Γκοφρέτα Σαφάρι

don dokken είπε:

εισαι μεγαλος αληταμπουρας!!!!

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Μετά ήρθε η σερενάτα και το κέρασμα στην τάξη περιελάμβανε αυτήν και μερικές φορές και Κις.

stakovios είπε:

Μετά ήρθε η σερενάτα και το κέρασμα στην τάξη περιελάμβανε αυτήν και μερικές φορές και Κις.

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Και kiss of death, ξέρει ο don dokken

neueregel είπε:

Και kiss of death, ξέρει ο don dokken

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

:acoustic: :acoustic: χεχεχε..μεσα εισαι.

χαρακτηριστική γεύση

Δεν καταλαβαινω γιατι η ΙΟΝ που λανσαρει τοσα διαφορετικα προιοντα (ενιοτε υπερβαλλει νομιζω) δεν ΞΑΝΑΒΓΑΖΕΙ την Σαφαρι με τα οριτζιναλ αυτοκολητα (που ειχα κανει ταπετσαρια τον τοιχο της κουζινας οταν ημουν πολυ μικρος).

Wally είπε:

Δεν καταλαβαινω γιατι η ΙΟΝ που λανσαρει τοσα διαφορετικα προιοντα (ενιοτε υπερβαλλει νομιζω) δεν ΞΑΝΑΒΓΑΖΕΙ την Σαφαρι με τα οριτζιναλ αυτοκολητα (που ειχα κανει ταπετσαρια τον τοιχο της κουζινας οταν ημουν πολυ μικρος).

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Ναι, αλλα αν εβγαινε ξανα, να ηταν ετσι ακριβως οπως τη γνωρισαμε και τη λατρεψαμε. Ιδια γευση, ιδια ποιοτητα, ιδια συσκευασια!

Εν παση περιπτωσει, πολλες εταιριες θα μπορουσαν να εθεταν ξανα σε κυκλοφορια καποια παλια και πολυαγαπημενα πρϊοντα, αλλα κανεις δεν εχει τη διορατικοτητα να το κανει αυτο. Τους ειναι δυσκολο να κανουν αυτο το ειδος επαναστασης στο χωρο της αγορας και να καταλαβουν οτι θα γινοταν παταγος απο ολα εμας τα παιδια του '80. Ειναι στενομυαλοι και κοντοφθαλμοι.

Οσον αφορα την ταπετσαρια, εσυ Πανο, ησουν πολυ φρονιμος σε σχεση με εναν παιδικο μου φιλο, τον Δημητρη, που πηγα μια μερα μαζι με τη μητερα μου στο σπιτι του και μπαινοντας στο σαλονι ειδαμε οτι ειχε καλυψει με αυτοκολλητα απο τις Σαφαρι ολοκληρη την οθονη της τηλεορασης....

1@bambinella 100[/USER] Ναι, μιλαω για ΑΚΡΙΒΩΣ το ιδιο προιον, με την ιδια συσκευασια, με τα ιδια αυτοκολλητα. 

Οντως, δεν καταλαβαινουν οτι λεφτα για "ξοδεμα" (ακουγεται αστειο ή και αλλοκοτο στην Ελλαδα του 2018 - τεσπα καταλαβαινετε τι εννοω) εχουν επι τω πλειστω οι 35+

Νομιζω οτι το ειχα "προτεινει" στην ION μεσω tag στο FB αλλα "υπνε που παιρνεις τα παιδια, ελα παρε και τουτο"...

Wally είπε:

1@bambinella 100[/USER] Ναι, μιλαω για ΑΚΡΙΒΩΣ το ιδιο προιον, με την ιδια συσκευασια, με τα ιδια αυτοκολλητα. 

Οντως, δεν καταλαβαινουν οτι λεφτα για "ξοδεμα" (ακουγεται αστειο ή και αλλοκοτο στην Ελλαδα του 2018 - τεσπα καταλαβαινετε τι εννοω) εχουν επι τω πλειστω οι 35+

Νομιζω οτι το ειχα "προτεινει" στην ION μεσω tag στο FB αλλα "υπνε που παιρνεις τα παιδια, ελα παρε και τουτο"...

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Μπραβο που τους το προτεινες! Ετσι πρεπει γιατι αν δε μιλησεις, δε θα λαβεις.

Το εκανα κι εγω αυτο στην εταιρια Παπουτσανης ζητωντας τους να βγαλουν ξανα στην κυκλοφορια το σαπουνι Μαρουλιου ολοϊδιο με αυτο που ηξερα οταν ημουν παιδι.

