To PC Gaming πριν το PC Master (1989)

[Leon]

Με αφορμή τα 25 χρόνια PC Master, που θα έλεγα ότι συμπίπτουν και με την άνοδο του PC Gaming, ας δούμε πως ήταν το PC Gaming στα σκοτεινά χρόνια (τη δεκαετία του '80). Τότε οι home υπολογιστές του έριχναν σκόνη, πρώτα οι οκτάμπιτοι και μετά οι δεκαεξάμπιτοι, οπότε το PC δεν ήταν ακριβώς ο υπολογιστής που θα επέλεγες για να παίξεις παιχνίδια. Συνήθως τα παιχνίδια για PC ήταν μεταφορές από τα home και μάλιστα κατώτερες αφού οι οπτικοακουστικές δυνατότητες ήταν περιορισμένες. Και όμως υπάρχουν παιχνίδια της εποχής που αξίζει να τα παίξεις στο PC. O λόγος είναι ότι το PC ακόμα και τότε ήταν η πιο πολυπληθής πλατφόρμα (ανεξάρτητα αν ήταν για δουλειά και όχι για gaming) οπότε οι εταιρίες ασχολούνταν μαζί του και δεύτερον τα 16 bit home δεν έπιασαν ποτέ στην Αμερική οπότε οι Αμερικανοί developers πέρασαν από τον C64 και τον Apple II στο PC για το 16 bit gaming.

Καταρχάς ας δούμε το Hardware που τελικά κατέστησε το PC μια αξιοπρεπή πλατφόρμα gaming.


1984

30 χρόνια πριν το PC γίνεται "παιχνιδιάρικο".Η ΙΒΜ βγάζει τον PCjr.Ήταν η προσπάθειά της να εισχωρήσει στην αγορά των home, με ένα σύστημα που έχει βελτιωμένα γραφικά, τσιπάκι ήχου και joystick ports. Αλλά πολλά σχεδιαστικά προβλήματα οδήγησαν το μηχάνημα να γίνει μια τεράστια αποτυχία. Όμως εκεί που απέτυχε η IBM, πέτυχε η Tandy. O Tandy 1000 ξεκίνησε ως κλώνος του PCjr αλλά λόγω της αποτυχίας του πρώτου, τελικά αποστασιοποιήθηκε.Έγινε τεράστια επιτυχία και τα γραφικά και ηχητικά modes του PCjr έγιναν τελικά γνωστά ως Tandy.

Εκείνη τη χρονιά η Sierra εξέδωσε το

. 


Αυτά από hardware. Σε επόμενο post θα γράψω για όσα θεωρώ αξιόλογα PC games της εποχής, αλλά μέχρι τότε γράψτε τα δικά σας αγαπημένα. Καταρχάς ήταν κάποιος PC Gamer τα σκοτεινά εκείνα χρόνια; Ποια κλασικά PC games ήταν αποκλειστικότητες; Ποια βγήκαν πρώτα στο PC και μετά αλλού; Ποιων παιχνιδιών η PC έκδοση είναι ανώτερη; Από το 1989 και μετά βρίσκεις μπόλικα τέτοια. Πιο πριν όμως τι γίνεται;

 

 

 

[billy]

Πολύ ενδιαφέρον θέμα.

Λόγω του ότι πριν το '89 τα οκτάμπιτα micros ήταν ακόμα αρκετά δημοφιλή, και επειδή αρκετά απο αυτά είχαν χαρακτηριστικά (χρώματα / ήχος) που μπορούσαν να "βάλουν κάτω" τα παλιά pc, πρέπει να ψάξει κανείς αρκετά για βρεί εκδόσεις καλύτερες σε *όλους* τους τομείς, στα pc. (εκτός δηλαδή απο το κλασσικό πλεονέκτημα της ταχύτητας που είχαν τα pc [που ουσιαστικά ήταν δεκαεξάμπιτα μηχανήματα] έναντι των οκτάμπιτων, ειδικά στα τρισδιάστατα graphics).

Επίσης χρειάζεται ψάξιμο για να βρεθούν pc αποκλειστικότητες πριν το '89, ακριβώς για τον ίδιο λόγο. (δηλαδή ότι τα 8-bit είχαν ακόμα μεγάλο μερίδιο στην αγορά, και έτσι τα software houses επεδίωκαν να βγάζουν εκδόσεις *και* σε αυτά για ακόμα περισσότερες πωλήσεις).

