caprice
RetroMasteR
- Joined
- 30 Νοέ 2010
- Μηνύματα
- 1.181
- Αντιδράσεις
- 210
Όλοι μας λίγο ή πολύ, για μία ή για περισσότερες φορές, έχουμε πετάξει χαρταετό, μικροί ή και μεγαλύτεροι.
Περιμέναμε πώς και πώς να έρθει η Καθαρή Δευτέρα για να αμολύσουμε αετό. Στο Λυκαβηττό ή στου Φιλοπάππου όσοι ταλαίπωροι μέναμε στην Αθήνα και οι πιο τυχεροί εκτός των μεγάλων πόλεων σε λιβάδια, λόφους, βουνά και λοιπά. Ζύγι και καλούμπα, λέξεις που προχείρως μου έρχονται στο μυαλό από διαλόγους των μπαμπάδων, θείων και λοιπών συγγενών στην ετοιμασία του χαρταετού ή την τεχνική παρέμβαση στον ήδη αγορασμένο.
Στα χέρια μου κρατώ ένα πολύ αξιόλογο βιβλίο που αναφέρεται μεταξύ χιλιάδων άλλων θησαυρών και στους χαρταετούς ως ένα αγορίστικο παιχνίδι που δεν ήταν μόνο για την Καθαρή Δευτέρα τα παλιά τα χρόνια. Και όταν λέει παλιά, εννοεί τα χρόνια των παππούδων μας και των γιαγιάδων μας. Βρήκα αρκετά ενδιαφέροντα τα στοιχεία που παραθέτει για τα σχήματα των χαρταετών που έφτιαχναν τότε και θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας.
«Στα παλιά παιχνίδια, το μάτι έπρεπε να δουλεύει με ταχύτητα και ευστοχία και τα χέρια με σταθερότητα και επιδεξιότητα. Υπήρχαν και άλλα, που απαιτούσαν από τα παιδιά κατασκευαστικές ικανότητες, φαντασία και δημιουργική προδιάθεση. Κάτι τέτοια ήταν ο Καραγκιόζης και ο χαρταετός. (…). Ο χαρταετός ήταν ένα πολύ αγαπητό αγορίστικο παιχνίδι, που χρειάζεται πολλή επιδεξιότητα για ν΄ ανέβει ψηλά και πολλή τέχνη στην κατασκευή του.(…)
Τα σχήματα των χαρταετών έχουν μεγάλη ποικιλία. Πέντε είναι τα βασικά είδη:
Ο απλός πεντάγωνος με τα «σκουλαρίκια» για το ζύγισμα στον αέρα. «Σκουλαρίκια» είναι δύο θύσανοι από λεπτές λουρίδες χαρτιού, που τις κρεμούν από λεπτές λουρίδες χαρτιού, που τις κρεμούν στις δύο αντικριστές άκρες του χαρταετού.
Το βουτηχτάρι, είναι ένας χαρταετός, που η διαφορά του από τον πεντάγωνο είναι στις «βουτήχτρες», που είναι χαρτί ψαλιδισμένο με τέτοιο τρόπο, ώστε να βουίζει στον αέρα. Το βάζουν γύρω – γύρω, στα πλάγια του χαρταετού.
Το αστέρι είναι ένας χαρταετός σχεδιασμένος με τέτοιο τρόπο, ώστε να σχηματίζει αστέρι. Είναι πολύ βαρύς, θέλει γερό σπάγκο και πολλή τέχνη στο πέταγμα.
Το σμυρνάκι σε σχήμα αχλαδιού, χρειάζεται μαστοριά στην κατασκευή και χάνει εύκολα την ισορροπία του στο δυνατό αέρα.
Ο παπάς είναι ένας τετράγωνος αετός με ουρά από πανί.
Με γοητεύει πραγματικά που τους έφτιαχναν μόνοι τους τότε.
Πηγή: Ματιές στην Αθήνα που έφυγε, Μαρία Μαρκογιάννη, Εκδ. Φιλιππότη
Περιμέναμε πώς και πώς να έρθει η Καθαρή Δευτέρα για να αμολύσουμε αετό. Στο Λυκαβηττό ή στου Φιλοπάππου όσοι ταλαίπωροι μέναμε στην Αθήνα και οι πιο τυχεροί εκτός των μεγάλων πόλεων σε λιβάδια, λόφους, βουνά και λοιπά. Ζύγι και καλούμπα, λέξεις που προχείρως μου έρχονται στο μυαλό από διαλόγους των μπαμπάδων, θείων και λοιπών συγγενών στην ετοιμασία του χαρταετού ή την τεχνική παρέμβαση στον ήδη αγορασμένο.
Στα χέρια μου κρατώ ένα πολύ αξιόλογο βιβλίο που αναφέρεται μεταξύ χιλιάδων άλλων θησαυρών και στους χαρταετούς ως ένα αγορίστικο παιχνίδι που δεν ήταν μόνο για την Καθαρή Δευτέρα τα παλιά τα χρόνια. Και όταν λέει παλιά, εννοεί τα χρόνια των παππούδων μας και των γιαγιάδων μας. Βρήκα αρκετά ενδιαφέροντα τα στοιχεία που παραθέτει για τα σχήματα των χαρταετών που έφτιαχναν τότε και θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας.
«Στα παλιά παιχνίδια, το μάτι έπρεπε να δουλεύει με ταχύτητα και ευστοχία και τα χέρια με σταθερότητα και επιδεξιότητα. Υπήρχαν και άλλα, που απαιτούσαν από τα παιδιά κατασκευαστικές ικανότητες, φαντασία και δημιουργική προδιάθεση. Κάτι τέτοια ήταν ο Καραγκιόζης και ο χαρταετός. (…). Ο χαρταετός ήταν ένα πολύ αγαπητό αγορίστικο παιχνίδι, που χρειάζεται πολλή επιδεξιότητα για ν΄ ανέβει ψηλά και πολλή τέχνη στην κατασκευή του.(…)
Τα σχήματα των χαρταετών έχουν μεγάλη ποικιλία. Πέντε είναι τα βασικά είδη:
Ο απλός πεντάγωνος με τα «σκουλαρίκια» για το ζύγισμα στον αέρα. «Σκουλαρίκια» είναι δύο θύσανοι από λεπτές λουρίδες χαρτιού, που τις κρεμούν από λεπτές λουρίδες χαρτιού, που τις κρεμούν στις δύο αντικριστές άκρες του χαρταετού.
Το βουτηχτάρι, είναι ένας χαρταετός, που η διαφορά του από τον πεντάγωνο είναι στις «βουτήχτρες», που είναι χαρτί ψαλιδισμένο με τέτοιο τρόπο, ώστε να βουίζει στον αέρα. Το βάζουν γύρω – γύρω, στα πλάγια του χαρταετού.
Το αστέρι είναι ένας χαρταετός σχεδιασμένος με τέτοιο τρόπο, ώστε να σχηματίζει αστέρι. Είναι πολύ βαρύς, θέλει γερό σπάγκο και πολλή τέχνη στο πέταγμα.
Το σμυρνάκι σε σχήμα αχλαδιού, χρειάζεται μαστοριά στην κατασκευή και χάνει εύκολα την ισορροπία του στο δυνατό αέρα.
Ο παπάς είναι ένας τετράγωνος αετός με ουρά από πανί.
Με γοητεύει πραγματικά που τους έφτιαχναν μόνοι τους τότε.
Πηγή: Ματιές στην Αθήνα που έφυγε, Μαρία Μαρκογιάννη, Εκδ. Φιλιππότη