Σχολικές χορωδίες

Juanita

Retro PaTRi@RcH
Joined
23 Οκτ 2007
Μηνύματα
4.263
Αντιδράσεις
336
Ο κόσμος είναι πολύ μικρός, τελικά...

 


Προ ολίγου, μιλούσα με ένα συνάδελφο του οποίου το πατρικό ήταν αρκετά κοντά στο δικό μου.



Κουβέντα στην κουβέντα, φτάσαμε να λέμε για τους καθηγητές που είχαμε στο Γυμνάσιο από το οποίο, με διαφορά χρονικής φάσης, περάσαμε και οι δύο.



Κοινός εφιάλτης, όσο και να ακούγεται περίεργο, ήταν η καθηγήτρια της μουσικής που ήταν και υπεύθυνη για τη χορωδία του σχολείου...



Ανύπαντρη μέχρι τα πρώτα -ήντα τουλάχιστον, οπαδός στυλιστικά της παρουσιάστριας της εκπομπής "Σύγχρονη Εύα"
:p είχε την απαίτηση να στελεχώνει τη χορωδία του σχολείου μόνο με τους αριστούχους των τμημάτων και όχι κατ΄ανάγκη με τους καλλίφωνους.


Έτσι, ενώ πολλά παιδάκια που αγαπούσαν τη μουσική αρχικά έπαιρναν μέρος στη χορωδία, η εν λόγω κυρία μόλις διαπίστωνε πως δεν είναι η αφρόκρεμα τα πέταγε έξω με συνοπτικές διαδικασίες...
:cry:


Αποτέλεσμα ήταν η χορωδία του σχολείου μας να αποτελείται από άριστους μαθητές πολλοί εκ των οποίων δε μπορούσαν εύκολα να ξεχωρίσουν τη ντο από τη φα δίεση, (να μην αναφέρω όταν άνοιγαν το στόμα τους πόσοι έκλειναν τ΄αυτιά τους ) αλλά λόγω συμμετοχής τους στη χορωδία έπαιρναν και μπόνους στο μάθημα της μουσικής...


 


Έχετε δει στο σινεμά ταινίες όπου ο χειρότερος μαθητής αν τύχαινε να είναι καλλίφωνος τον έβαζαν στη χορωδία;;; Ε... καμία σχέση...
:p


 
Χμ!.... Κοίτα να δεις τι ενδιαφέρον τόπικ που άνοιξες! Με θύμησες τα νιάτα μου! :)

Μέλος της σχολικής χορωδίας από τρίτη δημοτικού μέχρι και Τρίτη γυμνασίου (μετά είχα άλλες ασχολίες….), ήταν πάντα η καλύτερή μας γιατί χάναμε μάθημα (οοοου γιές!!!) για να κάνουμε πρόβες!

Φεύγαμε πάντα τουλάχιστον ένα δεκάλεπτο νωρίτερα για την πρόβα & γυρνούσαμε και μισή ώρα αργότερα μετά το πέρας αυτής! :p

Πράγματι, κι εγώ θυμάμαι τώρα έναν ψιλορατσισμό προς τους κακούς μαθητές… Ανεξάρτητα από τις φωνητικές τους δυνατότητες, αυτομάτως κατατάσσονταν στους τεμπέληδες ή/και χασομέρηδες και απλά δεν τους ξαναβλέπαμε!....

Και τώρα, με την αφήγησή σου, θυμήθηκα και συγκεκριμένο παράδειγμα συμμαθητή μου (που μετέπειτα παίξαμε μαζί και σε συγκρότημα, με εκείνον να έχει τα lead φωνητικά & εμένα τα back vocals! Τραγική ειρωνία, ε?! :p :D )
 
Είχα την τιμή να συμμετέχω στη σχολική χορωδία των γαλλικών στο δημοτικό. Μάλιστα μια μέρα μας είχαν πάει για ηχογράφηση σε στούντιο (χαρές εμείς!). Για ψιλορατσισμό σε παιδιά που αν και καλλίφωνα δεν άξιζαν στη χορωδία, έχω ακούσει (όλοι οι καλοί χωράνε!) και δε θεωρώ σωστή την τακτική αυτή. Γιατί να παίρνουν μέρος μόνο άριστοι μαθητές (χωρίς μουσικές ικανότητες αλλά με μπόνους στο μάθημα της Μουσικής) και οι άλλοι στην απέξω?
 