Τέλος, απαιτείται και προσοχή σε κυκλοφορίες της ίδιας χρονιάς, ώστε να διαπιστωθεί αν κάποια έκδοση έχει όντως αναπτυχθεί πρώτα σε pc ή όχι. (δυστυχώς, oι διάφορες ιντερνετικές πηγές μπορεί κάποιες φορές να "διαφωνούν" μεταξύ τους).

Εξυπακούεται πως, λόγω του ότι τα pc κυριάρχησαν απο νωρίς (όπως έχουμε πεί επανειλημμένα στο παρελθόν) στην Αμερική, όταν κάνουμε τέτοιες "ψακτικές" θα πρέπει πρώτα απ' όλα να κοιτάξουμε στους καταλόγους Αμερικάνικων εταιριών (EA, Sierra, Origin, Infocom, SSI, Epyx, Accolade, Sublogic, Activision, κλπ). Εκεί, μαζί τα Apple II, οκτάμπιτα Atari, και C64, πιθανότατα όλο και κάτι θα "ξετρυπώσουμε" που να έχει να κάνει με pc αποκλειστικότητες.

*Πολύ* πρόχειρα (χωρίς ψάξιμο δηλαδή) μου έρχονται στο μυαλό δύο-τρείς τίτλοι που είχα αναφέρει και παλιότερα, όπως τα επικά Visions of Aftermath (pc exclusive) και Starflight (η αρχική έκδοση ήταν για pc).

Eπίσης θυμάμαι ότι είχα διαβάσει πριν κάποια χρόνια, πως και το Chuck Yeager's AFT αναπτύχθηκε αρχικά για pc (πριν ακόμα και απο την C64 version).

Αν κάτσω και σκεφτώ, ίσως κατεβάσει η κούτρα μου και άλλους τίτλους. (αν και o φίλτατος Leon προετοιμάζει κάποιες μέρες πριν τα threads που κάνει, οπότε είμαι σίγουρος πως έχει ήδη έτοιμη μία πλήρη λίστα την οποία και θα μας παρουσιάσει πολύ σύντομα... Πιστεύω πως εκεί θα δούμε αρκετούς γνωστούς ή και άγνωστους τίτλους)

Προς το παρόν, κάποια άλλα αξιόλογα games που σκέφτομαι, μου πέφτουν (κατά διαβολική σύμπτωση) σε κυκλοφορίες του '89 - π.χ. τα "αποκλειστικά" Sword of the Samurai, Βruce Lee Lives, τα φοβερά σε pc, Mean Streets, 688 Attack Sub, κ.α.

Μιά που είπαμε πάντως για κάρτες ήχου παραπάνω (εκείνη την εποχή με ιντρίγκαρε ιδιαίτερα η Roland λόγω του hype απο φίλο pc user), αξίζει να μνημονεύσουμε και μερικά games - όπως το Mean Streets που είπαμε μόλις τώρα - τα οποία με κάποιες έξυπνες προγραμματιστικές τεχνικές προσπαθούσαν να δώσουν μέσω του pc speaker καλύτερη ηχητική εμπειρία. (μάλιστα κάποια απο αυτά είχαν κυκλοφορήσει και πριν το '89).

Πέρα απο τα παιχνίδια της Access όπως το Mean Streets, το Links, κλπ, υπάρχουν και άλλα (ρίχτε μία ματιά εδώ. Eιδικά το speech του Wizball με είχε εντυπωσιάσει πολύ όταν το έπαιξα σε pc φίλου μου. )

 

[Nemo]

Ποια κλασικά PC games ήταν αποκλειστικότητες;
..........


Από το 1989 και μετά βρίσκεις μπόλικα τέτοια. Πιο πριν όμως τι γίνεται;

 

 

JetFighter: The Adventure ????

(το Lakers versus Celtics δυστηχως βγηκε το 1989 )

 

[billy]

Σωστός ο Nemo.

Μιλάμε για το ανεπίσημο "sequel" του θρυλικού F-18 Interceptor. (Προσωπικά, είχα παίξει πιό πολύ το Jetfighter 2).

Πέτυχα και το Abrams Battle Tank του '88, αν και βλέπω ότι αργότερα κυκλοφόρησε και για Megadrive...

Αλλο ένα παιχνίδι που φαίνεται να αναπτύχθηκε πρώτα σε pc, ήταν και το Mean 18 (golf sim του '86 - όλως τυχαίως το έχω αυθεντικό, αλλά όχι σε pc ).