Καλα, ναι....

bambinella 100 είπε:

Μπραβο που τους το προτεινες! Ετσι πρεπει γιατι αν δε μιλησεις, δε θα λαβεις.

Το εκανα κι εγω αυτο στην εταιρια Παπουτσανης ζητωντας τους να βγαλουν ξανα στην κυκλοφορια το σαπουνι Μαρουλιου ολοϊδιο με αυτο που ηξερα οταν ημουν παιδι.

Καλα, ναι....

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Τουλαχιστον ο Παπουτσανης βγαζει ακομα το Tabac που ειναι επισης πολυ ωραιο...

paulochelao24 είπε:

χαρακτηριστική γεύση

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

χαρακτηριστική μυρωδιά  θα έλεγα .

Wally είπε:

1@bambinella 100[/USER] Ναι, μιλαω για ΑΚΡΙΒΩΣ το ιδιο προιον, με την ιδια συσκευασια, με τα ιδια αυτοκολλητα. 

Οντως, δεν καταλαβαινουν οτι λεφτα για "ξοδεμα" (ακουγεται αστειο ή και αλλοκοτο στην Ελλαδα του 2018 - τεσπα καταλαβαινετε τι εννοω) εχουν επι τω πλειστω οι 35+

Νομιζω οτι το ειχα "προτεινει" στην ION μεσω tag στο FB αλλα "υπνε που παιρνεις τα παιδια, ελα παρε και τουτο"...

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Ισως θα μπορούσαν να βγάλουν σε μια κασσετίνα μια "ποικιλία" από αντίστοιχα ρέτρο σοκοφρετο-σνακ των 70ς/80ς/90ς σε μίνι μέγεθος τα οποία θα μπορούσες π.χ. να πας σε και μια επίσκεψη. Ετσι ίσως θα μπορούσαν να απευθυνθούν με μεγαλύτερη επιτυχία στο συγκεκριμμένο 35+  κοινό (νομίζω τουλάχιστον).

qwerty είπε:

Αλήθεια, τι σημαίνει η λέξη "γκοφρέτα

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Μαλλον ''αναγλυφο''

Όχι ανάγλυφο γενικά, αλλά κανονικού σχήματος όπως τετράγωνα (όπως π.χ. σε ύφαντό) ή εξάγωνα (κηρήθρα). Είναι από την ίδια ρίζα με τη βάφλα που δεν την ξέραμε παλιά αλλά τώρα είναι συνηθισμένη. Κι ένα είδος υφάσματος δεν λέγεται γκοφρέ, ρετροκυρίες?

Από το Wiktionary

gaufre​

From Old French walfre, from Frankish *wafel or Middle Dutch wafel, from Proto-Germanic *wēbilǭ, *wēbilō, possibly related to Proto-Indo-European *webʰ- (“to braid, weave”). Compare English waffle.

Αν και βαριέμαι να το επιβεβαιώσω, από εκεί πρέπει να βγαίνει και το coffered ceiling, που αναφέρεται σε ταβάνια που είναι χωρισμένα σε ανάγλυφα τετράγωνα ή άλλα γεωμετρικά σχήματα

Η όλη ιστορία της γκοφρέτας Σαφάρι, υπήρξε περιπετειώδης για μένα.
Αρχικά να πω ότι ποτέ δεν μου άρεσε καμία γκοφρέτα (μέχρι που βγήκε η σοκοφρέτα).
Αλλά ακόμα κι αυτή, μόνο πρόσφατα την τρώω συχνά. Προτιμούσα τις σοκολάτες.
Με την Σαφάρι όμως συνέβη κάτι πολύ άσχημο που κηλιδώνει την κατά τα άλλα αξιόλογη ΙΟΝ.

Ήταν κάπου στην διετία 76-78, όταν έπρεπε να συμπληρωθεί ένα μαύρο άλμπουμ με αυτοκόλλητα από την Σαφάρι, που είχε θέμα τις περιπέτειες του Ταρζάν.
Ήταν ένα υπέροχο άλμπουμ, σαν έγχρωμο ποιοτικό κόμιξ (όταν θα συμπληρώνονταν) και "μαγικό" στα μάτια μου, λόγω της καλής ποιότητας των μακρόστενων ορθογώνιων και γυαλιστερών αυτοκόλλητων με το λευκό πλαίσιο.

