West Side Story (1961)

[Domenica]

Ενα αριστουργηματικο φιλμ απο το 1961, του Ρομπερτ Γουάιζ και του Τζερομ Ρομπινς με την εκπληκτικη μουσικη του Λεοναρντ Μπερνσταιν σε στιχους του Στηβεν Σοντχαιμ. Το εργο κανονικα θα επρεπε να ειναι στα μιουζικαλ αλλα ελλειψη αντιστοιχης κατηγοριας μπαινει εδω. Ειναι μια μεταφορα του Ρωμαιου και της Ιουλιετας αναμεσα σε δυο αντιπαλες συμμοριες της Νεας Υορκης (Αμερικανοι εναντια σε Πορτορικανους). Διαχρονικος υμνος εναντια στον ρατσισμο και την καθε ειδους βια και φυσικα πολλα πολλα δακρυα! Την παρασταση (και τα Οσκαρ δευτερων ρολων) κλεβουν η Ριτα Μορενο και ο μακρινης ελληνικης καταγωγης Τζωρτζ Τσακιρης που ειναι πανεμορφοι, δινουν εκπληκτικες ερμηνειες και εχουν απιστευτη ενεργεια και παθος σε δυο πλεον θρυλικους ρολους. Και το ζευγαρι Ριτσαρντ Μπειμερ και Ναταλι Γουντ στο ρολο των τραγικων εραστων βεβαια ειναι καλοι αλλα πολυ αθωοι! Επισης εξαιρετικος ο Ρας Ταμπλιν ως αρχηγος των Αμερικανων. Το στοιχειωτικο φιναλε παρεμενει επικαιρο με τους επιζησαντες και απο τις δυο πλευρες να μετραν νεκρους, ψυχολογικα και σωματικα τραυματα και να αναρωτιουνται γιατι απλα δεν θα μπορουσαν να ειχαν ζησει μαζι στην ιδια γειτονια χωρις να γινει ολο αυτο ενω ακουγονται οι σειρηνες της αστυνομιας.

Απειρα Οσκαρ και φυσικα Οσκαρ και για τα εκπληκτικα κουστουμια.

Και εδω το υπεροχο Αμερικα το αγαπημενο μου τραγουδι απο την ταινια

Καποιοι κριτικοι θεωρουν αρνητικο πως οι σκηνες βιας ειναι χορογραφημενες και μη ρεαλιστικες και μερικα πραγματα παρεμενουν υπαινικτικα (οπως η αποπειρα βιασμου της Ανιτα απο τους Τζετς) αλλα προσωπικα θεωρω αυτο το στυλιζαρισμα εξαιρετικο ως επιλογη, εξαλλου το μυνημα ειναι σαφες και χωρις περιττες λεπτομερειες.

 

[elephadas]

Κι εμένα αυτό το τραγούδι μου αρέσει περισσότερο απ' όλα. Γενικά όλη η μουσική είναι εξαίρετη και ακούγεται κι από μόνη της. Για να είμαι ειλικρινής βαριέμαι λίγο τα ρομαντικά στυλ "Maria" και βρίσκω ανόητο το "A boy like that" (who killed your brother forget that boy and find another ή κάπως έτσι, πάει καιρός από την τελευταία φορά που το άκουσα), διότι μοιάζει σαν να περιγράφει κάποιο μικροελάττωμα ή μια κακιά συνήθεια του νεαρού.