Είχαμε ένα πολύ καλό μουσικό στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού (τον είδαμε και σε τοπικό κανάλι αργότερα) και μας δίδασκε και Βυζαντινή μουσική. Εκείνη τη χρονιά πήρα μέρος και στη σχολική χορωδία και τραγουδίσαμε χριστουγεννιάτικα τραγούδια σε μια εκδήλωση σε ένα ξενοδοχείο που είχε γίνει.
 
Άρα μάλλον εγώ είχα δημοκρατική μεταχείριση, αφού ήμουν μεν καλή μαθήτρια, αλλά τη δική μου καθηγήτρια δεν την ενθουσίαζαν οι φωνητικές μου δυνατότητες. Η ειρωνεία: πολύ πολύ αργότερα, όταν πλέον ήμουν ενήλικη, έκανα μαθήματα φωνητικής, και η απλώς ανεκτή φωνή μου έγινε καλή, σε σημείο που να συμμετέχω πλέον σε παραδοσιακή χορωδία που με την οποία εμφανίστηκα σε εκδηλώσεις δήμων (κ όχι μόνο).... Θα πρεπε να σκέφτονταν τότε λίγο παραπάνω. Και στο δικό μου σχολείο υπήρχαν κάποιοι καλοί μαθητές (που ειδικά αν ήταν παιδιά καθηγητών) βρίσκονταν στη χορωδία χωρίς ιδιαίτερες δυνατότητες, τουλάχιστον όμως υπήρχαν και κάποια παιδιά που είτε έπαιζαν μουσική είτε απλώς είχαν το χάρισμα και συμμετείχαν ανεξάρτητα από τις επιδόσεις τους στην τάξη. Μία μάλιστα από τις συμμαθήτριές μου είναι καθηγήτρια μουσικής και η ίδια πλέον, ενώ ένας άλλος (αστυνομικός σήμερα το επάγγελμα) είχε μια τέτοια φωνή που όταν την άκουγες έμενες να κοιτάς σα χαζός!
 
Η δικη μας σχολικη χορωδια.. για να μην κανει διακρισεις σε κακους και αριστους μαθητες, ειχε ενα ... ολοκληρο τμημα ταξης, για χορωδια :D

Υπευθυνη.. δεν ηταν καποια καθηγητρια μουσικης.. Γιατι εκεινα τα χρονια (και στο δικο μας γυμνασιο-λυκειο), το μαθημα της μουσικης το βλεπαμε μονο πανω στην καρτελα με τις βαθμολογιες τριμηνου, να μενει φυσικα.. κενο (μαζι με τις καλλιτεχνιες και διαφορα αλλα.. περιττα μαθηματα :p )

Υπευθυνη λοιπον.. ηταν μια φιλολογος, η οποια εκτος απο την αγαπη στην μουσικη.. το τμημα που διαλεξε να κανει χορωδια ηταν το τμημα που ηταν ο ανιψιος της.

Βεβαια.. (ασχετο αυτο.. αλλα οφειλω να το πω) ευτυχως για τα παιδια η συμπαθεια δεν περιοριζοταν μονο στον ανιψιο, αλλα σε ολοκληρο το τμημα, που το ειχε απο την 1η γυμνασιου, εως τελη λυκειου, και οι περισσοτεροι απο κει, ακολουθησαν την 3η δεσμη (Γιατι αραγε.. :p )

Τυχερο λοιπον εκεινο το τμημα.. απολαμβανε ολα τα οφελη της χορωδιας.. Αφωνοι, καλλιφωνοι, ολοι βαζαν τα δυνατα τους, με εκτιμηση στο προσωπο της καθηγητριας τους, και το αποτελεσμα ηταν παντα το καλυτερο δυνατο!

Νομιζω παντως.. πως αν καποιος εκτος τμηματος, πιστευε οτι ειχε καλη φωνη και ηθελε να συμμετασχει, μπορουσε να το κανει. Αλλα δεν νομιζω να το εκαναν.. Παιζει να ηταν και καναδυο τετοια ατομα σποραδικα.

Περιεργως κανενα αλλο τμημα δεν ενιωθε ριγμενο με αυτη την συμπεριφορα. Τους ειχαμε ως.. ξεχωριστη φαση
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Οργανωμένη χορωδία δεν είχαμε ποτέ. Μια δασκάλα μας όταν πήγαινα πέμπτη δημοτικού έκανε οντισιόν για να φτιάξει μια χορωδία (φυσικά κόπηκα αφού [και] η φωνή μου ήταν χάλια). Φυσικά στην χορωδία μπήκαν όλα τα παιδιά των δασκάλων και οι κολλητοί τους ασχέτως φωνητικών δυνατοτήτων με αποτέλεσμα να ακούγεται σαν χορωδία συλλόγου κωφαλάλων οπότε το εγχείρημα εγκαταλείφθηκε μετά από μια δυο σχολικές επετείους.
 
