Zombi 2 (1979)
Zombi 2 (aka Zombie Flesh Eaters, Island of the Living Dead) (1979, Lucio Fulci)
http://www.imdb.com/title/tt0080057/
Ηθοποιοί: Tisa Farrow, Ian McCulloch, Richard Johnson, Al Cliver, Auretta Gay, Olga Karlatos, Stefania D'Amario
Υπόθεση: Μετά την ανακάλυψη ενός ζόμπι σε ένα εγκαταλελειμένο σκάφος στα ανοιχτά της Νέας Υόρκης, το οποίο ανήκε σε έναν διάσημο επιστήμονα, μια ομάδα ανθρώπων, στην προσπάθειά τους να εντοπίσουν τον χαμένο επιστήμονα, καταλήγουν σε ένα τροπικό νησί, όπου τον βρίσκουν να προσπαθεί να βρει λύση σε μια επιδημία που μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι.
Πριν το Zombi 2, ο Fulci είχε ήδη ασχοληθεί με τα giallo, τα spaghetti western, τις σεξοκωμωδίες και τα mystery thrillers, ποτέ όμως δεν άφησε να φανεί αυτό που θα ακολουθούσε από τη συγκεκριμένη ταινία και μετά. Αν και είχε δώσει ορισμένες εξαιρετικές δουλειές (Perversion Story, Don't Torture a Duckling, Lizard in a Woman's Skin, Seven Notes in Black), o Fulci, ποτέ δεν είχε αποκτήσει την αναγνωρισίμότητα που είχαν οι μεγάλοι σκηνοθέτες του Ιταλικού τρόμου, όλα αυτά άλλαξαν όμως με το Zombi 2. Φανερά επηρεασμένος από τις ταινίες του Romero, και ειδικά το Dawn of the Dead που είχε βγει μόλις πριν ένα χρόνο, ο Fulci κάνει τη σημαντικότερη στροφή στην καριέρα του, που θα τον καθιερώσει στην συνείδηση του κοινού ως εναν από τους μαέστρους του gore. Αντίθετα με τις ταινίες του Romero, όπου πάντα υπήρχαν μεγάλες δόσεις κοινωνικού σχολιασμού, ο Fulci απογυμνώνει το συγκεκριμένο είδος τρόμου από οποιοδήποτε συμβολικό του ύφους, για να κάνει μια άσκηση πάνω στον καθαρόαιμο gore τρόμο. Τα ζόμπι του Fulci δεν προσπαθούν να αποκαλύψουν τη λειτουργία της σύγχρονης κοινωνίας, όπως τα ζόμπι του Romero, αντίθετα αποτελούν εκπρόσωποι του απόλυτου κακού, γεμάτα μια μια μοχθηρή διάθεση να καταστρέψουν τα πάντα μπροστά τους. Ο Fulci, στο Zombi 2, σερβίρει δωρεάν βία με τον πιο in-your-face τρόπο που γνώρισε μέχρι τότε το συγκεκριμένο είδος, ξεροσφύρι, χωρίς να βάζει στην συνταγή κοινωνικές προεκτάσεις. Το Zombi 2 είναι ωμό, μοχθηρό και αρκετά βίαιο, τουλάχιστον για την εποχή που γυρίστηκε, με τον Ιταλό σκηνοθέτη να εμμένει, με το χαρακτηριστικό στυλ που τον καθιέρωσε, στις εκρήξεις βίας, οι οποίες έρχονται με τον πιο άμεσο και ρεαλιστικό τρόπο. Ο Fulci, με την νωχελική του σκηνοθετική προσέγγιση που κάνει στάση πάνω στις ανοιχτές πληγές, μετατρέπει τον θεατή σε ηδονοβλεψία της αιματηρής βίας, δημιουργώντας αρκετή ένταση και μια κλιμακούμενη αίσθηση απειλής. Η αμεσότητα της καταγραφής των γεγονότων, που ήταν σίγουρα πρωτοφανής για τα δεδομένα των τότε ταινιών τρόμου, δημιουργεί μια ασφυκτική ατμόσφαιρα που τυλίγει, χωρίς φανφάρες, το κινηματογραφικό κοινό, στο οποίο τελικά επιτίθεται χωρίς να αφήνει χώρο για παρεκβάσεις που θα αποφορτίσουν το νοσηρά μοχθηρό κλίμα της ταινίας. Παρόλα αυτά, το Zombi 2, έχει ένα σημαντικό πρόβλημα που εμφανίζεται συχνά στις ταινίες του Fulci, κι αφορά τη γνωστή αδυναμία του σκηνοθέτη να κρατήσει τον ρυθμό των ταινιών του. Στην πραγματικότητα, ο ρυθμός της ταινίας είναι κάπως άνισος, με αποτέλεσμα η αγωνία και ή ένταση να παρουσιάζουν σκαμπανεβάσματα, ενώ αρκετές σκηνές μοιάζουν από αμήχανες εως αστείες. Κι αν αυτό το πρόβλημα δεν γίνεται εμφανές στις επόμενες ταινίες του σκηνοθέτη, εξαιτίας της παραισθησιακής σκηνοθετικής ματιάς που ακολούθησε, στο Zombi 2 μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στην σχέση του θεατή με την ταινία. Ακόμη κι έτσι όμως, το Zombi 2 είναι μια πολύ καλή ταινία τρόμου που χρησιμοποιεί ικανοποιητικά την σαπισμένη, βρώμικη μυρωδιά που αποπνέουν τα σκηνικά και το πνιγηρό κλίμα αποσάθρωσης και σήψης, με την αδρεναλίνη να κορυφώνεται στις επιθέσεις των ζόμπι, παίζοντας με την αντίληψη του θεατή που αγωνία για την επόμενη σκηνή βίας και τον τρόπο που θα βρει ο Fulci να επιτεθεί στις αντοχές του. Εξαιρετικό το make-up της ταινίας και πολύ καλό το soundtrack του Fabio Frizzi. Προσωπικά, αν και από τις ταινίες του Fulci προτιμώ τα προγενέστερα giallo και φυσικά την ανεπίσημη τριλογία (City of the Living Dead,The Beyond, House by The Cemetery) που θα ακολουθήσει ένα χρόνο μετά, το Zombi 2 είναι μια πολύ καλή ταινία τρόμου που αποκλείεται να μην αγαπήσουν όσοι λατρεύουν τις ταινίες με ζόμπι. Αλλά ρε Fulci, είναι ποτέ δυνατόν να φέρεσαι έτσι στα μάτια της Όλγας Καρλάτου;
http://www.youtube.com/watch?v=3thbT3wq7JE