Επίσης το GATO (sub sim του '84), μάλλον αναπτύχθηκε πρώτα σε pc. (αν και μου ήταν γνωστό ως παιχνίδι, ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχα ψάξει να δω ποιά έκδοση ήταν η αρχική !!)

Καταρχάς ήταν κάποιος PC Gamer τα σκοτεινά εκείνα χρόνια;

Αυτή είναι μία καλή ερώτηση...

Noμιζω πως οι πιτσιρικάδες της εποχής (εμείς δηλαδή), ψάχναμε πάντα κάτι που να διαθέτει και καλά χρώματα & ήχο (ώστε να είμαστε εντάξει *και* στις gaming "υποχρεώσεις" μας ), οπότε το να επέλεγε κάποιος συνειδητά pc έναντι ενός οκτάμπιτου θα ήταν αρκετά σπάνιο - ειδικά μία χρονιά όπως π.χ το '85 ή '86. (και επιπλέον το pc ήταν και ακριβότερο απο ένα οκτάμπιτο home).

Λογικά, εκείνα τα "σκοτεινά χρόνια" (όπως τα χαρακτήρισε ο Leon ) pc users θα διατέλεσαν "απο σπόντα" όσοι το βρήκαν ήδη έτοιμο απο κάποιο γονέα (συνηθως τον πατέρα) η κάποιον αρκετά μεγαλύτερο αδελφό (πιθανότατα σπουδαστή), οι οποίοι θα το χρειαζόντουσαν για τη δουλειά τους.

Δυστυχώς εγώ δεν ανήκα σε αυτή την κατηγορία, και ποτέ μου δεν βρήκα κάτι "έτοιμο": ο father ήταν παντελώς αδιάφορος προς τους υπολογιστές, και ό,τι μηχανήματα (μου) αγόραζε ήταν αποκλειστικά δική μου επιλογή, και πάντα μετά απο πολλά παρακάλια !!

H δε mother θεωρούσε τους υπολογιστές μηχανήματα του διαβόλου, και αν μπορούσε θα τα εξαφάνιζε όλα. (αγαπημένη ατάκα της, το "θα σου τα πετάξω όλα απο το παράθυρο" )

---EDIT---

Προσθέτω και το (μέχρι τώρα άγνωστο - σε εμένα τουλάχιστον), Guardians of Infinity: To Save Kennedy ('88), το οποίο φαίνεται να κυκλοφόρησε αποκλειστικά σε pc.

Eπίσης δεν είμαι σίγουρος αν το κλασσικό Life and Death του '88 κυκλοφόρησε αρχικά για pc... (?)

 

[Leon]

Δυστυχώς λόγω έλλειψης χρόνου για "μελέτη" (που σημαίνει λιώσιμο στο dosbox ) το είχα αφήσει το θέμα και μετά το ξέχασα.

Πολύ σωστά αυτά που γράψατε και Guardians of Infinity: To Save Kennedy που ανέφερες billy ούτε που το γνώριζα. Πράγματι PC gaming εκείνη την εποχή μόνο από σπόντα. Και η δικιά μου εμπειρία (όπως και των περισσοτέρων) είναι μάλλον μικρή.

Καθώς κοίταγα τα παιχνίδια του τότε, δεν μπορώ παρά να παρατηρήσω πόσο πολύ έχει αλλάξει το PC Gaming από τότε. Προφανώς το πρώτο είναι η εξέλιξη της τεχνολογίας αλλά είναι και η αλλαγή φιλοσοφίας και κοινού. Το PC gaming είχε κληρονομήσει τα είδη που ήταν δημοφιλή στον Apple II και σε ένα βαθμό ήταν συνεχιστής του. Οι μεγάλες σειρές RPG ξεκίνησαν στον Apple II, τα adventures, τα war games, μέχρι και ο παραδοσιακός Flight Simulator που για τόσα χρόνια ήταν συνυφασμένος με το PC από εκεί ξεκίνησε (καλά φυσικά και πιο πριν αυτά τα είδη προήλθαν από τα mainframes).

