Dragon_K.
RetroActive
- Joined
- 4 Ιαν 2008
- Μηνύματα
- 348
- Αντιδράσεις
- 27
Ανεβάζω το κειμενάκι του φίλου και συναγωνιστή Hades το οποίον είναι άκρως κατατοπιστικό και δίνει μια εικόνα του τι ...έρχεται 
ENJOY!!!
Και ναι λοιπόν, η ώρα πλησιάζει. Η ελληνική εκδοχή του γερμανικού Keep It True δείχνει πλέον να έχει εδραιωθεί σε παγκόσμιο (underground πάντα) επίπεδο. Η τρίτη κατά σειρά διοργάνωση μετά τα εξαιρετικά Up the Hammers I & II σύντομα θα είναι γεγονός, αυτή τη φορά όχι στο Underworld αλλά στο Αν Club (που είναι πολύ καλύτερος συναυλιακός χώρος φυσικά).
Το φετινό UTH θα αποτελείται ουσιαστικά από δύο πλήρεις ημέρες, κι ουχί με την πρώτη ως warm-up ως ήταν πέρσυ. Πιο συγκεκριμένα, θα εμφανισθούν οι:
11 Απριλίου
Omen (ΗΠΑ) (headliners)
Memory Garden (Σουηδία)
Dark Quarterer (Ιταλία)
Sentinel Beast (ΗΠΑ)
Airged L'Amh (Ελλάδα)
Heathendom (Ελλάδα)
Dantesco (Πουέρτο Ρίκο)
12 Απριλίου
Manilla Road (ΗΠΑ) (headliners)
Stormwarrior (Γερμανία)
Cage (ΗΠΑ)
Battleroar (Ελλάδα)
Lonewolf (Γαλλία)
Silver Fist (Ισπανία)
Celtic Legacy (Ιρλανδία)
Trinakrius (Ιταλία)
Λίγα λόγια για τα συγκροτήματα ανά ημέρα ξεκινώντας ανά σειρά εμφάνισης.
Dantesco: Doom metal η μουσική τους και γενικά δεν πουλενθουσιάζομαι. Δεν τους ξέρω ιδιίατερα διότι το συγκεκριμένο στυλ δεν με πολυαπασχολεί ιδιαιτέρως (άλλωστε αν δεν είναι Sorcerer ποιος ο λόγος για συζήτηση; ). Αν τους θυμάμαι καλά από καποια ακούσματά μου, νομίζω είναι σχετικά επικοί. Απλά, αργοί....
Heathendom: Εκπληκτικοί, έτσι απλά. Μπήκαν την τελευταία στιγμή στη θέση των Phantom X που το ακύρωσαν (ευτυχώς!) και ποιος τη χάρη μας. Power τόσο με ψιλοprogressive όσο και με κάποια doom ενίοτε στοιχεία θα το χαρακτήριζα το είδος τους και μου αρέσουν πάρα πολύ. Αποτελούν από τα καλά χαρτιά της ελληνικής σκηνής, και συνειρμικά πολλάκις με έχουν "παραπέμψει" στους θεούς Sanctuary. Εκπληκτική μπάντα.
Airged L'Amh: Κατ' εμέ, η καλύτερή μας μπάντα ως χώρα. Η μουσική τους είναι ένα εκπληκτικό "ξύλο", power ολκής με στοιχεία από πολλά άλλα ιδιώματα, όπως speed καμιά φορά. Επικοί σε ικανοποιητικό βαθμό με συνθέσεις αριστουργήματα. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν και τον δεύτερό τους δίσκο, τον οποιο δυστυχώς δεν έχω προλάβει ν'αγοράσω ακόμη, αλλά οσονούπω (και σίγουρα πριν τη συναυλία). Απ'όταν ήταν πιτσιρικάδες (ως Ragnarok ακόμη τότε) τσάκιζαν κόκκαλα. Τους αναμένω με ανυπομονησία. Να σημειώσω πως το όνομά τους airged l'amh σημαίνει "ασημένιο χέρι" στα γαελικά.
