Βαρυσήμαντες δηλώσεις...

Eυτυχως που βαλανε το μ.Χ. γιατι αλλιως μπορει να νομιζαμε πως ο Ρουβας ηταν αρχαιος.
Α το 2080 θα θεωρείται αρχαίος φιλόσοφος από τους τότε νέους με πολύ κυρος
 
Ε, βέβαια! Ειδικά μαζί με κροκέτες μπακαλιάρου. Πεθύμησα την 25η Μαρτίου. Πού θα πάει θα έρθει. Θα πω στον άντρα μου να κόψει τα παϊδάκια. Και τα μπιφτέκια. Και τις μπριζολίτσες. Όσο για το γιαουρτλού? Ούτε συζήτηση.

Απ' ότι βλέπω, η αρλούμπα πάει σύννεφο. Δεν παρεξηγώ. Είναι ένας τρόπος κι αυτός, για να βγάλουν μια φωτογραφία τους και να την κοτσάρουν κάποιοι δίπλα σε μια κουλή λεζάντα.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Οι παλιοί τουλάχιστον δεν ελεγαν και τόσο μεγάλες κοτσανες
Προβολή συνημμένου 292992

Χρυσέ μου, δεν είχες τρεις παράλληλες σχέσεις. Απλά, .........σουνα με τρεις γυναίκες το ίδιο διάστημα (με συγχωρείτε για το σόκιν, αλλά δεν μπορώ) περνούσες καλά και δεν σε ενδιέφερε καμία από τις τρεις. Σε πληροφορώ ότι αν σε ενδιαφέρει πραγματικά ένας άνθρωπος, δεν θέλεις να τον πλησιάζει κανένας άλλος ή άλλη, εκτός αν είναι από απόσταση ασφαλείας. Τα υπόλοιπα είναι μπούρδες για να το παίζουμε προχωρημένοι.
 
Ο ηθοποιός όταν αρρωσταίνει δεν πρέπει να παίζει.
Δε βρίσκω ότι ο καλός επαγγελματίας είναι αυτός που παίζει με 40 πυρετό.
Ούτε εκείνος που παθαίνει δηλητηρίαση και παίζει,
όπως είχε γίνει παλιότερα με ένα παιδί,
και αν τον είχαν πάει στο Πρώτο Βοηθειών και δεν έπαιζε θα είχε επιζήσει.
Το βρίσκω φοβερό...
Στην Αμερική έχουν δύο για τον κάθε ρόλο.
Ο Αμερικάνος ηθοποιός άμα έχει συνάχι, άμα έχει πυρετό, δεν παίζει.
Γιατί δε μπορεί ο θεατής να πληρώνει αυτό το τόσο ακριβό εισιτήριο
και να βλέπει ένα ερείπιο.
Σα να ζητιανεύεις την αγάπη των θεατών, τον οίκτο τους.
''Τί καλή που είμαι και παίζω με πυρετό.''
Έχω παίξει κι εγώ άρρωστη, στην Ελλάδα βέβαια, αλλά ποτέ
δεν έχω κάνει τέτοιες υπερβολές.
Με εκνευρίζουν φριχτά αυτά.
Ούτε όταν πεθαίνει ο άνθρωπός σου, μπορείς εσύ να παίζεις.
Που το λένε και καμαρώνουν. Το θεωρώ ανατριχιαστικό.
Σα να μην είσαι απελευθερωμένος επαγγελματίας, απελευθερωμένος άνθρωπος.
Σα να είσαι πολίτης Β΄ κατηγορίας.
Νομίζω ότι τελειώσανε οι εποχές αυτές που θάβαμε
τους δικούς μας το απόγευμα, και το βράδυ παίζαμε στη σκηνή.
Πράγματα εξευτελιστικά, θύμιζαν ''Ρίντι Παλιάτσο'' και μελόδραμα, Όπερα κακής μορφής.
Δέσπω Διαμαντίδου
......................................................................
Πηγή:
Εφημερίδα Εγνατία
Απόσπασμα από συνέντευξη
στον Σωτήρη Κακίση (1981)

Δηλώσεις ενός σοβαρού ανθρώπου. Δεν ξέρω αν είναι βαρυσήμαντες, αλλά σίγουρα είναι ανθρώπινες.
 