Το PC άρχισε να αποκτά δικά του genres (τα οποία είναι δημοφιλή μέχρι και σήμερα) από την δεκαετία του '90 και μετά και να αποκτά τη μορφή με την οποία το γνωρίζουμε σήμερα. Αυτό που έγινε είναι ότι το μετριοπαθές και μεγαλύτερης ηλικίας κοινό που ήταν χρήστες PC την δεκαετία του '80, που έπαιζαν πιο εγκεφαλικά παιχνίδια, αντικαταστάθηκε από την γενιά που είχε μεγαλώσει με το NES και ήθελε περισσότερη δράση και γρηγορότερους ρυθμούς. Ε σκάει το Doom σαν βόμβα μεγατόνων στο gaming και οι PC gamers από νηφάλιοι οικογενειάρχες που πίνουν κονιάκ και καπνίζουν πίπα μπροστά στο τζάκι μετατρέπονται εν μία νυκτί σε μανιακούς δολοφόνους με πριόνι (και καραμπίνα φυσικά).

Προφανώς το PC παραμένει το μέρος που θα παίξεις πιο εγκεφαλικά παιχνίδια αλλά για κάθε ένα gamer που παίζει Europa Universalis υπάρχουν ένα εκατομμύριο δεκαπεντάχρονα που θα ουρλιάζουν τις υποτιθέμενες σεξουαλικές σου προτιμήσεις σε κάποιο online multiplayer game. Αντί για Ultima και Wizardry έχουμε κλικ, κλικ, κλικ, κλικ στο Diablo, αντί για αναδημιουργία των μαχών του Ναπολέοντα έχουμε κλικ,κλικ, κλικ στο Dota και το πιο κοντινό που υπάρχει σε simulator είναι το World of Tanks. Άσε που τώρα τα παιχνίδια έχουν περίεργα ονόματα. Τα πιο δημοφιλή είναι το ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ, το Ουόου!, ο Mπακαλιάρος.

Rant over πάμε να δούμε κανά παιχνίδι.

Action


E....Μάλλον άκυρη κατηγορία. Λόγω των φτωχών οπτικοακουστικών δυνατοτήτων του PC καλύτερα να πάτε κάπου αλλού να χαρείτε παιχνίδια. Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποια διασκεδαστικά παιχνίδια τα οποία είναι και exclusives. To

για το τι μπορείς να κάνεις με τη CGA. Αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν πρόκειται να αφήσω το Zelda για να πιάσω να παίξω αυτό.
Αυτά προς το παρόν θα επανέλθω.

 

[Imgema]

Ε σκάει το Doom σαν βόμβα μεγατόνων στο gaming και οι PC gamers από νηφάλιοι οικογενειάρχες που πίνουν κονιάκ και καπνίζουν πίπα μπροστά στο τζάκι μετατρέπονται εν μία νυκτί σε μανιακούς δολοφόνους με πριόνι (και καραμπίνα φυσικά).

Πολύ καλά τα λες...

Και όχι μόνο αυτό αλλά το συγκεκριμένο παιχνίδι μετέτρεψε τα PC, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, από "σοβαρά" και δύσχρηστα μηχανήματα, με βαρετά περίπλοκα παιχνίδια, σε State-of-the-Art-Next-Gen μηχανήματα... Και με την τιμή που είχαν (οι 486), στο μυαλό μου ήταν κάτι σαν "ονειρικά" μηχανήματα. Αυτά σαν φτωχός κονσολάς εκείνης της εποχής....

 

[Leon]

Πέρα από την πλάκα με τα ανεγκέφαλα 15χρονα που βρίζουν (ε μαζί με τα καλά έρχονται και τα κακά) ο "εκδημοκρατισμός" του PC gaming τόσο με την πτώση των τιμών όσο και με την προσέλευση παιχνιδιών που ήταν πιο προσιτά στο κοινό ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να συμβεί για την εξάπλωσή και την άνθιση του. Και τα υπερ hardcore περίπλοκα nerdy παιχνίδια υπάρχουν ακόμα για όσους τα θέλουν απλά πλέον δεν είναι ΑΑΑ τίτλοι. Θες hardcore RPG; Divinity: Original Sin. Βρίσκεις ότι τo Civilization: Beyond Earth είναι πολύ απλοποιημένο για τα γούστα σου; Sword of the Stars II. Σου λείπουν τα παλιά καλά adventures; The Wolf Among Us. Θες Flight Simulator που άμα καταφέρεις να το παίξεις μπορείς να πετάξεις κανονικό αεροπλάνο; Χ-Plane. Και πάει λέγοντας.

Δηλαδή το Doom ήταν νομίζω ότι καλύτερο μπορούσε να συμβεί στο PC gaming.

 

[Captain Kal]

Δηλαδή το Doom ήταν νομίζω ότι καλύτερο μπορούσε να συμβεί στο PC gaming.