Sentinel Beast: Ενδιαφέρον κράμα thrashίζοντος metal από την αξεπέραστη 10ετία του 80. Δεν είναι ακριβώς το αγαπημένο μου στυλ, αλλά είναι από αυτά που ακούω με μεγάλο συνήθως ενδιαφέρον.
Dark Quarterer: Χμμμμ... αυτοί εδώ η αλήθεια είναι ότι δεν μου άρεσαν ποτέ. Βέβαια μόνο τον πρώτο τους δίσκο έχω (που θεωρείται και σχεδόν... μυθικός κιόλας) και τολμώ να πω ότι είναι από τα στυλ που με ξενερώνουν κιόλας. Doom είναι η μουσική τους, και απ'όσο θυμάμαι και σχετικά γλυκανάλατη κιόλας. Θα τους παρακολουθήσω, αλλά πιθανώς εκείνη να είναι η ώρα που θα πάω και για κανά σουβλάκι... Πάντως άλλοι τους σέβονται πάρα πολύ.
Memory Garden: Doom και τούτοι, με τη διαφορά ότι ξέρουν να παίζουν πολύ καλύτερα. Με σημαντική δισκογραφική παρουσία στο είδος, και κυρίως προερχόμενοι από μια χώρα με τεράστια παράδοση και στο metal γενικότερα, μα και στο doom ειδικότερα, είναι ένα συγκρότημα που αν και δεν πρόλαβε ποτέ να με απασχολήσει πραγματικά σοβαρά, θα παρακολουθήσω με ενδιαφέρον.
Omen: Τι να πρωτοπείς και τι να πρωτογράψεις για την τεράστια αυτή μπάντα (που το μέταλ χάμστερ είχε κάποτε χαρακτηρίσει ως αντιγραφή των Maiden, κλασικά καμία σχέση δηλαδή). Ο Kenny Powel νοιώθει την Ελλάδα σαν το δεύτερο σπίτι του, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη. Άσε που έχει αναπτύξει και ιδιαίτερες σχέσεις με τους Battleroar. Οι Omen ήταν ανέκαθεν ένα αδικημένο αλλά και άτυχο συγκρότημα, και όταν βλέπεις ότι σε μια γωνίτσα του πλανήτη σε θαυμάζουν σχεδόν σαν θεό (κι όχι αδίκως) αν θες να είσαι δίκαιος ανταποδίδεις αυτήν την αγάπη. Κι ο Powel αυτό έπραξε. Θυμάμαι στο περσυνό UTH που είχε έρθει να το παρακολουθήσει ως απλός οπαδός (ναι, από τις ΗΠΑ ήρθε ο άνθρωπος μαζί με τη γυναίκα του) όλοι πήγαμε να τον χαιρετήσουμε και όλους μας υποδέχθηκε με θέρμη. Ότα του είπα nice to have you back, η αφοπλιστική του απάντηση ήταν nice to be home again. Τι να πεις μετά απ'αυτό. Το γεγονός ότι έχουν νέο line-up δεν θα μας απασχολήσει ιδιίατερα, μιας και οι Omen είναι εγγύηση για καλό κλασικό metal. Και στο Deathrider θα γίνει ο χαμός ο ίδιος εννοείται...
Trinakrius: Doom (ξανά ρε εξ Ιταλίας. Δεν με πολυενθουσιάζουν.
Celtic Legacy: Πολύ ωραίο heavy συγκρότημα, στρωτό και συνήθως απλό, από την Ιρλανδία. Με τρεις δίσκους στο ενεργητικό τους, αν μη τι άλλο δεν θα πλήξουμε. Κι έχω μάθει ότι έχουν και καλή παρουσία.
