τον περίεργο χειρισμό του χαρακτήρας μας στην ψευδοτρισδιάστατη προοπτική θα περάσουμε στους κήπους του παλατιού. Εδώ οι δρόμοι μοιάζουν όντως ανθόσπαρτοι αλλά οι φρουροί και τα θαλάσσια τέρατα στα ποτάμια του κήπου θα μας χαλάσουν τον περίπατο. Σκοπός μας να εντοπίσουμε το μενταγιόν το οποίο τοποθετώντας το στο άγαλμα ενός Βούδα θα μας επιτρέψει την είσοδο στις κατακόμβες του παλατιού.

4ο level και το σκηνικό αλλάζει. Μια παγίδα μας οδηγεί στα υπόγεια του παλατιού όπου υπάρχουν τα κρατητήρια και οι τόποι βασανιστηρίων των αντιφρονούντων. Το γκρι χρώμα κυριαρχεί και οι σωροί από κόκκαλα κάποιες φορέςβ¦ αυτοσυναρμολογούνται και μας επιτίθενται. Το ίδιο κάνουν και κάποιες βασανισμένες ψυχές αλλά και οι κλασσικοί φρουροί. Τρελό άγχος όταν σε μια περιοχή των υπογείων ξεπροβάλλει από μια παλιά ξύλινη πόρτα μια τεράστια μαύρη αράχνη και μας παίρνει στο κυνήγι.

Αν καταφέρουμε και επιβιώσουμε και από τις κατακόμβες, σκαρφαλώνουμε και πάλι στην επιφάνεια και χρησιμοποιώντας το κλειδί που έχουμε βρει νωρίτερα εισερχόμαστε στο εσωτερικό του παλατιού. Οι εχθροί έχουν γίνει ταχύτατοι και αποτελεσματικότεροι. Πρόκειται όμως για μια μικρή σε έκταση πίστα και σύντομα θα βρεθούμε στα ενδότερα του παλατιού όπου ο Kunitoki μας περιμένει φυλάσσοντας τους κλεμμένους παπύρους. Ένας τεράστιος σκύλος φρουρεί το αφεντικό του τον οποίο μπορούμε να εξουδετερώσουμε χρησιμοποιώντας το φιαλίδιο ύπνου που εντοπίσαμε λίγο νωρίτερα. Εξουδετερώνοντας λοιπόν και τον σκύλο θα βρεθούμε πρόσωπο με πρόσωπο με το μισητό Kunitoki ο οποίος φοράει την παραδοσιακή ενδυμασία των σαμουράι. Όπως είναι αναμενόμενο είναι ο δυσκολότερος αντίπαλος του παιχνιδιού και απαιτεί μεγάλο αριθμό χτυπημάτων για να εξουδετερωθεί.

Αν τα καταφέρουμε όμως θα εισέλθουμε στο δωμάτιο όπου φυλάσσονται οι ιεροί πάπυροι και θα τους ανακτήσουμε με τον δέοντα σεβασμό.

Το The Last Ninja είναι ένα ισομετρικό action-adventure νινιτζοπαίχνιδο στο οποίο ο χαρακτήρας μας μπορεί να κινείται σε 8 κατευθύνσεις, να πραγματοποιεί εναέριες τούμπες για να αποφεύγει εμπόδια και να εξουδετερώνει τους εχθρούς με κλωτσιές και γροθιές. Δεν υπάρχει scrolling καθώς οι εικόνες των πιστών είναι στατικές

Η ενέργειά μας εμφανίζεται με τη μορφή μιας τυλιγμένης μπάρας (θυμίζει αρχαιοελληνικό μαίανδρο) στο κάτω αριστερό μέρος της οθόνης μας ενώ η ενέργεια των αντιπάλων εμφανίζεται με μορφή μπάρας άνω δεξιά. Στο κάτω μέρος της οθόνης παρουσιάζονται τα όπλα που έχουμε στη διάθεσή μας ενώ στα σημεία βUsingβ και βHoldingβ πληροφορούμαστε για τα όπλα που χρησιμοποιούμε κάθε φορά.

