ARETARA

Κι έγιν’ η αγάπη ερημιά,
μια φυσαρμόνικα παλιά
που την πετάξαν τα παιδιά
χωρίς καρδιά.
Κι απ’ της αγάπης τον καιρό
τραγούδι έμεινε πικρό
μα να ξεχάσω δεν μπορώ,
σε καρτερώ
για πάντα, για πάντα.

Μη γίνεις όμως η αγάπη μου, μη γίνεις
γιατί αν φτάσει η στιγμή που θα μ' αφήνεις
εγώ ξανά δεν θα μπορώ
ν' αντέξω κι άλλον χωρισμό