iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 647
They Shoot Horses, Don't They? (1969, Sydney Pollack)
http://www.imdb.com/title/tt0065088/
Ηθοποιοί: Jane Fonda, Michael Sarrazin, Sussanah York, Red Buttons, Bruce Dern, Gig Young, Bonnie Bedelia, Robert Fields
Υπόθεση: Οι προσπάθειες ορισμένων ετερόκλητων ατόμων, την εποχή της οικονομικής ύφεσης τη δεκαετία του '30, να κερδίσουν το χρηματικό έπαθλο ενός εξοντωτικού μαραθώνιου χορού.
Βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Horace McCoy, το They Shoot Horses, Don't They είναι η κορυφαία σκηνοθετική στιγμή, μαζί με το Three Days of the Condor, του γνωστού σκηνοθέτη Sydney Pollack. To They Shoot Horses, Don't They είναι ένα σκοτεινό κοινωνικό δράμα που λειτουργεί ως καταγγελία της τότε, και κατ' επέκταση κάθε, εποχής. Ο Pollack δημιουργεί μια κυριολεκτικά εξοντωτική ατμόσφαιρα που ενισχύεται από την εναλλαγή του επιληπτικού τρόπου κινηματογράφησης του χορευτικού μαραθώνίου με μικρές στιγμές πραγματικής ηρεμίας. Ακουλοθώντας μια μηδενιστική προσέγγιση στο story, o Pollack, σχολίαζει με επικριτικό τρόπο την αμερικανικη κοινωνία και παρουσιάζει μια σειρά χαρακτήρων που προσπαθούν να ξεφύγουν από την φτώχεια και την ανέχεια, προσπαθούν να αποκτήσουν αυτό που ονειρεύονται αλλά τελικά συντρίβονται κάτω από το βάρος του αμερικάνικου ονείρου. Στην ταινία, οι άνθρωποι είναι αναλώσιμοι, και αποτελούν απλά προϊόντα προς εκμετάλλευση. Ο τρόπος με τον οποίο η ταινία παρουσιάζει την εκμετάλλευση των ονείρων, των αναγκών και της φτώχειας των ανθρώπων είναι κυριολεκτικά συγκλονιστικός και δεν αφήνει χώρο σε ευχάριστα συναισθήματα παρά μόνο στη μελαγχολία και στη θλίψη. Ο Pollack αφενός επιμένει στην απόγνωση, την απελπισία και τις απέλπιδες προσπάθειες αυτών των ανθρώπων να ξεφύγουν από το προβληματικό τους περιβάλλον κι αφετέρου αντιπαραθέτει αυτές τις εικόνες με τη δράση του έχοντος το γενικό πρόσταγμα, που προσπαθεί να φέρει τους ανθρώπους στα όριά τους ώστε να επωφεληθεί ο ίδιος. Το ζοφερό κλίμας της ταινίας ενισχύεται από μια γενικότερη τάση αμοραλισμού και οπορτουνισμού που επιβαρύνει τις δυσάρεστες εικόνες και λειτουργεί ως σχόλιο πάνω στις αξίες της δυτικής κοινωνίας. Επιπλέον ο Pollack, κάνει τον θεατή της ταινίας να νιώθει σαν υποκειμενικός θεατής του όλο event, μετατρέποντάς τον σε ηδονοβλεψία του πόνου, της αγωνίας, της εξαθλίωσης και της απόγνωσης των χορευτών. Ο σκηνοθέτης αναγνωρίζει την τάση του κοινού να εθίζεται σε μια άρρωστη δυστυχολαγνεία, επιθυμώντας την εξαθλίωση και την απογύμνωση των ανθρώπων προς δική του ικανοποίηση, με αποτέλεσμα το They Shoot Horses, Don't They να αποκτά μια προφητική διάσταση για την εμφάνιση και την επιτυχία της reality τηλεόρασης 30 χρόνια μετά. Η αντιπαράθεση