ARETARA

ARETARA

RetroNuts! 54 Από το Θεσσαλονίκη
Joined
Εθεάθη τελευταία
Μηνύματα
2.175
Αντιδράσεις
2.465
Bαθμοί
153

Δημοσιεύσεις προφίλ Τελευταία δραστηριότητα Δημοσιεύσεις Σχετικά με

  • ARETARA
    The night we met I knew I needed you so
    And if I had the chance I'd never let you go
    So won't you say you love me?
    I'll make you so proud of me
    We'll make 'em turn their heads every place we go

    Η Veronica Bennett, γεννημένη στο Ανατολικό Harlem ερμηνεύει το Be my baby στις 11/8/1965, μία μέρα μετά τα 22α γενεθλιά της στην Αμερικανική τηλεόραση.

    ARETARA
    Πες μου, λοιπόν, τι άλλαξε για μας
    πως πήγε η μοίρα μας χαμένη
    εσύ μπορείς τα πάντα να ξεχνάς
    άλλη ζωή σε περιμένει

    Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
    που μένω πίσω μόνος μου τα λάθη να μετρώ
    Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
    που πρέπει από τη στάχτη μου να ξαναγεννηθώ

    https://www.facebook.com/video.php?v=712361029779916
    ARETARA
    Ήμουνα παιδί...
    μικρό παιδί...
    σαν ένα νιόβγαλτο κλαδί
    και σ’ αγάπησα...

    Μα η ζωή με πήγε μακριά
    πίσω από κάμπους και βουνά
    και νοστάλγησα...

    Το χαμόγελό σου...
    Το χαμόγελό σου...
    Τη γλυκιά σου τη μορφή
    Κάθε τι δικό σου...

    ARETARA
    Μια αγάπη να `χεις κι εσύ
    τις κρύες νύχτες να περνάς
    και θέλω να `σαι καλά
    γιατί σ’ αγαπώ

    Μόνο για μένα να μη ρωτάς
    θα πάρω θάρρος πως μ’ αγαπάς
    θ’ αρχίσω πάλι να σε ζητώ
    να υποφέρω και να απαιτώ

    Στίχοι: Σώτια Τσώτου, μουσική: Χρήστος Σκαλτσουνάκης, ερμηνεία: Χρήστος Σκαλτσουνάκης.

    ARETARA
    Θεσσαλονίκη μου αρχόντισσα παλιά
    Θεσσαλονίκη μου του κόσμου περιστέρι
    μάνα γλυκιά και της ψυχής μου αγκαλιά
    και της καρδιάς μου αβασίλευτο αστέρι
    Θεσσαλονίκη μου αρχόντισσα παλιά
    Θεσσαλονίκη μου του κόσμου περιστέρι.

    Στίχοι: Δημήτρης Ιατρόπουλος, μουσική: Στέλιος Φωτιάδης, ερμηνεία: Ελίνα Παπανικολάου. Δίσκος: "Λοταρία" (1979).

    ARETARA
    Ήλιε που χάθηκες
    πέρα στην ραγισμένη δύση
    Ήλιε που χάθηκες
    μια νύχτα γύρνα να σε δω
    Ποτέ ποτέ
    δεν θα σβήσω τα φώτα
    Αχ ποτέ ποτέ
    στα σκαλιά
    Ποτέ ποτέ
    Δεν θα κλείσω την πόρτα
    σχ ποτέ ποτέ
    την παλιά
    Ποτέ ποτέ
    του καιρού το ποτάμι
    αχ ποτέ ποτέ το βαθύ
    Ποτέ ποτέ την καρδιά δε θα κάμει
    αχ ποτέ ποτέ ν' αρνηθεί

    ARETARA
    Εγώ το αίμα μου το δίνω
    να βρει η γενιά μου οδηγητή.
    Κι εσύ στην άμμο χτίζεις σπίτια
    στης Χαλιμάς τα παραμύθια.

    Εγώ ξεθάβω τους νεκρούς μου,
    τους ξαναβάζω στην γραμμή.
    Κι εσύ ξοδεύεις στα ξενύχτια,
    στης Χαλιμάς τα παραμύθια.

    Παίξε λοιπόν κι εσύ στα ζάρια,
    αν σου βαστάει, την αλήθεια.
    Μα δε γεννιούνται παλληκάρια
    στης Χαλιμάς τα παραμύθια!

