William Gibson - The Gernsback Continuum

[Rakeesh]

Κατι που επανηλθε στην επιφανεια το "εναλλακτικο" μελλον που μας παρουσιαζε το Back to the Future, κατι που χαζευα το θρεντ για το ρετρο space age, θυμηθηκα και ξαναδιαβασα αυτη την ιστοριουλα του William Gibson

Ο Γκιμπσον ειναι γνωστος συγγραφεας επιστημονικης φαντασιας. Αυτη η ιστοριουλα βεβαια δεν διαδραματιζεται στο μελλον, ουτε ανηκει στην Ε.Φ. (ή τουλαχιστον δεν καταλαβα εγω κατι τετοιο) αλλα εχει ενδιαφερουσες, πρωτοτυπες ιδεες, τις οποιες περιπλεκει με φανταστικα στοιχεια και εννοιες της ΕΦ. Η ιστοριουλα ειναι μια ανασκοπηση και αποδομηση της ΕΦ του '30, αφου τα πραγματα δεν πηγαν τοσο καλα οσο νομιζαν τοτε! Αλλωστε η σκοτεινη σχολη ΕΦ που εκπροσωπει ο Γκιμπσον ειναι η απαντηση στην ουτοπικη φαντασια εκεινης της εποχης.

Η ιστοριουλα ακολουθει τις σκεψεις και εντυπωσεις ενος φωτογραφου, στον οποιο ανατιθεται ενα παραξενο προτζεκτ απο μια αρχιτεκτονισσα: θελει να φτιαξει ενα αφιερωμα στο "χαμενο μελλον που δεν υπηρξε", το οραμα για το μελλον που ειχε η Αμερικη του πρωτου μισου του 20ου αιωνα, και που καταρρευσε απο τον Β'ΠΠ και τις εξελιξεις που ακολουθησαν. Ο πρωταγωνιστης λοιπον ταξιδευει την Αμερικη αναζητωντας παλια αλλα φουτουριστικά κτηρια και αξιοθεατα της τεχνοτροπιας Art Deco, τα οποια κατασκευασαν οι δημιουργοι τους εχοντας υποψη τους αυτο που εκεινοι θεωρουσαν "μελλοντικό" ή "διαστημικό", που ομως περασαν στην ιστορια πριν προλαβουν να γινουν μελλον. Ολα αυτα οταν συνδυαστουν, αθελα τους σχηματιζουν μια ιδεατη steampunk πραγματικοτητα την οποια αποκαλει Gernsback Continuum, δηλ. "το εναλλακτικο συμπαν του Gernsback", ονομασμενο ετσι προς τιμην του πατερα της Ε.Φ. Hugo Gernsback που εκεινη την εποχη σχηματισε την ιδεα που θα ειχε ο κοσμος για το μελλον.

Ο εσωτερικος μονολογος του πρωταγωνιστη ειναι στο χαρακτηριστικο, σαρκαστικο υφος του Γκιμπσον, που κανει χρηση της Αγγλικης γλωσσας με τετοιο τροπο που δυσκολα θα μπορουσε να αποδοθει στα π.χ. Ελληνικα. Σε αυτην τη δυσκολη γλωσσα εκφραζει πρωτοτυπες ιδεες που ομολογω οτι ειχαν περασει απο το μυαλο μου στο παρελθον, αλλα δε θα μπορουσα να εκφρασω τοσο καλα

Πλακα εχει η περιγραφη του εξαερισμου ενος ρετρο-φουτουριστικου κτηριου που βλεπει ο πρωταγωνιστης, τον οποιο παρομοιαζει με "διαστημικη τοστιερα του Μινγκ, του κακου του Φλας Γκορντον", ή καπως ετσι

Στη συνεχεια ο πρωταγωνιστης βυθιζεται τοσο πολυ σε αυτα τα οραματα που δεν επαληθευτηκαν οποτε αρχισε να βλεπει μπροστα του φουτουριστικα ζεπελιν, αρτ-ντεκό μεγαλουπολεις και ιπταμενα ασημενια αυτοκινητα, οπως θα τα φανταζοταν ενας ανθρωπος του 30. Συμπεραινει οτι αυτα τα κτιρια και κατασκευασματα που κυνηγουσε, ειναι απομειναρια μιας εναλλακτικης πραγματικοτητας που διασταυρωνεται με τη δικη μας. Καταληγει σε ενδιαφερουσες πολιτικοποιημενες σκεψεις οπως αν ο κοσμος θα ηταν καλυτερος αν τελικα εκεινο το τελειο ουτοπικο μελλον που ονειρευοταν ο Gernsback και οι εφαμιλλοι του στα pulp περιοδικα, προχωρουσε ανεμποδιστο. Η αν ο κοσμος ειναι καλυτερος τωρα που ειναι έτσι οπως ειναι, ατελης και παρακμιακος. (Εννοειται οτι προτιμα το δευτερο )

Μια περιληψη και αναλυση της ιστοριας μπορειτε να βρειτε εδω

http://www.sjsu.edu/faculty/wooda/149/2-Gernsback.html

Επισης εχει γυριστει μια 10λεπτη ταινια βασισμενη στην ιστορια, με τιτλο Tomorrow Calling (1993).

Και ενα σχετικοασχετο και πολυ ενδιαφερον αρθρακι (και σάιτ) που βρηκα γκουγκλαροντας

http://shop.webomator.com/retropolis/about_retropolis.shtml