Silver Fist: Και εδώ ξεκινάνε τα πολύ καλά, με πρώτους τούτους 'δώ του κυρίους. Speed metal και άγιος ο θεός (με αρκετό από power), ώς είθισται να λέμε. Ο τραγουδιστής τους, ονόματι Silverio Soloranzo, είναι από τις πιο μυθικές φυσιογνωμίες της ισπανικής μέταλ σκηνής, όντας παράλληλα η ηγετική φυσιογνωμάι των θεών Muro. Αν και ολίγον τι μετριόφρων (συνήθως αυτοπαρουσιάζεται ως ο Brian Ross της Ισπανίας!) λογικά θα μας αλλάξει τα φώτα δίχως την παραμικρή μετριοφροσύνη (ή ενδοιασμό). Με το καλό να μας έρθει!
Lonewolf: Speed metal κι άγιος ο θεός για μια ακόμη φορά! Ο γαλλικός κλώνος των θεών Running Wild. Τι άλλο σχόλιο ν'απαιτηθεί μετά απ'αυτό; Λογικά θα παίξουν και το Hellenic Warriors, τραγούδι που είχαν γράψει ειδικά για το ελληνικό κοινό (και που κλυκλοφόρησε σε εφτάρι) μετά την "ήττα" που έφαγαν στην προ πενταετίας συναυλία τους: τέτοια αντιμετώπιση ούτε μέσα στη Γαλλία δεν έβρισκαν.Και που να δεις τώρα... Μεγάλη μπάντα. Πρόσφατα έβγαλαν το τρίτο τους άλμπουμ το οποίο απλά σπέρνει.
Battleroar: Καλά, ότι πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές μπάντες το'χω ξαναγράψει πολλάκις. Εκπληκτικοί τόσο συνθετικά, όσο κι επί σκηνής, με έναν νέο δίσκο που στην κυριολεξία σπάει κόκκαλα. Θα μας αποζημιώσουν και με το παραπάνω. Εξάλλου ο Μάνος και η παρέα του είναι εγγύηση για κάτι τέτοιο.
Cage: Χμ, πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση συγκροτήματος. Αμερικανικό power σε τεράστια κέφια, και προπάντως με εκπληκτικές κιθάρες. Έχω την αίσθηση πως θα είναι μεγάλη εμπειρία το να παρακολουθήσουμε αυτό το συγκρότημα.
Stormwarrior: Α, καλά...! Όχι απλώς ο κλώνος των Helloween, αλλά για ν'ακριβολογούμε των Helloween της θεϊκής Walls-of-Jericho-εποχής! Τι άλλο να ζητήσεις δηλαδή από μια συναυλία; Τεράστια μπάντα, από τους ορισμούς του speed metal (γενικότερα και του γερμανικού ειδικότερα) και θα καραγουστάρω τρελά μιλάμε! Συγκρότημα που αν μη τι άλλο παραπέμπει σε άλλες, πολύ καλύτερες εποχές! We're bound by the oath....
Manilla Road: Χμ, τι άλλο να ζητήσεις; Εεεε, τους Manilla ίσως; Τεράστια μπάντα, από τις μεγαλύτερες σε ολόκληρο το μέταλ διαχρονικά, ένα από τα πλέον επιδραστικά συγκροτήματα που μεταξύ άλλων είναι και ο "νονός" του φεστιβάλ. Και μόνο σκέφτομαι τα έπη που θα ακούσουμε με πιάνει ταράκουλο! Χώρια ότι θα δούμε και τον Mark από κοντά (αν και έχει ξανάρθει, εγώ δεν τα'χα καταφέρει να παραβρεθώ). Αυτό το συγκρότημα, παρά την πτώση που βρίσκεται εδώ και καιρό, αξίζει τον σεβασμό όλων. Από τους ορισμούς του heavy metal...