Κατακόμβες... Μία από τις δυσκολότερες πίστες. Μπορεί να μην τους φαίνεται αλλά οι σκελετοί είναι πολύ δύσκολοι εχθροί.

Και αστρονομικές αναζητήσεις ο Shogun.

​

Ας αναφέρουμε πως τις περισσότερες φορές είναι προτιμότερο να αποφεύγουμε τους εχθρούς παρά να τους πολεμούμε. Κι αυτό γιατί συνήθως η ενέργεια που θα σπαταλήσουμε σκοτώνοντας τον αντίπαλο είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που θα χρειαστεί απλά για να τον αποφύγουμε.

Όπως σημειώσαμε στην αρχή και όπως ίσως ήταν αναμενόμενο, στον τεχνικό τομέα το παιχνίδι της System 3 είναι άρτιο. Τα γραφικά πανέμορφα, τα sprites καλοσχηματισμένα, τα χρώματα σωστά αποδοσμένα και το μουσικό θέμα, εθνικός ύμνος των 8-bitων παιχνιδιών. Μικρή παραφωνία ο χειρισμός ο οποίος θέλει αρκετή εξάσκηση μέχρι να συνηθίσει κανείς την κίνηση του χαρακτήρα.

The Last Ninja, κύριοι. Παίξτε άφοβα και με πάθος (τώρα που προλαβαίνετε). Θα αποζημιωθείτε ψυχικά.

 

[Aardvark]

Πολυ πρωτοποριακο και εντυπωσιακο το ψευτο 3D για την εποχη.

 

[Imgema]

Ομορφο παιχνίδι με πολύ ωραία μουσική αλλά όσο και αν προσπάθησα δεν μπορούσα να το χειριστώ με τίποτα.

 

[billy]

Eξαιρετική παρουσίαση του πασίγνωστου (και κλασσικότατου) αυτού game απο τον Alucard, o οποίος αφού πρώτα σφαγίασε αμέτρητες ορδές δαιμόνων στο diablo III για "ζέσταμα", επιστρέφει πολύ δυναμικά !!

Πράγματι, το παιχνίδι σε C64 είναι θαυμάσιο. Iδιαίτερα playable, με σωστή arcade/adventure δράση, ενώ τα graphics είναι απλά πανέμορφα. Οσο για την μουσική, μπορούσα (και μπορώ !!) να κάθομαι να την ακούω όλη μέρα. :acoustic:

Αν και απο τον Amstrad δεν λείπουν τα καλά ψευδοτρισδιάστατα παιχνίδια (π.χ. Head over Heels, Get Dexter, Bactron, και αρκετά ακόμα), παρ' όλα αυτά, το συγκεκριμένο δεν το είδαμε ποτέ στο μηχάνημά μας, οπότε βολευτήκαμε παίζοντας σε φίλους με C64 ή στο CBM club, καθώς και την (όχι και τόσο εντυπωσιακή τεχνικά) έκδοση για pc, λίγο καιρό αργότερα.

Ακόμα θυμάμαι τη στιγμή που είχα διαβάσει το review του sequel (Last Ninja 2) στο Sprite, όπου είχε ανακυρηχθεί "thunder game" του μήνα. Ημουν περιχαρής που θα έβλεπα επιτέλους ένα παιχνίδι της σειράς Last Ninja στον δικό μου υπολογιστή, όμως *και πάλι* αδικήθηκα, αφού η έκδοση δεν ήταν παρά ένα ακόμα "ακατέργαστο" spectrum port. :rant:

Το review του Alucard αποτελεί μία πρώτης τάξεως αφορμή για να παίξω και πάλι λίγο Last Ninja, και να θυμηθώ να νιάτα μου. Ακόμα και αν έχω "σκουριάσει" μετά απο τόσα χρόνια και τα βρώ "μπαστούνια", μπορώ πάντα να παρηγορηθώ ακούγοντας την καταπληκτική μουσική του...