Αστεία-αστεία, από τη χορωδία με τις μελόντικες που φτιάξαμε στην Τρίτη και Τετάρτη Δημοτικού, έμαθα όλη τη θεωρία της μουσικής αλλά και τις νότες του πιάνου, κι έτσι τα είχα όλα έτοιμα όταν άρχισα πιο μετά στη Ωδείο ;)
 
Αλήθεια. Εγώ έπαιζα μελόντικα στην ορχήστρα του γυμνασίου (αφού δεν με παίρνανε για χορωδό) και όντως με βοήθησε να καταλάβω τη μουσική αργότερα. Είχα μάλιστα εκείνες τις μελόντικες με τα πλήκτρα τα κανονικά (του πιάνου) κ τις δυόμιση οκτάβες έκταση. Σε κάθε περίπτωση έχω καλές αναμνήσεις (ε, να μην είμαι κ γκρινιάρα)
 
Ευτυχώς, μόνο μια φορά με έβαλαν σε χορωδία, σε μια τάξη του δημοτικού και ύστερα ποτέ ξανά. Μάλλον γιατί θα παραπονέθηκε ακόμα και το κτίριο...:biglaugh:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Juanita είπε:

Κοινός εφιάλτης, όσο και να ακούγεται περίεργο, ήταν η καθηγήτρια της μουσικής που ήταν και υπεύθυνη για τη χορωδία του σχολείου...



Ανύπαντρη μέχρι τα πρώτα -ήντα τουλάχιστον, οπαδός στυλιστικά της παρουσιάστριας της εκπομπής "Σύγχρονη Εύα"
:p είχε την απαίτηση να στελεχώνει τη χορωδία του σχολείου μόνο με τους αριστούχους των τμημάτων και όχι κατ΄ανάγκη με τους καλλίφωνους.
Λοιπόν... Η εν λόγω κυρία γνωστή στο δικό μου τμήμα και ως ''δράκουλας των Καρπαθίων'' όντως έκανε ένα πολύ ενδιαφέρον μάθημα, το οποίο όμως σιχαινόμασταν λόγω της τρομοκρατικής συμπεριφοράς της. Ούσα κι εγώ στη χορωδία, καθημερινά τραγουδούσα πριν την προσευχή τον εθνικό μας ύμνο, έψελνα στη Θεία Λειτουργία μια φορά το μήνα στο ''ρετρό'' εκκλησιασμό μας και αυτό που με πολλή αγάπη θυμάμαι ήταν η επίσκεψή μας σε ένα γηροκομείο που είχαμε πάει για να τραγουδήσουμε στους ηλικιωμένους. Κατά τα άλλα αν δεν κάναμε τον σταυρό μας πριν μας εξετάσει στο σολφέζ 20 δεν βλέπαμε, αριστούχοι ξεαριστούχοι, στη χορωδία ή όχι... Στον εορτασμό των εθνικών επετείων η χορωδία είχε την τιμητική της και εισέπραττε πολύ χειροκρότημα. Στην επέτειο του πολυτεχνείου όμως στην τρίτη γυμνασίου απαγορεύτηκε στη χορωδία να τραγουδήσει (η καθηγήτρια μας απείλησε ότι θα μας μηδενίσει) αλλά εμείς δεν υπακούσαμε. Τρομερή ανυπακοή για τα χρόνια εκείνα που το πιο ''τρομερό'' πράγμα που κάναμε ήταν η αποχή (καταλήψεις και τέτοια κόλπα δεν υπήρχαν, τουλάχιστον στο δικό μου γυμνάσιο και κατόπιν λύκειο). Και για την ιστορία, δεν μηδενιστήκαμε τελικά αλλά ψοφίσαμε στα τεστ! :) Δεν μπορώ να πω πάντως, η συμμετοχή στη χορωδία ήταν κάτι πολύ όμορφο :)
 
