Πρόσφατο περιεχόμενο από Blue Max

Johannes Schmoelling - Matjora is Still Alive (1986)

Δεν πιστεύω ότι ο προγραμματισμός θα εξαφανιστεί, αλλά σίγουρα θα αλλάξει πολύ. Οι προγραμματιστές ίσως μετακινηθούν περισσότερο στον ρόλο του σχεδιαστή και αρχιτέκτονα συστημάτων, άρα λιγότερο γράψιμο κώδικα και περισσότερο σχεδιασμός. Μάλλον μετά, η αξία θα είναι στο να ξέρεις τι να φτιάξεις...

Είναι εντυπωσιακό πόσο καλό έχει γίνει σε γλώσσες όπως η Python (η φυσική του γλώσσα), η C/C++, η Assembly (x86/x64) και πολλές άλλες. Μπορεί πλέον να διαβάζει και να καταλαβαίνει μεγάλα κομμάτια κώδικα χωρίς λάθη, και να μετατρέπει εύκολα low-level κώδικα σε high-level ή το αντίστροφο. Ρώτησα...

Paul Engemann - Push It To The Limit (1983)

Όναρ - Με τρομάζεις (Αλλάζεις) (1999)

Σήμερα στις 00:30 έχει στην τηλεόραση το The Nine Lives of Ozzy Osbourne. Αξίζει πολύ, όποιος δεν το έχεις δει, είναι ευκαιρία!

Θα το δοκιμάσω. Ωστόσο, έχω και μία δική μου καλοκαιρινή πρόταση. Πίνεις μια μεγάλη γρανίτα (αυτή με τα κομματάκια πάγου), όσο πιο γρήγορα μπορείς. Χτυπάει κατευθείαν στο κεφάλι, παγώνει το μυαλό σου, για 2-3 λεπτά δεν νιώθεις τίποτα. :p Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης Ενορχήστρωση: Μίκης Θεοδωράκης...

Υπέροχο, πολύ αγαπημένο.

Ευχαριστώ φίλε Βαγγέλη, ευχαριστώ και όλα τα παιδιά που μπαίνουν, διαβάζουν, σχολιάζουν και πατάνε like. Αν τα likes σου ήταν power-ups, θα ‘χα γίνει ήδη invincible! Ναι, ναι! Παραδέχομαι πως το τελευταίο διάστημα έχω βελτιωθεί. Δουλεύω με μοτίβα, έχω μια καλή βάση από ANSI γραφικά από τα...

Art of Noise – Il Pleure (1999)

The Diva Dance scene - The Fifth Element (1997)

Προσπαθώ σε κάθε νέο πρόγραμμα σε Hobby BASIC να δοκιμάζω κάτι διαφορετικό, να πιέζω τον διερμηνευτή στα όριά του, από απλή περιέργεια για το τι μπορεί πραγματικά να κάνει. Κι όμως, υπάρχουν στιγμές που αυτή η μικρή έκδοση της BASIC συνεχίζει να με εκπλήσσει ευχάριστα. Με κάνει να αναθεωρώ όσα...

Henry Mancini – Lujon (1961)

Πολύ ωραίο που υπάρχουν άτομα εδώ μέσα με αγάπη για τους Sabbath, που ξέρουν τη δισκογραφία και την ιστορία τους. Κάνει τις κουβέντες μας να έχουν άλλο βάρος και ενδιαφέρον.

Ναι το έχω ακούσει και εγώ. Για μένα, ο Ozzy ήταν όλα όσα χρειαζόταν. Αν τον κρίνεις τεχνικά, ίσως σου ξεφύγει η ουσία.