των φωτεινών χρωμάτων, της εύθυμης μουσικής επένδυσης και το χαρούμενης διάστασης που εκ φύσεως έχει ο χορός, με τα κουρασμένα πρόσωπα των συμμετοχόντων, τις δυσάρεστες προσωπικές τους ιστορίες και την επιλογή τους να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία τους στο βωμό ενός χρηματικού επάθλου κάνει ακόμη πιο καταθλιπτική και άβολη την συνολική προσέγγιση της ιστορίας. Η ατμόσφαιρα της ταινίας είναι ζοφερή και επίπονη και τονίζεται από το γενικότερο πεσιμιστικό ύφος και την παρακμιακή αίσθηση που γεμίζει κάθε πλάνο του They Shoot Horses, Don't They. O Pollack βάζει τη σύγχρονη κοινωνία μπροστά στον καθρέφτη και την απογυμνώνει από οποιαδήποτε φτιασίδια και την παρουσιάζει όπως πραγματικά είναι, μια πρωτόγονη κοινωνία που καταναλώνει ανθρώπους στον βωμό πρόσκαιρων κερδών. Η σκηνοθετική ματιά του Pollack, συνδυάζει έναν αόριστο υπνωτικό τόνο με μια νευρική, στυλιζαρισμένη σκηνοθεσία για να παρουσιάσει μια ιστορία ανθρώπινης εκμετάλλευσης, υποβάθμισης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και προσωπικής αθλιότητας δείχνοντας το πιο άσχημο πρόσωπο της κοινωνίας. Εξαιρετικές ερμηνείες από ολόκληρο το καστ, και ιδιαίτερα από την Jane Fonda στον ρόλο της κυνικής, απογοητευμένης Gloria, την Sussanah York στον ρόλο της Alice, μιας νεαρής που θέλει να γίνει ηθοποιός και του Gig Young στον ρόλο του αμοραλιστή διευθυντή του μαραθωνίου.
Trailer:
http://www.imdb.com/title/tt0065088/
Ηθοποιοί: Jane Fonda, Michael Sarrazin, Sussanah York, Red Buttons, Bruce Dern, Gig Young, Bonnie Bedelia, Robert Fields
Υπόθεση: Οι προσπάθειες ορισμένων ετερόκλητων ατόμων, την εποχή της οικονομικής ύφεσης τη δεκαετία του '30, να κερδίσουν το χρηματικό έπαθλο ενός εξοντωτικού μαραθώνιου χορού.
Βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Horace McCoy, το They Shoot Horses, Don't They είναι η κορυφαία σκηνοθετική στιγμή, μαζί με το Three Days of the Condor, του γνωστού σκηνοθέτη Sydney Pollack. To They Shoot Horses, Don't They είναι ένα σκοτεινό κοινωνικό δράμα που λειτουργεί ως καταγγελία της τότε, και κατ' επέκταση κάθε, εποχής. Ο Pollack δημιουργεί μια κυριολεκτικά εξοντωτική ατμόσφαιρα που ενισχύεται από την εναλλαγή του επιληπτικού τρόπου κινηματογράφησης του χορευτικού μαραθώνίου με μικρές στιγμές πραγματικής ηρεμίας. Ακουλοθώντας μια μηδενιστική προσέγγιση στο story, o Pollack, σχολίαζει με επικριτικό τρόπο την αμερικανικη κοινωνία και παρουσιάζει μια σειρά χαρακτήρων που προσπαθούν να ξεφύγουν από την φτώχεια και την ανέχεια, προσπαθούν να αποκτήσουν αυτό που ονειρεύονται αλλά τελικά συντρίβονται κάτω από το βάρος του αμερικάνικου ονείρου. Στην ταινία, οι άνθρωποι είναι αναλώσιμοι, και αποτελούν απλά προϊόντα προς εκμετάλλευση. Ο τρόπος με τον οποίο