Εγώ νομίζω ότι ήταν το Wing Commander!!!!

 

[Leon]

Φυσικά θα συμφωνήσω. Το Wing Commander ήταν το "πρώτο χτύπημα". Ξαφνικά ένα έκπληκτο κοινό βλέπει ένα παιχνίδι που είναι μίλια μακριά από οτιδήποτε υπάρχει σε home σύστημα ακόμα και στα ηλεκτρονικά. Έβαλε το PC gaming στο χάρτη. Αλλά νομίζω ότι όσο σημαντικό και να ήταν το Wing Commander τίποτα δεν φτάνει τη σημασία του Doom για την εξέλιξη του gaming, όχι μόνο του PC αλλά γενικά. Η μόνη σύγκριση για το Doom είναι η εμφάνιση της Punk. Όπως τότε η ροκ είχε γίνει βαρετή art progressive rock και έπρεπε να έχεις κάνει 20 χρόνια ωδείο για να παίξεις, κάτι "τσογλάνια" πήγαν back to basics και απέδειξαν ότι το μόνο που χρειάζεσαι για να παίξεις ροκ είναι μια κιθάρα και πολύ θράσος. E έτσι και τότε τα παιχνίδια πήγαν να γίνουν κακές ταινίες με ελάχιστο interaction και μπόλικο κακής ποιότητας βίντεο. Σκουπίδια τύπου Μyst και 7th Guest χαιρετίζονταν ως το μέλλον του gaming και ευτυχώς κάτι τσογλάνια από το Τέξας μας υπενθύμισαν ότι ο λόγος που παίζεις παιχνίδια είναι για να διασκεδάζεις πυροβολώντας κόσμο στη μάπα.

 

[Shinobi]

Σκουπίδια τύπου Μyst και 7th Guest χαιρετίζονταν ως το μέλλον του gaming και ευτυχώς κάτι τσογλάνια από το Τέξας μας υπενθύμισαν ότι ο λόγος που παίζεις παιχνίδια είναι για να διασκεδάζεις πυροβολώντας κόσμο στη μάπα.

Σωστός :supergrin:

 

[Captain Kal]

Φυσικά θα συμφωνήσω. Το Wing Commander ήταν το "πρώτο χτύπημα". Ξαφνικά ένα έκπληκτο κοινό βλέπει ένα παιχνίδι που είναι μίλια μακριά από οτιδήποτε υπάρχει σε home σύστημα ακόμα και στα ηλεκτρονικά. Έβαλε το PC gaming στο χάρτη. Αλλά νομίζω ότι όσο σημαντικό και να ήταν το Wing Commander τίποτα δεν φτάνει τη σημασία του Doom για την εξέλιξη του gaming, όχι μόνο του PC αλλά γενικά. Η μόνη σύγκριση για το Doom είναι η εμφάνιση της Punk. Όπως τότε η ροκ είχε γίνει βαρετή art progressive rock και έπρεπε να έχεις κάνει 20 χρόνια ωδείο για να παίξεις, κάτι "τσογλάνια" πήγαν back to basics και απέδειξαν ότι το μόνο που χρειάζεσαι για να παίξεις ροκ είναι μια κιθάρα και πολύ θράσος. E έτσι και τότε τα παιχνίδια πήγαν να γίνουν κακές ταινίες με ελάχιστο interaction και μπόλικο κακής ποιότητας βίντεο. Σκουπίδια τύπου Μyst και 7th Guest χαιρετίζονταν ως το μέλλον του gaming και ευτυχώς κάτι τσογλάνια από το Τέξας μας υπενθύμισαν ότι ο λόγος που παίζεις παιχνίδια είναι για να διασκεδάζεις πυροβολώντας κόσμο στη μάπα.

Δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα. Προσκυνώ

 

[billy]

Ωραίος, Leon.

Moυ άρεσε ιδιαίτερα το ICON. Πραγματικά "δυνατές" τεχνικές στα γραφικά, ειδικά για την "ηλικία" του.

Παιχνιδάρα ασφαλώς, είναι και το υπέροχο Wasteland. (το οποίο oμολογώ νόμιζα πως είχε αρχικά αναπτυχθεί σε Apple αντί για pc).

Εγώ νομίζω ότι ήταν το Wing Commander!!!!

Φυσικά θα συμφωνήσω.

+1 στον φίλτατο Captain και από εμένα.

Oπως έχω πεί πολλές φορές στο παρελθόν, το συγκεκριμένο game (Wing Commander) ήταν αυτό που με έκανε περισσότερο απ' όλα τα άλλα, να ποθήσω το pc (κάτι αντίστοιχο δηλαδή με το Defender of the Crown και την Amiga κάποια χρόνια νωρίτερα)

Σίγουρα πάντως αυτό που έγραψε ο Leon περί του "impact", που είχε το Doom, ισχύει απόλυτα.

Φανερή απόδειξη του ότι δεν επρόκειτο για ένα απλό, περαστικό "trend", είναι η "μανία" των fps που ακολούθησε !! (...μανία που δυστυχώς σε αρκετές περιπτώσεις, καταλήξαμε να... "πληρώνουμε" αδρά μέχρι και σήμερα. )

 

[Imgema]

Mα αν θυμάστε κιόλας, για αρκετά χρόνια μετά το Doom, το genre έγινε πιο γνωστό ως "Doom Clones" παρά ως "FPS". Θυμάμαι ότι πολύ αργότερα, με παιχνίδια όπως τα Goldeneye και Half-Life (τα οποία έδωσαν κάτι πολύ διαφορετικό και εξέλιξαν το genre) σταμάτησε να χρησιμοποιείται αυτός ο όρος.

 

[Nemo]

Φυσικά θα συμφωνήσω. Το Wing Commander ήταν το "πρώτο χτύπημα". Ξαφνικά ένα έκπληκτο κοινό βλέπει ένα παιχνίδι που είναι μίλια μακριά από οτιδήποτε υπάρχει σε home σύστημα ακόμα και στα ηλεκτρονικά. Έβαλε το PC gaming στο χάρτη. Αλλά νομίζω ότι όσο σημαντικό και να ήταν το Wing Commander τίποτα δεν φτάνει τη σημασία του Doom για την εξέλιξη του gaming, όχι μόνο του PC αλλά γενικά.

Δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα. Προσκυνώ

+1 για το σχολιο του Leon κι απο μενα

Tο Wing Commander εισηγαγε το PC ως ελκυστικη gaming πλατφορμα ,μια gaming πλατφορμα που μεχρι το 1990 οι gamers θα μπορουσαν να ζηλεψουν κυριως για τα andventure .

(Επισης νομιζω το Links 386 Pro (1992) ιδιως περα απο τον Ατλαντικο επαιξαν τον ρολο του ...)

Το DOOM μπορει να ξεκινησε απο τα PC και να τα καθιερωσε ως την καλυτερη gaming πλατφορμα για να το απολαυσεις .

Αλλα μαλλον τα ξεπερναει ως φαινομενο,Υπαρχει το gaming πριν και μετα το DOOM. Mια και επεβαλε το 3D gaming στην βιομηχανια παιχνιδιων σε υπολογιστες και κονσολες.

Δεν χρειαζεται παρα να δεις τις gaming κονσολες ,το προσανατολισμο/σχεδιασμο τους πριν και μετα το Doom και την τυχη τους αντιστοιχα/αναλογα .

Y.Γ.

Btw μιλωντας για το DOOM αυτες τις μερες εγινε διαθεσιμο το source code του DOOM για 3DO

 

[Optimus]

Φοβερό θεματάκι. Παράλληλα με τον Amstrad έχω μνήμες και από early PC, δεν θυμάμαι καν την χρονιά, αλλά ξεκίνησε από υπολογιστή που χρησιμοποιούσε ο πατέρας μου για δουλειά και μετά πηγαίναμε και δοκιμάζαμε διάφορα, έως δεύτερο υπολογιστή για μας για να μην κάνουμε καμιά ζημειά, χεχε. Οι πιο παλιές μνήμες είναι ένας 286 με VGA και μονόχρωμη οθόνη (δηλαδή αποχρώσεις του γκρι). Θυμάμαι ακριβώς που παίζαμε Golden Axe και οι αστραπές πήγαιναν πιο αργά και από την καθυστέρηση. Μετά θυμάμαι Zak McKracken και Eye of the Beholder 1. Metal Mutant και Budokan. Θυμάμαι και στο σχολείο που είχαμε XT με Test Drive 2 και Tetris.