Σε εμάς στο Γυμνάσιο θυμάμαι έκανε κάθε χρόνο η καθηγήτρια της μουσικής κάτι σαν οντισιόν την οποία έπρεπε να περάσουμε όλοι υποχρεωτικά. Μάλιστα μας έβαζε να κοιτάμε τον τοίχο όταν τραγουδάγαμε για να μην κοροιδεύουν τα άλλα παιδιά και κομπλάρουμε. Εμένα προσωπικά με έπαιρναν κάθε χρονιά γιατί τραγουδάω καλά, παρότι ντρέπομαι απίστευτα να τραγουδήσω μπροστά σε κόσμο. Μέσα στο μπούγιο της χορωδίας όμως δεν με ένοιαζε, άσε που οι πρόβες γίνονταν την ώρα άλλων μαθημάτων! ;)
 
Στο Δημοτικό μας γινόταν οντισιόν μόνο στα παιδιά των δύο τελευταίων τάξεων για τη χορωδία, τους ίδιους δηλαδή που έπαιρναν και για την παρέλαση. Εμένα μου φαινόταν πολύ ωραία η ιδέα να μπω στη χορωδία κι ανυπομονούσα να έρθει αυτή η στιγμή. Όταν ήρθε, μας είχαν φέρει έναν νέο Μουσικό εκείνη τη χρονιά, εντελώς πορωμένο με τη δουλειά του. Μας έκανε οντισιόν και πέρασα κανονικά, εδώ που τα λέμα βέβαια οι περισσότεροι έμπαιναν, μόνο πολύ λίγα παιδιά έμειναν εκτός, λόγω πλήρους παραφωνίας. Ακόμα κι αυτούς όμως, έκανε την πολύ καλή πράξη να τους αξιοποιήσει, και τους έμαθε να κρατάνε ρυθμό με διάφορα κρουστά για τη σχολική γιορτή, έτσι κανείς δεν ένιωθε υποτιμημένος. Όσο για μένα, όσο ανυπομονούσα αρχικά για τη χορωδία, τόσο τη βαρέθηκα αργότερα, ακριβώς επειδή ο δάσκαλος ήταν πολύ πορωμένος, και μας έβαζε να κάνουμε ατελείωτες πρόβες. Κάποιες φορές μας κρατούσε και μετά το σχόλασμα, κι αυτό σήκωσε αντιδράσεις σε μερικούς γονείς. Έτσι κι εγώ βαρέθηκα, και από ένα σημείο και μετά δεν πήγαινα σε κάποιες σχολικές γιορτές, κι ας ήμουν μέλος της χορωδίας. (Φυσικά είχα επωφεληθεί πιο πριν, χάνοντας ώρες μαθήματος για τις πρόβες :cool: )

Στο Γυμνάσιο είχαμε έναν Μουσικό εντελώς psycho, που έκανε διάφορα γενικά, όπως το να τον παίρνει ο ύπνος και να ροχαλίζει στην έδρα, να τραγουδάει μόνος του, να πλένει τα χέρια του ρίχνοντας νερό στο πάτωμα της τάξης λόγω αλλεργίας που είχε στην κιμωλία και να μας βρέχει κι εμάς κτλ. Αυτός λοιπόν είχε κάνει οντισιόν σε όλες τις τάξεις, αλλά μόνο στα κορίτσια, γιατί στο Γυμνάσιό μας μόνο κορίτσια έβαζαν στη χορωδία. Παρατηρούσα ότι την ώρα που μας εξέταζε, τις φωνές που ξεχώριζε περισσότερο τις έβαζε να ξανατραγουδήσουν, κι αυτός έκανε δεύτερη φωνή. Όταν ήρθε η σειρά μου, μου ζήτησε κι εμένα να ξανατραγουδήσω κάνοντας αυτός δεύτερη, κι από αυτό και μόνο κατάλαβα ότι θα με περάσει. Κι όντως έτσι έγινε, αλλά εγώ δεν ήθελα και ζήτησα να απαλλαγώ, για το λόγο ότι πάντα έκανα απαγγελίες στις γιορτές, και με κούραζε πολύ το να γκαρίζω μία ώρα στη χορωδία, και μετά να μιλήσω καθαρά για απαγγελία. Που να ακούσει όμως ο περίεργος καθηγητής, δεν δεχόταν με τίποτα να με απαλλάξει. Σκέφτηκα τότε να βάλω τη Φιλόλογο που μας έκανε πρόβα για τις απαγγελίες να τον πείσει, μήπως κι ακούσει αυτήν, κι ευτυχώς μετά από κόπο τον έπεισε. Έτσι, απαλλάχτηκα από τη χορωδία για όλο το Γυμνάσιο. Στο Λύκειο δεν είχαμε ποτέ χορωδία.
 
