Ταξίδι στα Κύθηρα (1984)

Domenica

Banned
Joined
9 Νοέ 2009
Μηνύματα
1.208
Αντιδράσεις
136
Ταξίδι στα Κύθηρα (1984)


RetroDB:
http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Ταξίδι_στα_Κύθηρα




Μια που ξεκινησαμε και μεις σαν φορουμ ενα μινι αφιερωμα στον αειμνηστο Θοδωρο Αγγελοπουλο ας κανουμε μια σταση και σε αυτο το αριστουργημα απο το 1984.

Ενας πολιτικος εξοριστος (ο συγκλονιστικος Μανος Κατρακης που οντως ειχε κυνηγηθει για τις πολιτικες του πεποιθησεις) επιστρεφει στο χωριο του μετα απο 30 χρονια και προσπαθει να συνδεθει με την σχεδον αγνωστη οικογενεια του και να επουλωσει τα παλια τραυματα.

Τι να πρωτοθυμηθει κανεις απο αυτη την ταινια- ας σταθω στο πικραμενο βλεμμα και το σκαμμενο προσωπο του Μανου Κατρακη, στην ονειρικη σκηνη με την σχεδια που πλεον ειναι κλασσικη αναφορα του παγκοσμιου κινηματογραφου και το τραγουδι της μονιμης συνεργατιδας του Αγγελοπουλου Ελενης Καραινδρου απο τον Γιωργο Νταλαρα (᾽᾽...και ολο περιμενει παλι την στιγμη να ξαναρθει, το καραβι στο λιμανι θα φανει, θαλασσινο πουλι τα ονειρα μας᾽᾽).

Επισης ο Διονυσης Παπαγιανοπουλος σε εναν ρολο ασυνηθιστο.

Φανταζομαι θα ξαναρχισουμε παλι τα γνωστα - πως δηλαδη οι χαμενοι του εμφυλιου μονοπωλησαν την αφηγηση για τα γεγονοτα της εποχης με ταινιες, βιβλια και τραγουδια. Ειδικα για εμας τα παιδια των ᾽80ς αυτη ηταν και η μονη αποψη που ακουσαμε.

Περα ομως απο αυτο η ταινια ειναι αληθινα συγκηνιτικη, απο τις πιο βατες του Αγγελοπουλου και ναι, πιστευω ρεαλιστικη.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η ταινία αυτή μου είχε αρέσει. Ο Κατράκης λιτός και απέριττος, ήταν συγκλονιστικός. Η σκηνή, που χορεύει τα " σαράντα μήλα κόκκινα" πάνω στον λόφο, με είχε κάνει να δακρύσω ( όπως και όλους τους πόντιους, φαντάζομαι). Πολύ καλοί στους ρόλους τους και οι Παπαγιανόπουλος και Προύσαλης. Ίσως η πιο ανεπιτήδευτη ταινία του σκηνοθέτη...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Βάλτε με και μένα στους οπαδούς του "Ταξιδιού στα Κύθηρα". Μ' άρεσε, με συγκίνησε, με ταξίδεψε, παρ' ότι "αγγελοπουλική" δεν με λες με τίποτα ...

Κρατάω μόνο την συνάντηση με τον παλιό "εχθρό" Παπαγιαννόπουλο και τα λόγια του μετά την αρχική επανένωση με τη γυναίκα του (τότε που φεύγει από το σπίτι) "και κάποια στιγμή μια γυναίκα σου μαγειρεύει ένα πιάτο φαί, σου ράβει ένα πουκάμισο ... έτσι έχω άλλα δύο παιδιά εκεί πάνω"
 
retrofan είπε:
Κρατάω μόνο την συνάντηση με τον παλιό "εχθρό" Παπαγιαννόπουλο "
Μίνι κουίζ :

 


Για να δούμε, λοιπόν, αν εσείς οι ... "Ταξίδι στα Κύθηρα fans" [βάλτε κι εμένα στη λίστα !!! Αυτός είναι ο "Αγγελόπουλος της γενιάς μας"] θυμάστε μια ... πολύ μικρή λεπτομέρεια από αυτή τη συνάντηση :

Όταν, λοιπόν, ο Κατράκης συναντήθηκε με τον "παλιό εχθρό" Παπαγιαννόπουλο, και αντάλλαξαν άγρια βλέμματα [που, όμως, στο βάθος τους έκρυβαν συμπόνοια του ενός για τον άλλον], ο Παπαγιαννόπουλος είχε μαζί του ένα γαϊδουράκι, φορτωμένο με πράγματα !!! Ποιο αντικείμενο από αυτά, που είχε φορτωμένα στο γαϊδουράκι, σάς έκανε εντύπωση και σάς τράβηξε την προσοχή ???
 