Λιγά γενικά σχόλια: το μόνο που με ψιλοχαλάει είναι ότι θα έχει πολύ doom metal φέτος, αν και για τον ίδιο λόγο άλλοι είναι μέσα στην τρελή χαρά. Προσωπικά γούστα του καθενός αυτά. Τα συγκροτήματα σε γενικές γραμμές είναι εξαιρετικά, και ο Μάνος μετά των συμμάχων (με την Eat Metal ξανά στην πρώτη γραμμή) ξανάδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, κι έτσι πρέπει ν'ανταποκριθούμε κι εμείς. Το φεστιβάλ έχει πλέον καθιερωθεί, όχι μόνο στις ελληνικές συνειδήσεις αλλά κι εκτός συνόρων. Εννοείται οτι και πάλι θα έχουμε επισκέψεις από το εξωτερικό (αν έρθει κι ο Reiner με τους υπολοίπους, ποιος τη χάρη μας! Εξαιρετικά παληκάρια όλοι οι γερμαναράδες μου μας τίμησαν πέρσυ!) και γενικά θα γουστάρουμε πάρα πολύ. Το μόνο που πραγματικά με χάλασε όταν το'μαθα (εδώ και καιρό) ήταν το ότι τελικά δεν θα έπαιζαν οι θεοί Doomsword που τους περίμενα πως και πως (άλλωστε και οι ίδιοι το ίδιο πως και πως το περίμεναν όπως χαρακτηριστικά μας έλεγε ο Deathmaster πέρσυ, που είχε έρθει "ινκόγκνιτο" για να παρακολουθήσει).
Το εισιτήριο για την πρώτη μέρα κοστίζει 22 ευρώ, για την δεύτερη 28. Και για τις δύο (αν έχουν μείνει δηλαδή) 45. Την Παρασκευή 11 Απριλίου ξεκινάμε στις 17.30, το δε Σάββατο 12 Απριλίου στις 16.30. Πληροφορίες στην επίσημη ιστοσελίδα.
Να σημειώσω για το τέλος, πως η "οικογένεια" θα είμαστε εκεί και θα περάσουμε πολύ καλά όπως και σε όλες αυτές τις συναυλίες. Όσοι πιστοί προσέλθετε (όπου αν σας αρέσει το πραγματικά καλό μεταλ, θα προσέλθετε σίγουρα).
ENJOY!!!
Και ναι λοιπόν, η ώρα πλησιάζει. Η ελληνική εκδοχή του γερμανικού Keep It True δείχνει πλέον να έχει εδραιωθεί σε παγκόσμιο (underground πάντα) επίπεδο. Η τρίτη κατά σειρά διοργάνωση μετά τα εξαιρετικά Up the Hammers I & II σύντομα θα είναι γεγονός, αυτή τη φορά όχι στο Underworld αλλά στο Αν Club (που είναι πολύ καλύτερος συναυλιακός χώρος φυσικά).
Το φετινό UTH θα αποτελείται ουσιαστικά από δύο πλήρεις ημέρες, κι ουχί με την πρώτη ως warm-up ως ήταν πέρσυ. Πιο συγκεκριμένα, θα εμφανισθούν οι:
11 Απριλίου
Omen (ΗΠΑ) (headliners)
Memory Garden (Σουηδία)
Dark Quarterer (Ιταλία)
Sentinel Beast (ΗΠΑ)
Airged L'Amh (Ελλάδα)
Heathendom (Ελλάδα)
Dantesco (Πουέρτο Ρίκο)
12 Απριλίου
Manilla Road (ΗΠΑ) (headliners)
Stormwarrior (Γερμανία)
Cage (ΗΠΑ)
Battleroar (Ελλάδα)
Lonewolf (Γαλλία)
Silver Fist (Ισπανία)
Celtic Legacy (Ιρλανδία)
Trinakrius (Ιταλία)
Λίγα λόγια για τα συγκροτήματα ανά ημέρα ξεκινώντας ανά σειρά εμφάνισης.