Αχ ποτέ δεν με πήραν , δεν ήμουν καλλίφωνη δηλ.η μουσικός μας μας έβαζε να τραγουδάμε και διάλεγε παιδάκια , ήταν εξαιρετική και από την γειτονιά μου. Με ήθελε αλλά αφού ήμουν φάλτσα τι να έκανε η γυναίκα.
 
Αχ ποτέ δεν με πήραν , δεν ήμουν καλλίφωνη δηλ.η μουσικός μας μας έβαζε να τραγουδάμε και διάλεγε παιδάκια , ήταν εξαιρετική και από την γειτονιά μου. Με ήθελε αλλά αφού ήμουν φάλτσα τι να έκανε η γυναίκα.
και γω δεν το είχα καθόλου,πιο φάλτσος πεθαίνεις, που λέει η φράση. Το πρόβλημα στο δικό μας σχολείο (γυμνάσιο συγκεκριμένα) ήταν πως η μουσικός (η οποία μας είχε έλθει από άλλη πόλη νεοδιορισμένη στα 24 της οπως μας έλεγε και ξαναέλεγε σε κάθε μάθημα) επέλεγε για την χορωδία αποκλειστικά τους ...χμ ... ''άριστους΄΄ ,οι οποίοι ήταν παιδιά καθηγητών,δασκάλων (εκπαιδευτικών γενικά),δημοσίων υπαλλήλων κτλ. Θυμάμαι στο αρμόνιο είχε βάλει αποκλειστικά την κόρη ενός ανώτερου προισταμένου μιας δημόσιας υπηρεσίας στην πόλη μας που τύχαινε να είναι απ' την ίδια πόλη και κάπως έτσι ήταν το θέμα χορωδία στο δικό μου σχολείο.
 
και γω δεν το είχα καθόλου,πιο φάλτσος πεθαίνεις, που λέει η φράση. Το πρόβλημα στο δικό μας σχολείο (γυμνάσιο συγκεκριμένα) ήταν πως η μουσικός (η οποία μας είχε έλθει από άλλη πόλη νεοδιορισμένη στα 24 της οπως μας έλεγε και ξαναέλεγε σε κάθε μάθημα) επέλεγε για την χορωδία αποκλειστικά τους ...χμ ... ''άριστους΄΄ ,οι οποίοι ήταν παιδιά καθηγητών,δασκάλων (εκπαιδευτικών γενικά),δημοσίων υπαλλήλων κτλ. Θυμάμαι στο αρμόνιο είχε βάλει αποκλειστικά την κόρη ενός ανώτερου προισταμένου μιας δημόσιας υπηρεσίας στην πόλη μας που τύχαινε να είναι απ' την ίδια πόλη και κάπως έτσι ήταν το θέμα χορωδία στο δικό μου σχολείο.
Ευτυχώς σε μας στο γυμνάσιο ποτέ δεν έγινε κάτι τέτοιο και πως να γινότανε το 90τοις εκατό της τάξης ήμασταν παιδιά αγροτών και χαμηλων αμοιβομενων υπαλλήλων.
 
Ευτυχώς σε μας στο γυμνάσιο ποτέ δεν έγινε κάτι τέτοιο και πως να γινότανε το 90τοις εκατό της τάξης ήμασταν παιδιά αγροτών και χαμηλων αμοιβομενων υπαλλήλων.
η συγκεκριμένη ήταν πολύ κακός και σνόμπ χαρακτήρας και απεχθάνονταν τα παιδιά που ήταν από φτωχές ή εργατικές οικογένειες. Δυστυχώς την λούστηκα και στο λύκειο την πρώτη χρονιά αλλά ευτυχώς για το πρώτο δίμηνο.
 
ημουνα στη σχολικη χορωδια αλλα δεν με εβαζαν παντα
συνηθως με ειχαν μπακ απ για την περιπτωση που ηθελαν να ληξει η εκδηλωση νωριτερα και να πανε σπιτια τους
 
Κι εμένα μέ βάλανε στη χορωδία στο γυμνάσιο μάλλον για να με ξεφορτωθούν απο το μάθημα της μουσικής.. Βαριόμασταν το ρεπερτόριο απο ελαφρά ,δημοτικά ,Χατζιδάκη -Θεοδωράκη ,η Μαργαρίτα η Μαργαρώ κτλ.. Ζητήσαμε πιο της μοδός άσματα όπως το ''μου φαγες όλα τα δαχτυλίδια'' έτσι για να ανέβουμε λίγο αλλά δεν ..
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πίσω
Μπλουζα