η ταινία παρουσιάζει την εκμετάλλευση των ονείρων, των αναγκών και της φτώχειας των ανθρώπων είναι κυριολεκτικά συγκλονιστικός και δεν αφήνει χώρο σε ευχάριστα συναισθήματα παρά μόνο στη μελαγχολία και στη θλίψη. Ο Pollack αφενός επιμένει στην απόγνωση, την απελπισία και τις απέλπιδες προσπάθειες αυτών των ανθρώπων να ξεφύγουν από το προβληματικό τους περιβάλλον κι αφετέρου αντιπαραθέτει αυτές τις εικόνες με τη δράση του έχοντος το γενικό πρόσταγμα, που προσπαθεί να φέρει τους ανθρώπους στα όριά τους ώστε να επωφεληθεί ο ίδιος. Το ζοφερό κλίμας της ταινίας ενισχύεται από μια γενικότερη τάση αμοραλισμού και οπορτουνισμού που επιβαρύνει τις δυσάρεστες εικόνες και λειτουργεί ως σχόλιο πάνω στις αξίες της δυτικής κοινωνίας. Επιπλέον ο Pollack, κάνει τον θεατή της ταινίας να νιώθει σαν υποκειμενικός θεατής του όλο event, μετατρέποντάς τον σε ηδονοβλεψία του πόνου, της αγωνίας, της εξαθλίωσης και της απόγνωσης των χορευτών. Ο σκηνοθέτης αναγνωρίζει την τάση του κοινού να εθίζεται σε μια άρρωστη δυστυχολαγνεία, επιθυμώντας την εξαθλίωση και την απογύμνωση των ανθρώπων προς δική του ικανοποίηση, με αποτέλεσμα το They Shoot Horses, Don't They να αποκτά μια προφητική διάσταση για την εμφάνιση και την επιτυχία της reality τηλεόρασης 30 χρόνια μετά. Η αντιπαράθεση των φωτεινών χρωμάτων, της εύθυμης μουσικής επένδυσης και το χαρούμενης διάστασης που εκ φύσεως έχει ο χορός, με τα κουρασμένα πρόσωπα των συμμετοχόντων, τις δυσάρεστες προσωπικές τους ιστορίες και την επιλογή τους να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία τους στο βωμό ενός χρηματικού επάθλου κάνει ακόμη πιο καταθλιπτική και άβολη την συνολική προσέγγιση της ιστορίας. Η ατμόσφαιρα της ταινίας είναι ζοφερή και επίπονη και τονίζεται από το γενικότερο πεσιμιστικό ύφος και την παρακμιακή αίσθηση που γεμίζει κάθε πλάνο του They Shoot Horses, Don't They. O Pollack βάζει τη σύγχρονη κοινωνία μπροστά στον καθρέφτη και την απογυμνώνει από οποιαδήποτε φτιασίδια και την παρουσιάζει όπως πραγματικά είναι, μια πρωτόγονη κοινωνία που καταναλώνει ανθρώπους στον βωμό πρόσκαιρων κερδών. Η σκηνοθετική ματιά του Pollack, συνδυάζει έναν αόριστο υπνωτικό τόνο με μια νευρική, στυλιζαρισμένη σκηνοθεσία για να παρουσιάσει μια ιστορία ανθρώπινης εκμετάλλευσης, υποβάθμισης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και προσωπικής αθλιότητας δείχνοντας το πιο άσχημο πρόσωπο της κοινωνίας. Εξαιρετικές ερμηνείες από ολόκληρο το καστ, και ιδιαίτερα από την Jane Fonda στον ρόλο της κυνικής, απογοητευμένης Gloria, την Sussanah York στον ρόλο της Alice, μιας νεαρής που θέλει να γίνει ηθοποιός και του Gig Young στον ρόλο του αμοραλιστή διευθυντή του μαραθωνίου.
Trailer:
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