Dantesco: Doom metal η μουσική τους και γενικά δεν πουλενθουσιάζομαι. Δεν τους ξέρω ιδιίατερα διότι το συγκεκριμένο στυλ δεν με πολυαπασχολεί ιδιαιτέρως (άλλωστε αν δεν είναι Sorcerer ποιος ο λόγος για συζήτηση;
). Αν τους θυμάμαι καλά από καποια ακούσματά μου, νομίζω είναι σχετικά επικοί. Απλά, αργοί....Heathendom: Εκπληκτικοί, έτσι απλά. Μπήκαν την τελευταία στιγμή στη θέση των Phantom X που το ακύρωσαν (ευτυχώς!) και ποιος τη χάρη μας. Power τόσο με ψιλοprogressive όσο και με κάποια doom ενίοτε στοιχεία θα το χαρακτήριζα το είδος τους και μου αρέσουν πάρα πολύ. Αποτελούν από τα καλά χαρτιά της ελληνικής σκηνής, και συνειρμικά πολλάκις με έχουν "παραπέμψει" στους θεούς Sanctuary. Εκπληκτική μπάντα.
Airged L'Amh: Κατ' εμέ, η καλύτερή μας μπάντα ως χώρα. Η μουσική τους είναι ένα εκπληκτικό "ξύλο", power ολκής με στοιχεία από πολλά άλλα ιδιώματα, όπως speed καμιά φορά. Επικοί σε ικανοποιητικό βαθμό με συνθέσεις αριστουργήματα. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν και τον δεύτερό τους δίσκο, τον οποιο δυστυχώς δεν έχω προλάβει ν'αγοράσω ακόμη, αλλά οσονούπω (και σίγουρα πριν τη συναυλία). Απ'όταν ήταν πιτσιρικάδες (ως Ragnarok ακόμη τότε) τσάκιζαν κόκκαλα. Τους αναμένω με ανυπομονησία. Να σημειώσω πως το όνομά τους airged l'amh σημαίνει "ασημένιο χέρι" στα γαελικά.
Sentinel Beast: Ενδιαφέρον κράμα thrashίζοντος metal από την αξεπέραστη 10ετία του 80. Δεν είναι ακριβώς το αγαπημένο μου στυλ, αλλά είναι από αυτά που ακούω με μεγάλο συνήθως ενδιαφέρον.
Dark Quarterer: Χμμμμ... αυτοί εδώ η αλήθεια είναι ότι δεν μου άρεσαν ποτέ. Βέβαια μόνο τον πρώτο τους δίσκο έχω (που θεωρείται και σχεδόν... μυθικός κιόλας) και τολμώ να πω ότι είναι από τα στυλ που με ξενερώνουν κιόλας. Doom είναι η μουσική τους, και απ'όσο θυμάμαι και σχετικά γλυκανάλατη κιόλας. Θα τους παρακολουθήσω, αλλά πιθανώς εκείνη να είναι η ώρα που θα πάω και για κανά σουβλάκι... Πάντως άλλοι τους σέβονται πάρα πολύ.
Memory Garden: Doom και τούτοι, με τη διαφορά ότι ξέρουν να παίζουν πολύ καλύτερα. Με σημαντική δισκογραφική παρουσία στο είδος, και κυρίως προερχόμενοι από μια χώρα με τεράστια παράδοση και στο metal γενικότερα, μα και στο doom ειδικότερα, είναι ένα συγκρότημα που αν και δεν πρόλαβε ποτέ να με απασχολήσει πραγματικά σοβαρά, θα παρακολουθήσω με ενδιαφέρον.