Με πιανεις αδιαβαστη ουτε που το θυμαμαι το γαιδουρακι! Δεν το παιρνει το ποταμι λοιπον?
 
Domenica είπε:
Με πιανεις αδιαβαστη ουτε που το θυμαμαι το γαιδουρακι! Δεν το παιρνει το ποταμι λοιπον?
Χμμ ... μάλλον παρα-ήταν "λεπτομέρεια" αυτό που ρώτησα ;) ;) ... Λοιπόν, ο Παπαγιαννόπουλος, στο γαϊδουράκι που 'εσερνε μαζί του, είχε φορτωμένη μια μικρή συσκευή τηλεόρασης !!! Με το που πρόσεξα αυτή τη λεπτομέρεια, ως 13/14χρονος, .... εξεπλάγην :eek: o_O !!! Γι' αυτό και το συγκράτησε η μνήμη μου ....
 
Υπέροχη ταινία, η πιο άμεση και ανθρώπινη του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Μελαγχολία διάχυτη στην αριστουργηματική φωτογραφία του Γιώργου Αρβανίτη και στη θεία μουσική της Καραϊνδρου (ποιος δεν έχει τραγουδήσει το τραγούδι που ερμηνεύει ο Γιώργος Νταλάρας ;) . Ο Μάνος Κατράκης δίνει την ερμηνεία της ζωής του και έξοχοι είναι ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, η Ντόρα Βολανάκη, ο Τζούλιο Μπρόντζι και η Μαίρη Χρονοπούλου (πολύ γοητευτική στην ωριμότητά της).
 
Ένα ταξίδι στην Ελλάδα του σήμερα, του χθες και του πάντα. Η Ιθάκη του Οδυσσέα (εδώ Σπύρου) που όμως όχι μόνο δεν τον καλωσορίζει αλλά τον διώχνει με τον σκαιότερο τρόπο. Ένα κακό σπυρί ο Σπύρος στο αλαβάστρινο πρόσωπο της Ελλάδας. Ένας παρίας, μία ενοχλητική παρουσία που ανοίγει πληγές από τα παλιά. Και ας τον περίμενε χρόνια η πιστή Πηνελόπη. Και ας παραδέχεται ο εχθρός του ότι "και οι δύο χάσαμε, εσύ από εδώ, εγώ από την άλλη μεριά..."




Θα δώσω και μερικές φωτογραφίες.

1. Το Σοβιετικό πλοίο "Ukraina" καταφθάνει στον Πειραιά. Ο Σπύρος φωνάζει στα παιδιά του Αλέξανδρο και Βούλα: "Εγώ είμαι!!".

kithira1.jpg

2. Αριστερά, ο Σπύρος αντί για το σπίτι του θα προτιμήσει να κοιμηθεί σε ξενοδοχείο. Εδώ, περνάει με τον Αλέξανδρο από το Αρτεμίσιο στη Βερανζέρου αλλά θα προτιμήσει το Εύβοια, λίγα μετρά μετά. Δεξιά, όλη η οικογένεια στο τραπέζι στο χωριό. Από αριστερά, Γιώργος Νέζος, Ντόρα Βολανάκη, Giulio Brogi, Μαίρη Χρονοπούλου και Μάνος Κατράκης.

kithira3.jpg

3. Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Μεσονησίου, έξω από τη Φλώρινα.

kithira10.jpg

4. Μάνος Κατράκης (εδώ ως μικροπωλητής λουλουδιών) και Αλέξανδρος (ως σκηνοθέτης) στον Ηλεκτρικό της Ομόνοιας.

kithira8.jpg

5. Απόψεις του λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Αριστερά, η παραλιακή οδός Ναυάρχου Κουντουριώτη προς Λεωφόρο Νίκης στην είσοδο του λιμανιού (Προβλήτα Α'). Στο βάθος διακρίνεται αχνά ο Λευκός Πύργος. Το μπεζ κτίριο μετα το πρώτο φανάρι είναι ο Ερυθρός Σταυρός. Δεξιά, Αλέξανδρος και Κατερίνα από το εσωτερικό της Προβλήτας Α'. Η κάμερα δείχνει το παράκτιο μέτωπο της πόλης (στο ύψος της οδού Βενιζέλου).