Χρυσέ μου, δεν είχες τρεις παράλληλες σχέσεις. Απλά, .........σουνα με τρεις γυναίκες το ίδιο διάστημα (με συγχωρείτε για το σόκιν, αλλά δεν μπορώ) περνούσες καλά και δεν σε ενδιέφερε καμία από τις τρεις. Σε πληροφορώ ότι αν σε ενδιαφέρει πραγματικά ένας άνθρωπος, δεν θέλεις να τον πλησιάζει κανένας άλλος ή άλλη, εκτός αν είναι από απόσταση ασφαλείας. Τα υπόλοιπα είναι μπούρδες για να το παίζουμε προχωρημένοι.
Καλά τα λες, αλλά πώς θα κάνει ντόρο με μια δήλωση αν δηλώσει το αυτονόητο? Αλλά πάλι η κοινή λογική έχει πάψει να είναι κοινή.
Παρεμπιπτόντως, ποιος είναι αυτός????
 
Ο ηθοποιός όταν αρρωσταίνει δεν πρέπει να παίζει.
Δε βρίσκω ότι ο καλός επαγγελματίας είναι αυτός που παίζει με 40 πυρετό.
Ούτε εκείνος που παθαίνει δηλητηρίαση και παίζει,
όπως είχε γίνει παλιότερα με ένα παιδί,
και αν τον είχαν πάει στο Πρώτο Βοηθειών και δεν έπαιζε θα είχε επιζήσει.
Το βρίσκω φοβερό...
Στην Αμερική έχουν δύο για τον κάθε ρόλο.
Ο Αμερικάνος ηθοποιός άμα έχει συνάχι, άμα έχει πυρετό, δεν παίζει.
Γιατί δε μπορεί ο θεατής να πληρώνει αυτό το τόσο ακριβό εισιτήριο
και να βλέπει ένα ερείπιο.
Σα να ζητιανεύεις την αγάπη των θεατών, τον οίκτο τους.
''Τί καλή που είμαι και παίζω με πυρετό.''
Έχω παίξει κι εγώ άρρωστη, στην Ελλάδα βέβαια, αλλά ποτέ
δεν έχω κάνει τέτοιες υπερβολές.
Με εκνευρίζουν φριχτά αυτά.
Ούτε όταν πεθαίνει ο άνθρωπός σου, μπορείς εσύ να παίζεις.
Που το λένε και καμαρώνουν. Το θεωρώ ανατριχιαστικό.
Σα να μην είσαι απελευθερωμένος επαγγελματίας, απελευθερωμένος άνθρωπος.
Σα να είσαι πολίτης Β΄ κατηγορίας.
Νομίζω ότι τελειώσανε οι εποχές αυτές που θάβαμε
τους δικούς μας το απόγευμα, και το βράδυ παίζαμε στη σκηνή.
Πράγματα εξευτελιστικά, θύμιζαν ''Ρίντι Παλιάτσο'' και μελόδραμα, Όπερα κακής μορφής.
Δέσπω Διαμαντίδου
......................................................................
Πηγή:
Εφημερίδα Εγνατία
Απόσπασμα από συνέντευξη
στον Σωτήρη Κακίση (1981)

Δηλώσεις ενός σοβαρού ανθρώπου. Δεν ξέρω αν είναι βαρυσήμαντες, αλλά σίγουρα είναι ανθρώπινες.
Συμφωνώ και με το κόμμα από όλο το άρθρο. Και όμως παίζουν άρρωστοι και σε ερασιτεχνικες ομάδες με 38 , 39 πυρετο
 
Καλά τα λες, αλλά πώς θα κάνει ντόρο με μια δήλωση αν δηλώσει το αυτονόητο? Αλλά πάλι η κοινή λογική έχει πάψει να είναι κοινή.
Παρεμπιπτόντως, ποιος είναι αυτός????

Παίζει σε μια σειρά του Alpha "Διάφανη αγάπη".
 
Παρεμπιπτόντως, ποιος είναι αυτός????
Θυμάσαι που σου έλεγα ότι τον είδα φέτος στο θέατρο που έπαιζε τον αδερφό του Νίκου Ψαρρά σε ένα δύσκολο έργο του Σαμ Σέπαρντ; Μια χαρά έπαιζε αλλά ειλικρινά μετά από αυτή τη δήλωση ξενέρωσα τελείως.
 
Πίσω
Μπλουζα