Omen: Τι να πρωτοπείς και τι να πρωτογράψεις για την τεράστια αυτή μπάντα (που το μέταλ χάμστερ είχε κάποτε χαρακτηρίσει ως αντιγραφή των Maiden, κλασικά καμία σχέση δηλαδή). Ο Kenny Powel νοιώθει την Ελλάδα σαν το δεύτερο σπίτι του, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη. Άσε που έχει αναπτύξει και ιδιαίτερες σχέσεις με τους Battleroar. Οι Omen ήταν ανέκαθεν ένα αδικημένο αλλά και άτυχο συγκρότημα, και όταν βλέπεις ότι σε μια γωνίτσα του πλανήτη σε θαυμάζουν σχεδόν σαν θεό (κι όχι αδίκως) αν θες να είσαι δίκαιος ανταποδίδεις αυτήν την αγάπη. Κι ο Powel αυτό έπραξε. Θυμάμαι στο περσυνό UTH που είχε έρθει να το παρακολουθήσει ως απλός οπαδός (ναι, από τις ΗΠΑ ήρθε ο άνθρωπος μαζί με τη γυναίκα του) όλοι πήγαμε να τον χαιρετήσουμε και όλους μας υποδέχθηκε με θέρμη. Ότα του είπα nice to have you back, η αφοπλιστική του απάντηση ήταν nice to be home again. Τι να πεις μετά απ'αυτό. Το γεγονός ότι έχουν νέο line-up δεν θα μας απασχολήσει ιδιίατερα, μιας και οι Omen είναι εγγύηση για καλό κλασικό metal. Και στο Deathrider θα γίνει ο χαμός ο ίδιος εννοείται...
Trinakrius: Doom (ξανά ρε
εξ Ιταλίας. Δεν με πολυενθουσιάζουν.Celtic Legacy: Πολύ ωραίο heavy συγκρότημα, στρωτό και συνήθως απλό, από την Ιρλανδία. Με τρεις δίσκους στο ενεργητικό τους, αν μη τι άλλο δεν θα πλήξουμε. Κι έχω μάθει ότι έχουν και καλή παρουσία.
Silver Fist: Και εδώ ξεκινάνε τα πολύ καλά, με πρώτους τούτους 'δώ του κυρίους. Speed metal και άγιος ο θεός (με αρκετό από power), ώς είθισται να λέμε. Ο τραγουδιστής τους, ονόματι Silverio Soloranzo, είναι από τις πιο μυθικές φυσιογνωμίες της ισπανικής μέταλ σκηνής, όντας παράλληλα η ηγετική φυσιογνωμάι των θεών Muro. Αν και ολίγον τι μετριόφρων (συνήθως αυτοπαρουσιάζεται ως ο Brian Ross της Ισπανίας!) λογικά θα μας αλλάξει τα φώτα δίχως την παραμικρή μετριοφροσύνη (ή ενδοιασμό). Με το καλό να μας έρθει!
Lonewolf: Speed metal κι άγιος ο θεός για μια ακόμη φορά! Ο γαλλικός κλώνος των θεών Running Wild. Τι άλλο σχόλιο ν'απαιτηθεί μετά απ'αυτό; Λογικά θα παίξουν και το Hellenic Warriors, τραγούδι που είχαν γράψει ειδικά για το ελληνικό κοινό (και που κλυκλοφόρησε σε εφτάρι) μετά την "ήττα" που έφαγαν στην προ πενταετίας συναυλία τους: τέτοια αντιμετώπιση ούτε μέσα στη Γαλλία δεν έβρισκαν.Και που να δεις τώρα... Μεγάλη μπάντα. Πρόσφατα έβγαλαν το τρίτο τους άλμπουμ το οποίο απλά σπέρνει.
Battleroar: Καλά, ότι πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές μπάντες το'χω ξαναγράψει πολλάκις. Εκπληκτικοί τόσο συνθετικά, όσο κι επί σκηνής, με έναν νέο δίσκο που στην κυριολεξία σπάει κόκκαλα. Θα μας αποζημιώσουν και με το παραπάνω. Εξάλλου ο Μάνος και η παρέα του είναι εγγύηση για κάτι τέτοιο.
Cage: Χμ, πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση συγκροτήματος. Αμερικανικό power σε τεράστια κέφια, και προπάντως με εκπληκτικές κιθάρες. Έχω την αίσθηση πως θα είναι μεγάλη εμπειρία το να παρακολουθήσουμε αυτό το συγκρότημα.
