Πρόσφατο περιεχόμενο από retrofan

Κάπου το θυμόμουν αυτό το νημάτιο κι αυτήν την ατάκα της Domenica από το πάλαι ποτέ και αυτές τις μέρες ήρθε και κόλλησε ταμάμ! Έχω πολύ καλή φίλη καθολική, εκ Κυκλάδων ορμώμενη. Πριν από λίγες μέρες ο μπαμπάς της μας αποχαιρέτησε για το μέρος όπου απέδρα πάσα οδύνη, λύπη και στεναγμός. Πάω...

Μπαααα! Ήμουν τέρμα κοριτσάκι, με αδελφή και ξαδέλφες. Γυναίκες όσο φτάνει το μάτι σου:fafoutis: Περιπέτεια ξέρω τι είναι αλλά δεν είχα. Το ίδιο και Σεραφίνο. Λοχαγός Μαρκ; Ποιος είναι ο κύριος;

Μέσα στο καλοκαίρι έκανα ένα ντου στο πατάρι και στην αποθήκη του πατρικού και ξέθαψα κούτες από παιδικά και σχολικά βιβλία. Οι κάδοι ανακύκλωσης χόρτασαν, ιδίως από τα σχολικά. Το βιβλίο αριθμητικής της Δ΄ δημοτικού και γεωγραφίας της Ε΄ δεν μου γεννά κανένα τρυφερό συναίσθημα και δεν βρίσκω...

Είχαν και τα καλά τους οι Μπροντέ. Κυρίως ότι ο πατέρας τους ήταν αυστηρός πάστορας μεν, υπέρ της γυναικείας μόρφωσης δε. Όλες τους μορφώθηκαν απρόσμενα καλά για την εποχή τους. Δεν ξέρω αν πλήρωναν μόνο τις άσχημες συνθήκες του 19ου αιώνα ή και τις άσχημες συνθήκες της οικογένειάς τους...

Α όχι! Η Τζέιν Έυρ δεν είναι καταθλιπτικό. Τα βάσανα της ηρωίδας κρατάνε ούτε το ένα πέμπτο του βιβλίου. Ίσα ίσα να φύγει από την κακιά θεία και να περάσουν τα πρώτα δύσκολα χρόνια στο μαύρο κι άραχλο παρθεναγωγείο. Μετά μια χαρά. Πάει στο κάστρο, τρώει, πίνει, βρίσκει και τον κύριο Ρότσεστερ:)...

Το Κάστρο δεν είναι σίγουρα. Αυτό το θυμάμαι κάπως καλύτερα. Μέχρι ένα σημείο πηγαίνει νορμάλ. Μετά αρχίζει μια κατρακύλα (η γυναίκα του γιατρού - πρωταγωνιστή χάνει το παιδί και μ' αυτό την ικανότητα να ξαναγίνει μάνα και χρόνια μετά πεθαίνει από αρρώστια) αλλά σε σχέση με άλλα του είναι...

You bring back memories. Τα 'χα διαβάσει αλλά τα ξέχασα (διαβάζοντας την περιγραφή σου καταλαβαίνω το γιατί...) Μου 'κανε ιδίως κλικ στο μνημονικό αυτό με τις χαμένες εξετάσεις λόγω διφθερίτιδας. Υπάρχει τότε στάνταρ και τρίτο του Κρόνιν τρελά ψυχοπλακωτικό. Αυτό με τους ανθρακωρύχους και την...

Έχω διαβάσει και τα "Άγουρα" και τα "Ώριμα". Την πλοκή τους ομολογώ ότι δεν την πολυθυμάμαι. Δεν θα 'χαν ρομάντζο της προκοπής:). Αν πάντως κάποιο από τα δύο έχει μέσα την κατάρρευση μιας στοάς που παγιδεύει ανθρακωρύχους (μαζί τους ο πατέρας κι ο αδελφός του βασικού ήρωα) υπερθεματίζω ότι είναι...

Η καλή μνήμη στις πλοκές είναι η κατάρα μου:fafoutis: Θυμάμαι λεπτομέρειες από ταινίες, σειρές, βιβλία αλλά μπορεί να ξεχνώ τα ονόματα των ηθοποιών π.χ. Από δε σκηνοθέτες δεν συγκρατώ ούτε τα βασικά. Είναι μόνιμη πηγή γέλιου με τον άντρα μου που δεν θυμάται γρυ από πλοκή αλλά ξέρει τα πάντα για...

Η Τζο δεν είχε απλώς βιογραφικά στοιχεία, ήταν εντελώς η Άλκοτ. Μάλιστα, στο αρχικό χειρόγραφο των "Μικρών Κυριών" που είχε δώσει στους εκδότες η Άλκοτ, η Τζο έμενε ανύπαντρη και αφοσιωνόταν στη συγγραφή. Οι εκδότες της όμως έβαλαν βέτο ότι ο χαρακτήρας έπρεπε να έχει κάποιου είδους ρομαντική...

Πιο καθυστερημένη απάντηση δεν υπάρχει αλλά τώρα χάζεψα το νημάτιο. "Η Ρόζα και τα 7 ξαδέλφια της" ήταν το βιβλίο που λες. Εκδόσεις Άγκυρα (κλασικά). Της Λουίζας Μέι Άλκοτ που έγραψε και τις "Μικρές Κυρίες". Υπήρξε και συνέχεια, "Τα 20 χρόνια της Ρόζας". Πολύ αγαπημένα βιβλία και τα δύο, ιδίως...

Στην ίδια ακριβώς φωτογραφία φαίνεται το κτίριο όπου είχε το γραφείο του ο πατέρας μου για πάνω από 45 χρόνια! Ήταν απέναντι και διαγωνίως του "Ρωσικόν", στο ύψος της Μπενάκη. Εννοείται ότι το ζαχαροπλαστείο το είχαμε πολλάκις τιμήσει αν και οι αναμνήσεις μου είναι αρκετά θολές. Πρέπει να...

Επειδή η μακροσκελής απάντηση χάθηκε στην μαύρη τρύπα της τεχνολογίας, μην ξαναγράφεις. Απάντα σε multiple choise:): 1.Η πλατεία Μοναστηρακίου διαμορφώθηκε την ίδια εποχή με την πλατεία Συντάγματος 2.Η πλατεία Μοναστηρακίου δεν υπήρχε ούτε ως ιδέα πριν έρθουν οι Αμερικάνοι και πέσουν τα χρήματα...

Για πείτε οι ειδήμονες. Σ' αυτές τις δύο φωτογραφίες βλέπουμε το ίδιο σημείο από διαφορετική λήψη, σωστά; Μοναστηράκι, το παλιό τζαμί, στην πρώτη φωτό ειδωμένο από τα νότια (ή δυτικά είναι; τέλος πάντων από το κάτω μέρος της Ερμού), στη δεύτερη κατεβαίνοντας από τον βράχο της Ακρόπολης. Επίσης η...

Τώρα το ανακάλυψα το νημάτιο (δεν πολυτριγυρίζω στα μουσικά γιατί δεν σκαμπάζω πολλά) και το ξεκοκάλισα. Πάτησα και σκόρπια likes στα τραγούδια που μ' αρέσουν περισσότερο. Όσο μεγάλωνα στο σπίτι μου δεν ακούγονταν αγγλικά τραγούδια (και ποτέ δεν μπόρεσα να καλύψω το κενό, ακόμα και στα απόλυτα...