Η πρώτη χρυσή εποχή ήταν πιστεύω τα adventure games. Ο PC υστερούσε σε scrolling και σοβαρά 2d games σε σχέση με τις κονσόλες, αλλά τα adventures ήταν τα exclusive της εποχής, ο λόγος για τον gamer να πάρει PC. Ήταν τα μόνα τότε που είχανε φοβερό story telling και διαλόγους και πλήρες σενάριο σαν ταινία (για αυτό και τώρα είναι obsolete, γιατί και ένα uncharted που δεν είναι adventure μπορεί να σου δώσει αυτήν την αίσθηση). Ήταν κάτι μοναδικό που δεν έβρισκες σε αυτή την μορφή στις κονσόλες (αν και μπορεί να πει κανείς, adventuro-rpg τύπου zelda ή final fantasy είχαν κάποια από τα στοιχεία τους) ενώ σε Amigoatάρια ήταν βγάλε-βάλε τη δισκέτα. Είχα πολλούς γνωστούς που αναφωνούσαν "Έχεις παίξει monkey island;".

Και φυσικά μετά ήρθε το Doom (και πιο πριν το wolfenstein) και τα ρήμαξε όλα.

 

[phil_vr]

Η σειρα που ειχα υπολογιστες ηταν ο ZX Spectrum +2, και σχεδον αμεσως μετα ο Amstrad 6128. Τελη 89 με 90 ηταν σε τελικη ευθεια το να παρω τον Atari 520 STFM. Την ιδια περιοδο αφου καναμε βολτες με ενα φιλο που ηθελε να παρει υπολογιστη (δεν ειχε υπολογιστη πριν) μπηκαμε σε ενα καταστημα που ειχε ενα πανεμορφο μηχανημα στην βιτρινα. Οταν λεμε πανεμορφο, πανεμορφο. Ο λογος για τον Schneider Euro PC. Το ολο σε ενα concept γλυκανε πολυ κοσμο που επεσε στην.. παγιδα!

Το καταστημα αυτο το προσπερνουσαμε παντα καθως ειχε γραφομηχανες και κατι ογκωδη PC-XTοειδη της εποχης και τα βλεπαμε ως κατι απροσιτο, επαγγελματικου εξοπλισμου κλπ. Καμια σχεση με το Micropolis. Ηθελα κανενα μηνα για να παρω τον ST αφου δεν ειχαν πιασει χριστουγεννα, αλλα ο φιλος μου τον ειχε κλεισει ηδη. 110.000 αν θυμαμαι καλα με μονοχρωμο monitor. Τον πηρε δυο μερες μετα και εξαφανιστηκε (προφανως για να παιξει παιχνιδια - η μαλλον κρυφτηκε για να μην τον γιουχαρουμε απο την ποιοτητα αυτων?). Του ειχαν δωσει μαζι αντιγραμενα παιχνιδια σε 3.5αρες και μαλιστα καμια 10αρια. Τα πιο απλοϊοκα ηταν το κλασσικο paratrooper που σιγουρα γνωριζουν πολλοι. Ειχε και κατι σκακια, κατι ταβλια.. "Κανενα καλο παιχνιδι σου εδωσαν?" του ειχα πει. Και του ειχαν δωσει οντως:

Το TestDrive, To Grand Prix Circuit (της accolade), το Defender of the Crown, το Manic Mansion, και το F-16 Falcon αναμεσα σε κανα δυο ακομα που δεν θυμαμαι. Οντως πολυ καλα παιχνιδια που δεν γνωριζα και ηταν (τεχνικα τουλαχιστον) πανω απο τις δυνατοτητες των 8bit ως προς τον ρεαλισμο. Ειδικα το Grand Prix που ηταν και το κολημα του φιλου μου με τις δυνατοτητες πρωταθληματος μας κρατησε αρκετα απασχολημενους. Αλλο ενα παιχνιδι που ειχε, ηταν το Xenon 2 που παιζοταν σχετικα ανετα αλλα στο κιτρινο monitor με ηχους απο το speaker, ηταν σαν να παιζεις ενα πολυ καλα σχεδιασμενο και γρηγορο παιχνιδι στον spectrum. Ο ηχος δε.. σιγουρα θα ηταν καλυτερος στον Spectrum.

Η ολη εμπειρια με τον Schneider ηταν οκ αλλα παραλληλα ηταν και "καπως" γιατι το κιτρινομαυρο monitor ηταν απαισιο.. καλα οχι απαισιο.. απανθρωπο! Θυμαμαι οτι χαμηλωναμε μετα απο λιγο το contrast για να φυγει λιγο η ενταση απο τα ματια μας. Ο ηχος ηταν.. οκ, ακομα και ο spectrum τραγουδουσε υπεροχα σε σχεση με το speakerακι. Ακουγα πρρρρρρρρρρ να κανει το speaker οταν μαρσαρε η Formula 1 και ελεγα "Α ρε φουκαρα τι εχεις να τραβηξεις..". Εντελως.

Παρ'ολα αυτα ειχα την σκεψη να παρω εναν ιδιο, γιατι μεν ηταν ενα πανεμορφο και compact μηχανημα στα προτυπα του Amstrad, απεπνεε επαγγελματισμο και ο ορος PC ακουγοταν ηδη καιρο στο Pixel, αλλα επισης κοστιζε ελαχιστα παραπανω απο τις 98.000 που θα επαιρνα τον STFM και χωρις monitor. Δεν ειχα ξαναδει ουτε τον εναν (PC) ουτε τον αλλον (ST) σε live action περα απο ενα demo των 2 λεπτων στο GEM και ενα παιχνιδι που ειχε βαλει ο μαγαζατορας οταν κοιτουσα για τον ST. Απλα ηξερα οτι διαβαζα απο το Pixel και τις εικονες που εβλεπα και τα review που απλα ηθελαν τα 16bit μηχανηματα να ραβουν σταυροβελονια. Αυτο. Ετσι στις λιγες μερες που εζησα τον Schneider απο κοντα ειδα απο πρωτο χερι τα κατα (μονοχρωμος κοσμος, απουσια τρανταχτων τιτλων παιχνιδιων οπως τον εμαθα απο τα 8bit, ο ηχος που με ξενερωνε), αλλα και τα υπερ αφου εβλεπα επισης επεξεργαστες κειμενου, προγραμματα οπως το sidekick της borland, πολλες γλωσσες προγραμματισμου, και μια πληθωρα απο public domain προγραμματα πασης φυσεως που ηταν κυριολεκτικα χιλιαδες.

Εμεινα ομως στην επιλογη μου λεγοντας "Ποσο λαθος μπορει να εκανα?". Μια επιλογη που δεν μετανιωσα φυσικα ποτε! Με τον ST ειχα εναν υπεροχο υπολογιστη με παιχνιδια αλλης διαστασης σε σχεση με τα 8bit που λατρευα, αλλα ταυτοχρονα διατηρησα και μια πυλη στον κοσμο του DOS μεσω εξομοιωσης. Και αν ειχα πολυ χαμηλη ταχυτητα στα 4.77 αυτης για τα action και simulation games, ειχα την σωστη ταχυτητα για την κορωνιδα που καυχαζονταν οι χρηστες τους.. τα adventures. Τα adventures που οντως εκμεταλλευονταν τον αχρωμο και αηχο κοσμο των PC για να φερουν τον αργο ρυθμο τους και την γεματη βαθος πλοκη τους. Αν ειχαν ενα υπεροπλο τα PC που ζηλευαν ολοι οι αλλου χρηστες ηταν τα adventures. Απο εκει και περα ολα τα αλλα genres.. δεν. Ηταν κακομοιρια το να παιζεις οτιδηποτε εκτος των adventures στα απλα PC (που το 95% ηταν με μονοχρωμα monitor), και ας μην ξεχναμε πως οι ελληνες χρηστες τοτε δεν ειχαν κατι καλυτερο απο την CGA. Ηταν που ηταν ακριβα τα PC τοτε, το να επαιρνες και μια πανακριβη καρτα για να παιξεις τα υπολοιπα παιχνιδια των PC.. και μιλαμε για EGA ετσι? Ωπα, ωπα.. μα τι λεω.. τι EGA?! Εδω η Hercules ηταν τοτε standard σε ολα τα PC (και στον Schneider που πρωωθουνταν σαν πιο παιχνιδιαρικος λογω στυλ) και τα παιχνιδια παιζοντουσαν με το simcga που ηταν το ευαγγελιο για καθε PC gamer της εποχης. Καμια CGA να επαιρναν σαν εξτρα και πολυ λεω.

Την ιδια φυσικα περιοδο αρχιζαν να στιβονται και τα 8bit στην τελευταια τους πορεια πριν την εξαφανιση με αποτελεσμα ακομα και τα τελευταια παιχνιδια των 8bit πολεμαρχων να δειχνουν δοντια στα PC. Και οσο και να χαρηκα το Xenon 2 στον Schneider του φιλου μου, οταν σε λιγο καιρο ειχα την εκδοση του Atari ηξερα ακριβως τι μπανανα απεφυγα να πατησω!