Stormwarrior: Α, καλά...! Όχι απλώς ο κλώνος των Helloween, αλλά για ν'ακριβολογούμε των Helloween της θεϊκής Walls-of-Jericho-εποχής! Τι άλλο να ζητήσεις δηλαδή από μια συναυλία; Τεράστια μπάντα, από τους ορισμούς του speed metal (γενικότερα και του γερμανικού ειδικότερα) και θα καραγουστάρω τρελά μιλάμε! Συγκρότημα που αν μη τι άλλο παραπέμπει σε άλλες, πολύ καλύτερες εποχές! We're bound by the oath....
Manilla Road: Χμ, τι άλλο να ζητήσεις; Εεεε, τους Manilla ίσως; Τεράστια μπάντα, από τις μεγαλύτερες σε ολόκληρο το μέταλ διαχρονικά, ένα από τα πλέον επιδραστικά συγκροτήματα που μεταξύ άλλων είναι και ο "νονός" του φεστιβάλ. Και μόνο σκέφτομαι τα έπη που θα ακούσουμε με πιάνει ταράκουλο! Χώρια ότι θα δούμε και τον Mark από κοντά (αν και έχει ξανάρθει, εγώ δεν τα'χα καταφέρει να παραβρεθώ). Αυτό το συγκρότημα, παρά την πτώση που βρίσκεται εδώ και καιρό, αξίζει τον σεβασμό όλων. Από τους ορισμούς του heavy metal...
Λιγά γενικά σχόλια: το μόνο που με ψιλοχαλάει είναι ότι θα έχει πολύ doom metal φέτος, αν και για τον ίδιο λόγο άλλοι είναι μέσα στην τρελή χαρά. Προσωπικά γούστα του καθενός αυτά. Τα συγκροτήματα σε γενικές γραμμές είναι εξαιρετικά, και ο Μάνος μετά των συμμάχων (με την Eat Metal ξανά στην πρώτη γραμμή) ξανάδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, κι έτσι πρέπει ν'ανταποκριθούμε κι εμείς. Το φεστιβάλ έχει πλέον καθιερωθεί, όχι μόνο στις ελληνικές συνειδήσεις αλλά κι εκτός συνόρων. Εννοείται οτι και πάλι θα έχουμε επισκέψεις από το εξωτερικό (αν έρθει κι ο Reiner με τους υπολοίπους, ποιος τη χάρη μας! Εξαιρετικά παληκάρια όλοι οι γερμαναράδες μου μας τίμησαν πέρσυ!) και γενικά θα γουστάρουμε πάρα πολύ. Το μόνο που πραγματικά με χάλασε όταν το'μαθα (εδώ και καιρό) ήταν το ότι τελικά δεν θα έπαιζαν οι θεοί Doomsword που τους περίμενα πως και πως (άλλωστε και οι ίδιοι το ίδιο πως και πως το περίμεναν όπως χαρακτηριστικά μας έλεγε ο Deathmaster πέρσυ, που είχε έρθει "ινκόγκνιτο" για να παρακολουθήσει).
Το εισιτήριο για την πρώτη μέρα κοστίζει 22 ευρώ, για την δεύτερη 28. Και για τις δύο (αν έχουν μείνει δηλαδή) 45. Την Παρασκευή 11 Απριλίου ξεκινάμε στις 17.30, το δε Σάββατο 12 Απριλίου στις 16.30. Πληροφορίες στην επίσημη ιστοσελίδα.
Να σημειώσω για το τέλος, πως η "οικογένεια" θα είμαστε εκεί και θα περάσουμε πολύ καλά όπως και σε όλες αυτές τις συναυλίες. Όσοι πιστοί προσέλθετε (όπου αν σας αρέσει το πραγματικά καλό μεταλ, θα προσέλθετε σίγουρα).