kithira6.jpg

kithira3.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το ιδανικότερο κύκνειο άσμα και για τους 2 γίγαντες- τον Μάνο Κατράκη και το Διονύση Παπαγιαννόπουλο (τί κρίμα που ο 2ος δεν είδε ποτέ την ταινία). Μετά τη ρήση του Παπαγιαννόπουλου "Και οι 2 χάσαμε" (αξίζει να επισημανθεί εδώ πως ο Παπαγιαννόπουλος υπήρξε σταθερά δεξιός και μάλλον αντικομμουνιστής σε όλη του τη ζωή) και τη συμβολική και έστω σιωπηλή κινηματογραφική τους συμφιλίωση, και οι 2 έφυγαν και από την πραγματική ζωή μέσα σε διάστημα μόλις 4 μηνών. Από τις περιτπώσεις που πραγματικά "η ζωή μιμείται την τέχνη"!
 
Thanos 75....''Έγραψες"...όλο το νόημα της ταινίας περικλείεται στα λεγόμενά σου...Πολύ σωστές οι επισημάνσεις σου!
 
Θάνο....''Έγραψες"...όλο το νόημα της ταινίας περικλείεται στα λεγόμενά σου...Πολύ σωστές οι επισημάνσεις σου! :)
 
Στιγμές του έργου στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης υπό τους ήχους γνωστών κομματιών. Χαρακτηριστική ρετροεικόνα οι κίτρινες κλούβες για τη ρετσίνα Κουρτάκη...

 
Αυθεντική φωτογραφία της ταινίας

 


49.jpg
49.jpg
 
δυστυχως δεν την εχω δει την ταινια αν και θα ηθελα
αυτο που μου ειχε κανει αρνητικη εντυπωση ηταν πως ενω ηταν οπως σωστα αναφερθηκε το κυκνειο ασμα του κατρακη και του παπαγιαννοπουλου αναφεροταν μονο στου πρωτου
 
δυστυχως δεν την εχω δει την ταινια αν και θα ηθελα
αυτο που μου ειχε κανει αρνητικη εντυπωση ηταν πως ενω ηταν οπως σωστα αναφερθηκε το κυκνειο ασμα του κατρακη και του παπαγιαννοπουλου αναφεροταν μονο στου πρωτου


Ίσως επειδή έχει ακουστεί από πολλούς πως εξαιτίας της σκηνής του Κατράκη στη θάλασσα ο ηθοποιός αρρώστησε βαριά κι έπειτα πέθανε. Πολλοί έχουν κατηγορήσει τον Αγγελόπουλο, πως δεν έπρεπε να ταλαιπωρήσει τον Κατράκη γνωρίζοντας ότι είχε παλιά προβλήματα υγείας. Ο Μπάρκουλης θυμάμαι είχε πει πως ο Αγγελόπουλος θα έπρεπε να βάλει να τον ντουμπλαρουν όταν ήταν στη σχεδία και πως ήταν ευθύνη του σκηνοθέτη. Είχε μάλιστα πει πως αυτός θα μπορούσε να πάει να τον αντικαταστήσει στις σκηνές που ήταν επικίνδυνες για την υγεία του ηθοποιού. Η Αλίκη Γεωργουλη έδωσε στο βιβλίο της μια λίγο διαφορετική εκδοχή υποστηρίζοντας πως κι ο ίδιος ο Κατράκης έτσι θα θελε να φύγει.
Θεωρώ πως η ιστορία αυτή είναι που έχει τόσο συνδέσει με τον Μάνο Κατράκη το " τελευταία ταινία " και λιγότερο με τον αγαπημένο Διονύση Παπαγιαννόπουλος.
 
θα ειχε ενδιαφερον κατα τη ταπεινη μου γνωμη να ειχαν οι κατρακης ,παπαγιαννοπουλος τους ρολους αντιστροφα
 
Φαντάζομαι από αυτή την ταινία τα Κυθηρα πήραν μία άλλη διάσταση σαν νησί.
 
το ταξιδι στα κυθηρα σαν εκφραση προυπηρχε,σημαινει το τελικο μας προορισμο,τον προορισμο ζωης κατι σαν τη ιθακη αλλα χωρις να εχουμε ξαναπαει απαραιτητα
 
Πίσω
Μπλουζα