Αγοράζαμε λοιπόν ασταμάτητα το ένα κουτί γκοφρέτες μετά το άλλο, προκειμένου να μαζευτούν τα αυτοκόλλητα και να συμπληρωθεί το άλμπουμ, με το οποίο θα κέρδιζα κάποιο από τα διαθέσιμα δώρα της επιλογής μου.
Ανάμεσά τους ήταν ένα αεροβόλο πιστόλι και μία κινηματογραφική μηχανή προβολής φιλμ "σούπερ 8". Δεν θυμάμαι τα υπόλοιπα δώρα.
Εκείνη την εποχή όμως, σε παρόμοιους "διαγωνισμούς" υπήρχαν πάντα τα λεγόμενα "σπάνια νούμερα".
Ο σκοπός προφανής: να μην μπορούν να τα βρουν όλοι. Ως εδώ, καλά...

Έπειτα από τεράστια προσπάθεια και αμέτρητες γκοφρέτες, γέμισα το άλμπουμ με τα αυτοκόλλητα και τελικά μου έλλειπαν μόνο δύο: το 21 και το 121. Ναι, τα θυμάμαι ακόμα.
Όλα μαζί τα αυτοκόλητα δεν πρέπει να ήταν πολύ περισσότερα από 121, αλλά δεν θυμάμαι τον ακριβή τους αριθμό (180 ίσως).
Ήταν όμως αδύνατον να βρω αυτά τα δύο που μου έλλειπαν και πέρασε αρκετός καιρός ψάχνοντας και συνεχίζοντας να αγοράζω αμέτρητες γκοφρέτες τις οποίες ουδέποτε έφαγα. Θυμάμαι μάλιστα τα αυτοκόλλητα που ήταν γεμάτα από ίχνη γκοφρέτας και τα σκούπιζα.

Μέχρι που ένα βράδυ, επιτεύχθηκε σχεδόν συνωμοτικά η μυστική ανταλλαγή, με κάποιο άτομο που έψαχνε κάποια άλλα αυτοκόλλητα τα οποία εγώ τα είχα διπλά και τριπλά (δεν θυμάμαι ποια).
Αυτό που έπρεπε να γίνει έπειτα, σύμφωνα πάντα με τις οδηγίες, ήταν να σημειώθούν τα στοιχεία επικοινωνίας στο άλμπουμ, να αποσταλεί και να περιμένουμε το δώρο της επιλογής στο σημείο πώλησης της γειτονιάς. Νομίζω η αποστολή γίνονταν επίσης από το σημείο πώλησης.

Ε, λοιπόν μάταια. Δώρο δεν έλαβα ποτέ.
Το έφαγαν κάποιοι αετονύχηδες και δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα, διότι δεν είχες καν απόδειξη ότι κατέθεσες ή έστειλες το άλμπουμ.

Δεν ξέρω ποιοι ήταν οι αετονύχηδες, αλλά δύο χρόνια αργότερα, κατάφερα να μαζέψω τις ένδεκα ταυτότητες ποδοσφαιριστού, με τις οποίες θα κέρδιζα το κλασσικό πλαστικό ποδοσφαιράκι με τα ελατήρια.
Εδώ δεν υπήρχαν σπάνια νούμερα, απλά έπρεπε να βρεθεί μία ταυτότητα από την αντίστοιχη ενδεκάδα που να έχει υπογραφή της εταιρίας.
Τις παρέδωσα λοιπόν στην κυρία του σχολικού κυλικείου, την κυρά Μαρία και αρκετές μέρες ή εβδομάδες αργότερα, ενώ πρέπει να είχε τελειώσει η σχολική χρονιά, πήγα για άλλη μία φορά να μάθω πού βρίσκεται η υπόθεσή μου.
Τότε, έβγαλε από το κυλικείο το ποδοσφαιράκι και μου το έδωσε, λέγοντάς μου ότι ο έμπορος δεν ήθελε να της το δώσει για να το κρατήσει ο ίδιος, αλλά αυτή επέμεινε και τελικά της το έδωσε.
Μιλάμε για την απόλυτη κατάντια για ένα ποδοσφαιράκι που στο συγκεκριμένο μέγεθος (όχι το πολύ μεγάλο) κόστιζε 300 δραχμές, αν θυμάμαι καλά. Δηλαδή λιγότερο από ένα ευρώ. Αυτός λοιπόν ήταν ο αετονύχης στην προκειμένη περίπτωση.
Προφανώς δεν υπήρχε καμία αξιοπιστία και κανένας έλεγχος. Ήταν μια εποχή φλου.
Να είναι καλά λοιπόν η κυρά Μαρία στο δημοτικό σχολείο όπου εργάζονταν στη διάρκεια του σχολικού έτους 1979-1980.

Το άσχημο της υπόθεσης, για να επιστρέψω στο θέμα, είναι ότι δεν μου έμεινε έστω το άλμπουμ του Ταρζάν.
Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης.