Alucard
RetroMasteR
- Joined
- 15 Αύγ 2006
- Μηνύματα
- 1.344
- Αντιδράσεις
- 582
Zorro (1985)
Από το 1919 η μορφή του μασκοφορεμένου ήρωα του Johnston McCulley με το όνομα "Zorro" προκαλεί ενθουσιασμό στους απανταχού λάτρεις της περιπέτειας και του ρομαντισμού. Ο ευγενής άντρας που είναι γνωστός στους φίλους και στην πόλη του ως Don Diego de la Vega οποτεδήποτε υπάρξει ανάγκη, φορά την μαύρη κάπα και το καπέλο, κραδαίνει το σπαθί και μάχεται ενάντια στην τυραννία και την εκμετάλλευση προστατεύοντας τους φτωχούς και τους αδύναμους.
Η ηρωική ιστορία του Zorro παρουσιάστηκε σε αναρίθμητα διηγήματα, σε σειρές της τηλεόρασης αλλά και στη μεγάλη οθόνη για πολλές δεκαετίες. Το 1985 ήταν η χρονιά όπου οι ανά την υφήλιο video gamers θα τον απολάμβαναν και στις οθόνες των ηλεκτρονικών τους υπολογιστών στο παιχνίδι που παρουσίασε η Datasoft.
"Z"
Ας δούμε λίγο την υπόθεση του παιχνιδιού.
Αναλαμβάνουμε όπως είναι αναμενόμενο το ρόλο του Zorro ο οποίος θα προσπαθήσει να ελευθερώσει την αγαπημένη senorita του από τα χέρια του λοχία Garcia την οποία κρατά όμηρο στο κάστρο του.
Η πρώτη σκηνή του παιχνιδιού ξεκινά με την απαγωγή της ενώ καθώς την τραβούν μακριά από εμάς μας, πέφτει το μαντίλι της το οποίο αργότερα θα το επιστρέψουμε (βεβαίως βεβαίως...
).Όπως γίνεται αντιληπτό από την πρώτη οθόνη του παιχνιδιού πρόκειται για ένα platform-game το οποίο διαθέτει κάποια χαρακτηριστικά adventure. Εντύπωση προκαλούν τα αρκετά μικρά sprites. Το “Zorro” χωρίζεται σε οθόνες (δεν υπάρχει scrolling) όπου σε κάθε μία αναπαριστάται κάποιο σημείο της πόλης όπως το ξενοδοχείο, το φρουραρχείο, η ταβέρνα, το καμπαναριό, το πηγάδι κ.α.
Σκοπός μας είναι να φθάσουμε στο κάστρο που κρατείται η αγαπημένη μας περνώντας από εμπόδια κι εχθρούς αλλά και λύνοντας κάποιους γρίφους οι οποίοι μας εμποδίζουν να προχωρήσουμε. Οι γρίφοι αυτοί περιλαμβάνουν μικρές αποστολές όπως το να κρεμάσουμε κάποιες καμπάνες στη σωστή θέση, να μετακινήσουμε ένα ταύρο ο οποίος μας κόβει το δρόμο από ένα πέταλο και άλλους λιγότερο ή περισσότερο εύκολους. Θα πρέπει να λύσουμε όλους τους γρίφους προτού κατορθώσουμε να εισέλθουμε στο κάστρο μέσα από ένα υπόγειο μυστικό πέρασμα.
Η αγαπημένη μας θύμα απαγωγής από τους άνδρες του Garcia.
Hell's bells.
Στην πορεία μας εκτός από 4 ζωές θα έχουμε στη διάθεσή μας και το θρυλικό σπαθί με το οποίο θα αντιμετωπίσουμε τους αντίπαλους στρατιώτες χαράσσοντας τους το χαρακτηριστικό "Z" κάθε φορά που τους βγάζουμε από τη μέση. Η ξιφομαχία με τον αντίπαλο δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη εκτός κι αν βρεθούμε σε χαμηλότερο επίπεδο (π.χ. ενώ ανεβαίνουμε κάποια σκάλα) οπότε εκεί θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Η σκηνή μάλιστα της μάχης γίνεται ιδιαίτερα έντονη μας και ο σκοπός που ακούγεται απ' το background ανεβάζει tempo θυμίζοντας τις παλιές ταινίες του είδους (ιδιαίτερα retro
).Μπορούμε να υπερπηδούμε τα εμπόδια χρησιμοποιώντας σχοινιά, καναπέδες, τραμπολίνο κ.α. πηδώντας από πλατφόρμα σε πλατφόρμα ή να ανεβοκατεβαίνουμε σκάλες οι οποίες μας οδηγούν σε διαφορετικά επίπεδα.
Οι ικανότητές μας στο χειρισμό του χαρακτήρα αλλά και στο συγχρονισμό με την εμφάνιση διάφορων πλατφόρμων θα δοκιμαστούν στην πίστα με τις υπόγειες κατακόμβες όπου πρέπει να είμαστε αρκετά γρήγοροι και ακριβείς στις κινήσεις μας για να φθάνουμε από το ένα άκρο της οθόνης στο επόμενο. Μην ξεχνάτε βέβαια πως ο Zorro εκτός των άλλων, διέθετε και πολύ καλές ακροβατικές ικανότητες.
Οι βράχοι δε θα μας ξανακόψουν το δρόμο.
Στις κατακόμβες με τα λουλούδια ανά χείρας.
Αν κατορθώσουμε και περάσουμε την πίστα αυτή μεταφερόμαστε μέσα στο κάστρο στο οποίο έχουμε την ευκαιρία να απελευθερώσουμε ορισμένους άδικα φυλακισμένους συντρόφους οι οποίοι θα μας βοηθήσουν να περάσουμε πάνω από ένα τοίχο δημιουργώντας μια ανθρώπινη σφήνα εν είδει σκάλας
Από αυτό το σημείο κι έπειτα, πλησιάζοντας στο τέλος του παιχνιδιού, η δυσκολία αυξάνεται αρκετά καθώς εκτός από τα σπαθιά των αντιπάλων έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τα τουφέκια αυτών που κρύβονται πίσω από παράθυρα και πυροβολούν ανά τακτά χρονιά διαστήματα στις κατευθύνσεις που βρίσκονται οι πλατφόρμες μας.
Και σα να μην έφθανε αυτό, φθάνοντας στην αγαπημένη μας senorita μετά από αρκετή προσπάθεια, αυτή θα μας πετάξει πολύ όμορφα από το ψηλό σημείο στο ποίο βρίσκεται στη θάλασσα μιας και δεν... της φέραμε τα λουλούδια που τόσο της αρέσουν!!! (Γυναίκες...)
Πρέπει λοιπόν να βρούμε τα λουλούδια ψάχνοντας και πάλι μέσα στην πόλη διασχίζοντας ξανά τις υπόγειες κατακόμβες (εκτός κι αν έχουμε δημιουργήσει παράκαμψη από το πηγάδι το οποίο επικοινωνεί με αυτές) για να της τα παραδώσουμε και να αποδεχθεί τη γενναία μας πράξη αλλά και την αγάπη μας
Τέλος καλό, όλα καλά...
Σε ό,τι αφορά τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Zorro ας αρχίσουμε από τα άσχημα.
Το παιχνίδι διαθέτει μέτρια γραφικά με λιγοστά χρώματα, μουσικό θέμα το οποίο χωρίς να είναι άσχημο έχει πολύ μικρή διάρκεια και μπορεί να κουράσει, ενώ οι μάχες δεν είναι και ό,τι πιο επικό μπορεί να δει κανείς.
Από την άλλη, διαθέτει εύθυμους και όχι ιδιαίτερα δύσκολους γρίφους, ομαλή κίνηση των χαρακτήρων, ενδιαφέρουσες πίστες και αρκετά καλό gameplay.
Ιδιαίτερα το τελευταίο μπορεί εύκολα να καθηλώσει κάποιον για αρκετές ώρες στο παιχνίδι μέχρι να καταφέρει να προχωρήσει και να δει «τι γίνεται παρακάτω».
Είμαι σχεδόν βέβαιος πως όσοι δοκίμασαν το συγκεκριμένο παιχνίδι πριν αρκετά χρόνια το θυμούνται ακόμη με νοσταλγία
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το όλο στήσιμο μου θυμίζει ένα άλλο, ιδιαίτερα αγαπημένο μου παιχνίδι, το Bruce Lee - το οποίο είχα τότε τερματίσει.