Πολύ ωραία είναι και η συμφωνικότερη διασκευή της μουσικής από τον ίδιο τον Bernstein, με τον Jose Carreras και την Kiri Te Kanawa στους κύριους ρόλους, παρόλο που οι συγκεκριμένοι τραγουδιστές δεν ταίριαζαν σ' αυτούς (αν μη τι άλλο λόγω προφοράς, αφού η Νεοζηλανδή κάνει τη Λατίνα και ο Λατίνος τον Αμερικάνο),

 

[Domenica]

Πολύ ωραία είναι και η συμφωνικότερη διασκευή της μουσικής από τον ίδιο τον Bernstein, με τον Jose Carreras και την Kiri Te Kanawa στους κύριους ρόλους, παρόλο που οι συγκεκριμένοι τραγουδιστές δεν ταίριαζαν σ' αυτούς (αν μη τι άλλο λόγω προφοράς, αφού η Νεοζηλανδή κάνει τη Λατίνα και ο Λατίνος τον Αμερικάνο),

Πολυ ενδιαφερουσα παρατηρηση - αρχικα γραφτηκε ως οπερα οποταν αυτη που λες ειναι η αυθεντικη εκδοχη! Απλα καθιερωθηκε ως μιουζικαλ.

Εμενα δεν με ενοχλει παντως καθολου αυτο με τις προφορες ισα ισα ειναι ενδιαφερον και μαλιστα μου αρεσει οταν βλέπω πχ. εναν μαυρο ή Ασιατη Αμλετ (ακομα και αν η Γερτρουδη ειναι λευκη!) ή εναν λευκο Οθελο (χωρις να εχει βαφτει), πχ. ο Αντονι Κουιν στον Ζορμπα ειναι Μεξικανος που κανει τον Ελληνα και στην ταινια που λεμε ο Ελληνοαμερικανος Τζωρτζ Τσακιρης κανει τον Πορτορικάνο! Νοιμζω πως ο θεατης-ακροατης μπορει με την φαντασια του να κανει τις οποιες προσαρμογες δεν ειναι αναγκαιο για εμενα οι ερμηνευτες να ανηκουν απαραιτητα στην χωρα ή την φυλή που προσδιοριζει ο ρολος ειδικα στο θεατρο, στο μιουζικαλ ή στην οπερα. Θα ψαξω την εκδοχη που λες -ευχαριστω!

To A boy like that ουτε εμενα ειναι απο τα αγαπημενα μου αλλα ταιριαζει στην υποθεση η Ανιτα που μολις εχει χασει το Μπερναρντο και προσπαθει να διατηρησει το μισος και η Μαρια προσπαθει να την πεισει πως δεν ειναι ετσι τα πραγματα. Το τραγουδι δεν ειναι τοσο ωραιο αλλα η σκηνη ειναι συγκινητικη!

Το Maria εγω τωρα το αγαπω πολυ οπως και το Tonight και φυσικα το I feel pretty με το οποιο χορευα μικρη μπροστα στον καθρεφτη!

 

[elephadas]

Η συμφωνική έκδοση που λέω είναι κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 80, άρα κατά πολύ μεταγενέστερη από την θεατρική / κινηματογραφική εκδοχή (έχουν εκδοθεί και οι δύο, στο θέατρο ήταν άλλοι ηθοποιοί που δεν χρησιμοποιήθηκαν στην ταινία, θυμάμαι μόνο την Ανίτα της Chita Rivera). Την διηύθυνε όμως ο ίδιος ο Bernstein, σε αντίθεση με τις προηγούμενες, οπότε με αυτή την έννοια μπορεί να θεωρηθεί πιο "αυθεντική" από τις παλιές.

Α, ναι, επίσης o Bernstein έχει φτιάξει και μια σουΐτα "Symphonic Dances from the West Side Story" επίσης πολύ ωραία (τις έχω όλες αυτές τις εκδοχές).

 

[Domenica]

Εψαξα αλλα δεν βρηκα αν αρχικα γραφτηκε ως οπερα ή ως μιουζικαλ οποταν ομολογω αγνοια! Παλια ειχα ενα βιβλιο με τις σπουδαιες οπερες και το ανεφερε ετσι για αυτο και επεμενα. Ευχαριστω πολυ για τις πληροφοριες το δευτερο το αγνοουσα εντελως!

Παντως η αγαπημενη μου εκδοχη ολων παραμενει η ταινια.