    ARETARA
    Όσες φορές κοιτάζουμε μπροστά
    μοίρα σκληρή μας κόβει τα φτερά.
    Μη με ρωτάς το πώς και το γιατί
    είμαστε εμείς του κόσμου οι μικροί.

    Τι ζωή κι αυτή για μας, τι κρίμα,
    πώς να την αλλάξεις, πώς.
    Μια φορά κι εμάς, γιατί, αλήθεια
    δεν μας είδε ο θεός.

    ARETARA
    Πες μου, λοιπόν, τι άλλαξε για μας
    πως πήγε η μοίρα μας χαμένη
    εσύ μπορείς τα πάντα να ξεχνάς
    άλλη ζωή σε περιμένει

    Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
    που μένω πίσω μόνος μου τα λάθη να μετρώ
    Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
    που πρέπει από τη στάχτη μου να ξαναγεννηθώ

    ARETARA
    Σ’ ευχαριστώ που ήρθες στην ζωή μου
    σαν ένα όνειρο καλοκαιρινό
    σ’ ευχαριστώ που αγγίζεις την ψυχή μου
    τώρα μπορώ και πάλι ν’ αγαπώ

    Στίχοι: Εύη Δρούτσα, μουσική: Κωνσταντίνος Παντζής, δίσκος: "Σε άλλη διάσταση" (2000).

    ARETARA
    I know it isn't easy
    I understand you're leaving
    And I'm happy just to see you when I can
    Do you understand my reasons
    I love you, and a woman in love loves only one man


    ARETARA
    Μη με κοιτάζεις με μάτια βουρκωμένα
    με μια αγάπη δεν τελειώνει μια ζωή
    από το κλάμα θα βγει μια χαρά
    σαν το καινούργιο πρωί

    ARETARA
    Το φεγγάρι μέσα στο νερό
    με αγκαλιάζει κι εγώ ριγώ
    νιώθω σαν κοχύλι ανοιχτό
    θα πιω τα χείλη που λαχταρώ

    ARETARA
    Εγώ πεθαίνω Θοδωρή,
    αύριο, φίλε, θα με χάσεις,
    μην κλαις, μωρέ, και με ματιάσεις
    και μου ξανάρθει η ζωή,
    μην κλαις, μωρέ, και με ματιάσεις
    και μου ξανάρθει η ζωή.

    Αύριο από τα κρεματόρια
    θα φύγω μέσα στον καπνό,
    θα ξεχυθώ στα καμποχώρια
    ελεύθερος στον ουρανό,
    θα ξεχυθώ στα καμποχώρια
    ελεύθερος στον ουρανό.

    ARETARA
    Ο ουρανός είναι γυμνός,
    δεν έχει κάτι να δεις.
    Μη με ρωτάς για να σου πω
    πώς να σωθείς, πώς να σωθείς.
    Καθημερνός είν’ ο καημός
    για ένα κομμάτι ζωής,
    κι ο έρωτας ψωμί πικρό
    λάθος αν ζεις

    ARETARA
    Όταν όλες οι αγάπες προδομένες
    μες στη φλόγα της ψευτιάς θα ’χουν καεί,
    όταν όλοι θα κλειστούν στη μοναξιά τους
    και κανείς δε θα ’χει τίποτα να πει:

    Εσύ θα είσαι το τραγούδι μου,
    εσύ θα είσ’ η μουσική μου,
    γιατί εσύ ’σαι η αλήθεια μου
    μέσα στο ψέμα της ζωής μου.
    Εσύ θα είσαι το τραγούδι μου,
    εσύ θα είσ’ η μουσική μου.

    ARETARA
    Στα χωράφια πέρα στάχυα χρυσαφιά, του καλοκαιριού η ζωγραφιά!
    Ιστορίες είπαν γύρω απ’ τη ζωή!...
    Μια μικρή ζωή για δυο παιδιά...Δυο παιδιά!...
    Και οι δυο στο δρόμο των διακοπών, ήταν τύχη τους που βρεθήκαν
    και στο φως της ζωής χαθήκαν!...


  • Φόρτωση...
  • Φόρτωση...
  • Φόρτωση...
Πίσω
Μπλουζα